ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 19 Ιούλη 1998
Σελ. /48
ΔΙΕΘΝΗ
ΚΟΚΚΙΝΟ ΔΙΚΤΥΟ
Βόλτα στο Διάστημα

Ζέστη, καύσωνας ξανά προ των πυλών, ποιος ασχολείται τώρα με τα του ελληνικού Internet - σχεδόν όλοι οι άνθρωποι του χώρου έχουν φύγει για τις παραλίες, τα "σχέδια" πάνε για το φθινόπωρο - ή τα χρηματιστηριακά των αμερικανικών κολοσσών πληροφορικής, ή τα ύπουλα νομοθετήματα που προωθούνται... Καιρός να φεύγουμε. Αλλά τα πηγμένα τουριστικά θέρετρα δε θέλγουν και τόσο. Τι θα λέγατε για μια βόλτα στο Διάστημα;

"Εικονική" βόλτα, για την ώρα, βέβαια. Σε έναν υπό ανάπτυξη διεθνή διαστημικό σταθμό χωρίς προηγούμενο, που αποτελεί το πιο μεγαλεπήβολο σχέδιο των επίδοξων κατακτητών του Διαστήματος μετά τις δεκαετίες του '50 και του '60...

Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (International Space Station ή ISS), σύμφωνα με εκείνους που εργάζονται για τη δημιουργία του, θα "ανοίξει νέους ορίζοντες" στην επιστήμη. Τα πρώτα του κομμάτια θα εκτοξευτούν το Νοέμβρη του 1998, και μόλις η κατασκευή του ISS ολοκληρωθεί, θα δοθεί σε επιστήμονες, μηχανικούς, και ίσως επιχειρηματίες, μια χωρίς προηγούμενο "πλατφόρμα", στην οποία θα μπορούν να εκτελούν περίπλοκα, μακρόχρονα πειράματα στο μοναδικό περιβάλλον του Διαστήματος.

Οπως σημειώνεται στο site που η NASA - η αμερικανική υπηρεσία Διαστήματος "ενορχηστρώνει" την προσπάθεια - έχει δημιουργήσει για τον ISS, στη διεύθυνση http: //station. nasa. gov/, τα δύο χαρακτηριστικά που έχουν "ιδιαίτερη σημασία" για τους ερευνητές είναι η παρατεταμένη έκθεση σε μικροβαρύτητα ή σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας και η διαρκής ανθρώπινη παρουσία στην πειραματική διαδικασία. Αλλά ο ISS είναι κάτι παραπάνω από ένα "παγκοσμίου κλάσεως εργαστήριο": Είναι ένα διεθνές ανθρώπινο πείραμα, μια "πόλη στο Διάστημα", ένα ορόσημο του πώς ο άνθρωπος θα μπορέσει να ζήσει στο Διάστημα.

Στη δημιουργία του σταθμού συμμετέχουν οι κυβερνήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, του Καναδά, της Ρωσίας, της Ιαπωνίας και αρκετές της Ευρώπης (μέσω της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας, ή ESA, στην οποία είναι μέλη το Βέλγιο, η Δανία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Βρετανία, η Ιταλία, η Ολλανδία, η Νορβηγία, η Ισπανία, η Σουηδία και η Ελβετία).

Οι στόχοι της NASA, όσον αφορά το μέλλον του ISS, είναι, αναμφισβήτητα, μεγαλεπήβολοι. Τα πληρώματά του θα χρειαστεί να ζήσουν και να δουλέψουν συλλογικά και παραγωγικά για εκτεταμένες χρονικές περιόδους, τόσο στο Διάστημα, όσο και - ενδεχομένως - σε άλλους πλανήτες, όταν η πρόσβαση επανδρωμένων σκαφών σ' αυτούς καταστεί εφικτή. Ο ISS, λένε οι άνθρωποι της NASA και οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα, θα δώσει απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα: Βιολογικά, ιατρικά, όσον αφορά την ανθρώπινη υγεία και την υποστήριξη της ζωής, και ούτω καθ' εξής.

