ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 23 Σεπτέμβρη 2007
Σελ. /32
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΠΡΩΗΝ ΔΕΚΟ
Τα παχυλά κέρδη στα νέα αφεντικά τους

Με τις γαλαζοπράσινες ιδιωτικοποιήσεις, τα νέα αφεντικά - μεγαλομέτοχοι - των πρώην ΔΕΚΟ έχουν πάρει προ πολλού πίσω τα λεφτά τους. Μόνο στο πρώτο εξάμηνο του 2007, τα κέρδη 11 πρώην ΔΕΚΟ αυξήθηκαν κατά 187,3 εκατ. ευρώ ή 18,7%

Χρυσοφόρες αποδείχτηκαν για τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τα μονοπώλια οι «επενδύσεις» στην αγορά μεγάλων πακέτων μετοχών των πρώην ΔΕΚΟ, που πουλήθηκαν από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, με πρόσχημα τον «εκσυγχρονισμό» ή τη «μεταρρύθμιση» του κράτους και την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας». Τα κέρδη που καρπώνονται κάθε χρόνο τα νέα «αφεντικά» των πρώην ΔΕΚΟ - και άρα χάνει το Δημόσιο - ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ! Εννοείται, δε, πως τα παχυλά κέρδη που μοιράζονται σήμερα μεταξύ τους οι ιδιώτες μεγαλομέτοχοι των πρώην ΔΕΚΟ, αποτελούν απώλειες για το Δημόσιο, δεδομένου ότι ήταν ο κύριος ιδιοκτήτης τους μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '90 που άρχισε η εκποίησή τους από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Ωστόσο, η νεοεκλεγείσα - στις 16 Σεπτέμβρη 2007 - κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζεται να ολοκληρώσει το μεγάλο έγκλημα ιδιωτικοποιήσεων των κερδοφόρων και στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας, με το ξεπούλημα των πακέτων μετοχών των πρώην ΔΕΚΟ που έχουν απομείνει στα χαρτοφυλάκια του Δημοσίου.

Ενδεικτικά των απωλειών του Δημοσίου από τις γαλαζοπράσινες ιδιωτικοποιήσεις, είναι και τα οικονομικά αποτελέσματα 11 πρώην ΔΕΚΟ (βλέπε σχετικά πίνακα), που έχουν εκποιηθεί μερικά ή ολικά από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Σύμφωνα με τους ισολογισμούς που δημοσιεύτηκαν στον Τύπο, τα καθαρά μετά από φόρους κέρδη, των παραπάνω 11 πρώην ΔΕΚΟ, ανήλθαν στο πρώτο εξάμηνο του 2007 στο αστρονομικό ποσό των 1.189,9 εκατ. ευρώ, από 1.002,5 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο εξάμηνο του 2006. Δηλαδή, μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2007, τα κέρδη 11 πρώην ΔΕΚΟ, αυξήθηκαν κατά 187,3 εκατ. ευρώ ή 18,7% (ποσοστό υπερπενταπλάσιο του πληθωρισμού).

Και καθώς οι προοπτικές για την κερδοφορία των πρώην ΔΕΚΟ διαγράφονται θετικές, η νεοεκλεγείσα - ελέω εκλογικού συστήματος - αυτοδύναμη κυβέρνηση της ΝΔ, ετοιμάζεται να προχωρήσει στο ξεπούλημα των υπόλοιπων πακέτων μετοχών αυτών των επιχειρήσεων που έχουν παραμείνει στα χαρτοφυλάκια του Δημοσίου και για τις οποίες υπάρχει αυξημένο ενδιαφέρον από το ιδιωτικό ντόπιο και ξένο μεγάλο κεφάλαιο. Αποτελεί δε κοινό μυστικό ότι στο πρόγραμμα των «μεταρρυθμίσεων» της ΝΔ, περιλαμβάνονται - εκτός των άλλων - και η εκποίηση των υπόλοιπων πακέτων μετοχών της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, των ΕΛΠΕ, της ΕΥΔΑΠ και άλλων πρώην ΔΕΚΟ. Αυτό, εξάλλου, δεν το έκρυψε ο πρόεδρος και πρωθυπουργός της κυβέρνησης Κ. Καραμανλής, έσπευσε προκλητικά να ερμηνεύσει την ψήφο του ελληνικού λαού ως ψήφο ανανέωσης της εμπιστοσύνης στο πρόσωπό του και εντολή να προχωρήσει ταχύτερα και με μεγαλύτερη τόλμη και αποφασιστικότητα στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων!

