- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Σε πλήρη ανάπτυξη, η πυκνή πορεία κάλυψε απόσταση μεγαλύτερη από ενάμισι χιλιόμετρο στο κέντρο της πόλης
Μαθητές, φοιτητές και σπουδαστές στη συγκέντρωση της Ομόνοιας |
Ηταν μια συγκλονιστική σε όγκο και παλμό απεργιακή συγκέντρωση, στο μέγεθος και τη σύσταση της οποίας αποτυπώθηκε η επιτυχία της μάχης που έδωσαν όλες τις προηγούμενες μέρες οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στους τόπους δουλειάς. Μια πραγματικά λαϊκή κινητοποίηση, στην οποία συμμετείχαν ολόκληρες οικογένειες, συνταξιούχοι, γονείς εργατοϋπάλληλοι και παιδιά κάθε ηλικίας.
Δεκάδες χιλιάδες απεργοί εργάτες και υπάλληλοι από εργοστάσια, καταστήματα, εργοτάξια, γραφεία και άλλες ιδιωτικές επιχειρήσεις, με χαρακτηριστική την παρουσία νέων δυνάμεων πίσω από κάθε πανό και νεολαίων εργαζομένων, συμμετείχαν μαζικά στις εφτά προσυγκεντρώσεις και στη συγκέντρωση στην πλατεία Ομόνοιας.
Μαζί τους, βρέθηκαν χιλιάδες ακόμα φοιτητές και σπουδαστές, μαθητές και σπουδαστές στα ΙΕΚ, αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ, οι αγωνιστικές Ομοσπονδίες και συσπειρώσεις των οποίων καλούσαν στην απεργιακή συγκέντρωση. Μαζί τους και πολλοί μετανάστες, άλλοι στα μπλοκ του Συνδικάτου τους και άλλοι στο μπλοκ της Ενωσης Μπαγκλαντέζων εργαζομένων στην Ελλάδα, που συμμετείχε στη συγκέντρωση με δικό της πανό.
Με πορτοκαλί χρώμα η έκταση που κατέλαβε η πορεία στην Αθήνα σε πλήρη ανάπτυξη |
Το γιγαντοπανό στην κεφαλή της πορείας |
Με τις σημαίες του ΠΑΜΕ και της ΠΣΟ στη συγκέντρωση |
Αισιόδοξα μηνύματα
Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Και τα μηνύματα, που έφταναν στο χώρο της συγκέντρωσης από τις απεργιακές φρουρές, έδειχναν πως αυτή η απεργία θα ήταν ξεχωριστή. Τα πρώτα στοιχεία από τη συμμετοχή στην απεργία δημιούργησαν ενθουσιασμό. Η μικροφωνική δε σταμάτησε να μεταδίδει νέα από τη μάχη της περιφρούρησης και τα αποτελέσματά της: «Χερουβείμ», «Καούσης», «Γκράντεξ», «Καζής», «Μαλτέζος», «Εδραση», ΦΑΓΕ , «Κατσέλης», «Λορεάλ», εργοτάξια Μετρό, και δεκάδες ακόμα εργοστάσια, καταστήματα και ξενοδοχεία, όπου οι εργάτες απέργησαν σχεδόν καθολικά, έχοντας από τα χαράματα στο πλευρό τους τα ταξικά συνδικάτα και το ΠΑΜΕ.
Χρώμα και παλμός
Ο παλμός ήταν αυτός που ξεχώρισε στην πορεία της Πέμπτης. Τα συνθήματα, που στην πλειοψηφία τους είχαν για αιχμή την κρίση, ακούγονταν ξανά και ξανά από χιλιάδες στόματα, πριν ακόμα η ντουντούκα προλάβει να ολοκληρώσει την πρώτη φωνή. Αυτός ο παλμός ήταν που ξεσήκωνε όποιον βρέθηκε στο πέρασμα της πορείας. Δεν ήταν λίγες οι φορές που περαστικοί κοντοστέκονταν και χειροκροτούσαν ενθουσιασμένοι ή φωτογράφιζαν την πορεία. Ανάλογο ήταν το στιγμιότυπο που κατέγραψε και η συνάντηση με τους μαθητές ενός σχολείου που βρίσκονταν για εκδρομή στην Αθήνα. Στη διασταύρωση Αμαλίας και Φιλελλήνων «έπεσαν» πάνω στην πορεία και ανταποκρίθηκαν στα συνθήματα με χειροκρότημα, φωνές και - οι πιο ενθουσιώδεις - με σηκωμένες γροθιές.
