Πρόσφατα δημοσιεύτηκε στη Ρωσία το βιβλίο του Γερμανού ιστορικού Γιόχεν Χέλμπεκ, «Die Stalingrad Protokolle» («Τα πρωτόκολλα του Στάλινγκραντ»). Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στην επέτειο των 70 χρόνων από τη Μάχη του Στάλινγκραντ, ενώ και η δημοσίευσή του σχεδόν συνέπεσε με τημ επέτειο της στρατιωτικής επιχείρησης με την ονομασία «Ουράν», κατά τη διάρκεια της οποίας στις 19 Νοέμβρη του 1942 τα σοβιετικά στρατεύματα πέρασαν στην αντεπίθεση και κατέκτησαν τη νίκη στις 2 Φλεβάρη του 1943. Ο συγγραφέας χρησιμοποίησε αρχεία από ανακρίσεις, συνεντεύξεις συμμετεχόντων στη μάχη και από τις δύο πλευρές, ερεύνησε υλικό από τα γερμανικά και τα ρωσικά αρχεία.

Στο βιβλίο του, ο συγγραφέας κατάφερε να διαλύσει έναν από τους παλαιότερους αντισοβιετικούς μύθους των «αναθεωρητών της Ιστορίας», σχετικά με τον Κόκκινο Στρατό, πως δήθεν οι σοβιετικοί στρατιώτες πολεμούσαν στη μάχη του Στάλινγκραντ φοβούμενοι πώς εάν δεν το κάνουν θα εκτελεστούν με διαταγή των ανωτέρων τους, αφού θα κατηγορηθούν για δειλία.

Οπως αναφέρει ο ιστορικός, τη θανατική ποινή εφάρμοζαν στο Στάλινγκραντ, όμως ο πραγματικός αριθμός τους δεν είναι 13 χιλιάδες στρατιώτες, όπως ισχυρίζεται η αντισοβιετική προπαγάνδα, που δήθεν εκτελέστηκαν για λιποταξία. Συμφωνά με την έρευνά του, υπάρχουν ντοκουμέντα που επιβεβαιώνουν μόνο 300 τέτοιες περιπτώσεις. Οπως γράφει ο Χέλμπεκ, η ηρωική αντίσταση των στρατιωτών στο Στάλινγκραντ, οφείλεται στη σωστή ιδεολογική δουλειά που διεξαγόταν μέσα στον Κόκκινο Στρατό. Ετσι, είναι χαρακτηριστικό πως στο μέτωπο του Στάλινγκραντ, σε μια πολύ σκληρή στιγμή του πολέμου, μέσα στο δεύτερο εξάμηνο του 1942, ο αριθμός των μελών του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ενωσης αυξήθηκε κατά δύο φορές. Τα πολιτικά στελέχη του Κόκκινου Στρατού εμψύχωναν τους στρατιώτες, τους μοίραζαν προκηρύξεις που έγραφαν για τον ήρωα της ημέρας, έστελναν γράμματα στους γονείς των στρατιωτών, όπου περιέγραφαν το ανδραγάθημά τους.

Η κύρια κινητήρια δύναμη του Κόκκινου Στρατού προερχόταν από το μίσος για τον εχθρό που κατέστρεφε την πατρίδα τους, σκότωνε γυναίκες, παιδιά, γέρους. Το βιβλίο είναι γεμάτο αναμνήσεις των βετεράνων τόσο για τις ωμότητες που διέπραξαν οι φασίστες, όσο και για την ανθρώπινη πλευρά των σοβιετικών στρατιωτών που ήταν περήφανοι για τη νίκη τους.

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.--

Στην Ασία σπεύδει αμέσως μετά την επανεκλογή του ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, καθώς θα πραγματοποιήσει περιοδεία μεταξύ 17-20 Νοέμβρη, η οποία περιλαμβάνει επισκέψεις στην Καμπότζη, την Ταϊλάνδη και τη Μιανμάρ (Βιρμανία), όπως ανακοίνωσε ο Λευκός Οίκος. Μία περιοδεία που αποτελεί συνέχεια της εντατικής πλέον εκστρατείας των ΗΠΑ να αναχαιτίσουν τη συνεχώς αυξανόμενη ισχύ της Κίνας στην περιοχή. Θα παραστεί σε περιφερειακή σύνοδο των ηγετών του Συνδέσμου Κρατών της Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN) που θα πραγματοποιηθεί στην πρωτεύουσα της Καμπότζης, Πνομ Πνεχ, όπου θα έχει συναντήσεις μεταξύ άλλων με τους ηγέτες της Ιαπωνίας, της Κίνας, της Ρωσίας και της Ινδίας, ενώ κατόπιν θα επισκεφτεί την Ταϊλάνδη και η περιοδεία θα κλείσει με την επίσκεψη στη Μιανμάρ.