Το χρονοδιάγραμμα για την ανάπτυξη του ISS αρχίζει στις 20 Νοέμβρη φέτος (επρόκειτο να γίνει τον Ιούνη, αλλά αναβλήθηκε), με την εκτόξευση του πρώτου κομματιού, που φέρει το ρωσικό κωδικό "Zarya" (η λέξη σημαίνει "Ανατολή του Ηλιου"). Διάφορα κομμάτια θα εκτοξευτούν μέσα στο 1999, με σημαντικότερο το σύστημα ρομποτικού ελέγχου από τη Γη και νωρίς το 2000 ο ISS θα μπορεί να φιλοξενήσει το πρώτο του τριμελές πλήρωμα που θα διεξάγει πειράματα. Ως το Νοέμβρη του 2002, η δυνατότητα φιλοξένησης πληρώματος θα αυξηθεί σε έξι αστροναύτες. Η τελευταία εκτόξευση, με την οποία ο σταθμός θα ολοκληρωθεί, θα γίνει το Γενάρη του 2004...

Η Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος (ή RSA) έχει θέσει τον ISS πρώτο στις προτεραιότητές της, ενώ σχεδιάζει να θέσει εκτός τροχιάς τον Μιρ, όσο πιο "ασφαλώς" γίνεται, μέσα στο 1999.

Και η "βόλτα στο Διάστημα" πλησιάζει περισσότερο στο να γίνει πραγματικότητα...

Μπ. Γ.


Τους σιχάθηκα!

Του Γ. Χ. ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗ

Τι είναι νόμιμο, τελικά, και τι δεν είναι; Τι είναι αυθαίρετο και τι όχι; Τι είναι τρομοκρατία και τι αντίσταση; Τι μπορεί να είναι ρατσισμός και τι αυτοάμυνα; Τι είναι αυτό, τέλος πάντων, που το λένε αγάπη, όπως θα αναρωτιόταν, τραγουδώντας, και κείνος ο συμπαθής Μαρούδας, και τι ασέλγεια; Και δεν αναρωτιέμαι, γιατί ξαφνικά μ' έπιασε η διάθεση να φιλοσοφήσω και να παρασύρω και σας μαζί μου στο δύσκολο ταξίδι της φιλοσοφίας. Οχι. Πονώντας αναρωτιέμαι. Αναρωτιέμαι γεμάτος από πανικό, γιατί κάθε μέρα όλο και χάνει το βαθύ της το νόημα μια από τις κατηγορίες αυτές. Κι ας είναι καλά, που τα μέσα ενημέρωσης, είτε είναι μαζικά είτε όχι, μας ενημερώνουν γι' αυτές τις απώλειες. Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι αυτό. Δεν είναι, δηλαδή, ο ρυθμός και η ποσότητα της ενημέρωσης. Ούτε είναι τα περίφημα κενά της "παιδείας", που μάθαμε να τα προβάλλουμε κάθε τόσο, σαν μια γλυκιά καραμέλα, επιχείρημα αθωωτικό κι αυτό κάθε ανομήματός μας. Το πρόβλημα είναι πως όποιος αναζητάει έναν εύσχημο τρόπο να επιβάλει την άποψή του, όχι μόνο ως γλωσσική έκφραση, αλλά και ως ιδεολογική επιλογή, εφευρίσκει μια δική του λέξη, για να αποδώσει το περιεχόμενο, κατά πώς το αντιλαμβάνεται, ενός ολόκληρου φαινομένου. Και δεν εννοώ, ασφαλώς, ένα απλό καθημερινό φαινόμενο, που μπορεί, στο κάτω - κάτω, να είναι και μια απλή πράξη. Να είναι, λόγου χάρη, η δυνατή φωνή του βίαιου γείτονα, ή η γραφική λογομαχία δύο διεκδικητών της μοναδικής θέσης στο φορτωμένο ταξί. Να είναι το τέλος ενός ποδοσφαιρικού αγώνα, που καταλήγει στο δυσάρεστο αποτέλεσμα, για τον έναν από τους δυο αντιπάλους. Δεν εννοώ, επαναλαμβάνω, όλ' αυτά τα μικρά και τ' ασήμαντα, τα σημαντικά και τα πιπεράτα. Δεν εννοώ όλ' αυτά, που υφαίνουν τη μικρή μας ζωή και αποτυπώνουν επάνω της, με τις σταυροβελονιές του τυχαίου ή του σκόπιμου, την προσωπική μας ιστορία.

