Προς τον υπουργό Γεωργίας απευθύνει γράμμα διαμαρτυρίας ο παπα-Ηλίας Υφαντής, από το χωριό Ράινα Αγρινίου, σχετικά με τις αυθαιρεσίες, όπως γράφει, της Δασικής Υπηρεσίας στην περιοχή του. Γράφει ανάμεσα στα άλλα: «Καλούμε οποιονδήποτε έντιμο άνθρωπο, με στοιχειώδη ευθυκρισία κι αμεροληψία, να 'ρθει στο χωριό μας και να ιδεί με τα ίδια του τα μάτια, ότι η Δασική Υπηρεσία, μας... "άναψε πυρκαγιά", που δεν καίει μόνο εμάς, αλλά θα κάψει τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας. Και εξηγούμαι. Ενα ρέμα πέντε μέτρων, μας χωρίζει από το απέναντι βουνό και το δάσος της Βελάοστας. Αυτό το περνούσαμε, για να βοσκήσουμε τα γιδοπρόβατά μας ή να περισυλλέξουμε καυσόξυλα, δασοκοπριά κλπ, όπως έκαναν χρόνια και χρόνια οι παππούδες μας. Αυτό λοιπόν το πέρασμα - ζωή για το χωριό μας, η Δασική Υπηρεσία ήρθε να μας το κλείσει και να γιατί.

Ενας συγχωριανός μας, αφού ισοπέδωσε λόφους, μπάζωσε και έθαψε μια ολόκληρη δασωμένη ρεματιά, τη μετέβαλε σε αγρόκτημα και ύψωσε ανάμεσα σε μας, στο δάσος και στο βουνό, τείχος αδιαπέραστο.

Καταγγείλαμε την αυθαιρεσία αυτή στο Δασαρχείο Αγρινίου και εκείνο μας απάντησε πως "καλώς έγινε". Του ζητήσαμε τότε να μας κοινοποιήσει την άδεια και η κοινοποίηση αποκάλυψε ότι η άδεια για το τερατούργημα αυτό, δόθηκε για... άλλη περιοχή!!!

Υστερα από όλα αυτά, νομίζω δικαιούμαστε να ρωτήσουμε: Μπορεί κάποιοι κύριοι, αφού ζούμε στον καπιταλιστικό μεσαίωνα, να θέλουν να μας επαναφέρουν και στο φεουδαρχικό; Με άλλα λόγια:

Μπορούν να μας κόψουν το απαραίτητο πέρασμα προς το βουνό και το δάσος; Μπορούν να μας κόψουν το νερό της ρεματιάς, από την οποία τροφοδοτείται η δεξαμενή και στη συνέχεια ποτίζονται τα ζώα και τα χωράφια μας;

Μπορεί κάποιοι πολίτες για λόγους συμφέροντος να αυθαιρετούν, επιτρέπεται όμως στις δημόσιες υπηρεσίες να... ευλογούν αυτές τις αυθαιρεσίες, τόσο κατάφωρα και προκλητικά;

Ποιος είναι, τέλος πάντων, ο ρόλος των δημόσιων υπηρεσιών; Να δημιουργούν αγεφύρωτα μίση μεταξύ των κατοίκων (στη δική μας περίπτωση) της υπαίθρου και να τους σπρώχνουν στο χορό των βιαιοπραγιών και την οικονομική αφαίμαξη από το αισχρό εμπόριο των δικολάβων; 'Η να εξομαλύνουν και ειρηνεύουν τη ζωή τους, με βάση την αλήθεια, τη δικαιοσύνη και την ανθρωπιά;

Κύριε υπουργέ, επειδή η προσφυγή μας στο Δασαρχείο δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα, αποτεινόμαστε σε σας, με την πίστη ότι θα θελήσετε να κατανοήσετε, ότι περισσότερο ακόμη από τις ολέθριες πυρκαγιές, που συχνά καταστρέφουν τα δάση μας, λυμαίνεται συχνά την ελληνική ύπαιθρο η αυθαιρεσία. Οχι μόνο των ιδιωτών, αλλά αλίμονο, και των δημόσιων υπηρεσιών... Και ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση, θα θελήσετε να αποκαταστήσετε το δίκιο!»

