Στο απόγειό της φτάνει η ...γαλαντομία των κυβερνήσεων και των κομμάτων του δικομματισμού κάθε φορά που πλησιάζει η ώρα της κάλπης. Στόχος τους, βέβαια, δεν είναι άλλος παρά η υφαρπαγή της λαϊκής ψήφου, με υποσχέσεις και «ταξίματα», διανθισμένα με τα δήθεν φιλολαϊκά πεπραγμένα της εκάστοτε κυβέρνησης. Προς επίρρωση μάλιστα της όποιας επιχειρηματολογίας τους, δεν παραλείπουν να κάνουν λόγο για «στενά περιθώρια» της οικονομίας, της δημοσιονομικής πολιτικής και ...πάει λέγοντας. «Περιθώρια», τα οποία ισχυρίζονται πως τάχα έχουν «εξαντλήσει». Από κει και πέρα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ διαγκωνίζονται για το ποιος από αυτούς είναι ο καλύτερος διαχειριστής, ποιος έχει καλύτερο «πρόγραμμα», τέτοιο που να συμβάλει σε ακόμη υψηλότερους ρυθμούς «ανάπτυξης» και άλλα ηχηρά παρόμοια...

Ολα αυτά είναι το προπέτασμα καπνού. Είναι στάχτη στα μάτια των λαϊκών τάξεων, οι οποίες σε καμία απολύτως περίπτωση δεν έχουν ανάγκη ούτε τα προγράμματα τους ούτε και τις (γενικά αδιαμφισβήτητες) ικανότητές τους. Η ικανοποίηση των σύγχρονων και συνεχώς διευρυνόμενων κοινωνικών αναγκών πατάει ήδη, και μάλιστα στέρεα, πάνω στον κοινωνικά παραγόμενο πλούτο. Πάνω στον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι, τον οποίο όμως λυμαίνεται - με μορφή κερδών, μερισμάτων, τόκων κ.ά. - το μεγάλο κεφάλαιο. Η υπερεπάρκειά του καταφαίνεται και στους ισολογισμούς των ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων. Χρόνο με το χρόνο, τρίμηνο με το τρίμηνο, τα κέρδη τους αυξάνονται και πληθύνονται, με τη βοήθεια και της εφαρμοζόμενης πολιτικής από την πλευρά του κράτους και των διαχειριστών της εφαρμοζόμενης πολιτικής.

Σε αυτό το πλαίσιο το πρόβλημα για τα λαϊκά στρώματα συνίσταται αποκλειστικά στη δική τους ικανότητα: Στην ωριμότητά τους να κατευθύνουν τα πράγματα, αλλάζοντας το συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων - δυναμική που περνάει και μέσα από τις εκλογές.

Από όποια πλευρά και να «διαβάσει» κανείς τους ισολογισμούς των ισχυρών εισηγμένων στη Σοφοκλέους επιχειρήσεων, θα διαπιστώσει μια σειρά από βασικές όσο και αγεφύρωτες αντιθέσεις ανάμεσα στους «έχοντες και κατέχοντες» τον πλούτο και στα λαϊκά στρώματα. Ετσι η συνεχιζόμενη εκρηκτική αύξηση της κερδοφορίας τους συνυπάρχει με την καθήλωση των λαϊκών εισοδημάτων (μισθοί, μεροκάματα, συντάξεις).

Αλλά και οι πολυδιαφημισμένες από ΝΔ - ΠΑΣΟΚ «αναδιαρθρώσεις στην οικονομία» αποδείχνονται το καλύτερο λίπασμα για τα κέρδη τους. Σε αυτό το πλαίσιο:

• Οι τράπεζες και οι μεγαλομέτοχοί τους θησαυρίζουν από την έκρηξη του δανεισμού των νοικοκυριών.
• Οι μεγαλομέτοχοι στις πρώην λεγόμενες ΔΕΚΟ βλέπουν τα κέρδη τους να αυξάνουν εξαιτίας των ανατιμήσεων στα τιμολόγια που τις φορτώνουν στη λαϊκή κατανάλωση.
• Οι μεγαλομέτοχοι των ιδιωτικών νοσοκομείων θησαυρίζουν από τις παρεχόμενες υπηρεσίες Υγείας, γεγονός που έχει να κάνει με την κατάσταση στη Δημόσια Υγεία.
• Οι εφοπλιστές της επιβατηγού ναυτιλίας - μετά και την «απελευθέρωση» της αγοράς - βρίσκονται σε οργασμό κερδοφορίας εξαιτίας των ανατιμήσεων που επιβάλλουν στα ναύλα.
• Οι μεγαλοεργολάβοι - κατασκευαστές δημοσίων έργων λυμαίνονται ολόκληρους κρατικούς προϋπολογισμούς.
• Οι ισχυρές επιχειρήσεις από τον κλάδο του λιανεμπορίου επίσης βλέπουν τα κέρδη τους να αυγαταίνουν, αποσπώντας ολοένα και μεγαλύτερα μερίδια από την αγορά.
• Και ακόμη η δραστική μείωση της φορολογίας για την πλουτοκρατία συνυπάρχει με την υπερφορολόγηση των λαϊκών τάξεων. Κλπ. κλπ.

