Εντυπωσιακή αντοχή στις συνέπειες της οικονομικής κρίσης συνέχισαν να επιδεικνύουν και το 2011 πολλές μεγάλες επιχειρήσεις, αφού σχεδόν οι μισές (46,4%) εμφανίστηκαν κερδοφόρες, βάσει των επίσημων ισολογισμών που επεξεργάστηκε η εταιρεία ICAP!

Η εταιρεία εξέτασε και επεξεργάστηκε τους δημοσιευμένους ισολογισμούς 22.573 επιχειρήσεων για το 2011. Οι 4.458 ήταν βιομηχανικές, οι 5.887 εμπορικές, οι 7.143 επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών (πλην τραπεζών - ασφαλειών), οι 2.162 εταιρείες του τεχνικού - κατασκευαστικού τομέα, καθώς και 2.923 επιχειρήσεις του τουριστικού τομέα.

Παρότι η κατάσταση για τους εργαζόμενους και τους αυτοαπασχολούμενους είναι απείρως χειρότερη, η ICAP κάνει λόγο για «δραματική επιδείνωση» σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της έρευνάς της. Ωστόσο, όταν για μια μεγάλη επιχείρηση ακόμη και η καταγραφή ζημιών σε κάποιες χρήσεις δεν είναι ασφαλής δείκτης για την πραγματική θέση της, είναι σαφές ότι χρησιμοποιείται και κάποια υπερβολή, ίσως για να δικαιολογηθούν και τα νέα προκλητικά προνόμια που θεσμοθετούνται υπέρ του κεφαλαίου αυτό το διάστημα.

Η ICAP ενοποιεί τους ισολογισμούς και κάνει σύγκριση με ανάλογα στοιχεία για το 2010. Στη βάση αυτή, είναι δυνατή μια σύγκριση που - όπως αναμενόταν - δείχνει την επιδείνωση ορισμένων δεικτών σε σχέση με το 2010. Ετσι: Στον τομέα των πωλήσεων προκύπτει μικρή υποχώρηση κατά 1,07% καθώς διαμορφώθηκαν σε 164,1 δισ. ευρώ το 2011 έναντι 165,9 δισ. ευρώ το 2010. Εντοπίζεται όμως αύξηση του κόστους των πωλήσεων, με συνέπεια τη μείωση των μεικτών κερδών κατά 8,8%. Γενικότερα, εκτιμήθηκαν ως πολύ μεγαλύτερες και οι λειτουργικές δαπάνες με αποτέλεσμα την εμφάνιση λειτουργικών ζημιών 4,3 δισ. ευρώ από οριακά κέρδη 2,5 εκατ. ευρώ το 2010. Τα καθαρά κέρδη επιβαρύνθηκαν και από έξοδα προηγούμενων χρόνων, με συνέπεια να καταγραφούν ζημιές 7,62 δισ. ευρώ, από ζημιές 3,83 δισ. ευρώ το 2010. Υποχώρηση σημειώθηκε και στα κέρδη EBITDA, από τα οποία δεν έχουν αφαιρεθεί φόροι και αποσβέσεις, τα οποία διαμορφώθηκαν το 2011 σε 7,6 δισ. ευρώ από 10,9 δισ. ευρώ το 2010.

Επίσης, το σύνολο ενεργητικού των 22.573 επιχειρήσεων που εξετάστηκαν υποχώρησε κατά 2,8% το 2011 (σε 284,4 δισ. ευρώ), ενώ εντονότερη ήταν η αρνητική μεταβολή της αξίας των αποθεμάτων κατά 7,2%. Μείωση σημειώθηκε και στα ίδια κεφάλαια κατά 2,1%. Ο συνολικός δανεισμός τους υποχώρησε το 2011 κατά 4,7 δισ. ευρώ, λόγω της συρρίκνωσης του μακροπρόθεσμου δανεισμού κατά 9%. Αντίθετα, οι βραχυπρόθεσμες τραπεζικές υποχρεώσεις αυξήθηκαν κατά 5,7%.

Σε κάθε περίπτωση, οι 10.468 επιχειρήσεις ήταν κερδοφόρες το 2011. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην πρώτη πεντάδα των κερδοφόρων ανήκουν 4 εταιρείες που το Δημόσιο έχει ή είχε μερίδιο μετοχών, το οποίο πούλησε ή θέλει να πουλήσει! Είναι οι: ΟΠΑΠ με κέρδη 702 εκατ. ευρώ. REGENCY ENTERTAINMENT ΨΥΧΑΓΩΓΙΚΗ & ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΕ με κέρδη 435,6 εκατ. ευρώ. COSMOTE με κέρδη 388,8 εκατ. ευρώ. ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ (ΕΛΛΑΣ) με κέρδη 177,1 εκατ. ευρώ. ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ ΑΕ με κέρδη 156,8 εκατ. ευρώ. Προσοχή και σε μια ακόμη λεπτομέρεια. Οι 5 αυτές εταιρείες όχι μόνο είναι κερδοφόρες, αλλά το 2011 αύξησαν τα κέρδη τους κατά 51,6%, καθώς κατέγραψαν από κοινού κέρδη προ φόρου ύψους 1,86 δισ. ευρώ, έναντι κερδών ύψους 1,23 δισ. ευρώ το 2010!