Διεθνιστική αλληλεγγύη
Η διεθνιστική αλληλεγγύη ήταν από τους θεμέλιους λίθους στη συγκρότηση του ΠΑΜΕ. Γι' αυτό και από την απεργιακή συγκέντρωση της Πέμπτης δε θα μπορούσε να λείπει το διεθνιστικό στοιχείο. Ο χαιρετισμός του Βαλεντίν Πάντσο, αναπληρωτή γγ της ΠΣΟ που καταχειροκροτήθηκε, αλλά και η παρουσία εκατοντάδων μεταναστών στη συγκέντρωση, ήταν από τα σημαντικά στοιχεία που έδωσαν τον τόνο στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ.
Η απεργιακή συγκέντρωση και πορεία είχε χρώμα και παλμό. Μα πάνω απ' όλα είχε το μεράκι του εργατόκοσμου που φρόντισε για την παρουσία κάθε μπλοκ ξεχωριστά στη συγκέντρωση. Τα τύμπανα του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, στην κεφαλή της πορείας που έδιναν ρυθμό σε κάθε σύνθημα, οι μασκαρεμένοι ηθοποιοί που διακωμωδούσαν με το δικό τους τρόπο τις αντεργατικές αποφάσεις της ΕΕ και των κομμάτων της, οι οικοδόμοι με τα φωσφορούχα γιλέκα και τα κράνη της δουλειάς, ήταν μερικά μόνο απ' όσα έβλεπε κανείς διασχίζοντας την πορεία.
Η διέλευση της πορείας από τη Λεωφόρο Αμαλίας έδωσε για πρώτη φορά μιαν εικόνα της συγκέντρωσης έξω από τα συνηθισμένα. Λίγο πριν από τους Στύλους του Ολυμπίου Διός, η στροφή που κάνει ο δρόμος αποκάλυψε ένα μεγάλο μέρος της διαδήλωσης πάνω στην Αμαλίας. Ενα ανθρώπινο ποτάμι μέχρι όπου έφτανε το μάτι όποιου στεκόταν στην κεφαλή της πορείας και κοίταζε προς την πλατεία Συντάγματος. «Σκέψου τι θα γίνει την Πρωτομαγιά», ακούγονταν στα πρώτα μπλοκ της διαδήλωσης. Το ίδιο στιγμιότυπο κατέγραψε αργότερα η διέλευση της πορείας και από τη Συγγρού, όπου και τερμάτισε, στο ύψος του Μετρό.
«Η ΠΣΟ - τόνισε - επαναλαμβάνει το κάλεσμά της προς όλους τους εργαζόμενους στον κόσμο, για δραστικές δομικές αλλαγές. Η κρίση του καπιταλιστικού συστήματος που σήμερα πνίγει την ανθρωπότητα δεν είναι προσωρινή, είναι δομική. Το ισχύον σύστημα δεν είναι πλέον η λύση για τα προβλήματα των εργαζομένων και της ανθρωπότητας. Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας όλοι οι εργαζόμενοι του κόσμου, να μην ενδώσουμε σε εκβιασμούς των πολυεθνικών που υπηρετούν το μεγάλο κεφάλαιο. Τα δικαιώματα και οι εργατικές κατακτήσεις δεν διαπραγματεύονται».
Η απεργία συνέπεσε με την παραμονή της «επίσημης» επετείου για τα δεκάχρονα του ΠΑΜΕ στις 3 Απρίλη. Γι' αυτό και οι συμβολισμοί για τη σημαντική αυτή επέτειο κυριάρχησαν στην συγκέντρωση και την πορεία. Ενα τεράστιο πανό, διαστάσεων 10Χ20 μέτρα, περιστοιχισμένο από νεολαίους και εργάτες ντυμένους με λευκά μπλουζάκια και καπέλα, κάλυψε από νωρίς το πρωί όλο το χώρο μπροστά από την εξέδρα, κάνοντας κυρίαρχο στη συγκέντρωση το μήνυμα: «10 χρόνια ΠΑΜΕ. Με συνέπεια στην ταξική πάλη. Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία». Ανάλογο ήταν το σύνθημα και στα μπλουζάκια των νεολαίων που το κρατούσαν. Το ίδιο πανό τέθηκε στην κεφαλή της πορείας, τραβώντας τα βλέμματα όλων όσοι βρέθηκαν στους δρόμους κατά μήκος των οποίων κινήθηκε η συγκλονιστική απεργιακή διαδήλωση.
