ΑΜΠΟΥΤΖΑ.--

Τρανταχτή απόδειξη για τις δραματικές επιπτώσεις του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος στους λαούς χωρών με τεράστιο ορυκτό πλούτο και στρατηγική θέση αποτελεί η περίπτωση της Νιγηρίας, όπου προχτές η εθνική στατιστική υπηρεσία κατέγραψε πως το 2010 το 60,9% του νιγηριανού πληθυσμού (πάνω από 100.000.000 άτομα) ζούσε σε συνθήκες μεγάλης φτώχειας, ενώ το ίδιο διάστημα η οικονομία παρουσίαζε σημαντική ανάπτυξη...

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της νιγηριανής στατιστικής αρχής Γέμι Κάλε, η φτώχεια το 2004 έπληττε το 54%. Επιπλέον, καταγράφηκε και ο γεωγραφικός χαρακτήρας της ένδειας, καθώς καταγράφηκαν υψηλότερα ποσοστά στις βορειοανατολικές και βορειοδυτικές περιοχές της Νιγηρίας με χειρότερη την περίπτωση της βόρειας πολιτείας Σοκότο, όπου η φτώχεια το 2010 μάστιζε το 86, 4% του πληθυσμού! Το 2010, οι Νιγηριανοί που δήλωσαν φτωχοί ήταν το 93,9% του πληθυσμού, ενώ το 2004 φτωχό δήλωνε το 75,5%.

Ο Γέμι Κάλε εξέφρασε τη βεβαιότητα για ακόμη μεγαλύτερη αύξηση της φτώχειας και το 2011 και πολύ περισσότερο από την αρχή του 2012, οπότε έγινε άρση της κρατικής επιδότησης στα καύσιμα με συνέπεια ένα άνευ προηγουμένου μπαράζ ακρίβειας σε πολλά αγαθά και υπηρεσίες. Εντούτοις, προτίμησε να παρουσιάσει τα ευρήματα της στατιστικής δήθεν σαν «παράδοξα», γιατί η φτώχεια αυξήθηκε σε μία περίοδο κατά την οποία σημειώθηκε μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη. Σιγά μην αποκάλυπτε ότι το «παράδοξο» δεν είναι παρά αποτέλεσμα των καπιταλιστικών πολιτικών που εφαρμόζει η ντόπια αστική τάξη με τη βοήθεια τεράστιων πολυεθνικών που λυμαίνονται τον πλούτο του νιγηριανού λαού...

• Ισλαμιστές της οργάνωσης «Μπόκο Χαράμ» ανακοίνωσαν χτες ότι σκότωσαν 12 στρατιώτες το βράδυ της Κυριακής στη διάρκεια επιθέσεων στη βορειοανατολική πόλη Μαϊντουγκούρι.

ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ.--

Οι διαδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά της πολιτικής λιτότητας συνεχίζονται στη Ρουμανία παρά το δριμύ ψύχος και τις έντονες χιονοπτώσεις που πλήττουν το τελευταίο διάστημα τη χώρα. Με το αίτημα της παραίτησης του Προέδρου Τράιαν Μπασέσκου και την προκήρυξη πρόωρων εκλογών οι Ρουμάνοι κατέβηκαν σε κινητοποιήσεις σε διάφορες πόλεις της Ρουμανίας προειδοποιώντας πως θα συνεχίσουν τις διαμαρτυρίες τους. Στα βορειοανατολικά της χώρας, στη Σουτσεάβα οι διαδηλωτές για πέμπτη συνεχόμενη βδομάδα συγκεντρώθηκαν και πάλι έξω από το διοικητικό μέγαρο, στη πόλη Σιμπίου, όπου πραγματοποιούνται συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας από τις 16 Γενάρη, φώναξαν συνθήματα κατά του Προέδρου, της νέας κυβέρνησης του πρωθυπουργού Μιχάι Ράζβαν Ουνγκουρεάνου, ενώ στη πόλη Πλοέστι οι διαδηλωτές συνέχισαν τις διαμαρτυρίες τους για 31η ημέρα.