Με την καταστροφή του περιβάλλοντος, από τους ιμπεριαλιστικούς στρατιωτικούς συνασπισμούς, ασχολείται σε επιστολή του ο φοιτητής του Πανεπιστημίου Αιγαίου στο Τμήμα Περιβάλλοντος Κώστας Μουράτης, από την οποία δημοσιεύουμε τα κυριότερα σημεία:

Η καταστροφή που επήλθε στο φυσικό και το ανθρωπογενές περιβάλλον της Ν. Γιουγκοσλαβίας από τους νατοϊκούς βομβαρδισμούς, είναι σαφώς αναμφισβήτητη και αναμενόμενη. Απομένει να υπολογιστεί με επιστημονικές μετρήσεις, το μέγεθος της μόλυνσης και η εξάπλωσή της, πέρα από τα εθνικά σύνορά της, εφ' όσον η μόλυνση και η ρύπανση, δεν περιορίζονται ούτε αναχαιτίζονται από τα σύνορα των κρατών.

Αν αναλογιστούμε πως μέσα σε δυο μήνες, περίπου όσο διήρκεσαν οι βομβαρδισμοί, προκλήθηκαν ανεπανόρθωτες καταστροφές στο φυσικό και όχι μόνο περιβάλλον της γείτονος χώρας, αλλά και ευρύτερα, με μακροπρόθεσμες συνέπειες και στην υγεία των μονίμων κατοίκων της περιοχής (και όχι αποκλειστικά των προσωρινώς διαμενόντων σε αυτήν στρατιωτών), τότε ίσως αρχίσουμε να αμφιβάλλουμε για τη σκοπιμότητα, τη χρησιμότητα και την αποτελεσματικότητα «Προγραμμάτων για την Προστασία του Περιβάλλοντος, τη Βιώσιμη Ανάπτυξη και την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση».

Τέτοια ή παρεμφερή προγράμματα εκπονούνται και υλοποιούνται κατά δεκάδες παντού στην οικουμένη, από παγκόσμιους αλλά και περιφερειακούς οργανισμούς. Ακόμη και το «ταραχοποιό» και αποδεδειγμένα «επιβλαβές» για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία ΝΑΤΟ, χορηγεί υποτροφίες σε επιστημονικούς τομείς όπως... η Οικολογία! Οταν ένας τέτοιος, στρατιωτικός και πολιτικός σχηματισμός, δύναται απροκάλυπτα και με τόση ευκολία να καταστρέψει το περιβάλλον μιας χώρας, τότε καθίστανται τουλάχιστον ανεπαρκή τα οποιαδήποτε «Προγράμματα για τη Διατήρηση και Προστασία του Περιβάλλοντος».

Η ανάληψη δράσης για τη σωτηρία ενός βιότοπου που υφίσταται υπερεκμετάλλευση ή ενός ζωικού είδους υπό εξαφάνιση, είναι, σε τελευταία ανάλυση, αναποτελεσματική, αν όχι μάταιη, όσο εξολοθρευτικοί για το ανθρώπινο γένος - αλλά και τα υπόλοιπα είδη - και το περιβάλλον μηχανισμοί (όπως το ΝΑΤΟ, αλλά όχι μόνο αυτό) δρουν, ανεξέλεγκτα και ανεμπόδιστα παντού στην οικουμένη. Αλλά ακόμη και αν επιτευχθεί η διατήρηση στη ζωή ενός είδους ή η προστασία ενός βιότοπου, οι επιτυχίες αυτές δεν αναστρέφουν την αρνητική, περιβαλλοντικά, κατάσταση στον πλανήτη μας, όσο βαθύτερες οικονομικές και κοινωνικές αιτίες παράγουν και αναπαράγουν τα ίδια προβλήματα.