Δεκάδες ήταν τα συνθήματα που ακούστηκαν στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, προσαρμοσμένα στη μάχη που δίνουν οι εργαζόμενοι για να μην πληρώσουν τις συνέπειες της κρίσης. Ορισμένα από αυτά ήταν:
- Πάλη οργανωμένη, πάλη ταξική, μέτωπο λαέ για την ανατροπή.
- Ούτε συμβιβασμός, ούτε αυταπάτες, την κρίση να πληρώσουν οι κεφαλαιοκράτες.
- Απάντησε εργάτη στην τρομοκρατία, την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία.
- Ο πλούτος ανήκει στους εργάτες και όχι στα παράσιτα τους κεφαλαιοκράτες.
- Σταθερή δουλειά ζητάει η εργατιά, να καταργηθούν τα σκλαβοπάζαρα.
- Απολύσεις - βια - τρομοκρατία, έτσι στηρίζουν την πλουτοκρατία.
- Πλήρωσες τα κέρδη, πληρώνεις και την κρίση, στην ανατροπή τους βρίσκεται η λύση.
Αποσπάσματα από την κεντρική ομιλία στη συγκέντρωση
Ξεχωριστή στιγμή στην απεργιακή συγκέντρωση της Ομόνοιας αποτέλεσε η σύντομη παρουσία στο βήμα του Αντώνη Βολικάκη, πρόεδρου του Σωματείου Εργαζομένων που ιδρύθηκε πρόσφατα στο «Πλαίσιο», ο οποίος χαιρέτισε το ΠΑΜΕ για τη στήριξη που προσφέρει στους αγώνες τους.
Την κεντρική ομιλία έκανε η Αγγελική Σουλτανιά, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στις Ιδιωτικές Κλινικές, η οποία ανάμεσα σε άλλα σημείωσε: «Οργάνωση και αλληλεγγύη σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, σε κάθε γειτονιά. Αυτή είναι η δύναμή μας, αυτό είναι το όπλο μας. Να αλλάξουμε τους συσχετισμούς δύναμης. Να κάνουμε το ΠΑΜΕ τη φωνή μας και τη δύναμή μας. Να πληρώσουν την κρίση τους. Να νιώσουν τη δύναμη του εργατικού κινήματος. Να ζουν με το φόβο της εργατικής αφύπνισης και αντεπίθεσης. Ούτε βήμα πίσω».
«Μόνο η εργατική τάξη σε συμμαχία με τους αυτοαπασχολούμενους στις πόλεις και τα χωριά μπορούν να βγάλουν τη χώρα από τα αδιέξοδα και να εξαλείψουν μια για πάντα τις αιτίες που γεννούν την κρίση» σημείωσε η συνδικαλίστρια και μεταξύ άλλων κατέληξε:
«Αυτήν την προοπτική χαράζουμε. Μέτωπο αγώνα όχι μόνο για να μην πληρώσουν την κρίση αυτοί που δεν ευθύνονται αλλά να βγουν από την κρίση τραυματισμένοι, φοβισμένοι και εξουθενωμένοι οι καπιταλιστές. Αγώνας για να απαλλαγεί η κοινωνία από την κυριαρχία και την εξουσία των μονοπωλίων. Χρειάζεται ένταση της μάχης για τον επόμενο μεγάλο αγωνιστικό σταθμό, την απεργία της Πρωτομαγιάς. Για να γίνουν οι τόποι δουλειάς κέντρα οργάνωσης και αντίστασης. Και όχι χώροι συνδιαλλαγής με την εργοδοσία και τα τσιράκια της στα σωματεία».
