Με στημένους κοινωνικούς ψευτοδιαλόγους ανάμεσα στους λεγόμενους κοινωνικούς εταίρους (ΣΕΒ, τραπεζίτες, συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες και άλλους), η κυβέρνηση της ΝΔ θα επιχειρήσει να «χρυσώσει το χάπι» της αντιλαϊκής φορολογικής πολιτικής που σκοπεύει να εφαρμόσει. Στόχος της (μετά τον υποτιθέμενο κοινωνικό διάλογο) να καταθέσει το νέο φορολογικό νόμο μέσα στο Σεπτέμβρη του 2004. Οι προθέσεις του οικονομικού επιτελείου είναι επί της ουσίας ίδιες με αυτές, που κατά καιρούς είχε επεξεργαστεί και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Σε αυτή τη φάση, ξεδιπλώνεται η επιχείρηση ανίχνευσης εδάφους των διαθέσεων της «αγοράς» και, ήδη, άνοιξε το ζήτημα της φορολόγησης πάνω στην ακίνητη ιδιοκτησία. Σε πρώτο πλάνο, ανοίγει το θέμα της αύξησης των «αντικειμενικών τιμών» σε επίπεδα πολύ κοντά ή και τα ίδια με τις (εξω)πραγματικές εμπορικές τιμές. Το ενδεχόμενο αυτό είναι πλέον πολύ ορατό (η προηγούμενη αύξηση είχε γίνει το Μάρτη του 2001). Επίσης, όλες οι κυβερνήσεις φροντίζουν να αυξάνουν τις αντικειμενικές τιμές αρκετά χρόνια πριν από τις εκλογές. Οπως και η προηγούμενη κυβέρνηση, βάζει ζήτημα επιβολής ΦΠΑ πάνω στις τιμές των νέων κατοικιών. Ταυτόχρονα, σκοπεύει να επαναφέρει το φόρο «αυτόματου υπερτιμήματος» πάνω στις μεταβιβάσεις παλαιών κατοικιών, επιβαρύνοντας και φορολογικά τις μικρή ακίνητη ιδιοκτησία. Και ο δυο φόροι είναι κατάφωρα αντιλαϊκοί. Ειδικά ο πρώτος (ΦΠΑ στα ακίνητα) ευνοεί τους μεγαλοεργολάβους και τους κατασκευαστές. Είναι απόλυτα φανερό το γεγονός ότι ο ΦΠΑ μεταφέρεται ολόκληρος στον τελικό αγοραστή, γεγονός που δυσκολεύει ακόμη περισσότερο την απόκτηση αξιοπρεπούς κατοικίας, τέτοιας που να ικανοποιεί τις σύγχρονες ανάγκες της λαϊκής οικογένειας. Η κυβέρνηση, ψαρεύοντας στα «θολά νερά», αφήνει «ανοιχτό» το ύψος του συντελεστή ΦΠΑ (αν για παράδειγμα θα είναι 18% ή 8%) και ακόμη αν θα καταργηθεί ή όχι ο σημερινός φόρος μεταβίβασης (9% στο πρώτο κλιμάκιο μέχρι τα 15.000 ευρώ και 11% στο επιπλέον ποσό). Στο πλαίσιο αυτό, από το υπουργείο Οικονομίας διαμήνυαν χτες ότι «δεν υπάρχει απόφαση για την επιβολή ΦΠΑ από το 2005» και ότι «σε κάθε περίπτωση (δηλαδή ακόμη και αν επιβληθεί ο ΦΠΑ) πρόθεση του υπουργείου είναι να μειωθεί η φορολογική επιβάρυνση». Ανεξάρτητα από τις όποιες μεθοδεύσεις γίνουν με τους συντελεστές, οι μεγάλοι ωφελημένοι από τυχόν εφαρμογή του συστήματος θα είναι οι μεγαλοκατασκευαστές. Αυξημένα σε κάθε περίπτωση θα είναι και τα φορολογικά έσοδα του κράτους, καθώς η εφαρμογή του ΦΠΑ προϋποθέτει την κατάργηση του σημερινού «ελάχιστου κόστους κατασκευής», πάνω στο οποίο εφαρμόζεται ΦΠΑ 18%. Γεγονός είναι ότι τα διοχετευόμενα από την κυβέρνηση σενάρια θυμίζουν «ασκήσεις επί χάρτου», που τροφοδοτούν το δρομολογημένο ψευτοδιάλογο, ο οποίος θα ξεκινήσει ανάμεσα στις δυνάμεις του «κοινωνικού εταιρισμού».

Ως προσπάθεια να προετοιμαστούν οι Ελληνες φτωχομεσαίοι αγρότες για το «πικρό ποτήρι» που ετοιμάζεται να τους σερβίρει η κυβέρνηση της ΝΔ και η Ευρωπαϊκή Ενωση, και ακούει στο όνομα αναθεώρηση των Κοινών Οργανώσεων Αγοράς σε καπνό, βαμβάκι, λάδι, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η χτεσινή ενημέρωση των δημοσιογράφων από τον υπουργό Γεωργίας Σ. Τσιτουρίδη. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, άραγε, η πρόταση του υπουργού, ο οποίος αναφερόμενος στο τι πρόκειται να συμβεί στο Συμβούλιο των υπουργών Γεωργίας της ΕΕ, το οποίο και θα λάβει χώρα στις Βρυξέλλες στις 22 και 23 Μάρτη, είπε επί λέξει: «Η νέα κυβέρνηση πάει να δώσει μια σκληρή μάχη, με μία ήδη διαμορφωμένη αρνητικά πλειοψηφία».

Φαίνεται ότι η νέα ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας γνωρίζει καλά ότι οι αποφάσεις που θα παρθούν στο Συμβούλιο, θα αποτελέσουν καθοριστικό χτύπημα, στη μικρομεσαία αγροτιά της χώρας μας, αλλά και συνολικά στους μικρομεσαίους αγρότες του Ευρωπαϊκού Νότου, οι οποίοι είναι και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι για τις αρνητικότατες αλλαγές που θα επέλθουν στα καθεστώτα των μεσογειακών προϊόντων. Οπως φάνηκε, αυτό που κύρια την ενδιαφέρει, είναι να δείξει ότι η ίδια θα ...διαπραγματευτεί σκληρά για τα συμφέροντα της ελληνικής γεωργίας, σε έναν ...άνισο εκ των προτέρων αγώνα, αφού, κατά τα λεγόμενα των νυν κυβερνώντων, οι «πρώην» δε... διαπραγματεύτηκαν όσο «σκληρά» θα έπρεπε με τους Ευρωπαίους εταίρους. Στρέφοντας, δηλαδή, οπουδήποτε αλλού τα μάτια της κοινής γνώμης, εκτός από τις τεράστιες ευθύνες που έχει και η ΝΔ, όπως και όλα τα κόμματα των ευρω-μονόδρομων, για την εφαρμογή όλων των μέχρι σήμερα αντιαγροτικών Κοινών Αγροτικών Πολιτικών της ΕΕ.

Εντύπωση, επίσης, προκαλεί το γεγονός ότι ο υπουργός Γεωργίας δεν ανέφερε καν ποιες θα είναι οι διαπραγματευτικές θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης, αφήνοντας έτσι ελεύθερους τους όποιους συνειρμούς. Αυτή η ...μυστικοπάθεια του υπουργού Γεωργίας, σε συνδυασμό με τη δήλωση του Ευ. Μπασιάκου ότι κατά τη διάρκεια των διαβουλεύσεων «θα γίνει μια προσπάθεια να βελτιωθεί η κατάσταση όσο γίνεται», μας κάνει να πιστεύουμε ότι θα παρουσιαστεί ως «περιφανή νίκη» της κυβέρνησης στα ...πεδία μαχών των Βρυξελλών, το όποιο διαπραγματευτικό μακιγιάζ πέσει πάνω στις αρχικές προτάσεις της Ευρωπαϊκή Επιτροπής.

Μόνο που όσο μακιγιάζ και να πέσει, δε θα μπορέσει ούτε να κρύψει την τραγική ασχήμια των επερχόμενων αποφάσεων, αλλά ούτε και το... Βατερλό της ελληνικής γεωργίας.