Εξάλλου, με ποιο «θράσος» και ποια ελπίδα να απευθυνθεί ένας εκπαιδευτικός, στα πλαίσια ενός «Προγράμματος Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης», στα παιδιά και τους νέους της Αφρικής, των παραγκουπόλεων της Λατινικής Αμερικής ή ακόμη και στους κατοίκους των πληγεισών από τις «έξυπνες» βόμβες του ΝΑΤΟ περιοχών της Βαλκανικής; Η επιβίωση για όλους αυτούς τους πληθυσμούς, με οποιονδήποτε τρόπο, είναι αγώνας καθημερινός και αδιάλειπτος. Λογικά και αναπόφευκτα, ένα κομμάτι ψωμί, λίγο πόσιμο και αμόλυντο νερό, έχουν μεγαλύτερη αξία και προτεραιότητα απέναντι στην προστασία της Καρέττα - καρέττα. Η επιβίωση είναι πρωταρχικός στόχος κάθε ζωντανού οργανισμού, πολλώ μάλλον του ανθρώπου.

Σε ψήφισμα της γενικής συνέλευσης της Ελληνικής Κοινότητας μεταναστών Γκιντερσλό και Περιχώρων, που απαιτεί να εφαρμοστούν οι αποφάσεις του ΟΗΕ για ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος και υπογράφεται από το προεδρείο της (Σταμουλόπουλος Ξ., Μαντίκος Γ. και Παναγιωτόπουλος Ν.), αναφέρεται: «Εμείς οι μετανάστες στο Γκιντερσλό, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον αγωνιζόμενο παλαιστινιακό λαό, ζητάμε να σταματήσει η γενοκτονία και καταδικάζουμε την ισραηλίτικη βαρβαρότητα, το νέο αποτρόπαιο έγκλημα της "νέας τάξης πραγμάτων", όπως, επίσης, τους Αμερικανούς και Ευρωπαίους υποστηρικτές τους».

Με άλλο ψήφισμά τους οι Ελληνες μετανάστες, αναφερόμενοι στην ενέργεια του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου να... συγχωρήσει τους ΕΑΜίτες, αντιστασιακούς μητροπολίτες Αντώνιο Ηλείας και Ιωακείμ Κοζάνης, επισημαίνουν:

«Είναι άραγε αμάρτημα το ότι συμπαρατάχτηκαν με τον αγωνιζόμενο ελληνικό λαό, τη στιγμή που η τότε ηγεσία της Εκκλησίας και συγκεκριμένα ο αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός συνεργαζόταν στενά με την κυβέρνηση κουίσλιγκ επί Κατοχής, και αυτό δε θεωρείται αμάρτημα; Τέτοιες ενέργειες δεν εξυπηρετούν την εθνική συμφιλίωση και έρχονται σε αντίθεση με το νόμο του ελληνικού κράτους που αναγνωρίζει την Εθνική Αντίσταση».

Ενα επίκαιρο ποίημα, που αναφέρεται στην ανάγκη του αγώνα κατά των Αμερικανονατοϊκών έστειλε ο σύντροφος Πρόδρομος (Δόμβραινα):

Εξω οι Αμερικάνοι/ Απαιτείστε όλοι οι λαοί/ και τα λάβαρα υψώστε/ ως τα πέρατα στη Γη.

Να μειώσουν τους Ανθρώπους/ το 'χουν βάλει για σκοπό/ κάτι Μεφιστοφελήδες/ το προτείνανε κι αυτό.

Τις οβίδες του Θανάτου/ σπέρνουνε τώρα στη Γη/ και για τούτο συμφωνήσαν/ της Ευρώπης οι ταγοί.

Κρούουν κώδωνα κινδύνου/ ειδικοί ένα σωρό/ κυνηγοί είδαν το λύκο/ κι ο Ακης ψάχνει για τορό.

Ευρωπαίοι βάλτε φρένο/ στην κακούργα Αμερική/ Να προλάβουμε το τρένο/ και ο κόσμος να σωθεί.

- Εναν Αξιωματικό της Τροχαίας, Κόρινθος: Πήραμε το γράμμα σου και σ' ευχαριστούμε.

- Νίκο Αμιραλή, Πειραιά: Πήραμε την επιστολή σου, σ' ευχαριστούμε. Ομως, δε συμφωνούμε με σημαντικές πλευρές των θεωρητικών ζητημάτων που θίγεις.