Ο μονοπωλιακός ανταγωνισμός γύρω από το κερδοσκοπικό «κελεπούρι» της ψηφιοποίησης βιβλίων, αρχείων και μουσειακών συλλογών, σκληρός και ανελέητος, ενίοτε «αδειάζει» ακόμη και τα προπαγανδιστικά επιτελεία της αστικής τάξης, αποκαλύπτοντας το πώς αντιλαμβάνεται τον πολιτισμό.

Προχτές ο Γάλλος Πρόεδρος, Σαρκοζί, ανακοίνωσε κρατική χρηματοδότηση, 1,1 δισ. δολαρίων για την ψηφιοποίηση γαλλικών λογοτεχνικών έργων, οπτικοακουστικών αρχείων και ιστορικών εγγράφων, υπογραμμίζοντας - όπως το ερμηνεύει η αμερικανική εφημερίδα «New York Times» - «την επιθυμία της κυβέρνησής του να διατηρήσει τον έλεγχο της πολιτισμικής κληρονομιάς της Γαλλίας στην εποχή της ψηφιοποίησης».

Η ανακοίνωση αυτή δείχνει τις μεγάλες αντιθέσεις μεταξύ των ισχυρών κρατών - μελών της ΕΕ (κυρίως Γαλλίας, Γερμανίας) για την πολυδιαφημισμένη «Ευρωπαϊκή Ψηφιακή Βιβλιοθήκη» («Europeana»), μεγάλο μέρος του περιεχομένου της οποίας προέρχεται από γαλλικές πηγές. Ετσι, ενώ «σύσσωμη» η ΕΕ κινείται ενάντια στο διαδικτυακό μονοπώλιο της Google (λόγω της γνωστής συμφωνίας του με Αμερικανούς εκδότες για ψηφιοποίηση βιβλίων) η Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας τον περασμένο Αύγουστο συζητούσε με την Google για την ψηφιοποίηση των συλλογών της! Μάλιστα, την περασμένη βδομάδα ο Σαρκοζί... «ξεσπάθωσε»: «Δε θα αφεθούμε να γδυθούμε από την κληρονομιά μας προς όφελος μιας μεγάλης επιχείρησης, ανεξάρτητα από το πόσο φιλική, μεγάλη ή αμερικανική είναι», είπε υπονοώντας την Google. Ωστόσο, σύμφωνα με τους «New York Times», τα χρήματα που ανακοινώθηκαν τη Δευτέρα θα δοθούν πάλι μέσω μοντέλου ΣΔΙΤ (σ.σ. συμπράξεις δημόσιου - ιδιωτικού τομέα) ...το οποίο μπορεί να περιλάβει... και την Google!

Μάλιστα, σε δηλώσεις του στην εφημερίδα, ο Bruno Racine, πρόεδρος της Εθνικής Βιβλιοθήκης Γαλλίας είπε ότι αυτό το ζήτημα «παραμένει ανοιχτό», υπογραμμίζοντας την «ανάγκη συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα», προκειμένου να εξασφαλιστεί το απαραίτητο για την ψηφιοποίηση κεφάλαιο, δεδομένου πως 1,1 δισ. δολάρια δεν επαρκούν για τους πάνω από 14 εκατομμύρια τόμους του ιδρύματος. Πρόσθεσε ότι εκείνοι που αντέδρασαν για τις συζητήσεις της Εθνικής Βιβλιοθήκης με την Google ενδιαφέρθηκαν πρώτιστα για την «κυρίαρχη θέση της» στην ψηφιακή αγορά και όχι επειδή είναι ιδιωτική εταιρεία...

Θυμίζουμε ότι η ΕΕ από το 2008 που ξεκίνησε η «Europeana» έδωσε ευθέως «γραμμή» στα κράτη - μέλη να προχωρήσουν στην ψηφιοποίηση της κληρονομιάς τους με μοντέλο ΣΔΙΤ...

Το «Διεθνές Φεστιβάλ Βόλου - Μουσική - Παραστατικές Τέχνες» αρχίζει στις 19/12. Η μουσική πρωταγωνιστεί και συνδιαλέγεται με το χορό, το θέατρο, την προφορική αφήγηση, την παντομίμα και τη ζωγραφική, ενώ συνυπάρχουν διαφορετικές χώρες και πολιτισμοί (Γερμανία, Γαλλία, Ινδία, Ελλάδα). Το πρόγραμμα περιλαμβάνει: «Ενα πιάνο μια φωνή» (19, 20/12) με τους: Αλκηστις Πρωτοψάλτη, Στέφανο Κορκολή. Χορός και μουσική από την Ινδία (22, 23/12). Ιστορίες και παραμύθια του Δωδεκαημέρου (22/12 και 28/12) με τον Στέλιο Πελασγό. Συναυλία τζαζ («Blue Jazz Fiction») και ροκ μουσικής (22, 23/12). Μουσική παράσταση - αφιέρωμα στις μελωδίες των: Αττίκ, Γιαννίδη, Σουγιούλ, με τους: Κατερίνα Αποστολοπούλου, Ερρικα Πατρικίου, Βασίλη Αγροκώστα (26, 27/12). Ακολουθεί (29, 30/12) μαύρη παντομίμα από τη Γερμανία με το έργο «Hotel Paradiso». Στις 3, 4/1 παρουσιάζεται «Η απαγωγή του Καρόλου» («Teatro del Dragon» - Buraffini, Ιταλία). «Ζωγραφική και μουσική ζωντανά... επί σκηνής» (5/1) με τους: Αγγελική Κούρκουλου (ζωγράφος), Παναγιώτη Μπερλή (συνθέτης). Ο θίασος «Αθέμιτος» παρουσιάζει (9, 10/1) τη μουσική παράσταση «8 γυναίκες κατηγορούνται». Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Κοσμάς. Οι εκδηλώσεις ολοκληρώνονται (12/1) με την όπερα «Ατις».

Συνεχίζεται η προβολή της ταινίας «Η Μάχη του Αλγερίου» (ασπρόμαυρη αλγερινο-ιταλική συμπαραγωγή, 1966, 121') του Ιταλού σκηνοθέτη Τζίλο Ποντεκόρβο, στο «ΤΡΙΑΝΟΝ» (προβολές: 6 μ.μ., 8.30 μ.μ., 11 μ.μ.) σε διανομή «New Star». Από αύριο θα προβάλλεται στον κινηματογράφο «ΙΛΙΟΝ» (Τροίας 34 και Πατησίων). Θέμα της ταινίας είναι ο απελευθερωτικός αγώνας του αλγερινού λαού κατά της γαλλικής κατοχής στη δεκαετία του 1950, δοσμένος με «ντοκιμαντερίστικο» τρόπο. Παρά την ενθουσιώδη υποδοχή κοινού και κριτικών στη δεκαετία του '60, στη Γαλλία απαγορεύτηκε η προβολή της. Η μουσική είναι του σπουδαίου Ενιο Μορικόνε. Η ταινία απέσπασε το «Χρυσό Λιοντάρι» και το βραβείο των κριτικών στο Φεστιβάλ Βενετίας (1966).

Παράλληλα διανέμεται δωρεάν και το περιοδικό της «New Star» για τον κινηματογράφο «CINEPHILE ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ», αφιερωμένο στην ταινία, με βιογραφίες των συντελεστών της, ιστορικά στοιχεία κ.ά.