Ολοένα και περισσότεροι Ρουμάνοι αντιλαμβάνονται πως με τη λεγόμενη «ελευθερία και τη δημοκρατία» που έφερε η παλινόρθωση του καπιταλισμού η καθημερινή τους ζωή ολοένα και χειροτερεύει και αναπολούν την περίοδο του σοσιαλισμού παρά τις αδυναμίες και τα σημαντικά λάθη στη σοσιαλιστική οικοδόμηση. Σύμφωνα με δημοσκόπηση που διενεργήθηκε τον Αύγουστο - Σεπτέμβρη του 2010 από το Ρουμανικό Ινστιτούτο «CSOP» για λογαριασμό του λεγόμενου «Ινστιτούτου για την Διερεύνηση των Εγκλημάτων του Κομμουνισμού» το 61% των ερωτηθέντων θεωρεί πως η ζωή ήταν καλύτερη κατά τη διάρκεια του σοσιαλισμού. Το 62% θεωρεί πως ήταν καλύτερη η σοσιαλιστική περίοδος επειδή είχαν όλοι δουλειά, το 26% επειδή ήταν καλύτερο το βιοτικό επίπεδο, και το 19% επειδή είχαν όλοι κατοικία.

Η παραπάνω δημοσκόπηση δείχνει την αρνητική εκτίμηση που έχουν οι Ρουμάνοι για την «οικονομία της αγοράς» και τον καπιταλισμό και την αυξανόμενη θετική στάση σε ό,τι αφορά το σοσιαλισμό. Παρόμοια δημοσκόπηση του 2006 είχε δείξει πως το 53% των Ρουμάνων είχε θετική γνώμη για το σοσιαλισμό. Καθόλου παράξενο αν υπολογίσει κανείς πως ο καπιταλισμός έφερε αυξανόμενη φτώχεια, ανεργία και ανασφάλεια, σε συνδυασμό με την ακολουθούμενη πολιτική λιτότητας που έχει μειώσει τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων κατά 25%, έχει «παγώσει» τις συντάξεις, έχει αυξήσει το ΦΠΑ από το 19 στο 24% κ.ά.

Σε δηλώσεις του για τα 20 χρόνια των διπλωματικών σχέσεων ανάμεσα σε Ρωσία κι Ουκρανία, υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σ. Λαβρόφ, υποστήριξε πως οι ρωσο-ουκρανικές σχέσεις χαρακτηρίζονται για τη σταθερότητά τους, παρόλο που υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ των δύο πλευρών.

Να σημειωθεί πως οι δύο χώρες δεν έχουν καταφέρει να καταλήξουν σε συμφωνία για τις εξαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου στην Ουκρανία και για την εξαγωγή των ουκρανικών τυροκομικών προϊόντων στη Ρωσία.

Σύμφωνα με τον Λαβρόφ, οι διαπραγματεύσεις για το ζήτημα του ρωσικού φυσικού αερίου γίνονται σε επίπεδο των εταιρειών «Γκαζπρόμ» και «Ναφτογκάζ» της Ουκρανίας, ενώ για τα ουκρανικά τυροκομικά προϊόντα ασχολούνται οι υπηρεσίες των δύο χωρών που ελέγχουν την ποιότητα των προϊόντων διατροφής.

Ωστόσο, γίνεται φανερό πως παρά τις δηλώσεις περί «στρατηγικής συνεργασίας μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας», τη σκιά στις σχέσεις των δύο χωρών ρίχνουν τα διαφορετικά σενάρια ένταξης της Ουκρανίας στις διακρατικές ιμπεριαλιστικές ενώσεις της ΕΕ ή της Ευρασιατικής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ), που συγκροτεί η Ρωσία με το Καζαχστάν και τη Λευκορωσία. Η Ρωσία ασκεί κάθε δυνατή πίεση, όπως τώρα, που βάζει εμπόδια στις εισαγωγές των ουκρανικών προϊόντων και παζαρεύει σκληρά τις τιμές του ρωσικού αερίου, επιδιώκοντας να δείξει πως η ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΟΚ είναι η μόνη συμφέρουσα για την αστική τάξη της τελευταίας.