Χτες επίσης ο επανεκλεγείς πρόεδρος Ομπάμα, με δεδομένη την καπιταλιστική κρίση, που οξύνεται στις ΗΠΑ με έκφραση το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα, αλλά και στο φόντο του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού και των αντιπαραθέσεων ΔΝΤ, ΕΕ και ανερχόμενων καπιταλιστικών δυνάμεων (όπως οι BRICS - Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική) μίλησε για ανάγκη «συμβιβασμών» και «συναινετικών λύσεων». Σε ό,τι αφορά τις ΗΠΑ, για να «ρίξει στάχτη στα μάτια» επανέφερε το θέμα της φορολογίας πλουσίων Αμερικανών (με εισοδήματα άνω των 250.000 δολαρίων) - ανάλογη παραπλανητική πολιτική με αυτή του Γάλλου προέδρου Ολάντ - χωρίς φυσικά να βάζει ζήτημα φορολογίας των επιχειρήσεων.

Πάντως οι δυσκολίες διαχείρισης της κρίσης στις ΗΠΑ όσο και η φαγωμάρα σε διεθνές επίπεδο για το ποια αστική τάξη θα χάσει λιγότερα, έχουν δεδομένη την από κοινού επίθεση του κεφαλαίου ενάντια στα λαϊκά στρώματα σε όλες τις χώρες.

Πρόβλεψη ότι τα επόμενα 50 χρόνια θα συμβούν σημαντικές αλλαγές στον διεθνή καπιταλιστικό καταμερισμό κάνει με χθεσινή έκθεσή του ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Οπως αναφέρεται στην έκθεση που παίρνει ως σημείο αφετηρίας τη λεγόμενη ισοτιμία αγοραστικής δύναμης με βάση το ΑΕΠ του 2005, η Κίνα αναμένεται να ξεπεράσει τη Ζώνη του ευρώ σε ένα χρόνο και σε λίγα ακόμα χρόνια, το 2016, τις ΗΠΑ. Επίσης η Ινδία αναμένεται να ξεπεράσει την Ιαπωνία στα επόμενα 2 χρόνια και στα επόμενα 20 τη Ζώνη του ευρώ.

Οι γρήγοροι ρυθμοί ανάπτυξης της Κίνας και της Ινδίας σημαίνει ότι το συνδυασμένο ΑΕΠ τους θα είναι μεγαλύτερο από εκείνο των 7 ισχυρότερων οικονομιών χωρών μελών του ΟΟΣΑ έως το 2025 και μέχρι το 2060 θα είναι πάνω από 1,5 φορές μεγαλύτερο, ενώ το 2010 η Κίνα και η Ινδία αντιπροσώπευαν λιγότερο από το ήμισυ του ΑΕΠ των G7.

Αυτές οι αλλαγές στην κατανομή του παγκόσμιου ΑΕΠ, σημειώνει η έκθεση, πρέπει να συνοδευτούν από σύγκλιση των χωρών, κάτι βέβαια που αντιβαίνει τους νόμους της ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξης, που μεγαλώνει με την ένταση του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Οι εκτιμήσεις λένε ότι η Κίνα και η Ινδία θα αυξήσουν περισσότερο από επτά φορές το κατά κεφαλήν εισόδημα μέχρι το 2060. Το μεγαλύτερο εισόδημα κρύβει ωστόσο τις τεράστιες κοινωνικοταξικές αντιθέσεις αφού ισοψηφίζει εισοδήματα επιχειρηματιών που διογκώνονται και εισοδήματα λαϊκών στρωμάτων που είτε γνωρίζουν ελάχιστη βελτίωση είτε συρρικνώνονται παρά την αύξηση της παραγωγικότητας, γιατί αυξάνει ο βαθμός εκμετάλλευσης.

Πάντως και οι εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ λένε ότι δεν πρόκειται να μειωθεί το χάσμα ανάμεσα σε χώρες, και βέβαια κάτι που δε λέει η έκθεση και ανάμεσα σε τάξεις στην ίδια χώρα. Εξάλλου προδιαγράφει αναιμική ανάκαμψη της τάξης έως 3% για τα επόμενα 50 χρόνια.

Δυσμενείς είναι οι μακροπρόθεσμες προβλέψεις του Οργανισμού για την οικονομική δύναμη και της Γερμανίας, καθώς από την πέμπτη θέση στην παγκόσμια κατάταξη των χωρών με βάση την οικονομική ισχύ, το 2060 θα βρεθεί στη δέκατη --κάτω από τη Γαλλία. Η Βραζιλία, η Ινδονησία και το Μεξικό θα ξεπεράσουν, σύμφωνα με την ίδια έκθεση, μελλοντικά τη Γερμανία.