Να διοχετευθεί «αποκλειστικά» στον τουρισμό «ένα σημαντικό ποσό από τις επιδοτήσεις του νέου αναπτυξιακού νόμου» ζήτησε ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) από τον υπουργό Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Μεταφορών, Υποδομών και Δικτύων Κ. Χατζηδάκη, στην πρόσφατη συνάντησή τους. Επισημαίνει μάλιστα με ...σημασία ότι σύμφωνα με τη μελέτη της McKinsey, το 40% της μελλοντικής ανάπτυξης θα προέλθει από τον τουρισμό. Οι μεγαλοεπιχειρηματίες του τουρισμού εμφανίζονται έτοιμοι για νέες επενδύσεις, με αισιοδοξία, χωρίς να πτοούνται από τις ίδιες τις επισημάνσεις τους για το πόσο άσχημα πάει ο τουρισμός, σε πόσο δεινή οικονομική θέση βρίσκονται και για τον κίνδυνο να ξεπουλήσουν τις επιχειρήσεις τους. Φαίνεται όμως ότι όλα μπορούν να γίνουν με μια καλή ...επιδότηση.

Ο ΣΕΤΕ δημοσιοποίησε χτες τις θέσεις του, ζητώντας και «ελκυστικό» φορολογικό πλαίσιο και ειδικό χωροταξικό που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών, αφού οι μικρότερες επιχειρήσεις βρίσκονται στα όρια της καταστροφής σε αρκετές τουριστικές περιοχές της χώρας. Μεταξύ άλλων, ζητείται:

Επιδοτήσεις σε κάθε περιοχή της χώρας και για κάθε είδους τουριστική επένδυση, από ειδικές μορφές τουρισμού έως συμπλήρωση εγκαταστάσεων. Να αφορούν και κάθε κατηγορία καταλύματος (αν και μόνο οι μεγάλες μπορούν να αξιοποιήσουν τέτοιες ενισχύσεις). Να ενταχθούν πάσης φύσεως επιχειρήσεις σχετικές, π.χ. αεροπορικές, αλλά και έργα, όπως η αναβάθμιση λιμένων.

Επίσης, έμφαση στις επιδοτήσεις, χωρίς να αποκλείονται οι φορολογικές ελαφρύνσεις. Κατάργηση των επιτροπών αξιολόγησης και κρίση των προτάσεων από τις τράπεζες που θα δίνουν και τα δάνεια. Η ίδια συμμετοχή να καθορίζεται από τις τράπεζες και όχι από το νόμο. Νέες επιδοτούμενες κλίνες να αποκλειστούν από την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και άλλες υπεραναπτυγμένες τουριστικές περιοχές. Περισσότερες δόσεις για τις ενισχύσεις, ειδικές προβλέψεις για την ανάπτυξη του ιατρικού τουρισμού, 2ετής περίοδος επέκτασης του χρόνου υλοποίησης των έργων, άμεση επιστροφή του ΦΠΑ στις τουριστικές επιχειρήσεις.

Την παρέμβαση της ...τρόικας ζητά ο Σύνδεσμος Παραγωγών Ενέργειας με Φωτοβολταϊκά (ΣΠΕΦ) με επιστολή που της έστειλε, όπως και στην «Ομάδα Δράσης» (Task Force), σχετικά με την «άρση των στρεβλώσεων της χονδρεμπορικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και στη μεγάλη συμπαραγωγή». Περιγράφοντας και αποδεχόμενος ουσιαστικά τη διεξαγωγή ενός πολέμου ανάμεσα σε αντιτιθέμενα ιδιωτικά συμφέροντα στο χώρο της ηλεκτρικής ενέργειας, ο ΣΠΕΦ ζητά: Κατάργηση του Μηχανισμού Ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους (πρόσθετη αποζημίωση για τις μονάδες φυσικού αερίου). Ενσωμάτωση στη χονδρική τιμή (ΟΤΣ) των Αποδεικτικών Διαθεσιμότητας Ισχύος (ΑΔΙ). Εναλλακτικά, κατάργηση του τέλους ΑΠΕ (ΕΤΜΕΑΡ) ως διακριτής χρέωσης, επειδή ...δυσφημεί τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας! Στο θέμα της μεγάλης Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού Θέρμανσης Υψηλής Απόδοσης (ΣΗΘΥΑ), σημειώνεται ότι θα βλάψει ανεπανόρθωτα τις ΑΠΕ, (έναντι των οποίων δίνεται προτεραιότητα).

Πρόκειται, πράγματι, για ακόμη ένα επεισόδιο ενός σκληρού πολέμου που όποιο αποτέλεσμα και να έχει δεν πρόκειται να ωφελήσει τους καταναλωτές, αφού τα υπερκέρδη των ιδιωτών παραγωγών θεωρούνται «ένα το κρατούμενο» και ο καυγάς γίνεται για τη διανομή.