Μιλάω για τα φαινόμενα εκείνα, που παραχώνουν τη δική μας φωνή κάτω από σωρούς φρεσκοπεσμένων ερειπίων, που ανατρέπουν τις προοπτικές των ονείρων μας μέσα στους θορύβους της εφιαλτικής μας εγρήγορσης. Μιλάω για τα φαινόμενα, που με μια απλή γραμμή τυπογραφικών γραμμάτων των 80 στιγμών προαναγγέλλουν τους νέους θανάτους. Για τα φαινόμενα εκείνα, που, μέσα από ένα τηλεοπτικό παράθυρο, μας οδηγούν σε νέους ολέθρους, σε τοπία ερημιάς και ανόμων καρπών. Μέσα από ένα τηλεοπτικό παράθυρο, ξαναλέω, μας οδηγούν σε πολέμων πεδιάδες, όπου γελαστοί και βαρύγδουποι τελετάρχες, με χρυσές επωμίδες και φρεσκοκομμένα γαλόνια, κολλημένα πάνω σε μάγουλα ευτραφή, μας αναλύουν το πρόγραμμα της νέας επικήδειας τελετής.

Τώρα το ξέρω πως θα μου ζητήσετε παραδείγματα. Κι από σας οι πιο δύσκολοι θα αναζητήσετε πάνω στο κορμί της πληγωμένης μου σάρκας τους τύπους των ήλων. Δεν έχω πρόβλημα, όμως. Θα σας θυμίσω, χωρίς σειρά, τα μεγάλα γράμματα ή τις προσεγμένες φωνές που κατρακυλούνε τα βράδια πίσω από πολύχρωμες γραβάτες και κάτω από σιδερωμένα χαμόγελα, χωρίς να λένε τίποτε. Θα σας θυμίσω, λόγου χάρη, τη "νομιμοποίηση" των αυθαιρέτων. Εσκασε σαν μπόμπα ένα πρωί. Οι πιο μεθοδικοί έβγαλαν μολύβι και υπολόγισαν. Τόσο το χαρτόσημο, τόσο ο ΦΠΑ, τόσο και η αντικειμενική αξία της κλοπής του οικοπέδου, άρα το Δημόσιο θα εισπράξει τόσα δισεκατομμύρια. Και σ' αυτό το σημείο γέλασαν πλατιά οι φιλοδημόσιοι. Συμφώνησαν κιόλας με τα γνωστά νεοελληνικά επιχειρήματα, πήραν κι ένα χάρτη στα παχουλά τους γόνατα και άρχισαν να υπολογίζουν την έκταση της αυθαιρεσίας και το θράσος της νομιμότητας. Ούτε σκέψη, βέβαια, για να αναλύσουν την ουσία της "νομιμότητας" και να την αντιπαραβάλλουν με εκείνη της αυθαιρεσίας. Ολα κομμένα και ραμμένα στα μέτρα της συντριπτικής άγνοιας, που ρυθμίζει αιώνες ολόκληρους τη σχέση του Ελληνα πολίτη με το καχεκτικό του Δημόσιο. Μόνο υπολογισμούς και τίποτ' άλλο. Πόσα παίρνεις, πόσα δίνεις. Πόσα κέρδισες, πόσα έχασες. Ολα με αριθμούς. Με τις ανοιχτές πιθαμές που μετρούσαμε μικροί τα παιχνίδια του δρόμου. Ολη η ζωή μας ένα κομπολόι με ψεύτικες χάντρες. Να τη μετράς κι αυτή να μη χάνεται, να φεύγει και να ξαναγυρίζει πάλι η ίδια. Ενα πληκτικό παιχνίδι με κέρματα και χάρτινους κολοκοτρώνηδες. Κάλπικο παιχνίδι, είναι αλήθεια. Εκεί μας κατάντησαν.

