- Και γιατί παρακαλώ να κάνει 10;

- Πόσο να το κάνουμε;

- Τι θα λέγατε για 25;

- Τόσο πολύ; Κόψτε κάτι...

- Να συμφωνήσουμε στο 15;

Η κολοκυθιά σε νέα έκδοση. Οχι όμως σαν αθώο παιδικό παιχνίδι.Αλλά από αυτά που παίζουν οι μεγάλοι (σε ηλικία και αξιώματα). Ο λόγος περί ταμιλιγκράμ ιόντων βρωμίου ανά λίτρο νερού. Τις τελευταίες μέρες ταμπλόιτ και τηλε-παράθυρα άστραψαν και βρόντησαν με αφορμή τα εμφιαλωμένα νερά.Εάν και κατά πόσο είναι επικίνδυνα. Ας μη μας διαφεύγει το γεγονός, ότι τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ δημιουργούν μονίμως συνθήκες Σαράγεβο στους τηλεό-πληκτους θεατές και κουπονομανείς αναγνώστες, για να τους κρατούν σε μια ιδιότυπη ομηρία.

Ο ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) προσδιορίζει ως κατώτατο όριο τα 25 mg ανά λίτρο νερού τα επιτρεπόμενα ιόντα βρωμίου. Αντίθετα, ο Αμερικανικός Κώδικας Τροφίμων αναφέρει τα 10. Πολλές ευρωπαϊκές χώρες (μεταξύ των οποίων και η δική μας) δε δέχονται τα όρια αυτά, γιατί θίγονται συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα. Πριν από λίγες μέρες στη Βουλή έγινε άλλη μια "συζήτηση" που κατέληξε σε κοκορομαχία μεταξύ των δυο τάσεων του φιλελευθερισμού. Του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Πρωταγωνιστής ο "σοσιαλνεοφιλελεύθερος" κ. Σκουλάκης. Παρτενέρ ο original νεοφιλελεύθερος κ. Σούρλας. Τα όσα ακούστηκαν θύμιζαν τον παλιό... καλό καιρό της Μητσοτακικοπαπανδρεϊκής δυναστείας, με τα γνωστά επιχειρήματα περί σκότους και φωτός, ξένων συμφερόντων, εξυπηρέτησης ψηφοφόρων - πελατών και τα σχετικά. Σενάρια χιλιοειπωμένα και χιλιοπαιγμένα. Βαρετά κι ενδεικτικά για το πώς μια χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης (τρομάρα τους!) ετοιμάζεται να υποδεχτεί το έτος 2000. Ετσι (ξανα)προσγείωσαν τους αφελείς (και συχνά υποκριτές) που προσπαθούν να μας πείσουν (και να πειστούν) περί της νέας περιόδου αναβάθμισης του ελληνικού κοινοβουλίου, εκσυγχρονισμού του δημόσιου βίου και τόσα άλλα βαρύγδουπα και κενά περιεχομένου. Ας μην ξεχνάμε ότι η κενολογία ήταν πάντα ένα από τα πρωτεύοντα εργαλεία άσκησης πολιτικής του "Κινήματος". Η συνταγή απλή και δοκιμασμένη. "Λέμε πολλά, κανείς δεν καταλαβαίνει το παραμικρό και στο τέλος δεν κάνουμε τίποτα ή υλοποιούμε αυτό που θέλουμε εμείς και τα αφεντικά μας (συγνώμη οι... εταίροι μας).