Τα παραπάνω είναι απλές διακλαδώσεις του ίδιου και ενιαίου εκμεταλλευτικού συστήματος, που ακουμπάει πλέον για τα καλά κάθε πτυχή της ζωής.

Τρανταχτές αποδείξεις για τα παραπάνω δίνουν οι ισολογισμοί των εισηγμένων στη Σοφοκλέους επιχειρήσεων. Από την επεξεργασία των στοιχείων (πηγή Πήγασος ΑΧΕΠΕΥ) προκύπτουν τα εξής:

• Τα καθαρά κέρδη (μετά από φόρους) για τις 307 εισηγμένες στη Σοφοκλέους Ανώνυμες Εταιρείες στο 12μηνο του 2006 εκτινάχτηκαν σε 8,4 δισ. ευρώ από 6,6 δισ. ευρώ την αμέσως προηγούμενη χρονιά (2005), παίρνοντας αύξηση 27,7%. Η κερδοφορία τους συνεχίζεται με εντατικούς ρυθμούς και για φέτος. Το γεγονός αυτό έχει να κάνει και με την προκλητική μείωση του φόρου που θεσμοθέτησε για λογαριασμό τους η κυβέρνηση ΝΔ. Συνολικά, στην τετραετία η ελάφρυνσή τους φτάνει στις 10 ποσοστιαίες μονάδες (25% το 2007 από 35% το 2004).

Τα στοιχεία σε μια σειρά από κλάδους καταδείχνουν την εντεινόμενη εκμετάλλευση των λαϊκών στρωμάτων. Ενδεικτικά είναι τα ποσοστά αύξησης και η μάζα των καθαρών κερδών (μετά από φόρους).

• Τράπεζες: Από 2,79 δισ. ευρώ το 2005 σε 3,36 δισ. ευρώ το 2006 με αύξηση 20,7%.
• Τηλεπικοινωνίες: Από 115,4 εκατ. ευρώ (2005) σε 925,7 εκατ. ευρώ (2006) με αύξηση 702,1%.
• Υδρευση (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ): Από 28,42 εκατ. ευρώ (2005) σε 42,96 εκατ. ευρώ (2006) με αύξηση 51,2%.
• Επιβατηγός ναυτιλία: Από 32,65 εκατ. ευρώ (2005) σε 95,63 εκατ. ευρώ (2006) με αύξηση 192,9%.
• Υγεία (ιδιωτικά νοσοκομεία): Από 15,92 εκατ. ευρώ (2005) σε 35,35 εκατ. ευρώ (2006) με αύξηση 122%.
• Κατασκευές: Από 19,31 εκατ. ευρώ (2005) σε 37,1 εκατ. ευρώ (2006) με αύξηση 122%.
• Λιανικό εμπόριο: Από 109,9 εκατ. ευρώ (2005) σε 136,25 εκατ. ευρώ (2006) με αύξηση 24,9% κ.ά.

Οι φετινές εξελίξεις έρχονται σε συνέχεια των προηγούμενων χρόνων. Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα, μέσα στο α΄ τρίμηνο του 2007 τα καθαρά κέρδη (301 εισηγμένες στη Σοφοκλέους επιχειρήσεις) απογειώθηκαν εκ νέου σε 2,78 δισ. ευρώ (από 2,48 δισ. ευρώ στο α΄ τρίμηνο του 2006) σημειώνοντας περαιτέρω αύξηση σε ποσοστό 11,6%.

Οπως και τα προηγούμενα χρόνια, λίπασμα της κερδοφορίας τους είναι η πολιτική που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού στο πλαίσιο των στρατηγικών επιλογών τους για την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» του μεγάλου κεφαλαίου, των αλλεπάλληλων προγραμμάτων «δημοσιονομικής προσαρμογής», με τα οποία τόσο οι κυβερνήσεις της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ έχουν ξεζουμίσει τα λαϊκά στρώματα. Στη λίστα των κερδών για το α΄ τρίμηνο του 2007 φιγουράρουν αρκετές επιχειρήσεις οι οποίες κατάφεραν να αυξήσουν τα κέρδη τους με τριψήφια (πάνω από το 100%) ακόμη και τετραψήφια (πάνω από 1.000%) ποσοστά ανόδου, που φτάνουν μέχρι και το 21.137%! Ο τζίρος (πλην τραπεζών κ.ά. που δεν έχουν τέτοιο στοιχείο) έφτασε (α΄ τρίμηνο 2007) σε 19,8 δισ. ευρώ παίρνοντας αύξηση 11,5%.

Τα στοιχεία σε μια σειρά από επιμέρους κλάδους καταδείχνουν το γεγονός ότι ενισχύεται ακόμη περισσότερο και ο βαθμός εκμετάλλευσης των λαϊκών στρωμάτων. Ενδεικτικά από αυτή την άποψη είναι τα ποσοστά αύξησης των κερδών για φέτος που ανήλθαν σε: 48,4% για τις τράπεζες, 15,5% για τις τηλεπικοινωνίες, 86,7% για την Υδρευση (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ), 47,1% για την επιβατηγό ναυτιλία, 91,6% για τις υπηρεσίες Υγείας (ιδιωτικά νοσοκομεία), 16% για τις κατασκευές κ.ά.