Να σας θυμίσω και το άλλο; Το ταξίδι, λέω, του υπουργού της Εθνικής μας Αμυνας. Που πήγε, λέει, στην Αμερική, και χαμογελαστός όπως είναι, δεν άφησε μπαρουταποθήκη για μπαρουταποθήκη να μην την επισκεφθεί. Ηθελε ο άρχοντας του Ελληνα πολέμου να δει από κοντά τα νέα όπλα της ειρήνης. Να σφίξει μέσα στα ζεστά του χέρια τις ατσάλινες γλώσσες της ειρήνης και να νιώσει ήσυχος και ευτυχισμένος. Γιατί μόνο έτσι, λένε αυτοί που ξέρουν, μπορείς να δεις τη ζωή σου γεμάτη από λουλούδια και χορούς γιορταστικούς. Μόνον όταν την ντύσεις με ατσάλι και φυτέψεις στον ουρανό της σιδερένια πουλιά με περίεργα ονόματα, και γεμίσεις τ' αμπάρια της με μπόμπες και τις τσέπες των νέων παιδιών με μπιστόλια, και τη μαργιόλα τη θάλασσά της με τρεχαντήρια κανόνια. Τότε μόνον θα είσαι ειρηνοφόρος. Ενας αγαθοποιός άγγελος με μυδράλιο στο ένα σου χέρι και φτερούγα περιστεριού στο άλλο! Να, λοιπόν, που ο πόλεμος μπορεί να λέγεται ειρήνη και το μπαρούτι χρυσόσκονη. Να λέγεται το αίμα γάλα που τρώνε οι άρχοντες και μέλι που τρώνε οι παπάδες. Να λέγεται ο οδυρμός χαμόγελο και ο συριγμός της τελευταίας πνοής κραυγή οργασμού.

Τι άλλο να σας θυμίσω; Για ποια άλλη αναστροφή της έννοιας των λέξεων να επιχειρηματολογήσω; Και σου μιλάνε για τη γλώσσα των νέων, που απομακρύνθηκε από τις αρχαίες ρίζες, και τα κακά λεξικά που γράφονται σκόπιμα και δεν παίρνουν υπόψη τους τη γλωσσική ευαισθησία του λαού και τους αδύνατους δασκάλους που πρέπει να ξανακαθίσουν στα θρανία για να μάθουν ακόμα πιο καλά το μάθημά τους! Και με τα άλλα μαθήματα, τα χυδαία και του εφιάλτη πώς θα βολευτούμε; Πώς, μα την αλήθεια, θα μάθουμε να λέμε το ψωμί ψωμί; Να λέμε τον πόλεμο πόλεμο; Να λέμε, βρε σύντροφε, τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη; Αν συνεχίσουμε έτσι, θα βαφτίσουν το θάνατό μας ζωή και το όνειρο της γλυκιάς επανάστασης "τηγανοκούλουρο". Για όλα, τους έχω ικανούς, γι' αυτό τους σιχάθηκα!

Γιατί μόνο έτσι, λένε αυτοί που ξέρουν, μπορείς να δεις τη ζωή σου γεμάτη από λουλούδια και χορούς γιορταστικούς. Μόνον όταν την ντύσεις με ατσάλι και φυτέψεις στον ουρανό της σιδερένια πουλιά με περίεργα ονόματα, και γεμίσεις τ' αμπάρια της με μπόμπες και τις τσέπες των νέων παιδιών με μπιστόλια, και τη μαργιόλα τη θάλασσά της με τρεχαντήρια κανόνια. Τότε μόνον θα είσαι ειρηνοφόρος. Ενας αγαθοποιός άγγελος με μυδράλιο στο ένα σου χέρι και φτερούγα περιστεριού στο άλλο!



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