Και οι πολίτες; Οι καταναλωτές; Πόσο σοφότεροι έγιναν μ' όλα όσα άκουσαν και διάβασαν; Είναι σε θέση η αντίδρασή τους να είναι προϊόν γνώσης και σωστής πληροφόρησης και να μην ταυτίζεται με το θυμικό; Δηλαδή, να είναι σε θέση να γνωρίζουν τι να προσέχουν και τι να αποφεύγουν; Η απάντηση είναι αρνητική κι διακινδυνεύουμε το χαρακτηρισμό του "δογματικού" ή του "μονομανούς".Αν και οι επιθετικοί προσδιορισμοί αυτοί είναι τίτλοι τιμής, αν πρόκειται για την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων. Για πολλοστή φορά αυτό που ακολούθησε σε όσα λέχτηκαν γύρω από το νερό ήταν η πλήρης σύγχυση και ο καταναλωτικός πανικός. Ενα σύνδρομο του "Νεοέλληλα" που καλλιεργήθηκε συστηματικά και με επιτυχία την τελευταία δεκαπενταετία. Και πάλι απουσίασαν οι ψύχραιμες και έγκυρες γνώμες, που θα διαφώτιζαν την κοινή γνώμη πάνω στις πραγματικές διαστάσεις του θέματος. Κι είναι φυσικό. Η άλωση στα πανεπιστήμια - από την πίσω πόρτα - εκ μέρους του ιδιωτικού κεφαλαίου, η διασύνδεση καθηγητών - ιδιωτικών επιχειρηματιών, το "μπούκωμα" πάρα πολλών με λογής λογής προγράμματα κι ο κίνδυνος να χάσουν το "μπεζαχτά" όσοι μιλήσουν στερεί την κοινωνία από την "άλλη άποψη". Από την άλλη, η ανυπαρξία καταναλωτικού κινήματος από τη χώρα μας, η ανυποληψία των καθ' ύλην αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών και η διαχείριση της τύχης των καταναλωτών από το υπουργείο Εμπορίου (επί το εκσυγχρονιστικότερο... Ανάπτυξης), έχει σοβαρές επιπτώσεις στον ευαίσθητο αυτό χώρο.

Αφού οι νόμοι της αγοράς είναι πλέον με τις "σοσιαλιστικές" ευλογίες, οι μόνες κανονιστικές αρχές που διέπουν την οικονομία είναι φυσικό να έχουμε παρόμοια φαινόμενα. Το κέρδος είναι αυτό που ενδιαφέρει τις επιχειρήσεις που πρωτοεμφανίστηκαν. Μια αλήθεια γνωστή σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη του πλανήτη που αγνοεί (;) ο κ. καθηγητής και καλό θα είναι να σημειώσει στα περίφημα... μπλοκάκια του, για να ανατρέξει σε πρώτη ευκαιρία τα πανεπιστημιακά του συγγράμματα μπας και του 'ρθει καμιά ιδέα. Μέχρι τότε η υπόθεση θα αναμένει τις Οδηγίες της Ευρώπης, οι οποίες είναι προϊόν συμβιβασμών και συσχετισμών. Η υπόθεση με τις τρελές αγελάδες είναι τόσο νωπή που και ο πλέον αφελής, είναι τουλάχιστο επιφυλακτικός μαζί τους. Και φυσικά κουβέντα δε θα ακουστεί για την αναγκαιότητα της ορθολογικής διαχείρισης των πόσιμων νερών, τον εκσυγχρονισμό του δίκτυου ύδρευσης και την προστασία των νερών από τη μόλυνση. Παράγοντες, που θα αχρηστεύσουν την αναγκαιότητα των εμφιαλωμένων νερών, τουλάχιστον στην Ελλάδα. Ολα αυτά η κυβέρνηση αρνείται να τα συζητήσει. Εχει άλλες προτεραιότητες. Παρόμοια προβλήματα δεν την ακουμπούν.

ΟΙΚΟΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ

Το θράσος ορισμένων δεν έχει όρια. Αναφερόμαστε σε κυβερνητικούς παράγοντες, που με τη μάσκα του οικολόγου μπορούν άνετα στα ΜΜΕ να παραμυθιάζουν τον κόσμο κι από την άλλη να εγκληματούν σε βάρος του περιβάλλοντος. Αποφάσεις ανατριχιαστικές για την κυνικότητά τους, που θα ζήλευαν ομόλογοί τους σε αντιδραστικά καθεστώτα, βάζουν θηλιά σε ανυπεράσπιστους κατοίκους του κέντρου ή της περιφέρειας ανάλογα με τα συμφέροντα που θέλουν να εξυπηρετήσουν. Αναφερόμαστε στην περίπτωση μιας μονάδας εμφιάλωσης - αποθήκευσης - διακίνησης υγραερίου με φιάλες και βυτία, 300 μέτρα από ένα χωριό της Σύρου. Κι ενώ το ΠΔ ορίζει ρητά ότι απαγορεύονται τέτοιες εγκαταστάσεις σε περίμετρο 500 μέτρων, κοινή υπουργική απόφαση από το ΥΠΕΧΩΔΕ και το υπουργείο Ανάπτυξης δίνουν το "πράσινο φως" για τη μονάδα. Η παρανομία ή όχι είναι θέμα καθαρά νομικό και δευτερεύον κατά τη γνώμη μας. Αυτό που έχει σημασία είναι πώς αντιμετωπίζονται οι πολίτες αυτής της χώρας από την πιο συντηρητική μεταπολιτευτική κυβέρνηση. Το 'χουμε ξαναγράψει. Οσο πιο γρήγορα απαλλαγούμε από τους φορείς της "αλλαγής", τόσο το καλύτερο για τη χώρα. Και σ' αυτό πρέπει να δράσουμε όλοι μαζί. Οσοι τουλάχιστον είναι μακριά από τα διαπλεκόμενα κι όσοι ονειρεύονται μια άλλη χώρα όπου θα διαφεντεύουν οι πολίτες κι όχι οι μιζαδόροι, οι μεγαλοεργολάβοι, οι μεγαλοεκδότες και οι καρπαζοεισπράχτορες των Αμερικανών κι Ευρωπαίων "εταίρων".

ΟΙΚΟΑΛΙΕΥΜΑΤΑ

Εκταση 3.500 στρεμμάτων στον Εθνικό Δρυμό Σουνίου εξακολουθούν να διεκδικούν οι υπάλληλοι συνεταιρισμού κάποιου υπουργείου. Και γιατί όχι; Αφού αθωώθηκαν για την καταπάτηση πρωτοδίκως, τι άλλο μένει; Ισως και στεγαστικά δάνεια από την Κτηματική Τράπεζα για την επιβράβευση των "κόπων" τους, που ξεπερνούν την εικοσαετία...

Εκδρομή διοργανώνει στους βιότοπους της Θράκης το περιοδικό ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ (τις μέρες αυτές κυκλοφόρησε το 5ο τεύχος με εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ύλη). Δέλτα Νέστου - Εβρου. Λίμνες Μητριού - Βιστωνίδα. Δάσος Δαδιάς. Πάρκο Ροδόπης. Μαγευτικές διαδρομές που ακόμα - ευτυχώς - δεν ανακάλυψε το ΥΠΕΧΩΔΕ για να τις εκχωρήσει στους εργολάβους προς... αξιοποίηση. Για λεπτομέρειες τηλεφωνήστε στο 3247.364.

ΚΑΙ ΟΙΚΟΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ

Ενας πρωτότυπος και αποκαλυπτικός οδηγός για μερικούς από τους πιο εκπληκτικούς κατοίκους της Γης με σύντομα κείμενα της Theresa Greenaway και τις θαυμάσιες φωτογραφίες της Geoff Dann. Μέσα από τις σελίδες της άρτιας αυτής έκδοσης, μπορείτε να δείτε το όμορφο και συνάμα επικίνδυνο λουλούδι του πάθους, τον κόκκινο πίθηκο και τα καγκουρό. Θα μάθετε πώς οι σφήκες φτιάχνουν τις φωλιές τους και τον τρόπο που παγιδεύουν ορισμένα σαρκοφάγα φυτά τα έντομα. Να ανακαλύψετε τους δηλητηριώδης βατράχους και γιατί οι χαμαιλέοντες αλλάζουν χρώμα. Ενα βιβλίο που μπορεί να διαβάσει το ίδιο ευχάριστα και με το αυτό ενδιαφέρον ένας μαθητής, ένας φοιτητής, ένας δάσκαλος κι οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται για τον μαγευτικό κόσμο της ζούγκλας.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προσδιορίζει ως κατώτατο όριο τα 25 mg ανά λίτρο νερού τα επιτρεπόμενα ιόντα βρωμίου. Αντίθετα, ο Αμερικανικός Κώδικας Τροφίμων αναφέρει τα 10. Πολλές ευρωπαϊκές χώρες (μεταξύ των οποίων και η δική μας) δε δέχονται τα όρια αυτά, γιατί θίγονται συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα