«Μείωση της αλιευτικής προσπάθειας» και «προσαρμογή του στόλου» είναι βασικοί άξονες της πολιτικής της ΕΕ για τον κλάδο της αλιείας, στρατηγικές επιλογές που χτυπούν τους μικρομεσαίους ψαράδες, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα νέα κέρδη από τη μεγαλύτερη συγκεντροποίηση για το κεφάλαιο.

Τους εν λόγω στόχους της πολιτικής της ΕΕ αποκάλυψε η ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Διαμάντω Μανωλάκου, σε τοποθέτησή της κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου σχετικά με τη «βελτίωση της οικονομικής κατάστασης του κλάδου της αλιείας». Οπως επεσήμανε η ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, «ο κλάδος της αλιείας είναι σημαντικός τόσο στη διατροφική αλυσίδα, όσο και στην τοπική οικονομική ανάπτυξη περιοχών. Ειδικά σε περιοχές απομακρυσμένες όπως είναι τα νησιά του Αιγαίου στην Ελλάδα, η επιβίωση εξαρτάται από την αλιεία, ενώ συμβάλλει και στη διατήρηση των τοπικών πολιτιστικών παραδόσεων».

Σημείωσε δε ότι «τα τελευταία χρόνια, τα προβλήματα ειδικά στην παράκτια αλιεία είναι πολλά και συνέβαλαν σε αυτά η Κοινή Οργάνωση Αγροτών, τα προγράμματα απόσυρσης σκαφών, η μείωση τιμών πρώτης πώλησης από τους ψαράδες, χωρίς αυτό να συνεπάγεται μείωση και στους καταναλωτές, η αύξηση του κόστους λόγω πετρελαίου. Αποτέλεσμα ο κλάδος να είναι σε κρίση, τα εισοδήματα να μειώνονται δραστικά και περιοχές να ερημώνουν».

Αν και «η ανακοίνωση της Κομισιόν εντοπίζει τη δυσχέρεια του κλάδου», τόνισε η Δ. Μανωλάκου, «οι λύσεις που προτείνει είναι μη βιώσιμες. Οχι μόνο δε λύνουν προβλήματα αλλά θα δημιουργήσουν ακόμη περισσότερα. Επιπλέον σε καμιά περίπτωση δεν προβλέπει ενισχύσεις που είναι αναγκαίες για την επιβίωση του κλάδου. Αντίθετα προτείνει "μείωση της αλιευτικής προσπάθειας" και "προσαρμογή του στόλου". Δηλαδή παύση της δραστηριότητας που θα οδηγήσει σε ανεργία ένα σημαντικό αριθμό μικρομεσαίων ψαράδων και τη συγκέντρωση του κλάδου σε λίγες μεγάλες επιχειρήσεις».

Καταλήγοντας η ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, σημείωσε ότι «αυτή είναι η πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων των κρατών-μελών. Η δημιουργία καρτέλ στους περισσότερους κλάδους που εκμεταλλεύονται παραγωγούς και καταναλωτές. Γι' αυτό είναι απορριπτέα και πρέπει να καταδικαστεί από τους λαούς».

Στα πλαίσια των παραπάνω κατευθύνσεων του διευθυντηρίου των Βρυξελλών, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, αποφάσισε την απαγόρευση της αλιείας με μηχανότρατες και γρι-γρι στο στενό της θαλάσσιας περιοχής μεταξύ Καλύμνου και Κω, αλλά και σε όλα τα αλιευτικά εργαλεία μεταξύ 15/4 έως 30/5 κάθε χρόνο, στο όνομα της προστασίας των ιχθυαποθεμάτων της περιοχής.

Από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ανακοινώθηκε πως η απόφαση αυτή πάρθηκε με σύμφωνη γνώμη των φορέων και των ψαράδων της Καλύμνου και της Κω. Ομως, το θέμα είναι πως μέσω των κανονισμών της ΕΕ και της πολιτικής που ακολουθούν οι εκάστοτε κυβερνώντες, διαρκώς βρίσκονται αφορμές και προφάσεις για να περιοριστεί η αλιευτική δραστηριότητα των μικρομεσαίων ψαράδων και ταυτόχρονα δίνονται διάφορα ψευτοκίνητρα για να βγουν όσο γίνεται περισσότεροι από αυτούς, εκτός επαγγέλματος.

Καταψήφισε χτες στη Βουλή το ΚΚΕ το νομοσχέδιο για τη θεσμοθέτηση νέου συστήματος ελέγχου των δημόσιων οικονομικών, που κατατέθηκε από το υπουργείο Οικονομίας. Η συνεδρίαση πάντως χαρακτηρίστηκε από μία ακόμη άγονη αντιπαράθεση των βουλευτών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για την οικονομία με αλληλοκατηγορίες για ανικανότητα διαχείρισης.

Η κυβέρνηση επιδιώκει με το νομοθέτημα «να συνδέσει τον έλεγχο με τον προσανατολισμό των δαπανών» σημείωσε ο εισηγητής του ΚΚΕ, Αγγελος Τζέκης τονίζοντας πως σύμφωνα με την κυβερνητική λογική οι κοινωνικές υπηρεσίες θα πρέπει να έχουν κέρδη, οπότε «θα πληρώσει ο εργαζόμενος λαός από την τσέπη του».

Οσον αφορά την επίκληση της «χρηστής διαχείρισης» από την πλευρά της κυβέρνησης, ο Α. Τζέκης σημείωσε ότι «το κυρίαρχο είναι το από ποιον ο προϋπολογισμός μαζεύει τα έσοδα», τονίζοντας ότι όντως πρέπει να υπάρξει έλεγχος, αλλά «έλεγχος του λαού στην κυβέρνηση για το αν ο πλούτος που παράγουν τα λαϊκά στρώματα επιστρέφει σε αυτά». Αναφερόμενος μάλιστα στην πρόσφατη αναθεώρηση του ΑΕΠ, έκανε λόγο για «λογιστικές αλχημείες και εικονική πραγματικότητα», αφού «είτε με αναθεώρηση του ΑΕΠ το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Χαμένος ο λαός, κερδισμένοι οι βιομήχανοι, οι μεγαλέμποροι και οι εφοπλιστές».

Εκ μέρους της ΝΔ, ο εισηγητής της Η. Καλιώρας υποστήριξε ότι στην οικονομία «το νερό μπήκε στο αυλάκι», αφού ο επόμενος προϋπολογισμός «θα βγάλει τη χώρα από την επιτήρηση». Από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, ο N. Χριστοδουλάκης υποστήριξε ότι με το νομοσχέδιο η κυβέρνηση «φτιάχνει καινούριες πολυδάπανες γραφειοκρατίες», προκειμένου «να προσλάβει 265 σημαδεμένα στελέχη μέσω της διαδικασίας συνεντεύξεων».

Μια σειρά από επουσιώδεις αλλαγές συμπεριλαμβάνει η κυβέρνηση στο νόμο «περί προστασίας του καταναλωτή» που δόθηκε από το υπουργείο Ανάπτυξης για «δημόσια διαβούλευση». Πρόκειται για αλλαγές στο νόμο του 1994 για τις σχέσεις των συναλλασσομένων. Ο νόμος του 1994 που είχε προβληθεί ως μέσο για την προστασία των καταναλωτών, στην πραγματικότητα αποδείχτηκε εν πολλοίς άλλοθι για την κλιμάκωση της ...«απελευθέρωσης της αγοράς» και της πλήρους ασυδοσίας των επιχειρήσεων να καταληστεύουν με χίλιους δυο τρόπους τους εργαζόμενους. Δεν είναι τυχαίο ότι η συγκεκριμένη κυβερνητική προσπάθεια για «αναμόρφωση» του νόμου αυτού έρχεται σε μια εποχή που είναι διάχυτη η αγανάκτηση των λαϊκών στρωμάτων, για την καθημερινή ακρίβεια και τις αλλεπάλληλες ανατιμήσεις στην αγορά.

Μεταξύ των άλλων αλλαγών που προβλέπονται είναι:

• Θεωρούνται καταχρηστικοί στο εξής όροι που έχουν κριθεί ως τέτοιοι με τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις όπως σε περιπτώσεις με τα χαράτσια των τραπεζών.
• Εξαιρούνται από το δικαίωμα υπαναχώρησης οι συμβάσεις εξ αποστάσεως που έχουν ως αντικείμενο βιβλία και δεδομένα που αποτυπώνονται σε δίσκους ψηφιακής εγγραφής, όταν αποσφραγίζεται η ειδική ταινία ασφαλείας.
• Θεσπίζεται υποχρέωση ενημέρωσης του καταναλωτή από τον προμηθευτή για πιθανή διάρκεια ζωής του προϊόντος.
• Στον όρο «ελαττωματικό προϊόν» περιλαμβάνονται πλέον και τα προϊόντα που δεν έχουν την προβλεπόμενη απόδοση σύμφωνα με τις δυνατότητές τους.
• Προβλέπεται σύσταση επιτροπής που θα μπορεί να εισηγείται την απαγόρευση προϊόντων για τα οποία κρίνεται ότι απειλούν την ψυχική υγεία των παιδιών.