Τα πρώτα βήματα των επόμενων κινήσεων της νέας κυβέρνησης Καραμανλή, θα αποτυπωθούν στις προγραμματικές δηλώσεις (θα αναγνωστούν στη νέα Βουλή τη μεθεπόμενη βδομάδα) και πιθανότατα στο προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2008 (θα κατατεθεί μέχρι την 1η Οκτώβρη). Ο ΟΤΕ, η ΔΕΗ αλλά και η «Ολυμπιακή», θα είναι οι 3 μεγαλύτερες - δημόσιες επιχειρήσεις της χώρας, για τις οποίες η νέα κυβέρνηση θα κληθεί να πάρει άμεσες αποφάσεις.

Την απόφαση της ΝΔ, να εμβαθύνει τις ιδιωτικοποιήσεις, επιβεβαίωσαν με τις δηλώσεις που έκαναν - αμέσως μετά τη συνεδρίαση του πρώτου υπουργικού συμβουλίου της νέας κυβέρνησης - οι αρμόδιοι υπουργοί και υφυπουργοί. Κατά την τελετή παράδοσης και παραλαβής των καθηκόντων τους, από τα απερχόμενα στελέχη της προηγούμενης κυβέρνησης της ΝΔ, οι υπουργοί και υφυπουργοί της νέας κυβέρνησης, ξεκαθάρισαν πως θα προχωρήσουν «ταχύτερα» και με «μεγαλύτερη τόλμη και αποφασιστικότητα» και στις αποκρατικοποιήσεις με:

  • Την πώληση νέου πακέτου μετοχών του ΟΤΕ, παράλληλα με την αναζήτηση «στρατηγικού εταίρου» στον οποίο θα ανατεθεί η διοίκηση του Οργανισμού.
  • Την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, σε συνδυασμό με την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας σε ποσοστό 30% (έχει δεσμευτεί στην ΕΕ από το 1998 η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ) και το διαχωρισμό των δραστηριοτήτων της επιχείρησης.
  • Το ξεπούλημα της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» (ότι έχει απομείνει μετά από 20 σχεδόν χρόνια πολιτικών συνειδητής υπονόμευσης του εθνικού αερομεταφορέα) ή ακόμη και το οριστικό λουκέτο, ώστε να αφήσουν εντελώς ελεύθερο το πεδίο δράσης στον ιδιωτικό τομέα.
  • Την επιβολή του «λιγότερου κράτους» και στον τραπεζικό τομέα, ειδικότερα σε τράπεζες και πιστωτικά ιδρύματα όπως το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο (ΤΤ) και η Αγροτική Τράπεζα (ΑΤ) που το ελληνικό δημόσιο διαθέτει ακόμη ποσοστό ίσο ή μεγαλύτερο του 33% και άρα κατέχει δικαιώματα καταστατικής μειοψηφίας.

Με βάση τις παραπάνω δρομολογημένες - από την πλευρά της κυβέρνησης - εξελίξεις, αποκτά ξεχωριστή σημασία η παρέμβαση που έκανε το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, υπογραμμίζοντας την ανάγκη - με αφορμή το σχηματισμό της νέας κυβέρνησης - να οργανωθεί αμέσως η αντεπίθεση ενάντια στην πολιτική της ΝΔ που υπηρετεί την πλουτοκρατία. Οπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, από την πλευρά του «το ΚΚΕ θα κάνει εκείνο που δεσμεύτηκε και προεκλογικά: Θα δώσει όλες τις δυνάμεις του στο πλευρό του λαού» ενάντια στην προώθηση και εφαρμογή των αντιλαϊκών σχεδίων της νέας κυβέρνησης της ΝΔ.


Λάμπρος ΤΟΚΑΣ


Η ΑΛΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ
Δικά τους είναι...

«

Ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο;» φώναξε, τάχα μου, αγανακτισμένος ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μετά τη δολοφονία του Λαμπράκη. Οι φωνές του, βέβαια, είχαν καθαρά ρητορικό χαρακτήρα, γιατί ο ίδιος ήξερε, και πολύ καλά μάλιστα, ποιος ήταν ο πραγματικός κυβερνήτης και ποιοι οι πραγματικοί δολοφόνοι του βουλευτή της αριστεράς. Ηταν αυτοί που, από τη μια μέρα στην άλλη, τον έκαναν πρωθυπουργό. Και, που ενίοτε, θα στήριζαν τον πρωθυπουργό ή, όταν κρινόταν απαραίτητο, θα τον εκβίαζαν...

