Σε ευθεία πολιτική κάλυψη των συνδικαλιστικών διώξεων προέβη χτες ο υπουργός Δικαιοσύνης Α. Παπαληγούρας απαντώντας σε Επίκαιρη Ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ Τάκη Τσιόγκα, σχετικά με τις διώξεις συνδικαλιστών για το αδίκημα της παρακώλυσης συγκοινωνιών, κατά τις πρόσφατες κινητοποιήσεις στη Λάρισα για την υπεράσπιση του 8ωρου.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης υποστήριξε προκλητικά ότι «ο νόμος εξίσου προστατεύει τα κοινωνικά δικαιώματα των μη απεργούντων» και πρόσθεσε ότι μια κινητοποίηση «δεν πρέπει να διαταράσσει την κοινωνική και οικονομική ζωή». Ο υπουργός Δικαιοσύνης δήλωσε ακόμα ότι «η αστυνομία επιλήφθηκε για την αποκατάσταση της τάξης και έκρινε αρμοδίως ότι οι πράξεις αυτές ενδεχομένως στοιχειοθετούν το αδίκημα» τονίζοντας ότι «είναι στην αποκλειστική αρμοδιότητα του εισαγγελέα Λάρισας να αποφασίσει αν πρέπει ή δεν πρέπει να κινήσει την ποινική δίωξη». Επίσης ο Α. Παπαληγούρας επιχείρησε να υποβαθμίσει το θέμα λέγοντας ότι «ουδείς έχει κληθεί σε απολογία φερόμενος ως δράστης του αδικήματος της παρακώλυσης συγκοινωνιών» υποστηρίζοντας ότι γίνεται απλά προκαταρκτική εξέταση.

«Ας μας πει αν μπορεί η λεγόμενη ανεξάρτητη δικαιοσύνη να κάνει κι αλλιώς» δήλωσε ανταπαντώντας ο Τάκης Τσιόγκας, σημειώνοντας ότι οι συνδικαλιστές «τυλίγονται σε μια κόλλα χαρτί». «Με ποιανού εντολές λειτουργεί η αστυνομία;», σημείωσε, τονίζοντας ότι «το 8ωρο υπερασπιζόμασταν εμείς εκεί πέρα» και ότι «αυτό κάναμε κι αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε» αφού το συνδικαλιστικό κίνημα «δεν πρόκειται να σκύψει το κεφάλι σ' αυτές τις διώξεις».

Στην καταγγελία των συμβάσεων που καθορίζουν τον τρόπο λειτουργίας του Επικουρικού Ταμείου της Εμπορικής, με σκοπό τη διάλυσή του, προχώρησε χτες η διοίκηση της Τράπεζας εντείνοντας την επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. «Οπλο» σε αυτή της την επίθεση αποτελούν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Η διοίκηση της Εμπορικής, εφαρμόζοντας το νόμο 3371 της ΝΔ, που ψηφίστηκε τον περασμένο Ιούλη και που εξειδικεύει τον τρόπο εφαρμογής των αντιασφαλιστικών διατάξεων του νόμου 3029 του ΠΑΣΟΚ, κατήγγειλε τις συμβάσεις, με στόχο τη διάλυση του Επικουρικού και την ένταξη των ασφαλισμένων στο Επικουρικό του ΙΚΑ. Για τους εργαζόμενους η εφαρμογή του νόμου σημαίνει διαχωρισμό των ασφαλισμένων σε κατηγορίες, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και μείωση των συντάξεων, κυρίως για τους ασφαλισμένους μετά το 1992. Την ίδια στιγμή, η εργοδοσία απαλλάσσεται από τις οικονομικές υποχρεώσεις της προς το Επικουρικό Ταμείο, όπως όριζε η Σύμβαση. Μόνο για το 2004, οι υποχρεώσεις της Τράπεζας ανήλθαν σε περίπου 50 εκατομμύρια ευρώ.

Η διοίκηση του Σωματείου αποφάσισε να ακολουθήσει τη δικαστική οδό προκειμένου να εμποδίσει την καταγγελία της Σύμβασης. Ο εκπρόσωπος των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων στη διοίκηση του Σωματείου επισήμανε την αναγκαιότητα να μην περιοριστούν οι αντιδράσεις στη δικαστική οδό και σημείωσε ότι το κύριο είναι η άμεση οργάνωση και ένταση του αγώνα των εργαζομένων για την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και τη διεκδίκηση ενός Ενιαίου Ταμείου Κύριας Σύνταξης και ενός Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής για όλους τους τραπεζοϋπαλλήλους, στην προοπτική ενός δημόσιου συστήματος καθολικής Κοινωνικής Ασφάλισης.

Συνήθεια φαίνεται ότι έχει γίνει στο νομάρχη Πειραιά και γνωστό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, Γ. Μίχα, και την κυβέρνηση να παίζουν παιχνίδια «ψηφοθηρίας» και δημοσίων σχέσεων σε βάρος των 16.000 ατόμων με αναπηρία (ΑμΕΑ) του Πειραιά.

Χτες ο νομάρχης έδωσε συνέντευξη Τύπου, προκειμένου να «ενημερώσει» ότι κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα η χορήγηση των προνοιακών επιδομάτων και βοηθημάτων Υγείας σε 16.000 ΑμΕΑ του Πειραιά, «μετά την άρνηση του υπουργείου Οικονομικών να εγκρίνει το σύνολο των σχετικών πιστώσεων του δ` διμήνου του 2005, για την καταβολή των επιδομάτων στους δικαιούχους». Ακολούθησε ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών, όπου αναφέρεται ότι οι αιτιάσεις του νομάρχη είναι ανυπόστατες και γίνονται μόνον ως «ανέξοδη πολιτική αντιπαράθεση».

Δηλαδή, τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που έχουν οδηγήσει στην εξαθλίωση τα ΑμΕΑ, παίζουν τώρα και άθλιο δικομματικό παιχνίδι με τα πενιχρά επιδόματα, χρησιμοποιώντας τους ανάπηρους σαν «μπαλάκι» στα πολιτικά τους παιχνίδια.