Ηρθε στη μνήμη μου αυτή η παλιά, αλλά όχι ξεχασμένη, υπόθεση, γιατί είδα την ιστορία να επαναλαμβάνεται. Εκεί που απολάμβανα τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα, τα οποία μπορεί να μην ήταν απόλυτα ικανοποιητικά, ήταν όμως ελπιδοφόρα, είδα ξαφνικά από τα τηλεοπτικά κανάλια να εκτοξεύονται οι πρώτες αναγνωριστικές ομοβροντίες. «Ο Βαγγέλης Βενιζέλος, πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ»! «Γκάλοπ τον φέρνουν πρώτο με 80% αποδοχή. Ακολουθεί ο Γιώργος Παπανδρέου με 19%»!

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω εάν οι αριθμοί ανταποκρίνονται στις επιθυμίες των μελών και των οπαδών του ΠΑΣΟΚ. Το θέμα μας, άλλωστε, δεν είναι αυτό. Αυτό είναι εσωτερική υπόθεση του συγκεκριμένου κόμματος και εκεί πρέπει να λυθεί. Εμείς πρέπει να σταθούμε στους παράγοντες, στους σκοτεινούς μηχανισμούς, καλύτερα, που ανεβοκατεβάζουν τις αστικές κυβερνήσεις και τους αρχηγούς των αστικών κομμάτων, βέβαια!

Πριν ακόμα βγουν τα εκλογικά αποτελέσματα, πριν ακόμα επισημοποιηθεί η ήττα του ΠΑΣΟΚ, κάποιοι φρόντισαν να μας γνωστοποιήσουν τα μελλούμενα! Δεν είχαν καν τη διακριτικότητα να περιμένουν να ξημερώσει η Δευτέρα! Αυτοί οι σατανικοί μηχανισμοί, οι κυνικοί επαγγελματίες των πολιτικών διευθετήσεων, είπαν το λόγο τους. «Εμείς θέλουμε Βαγγέλη και Βαγγέλη θα πάρετε»! Ξαναγύρισαν την Ελλάδα πενήντα και εξήντα χρόνια πίσω. Τότε που κανένας απ' αυτούς δεν έμπαινε στον κόπο να κρατήσει τα προσχήματα!

Είναι ασύλληπτος ο τρόπος και η ταχύτητα με την οποία ενεργούν. Εχοντας στα χέρια τους τις σφυγμομετρήσεις για τα αποτελέσματα των εκλογών (δε θέλω να μπω στη συζήτηση και για τη διαμόρφωση των αποτελεσμάτων), έχουν ήδη προχωρήσει στην επόμενη μέρα! Για να είναι και η πίτα ολόκληρη και το σκυλί χορτάτο, για να φορμαριστεί ολόκληρη η «Ελληνική Δημοκρατία», ολόκληρο το αστικό πολιτικό σύστημα, πρέπει να σχηματιστεί ολόκληρη η ιεραρχία! Κυβέρνηση αυτοί και αυτοί αξιωματική αντιπολίτευση ετούτοι και ετούτοι!

Μοιάζει σχηματικό; Είναι! Ομως, θα πρέπει να είναι κανείς πολιτικά βλάκας, για να μην καταλάβει πως ήταν στημένη η δουλιά! Προετοιμασμένη και στημένη! Το τελευταίο πράγμα που ενδιέφερε τον Ελληνα εκείνη τη στιγμή ήταν το ποιος θα είναι ο μελλοντικός αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Εδώ ξημέρωνε μια ακόμη άσχημη μέρα για τη χώρα και τους κατοίκους της, μια μέρα γεμάτη ακρίβεια, ανεργία, ανασφάλεια, ποιος να νοιαστεί για την πολυθρόνα;

Αλλά, ας δεχτούμε ότι η αντικατάσταση του προέδρου ήταν μια ανάγκη. Βιαστική, ίσως, αλλά ανάγκη! Πώς, όμως, να κλείσουμε τα μάτια και να χωνέψουμε την ξαφνική εμφάνιση των «χωνιών», που βγήκαν, ομαδικά και συντεταγμένα, για να διαλαλήσουν την πραμάτεια; Εμένα, και σε κάθε λογικό άνθρωπο υποθέτω, μου δημιούργησαν την εντύπωση πως όλοι ετούτοι ήταν κλεισμένοι κάπου σε κάποια υπόγα και μόλις πήραν το σύνθημα, ξεχύθηκαν! «Βαγγέλης, Βαγγέλης! Ζήτω ο νέος αρχηγός!» (Σιγά σιγά, αρκετά αργότερα εμφανίστηκε και ο αντίθετος πόλος: «Γιώργος, Γιώργος!»

Ολ' αυτά δικά τους είναι. Δημοκρατία τους είναι η αστική δημοκρατία, ας τα βρουν. Ας τα λουστούνε. Αλλά ας τους λούσει κι ο λαός...


Του
Νίκου ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