Associated Press

Η ιμπεριαλιστική επίθεση στρέφεται κατά της Κουβανικής Επανάστασης. Στοχεύει στην ανατροπή της σοσιαλιστικής εξουσίας και στην παράδοση του κουβανικού λαού στις ...απελευθερώτριες δυνάμεις του κεφαλαίου, που ορέγονται τη μετατροπή της σε τσιφλίκι τους και στο γνωστό απέραντο πορνείο της Καραϊβικής, όπως ήταν η Κούβα πριν από την Επανάσταση. Δεν μπορεί να γίνει ανεκτό ότι κάτω από τη μύτη της μεγαλύτερης καπιταλιστικής χώρας, ένας ολιγάριθμος λαός πασκίζει με νύχια και με δόντια να βαδίσει το δικό του δρόμο, υπερνικώντας τεράστιες δυσκολίες. Ενας λαός που αντιστέκεται και επιμένει να στηρίζει τη δική του εξουσία, που αντιμάχεται την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Με αξιοπρέπεια. Κακό το παράδειγμα...

Η ΕΕ (η ...δημοκρατικότατη) έκανε πως δεν κατάλαβε τίποτε για τη συνωμοσία μέσα στο έδαφος της Κούβας. Και με μια επαίσχυντη δήλωση της Ελληνικής Προεδρίας (στη συνωμοσία συμμετείχαν και Ελληνες διπλωμάτες) εξέφρασε την έντονη ανησυχία της (!) για τις συλλήψεις και τις εκτελέσεις αντεπαναστατών! Θίγεται η ...ελεύθερη έκφραση!.. Και οι αρχές της ΕΕ, μαζί και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, δε δέχονται στο σπαθί τους ούτε μύγα παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων! Εξάλλου στο όνομα της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σφάζουν λαούς, τσαλαπατάνε λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες! Στο όνομα των δικαιωμάτων κάποιων (των πλουτοκρατών) πετάνε στο δρόμο τις εργαζόμενες στη «Σίσσερ - Πάλκο» και 100άδες χιλιάδες άλλους εργάτες! Δεν ήταν δυνατό, λοιπόν, να μην αντιδράσει η ΕΕ στην εκτέλεση των αντεπαναστατών πρακτόρων! Παιδιά της είναι... Γι' αυτό και συμπαραστάθηκε στην κυβέρνηση Μπους, ως τεθλιμμένος συγγενής. Η οποία κυβέρνηση Μπους το δήλωσε ευθέως τι θέλει να επιτύχει. Το είπε ωμά και ο αναπληρωτής γραμματέας του Λευκού Οίκου Claire Buchan: «Οι προσπάθειες της Κούβας να κατασιγάσει τις φωνές της αντίθεσης κάνουν το στόχο της πολιτικής μας για τη γρήγορη, ειρηνική μετάβαση στη δημοκρατία περισσότερο σημαντικό και πιο επείγον και θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε με την ανεξάρτητη κουβανική αστική κοινωνία και με τους Κουβανούς ανθρώπους, οι οποίοι είναι πρόθυμοι να εκτιμήσουν τα βήματα για την προώθηση αυτού του πολιτικού στόχου σε αυτό το κλίμα» (17/4/2003).

Associated Press

Βαθύτατα θορυβημένος είναι, βεβαίως, και ο ΣΥΝ! Με μια ανακοίνωση - καταπέλτη εξέφρασε «τα οδυνηρά του συναισθήματα», γιατί είναι φίλος της Κούβας και θλίβεται που η Κούβα δυσφημεί τις αρχές του σοσιαλισμού!!

Εδώ κι αν περισσεύει η υποκρισία. Οι ίδιοι, που πανηγύρισαν για την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος στην Ευρώπη! Οι ίδιοι, που στηρίζουν την πολιτική της ΕΕ και της εγχώριας πλουτοκρατίας στο όνομα της ενωμένης Ευρώπης (υπέρ των «4» ελευθεριών της ΕΕ) και τρέχουν πίσω από τον γαλλογερμανικό άξονα! Οι ίδιοι, που έχουν πετάξει στη χωματερή τις αξίες του κομμουνιστικού κινήματος και τους μεγαλειώδεις αγώνες του! Οι ίδιοι, που υπονομεύουν την ταξική πάλη με κάθε τρόπο, νοιάζονται τώρα για την Κουβανική Επανάσταση!! Υποτίθεται... Γιατί η στάση του ΣΥΝ απέναντι στην Κούβα, τη στιγμή που πηγαίνουν προς την κορύφωση οι υπονομευτικές προσπάθειες της αντεπανάστασης, σημαίνει στήριξη της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας.

Associated Press

Πιο ...άγρια η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ». Αλλά και η «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ» και η «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» και άλλες. Αδιάλλακτος ο Κάστρο, γράφουν! «Ισχυρίζεται ότι η χώρα του αντιμετωπίζει ζητήματα "ζωής ή θανάτου"», έγραψε η «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ». Δηλαδή δεν είναι έτσι, ο Κάστρο το ισχυρίζεται... Για παράδειγμα, είναι γέννημα της φαντασίας του Κάστρο ότι οι ΗΠΑ επιδιώκουν να δημιουργήσουν μια μεταναστευτική κρίση, που θα γίνει το πρόσχημα ναυτικού αποκλεισμού και σε συνέχεια πολεμικής σύγκρουσης!!.

Αν ο λαός μιας χώρας της ΕΕ αποφασίσει να βγει απ' τη λυκοφωλιά, τι θα συμβεί; Θα του πουν οι ιθύνοντες «σεβόμαστε την απόφασή σου»; ΄Η θα αμολήσουν λυτούς και δεμένους, για να τον υποχρεώσουν, με κάθε τρόπο, να παραμείνει εντός ΕΕ; Κι αν δεν το καταφέρουν, θα συνάψουν με τη συγκεκριμένη χώρα σχέσεις ισότιμης συνεργασίας ή όχι; Η πείρα λέει όχι!

Το λαό της Δανίας τον οδήγησαν δύο (!) φορές σε δημοψήφισμα, μέχρι να αποσπάσουν το πολυπόθητο 50%+1 υπέρ της ένταξης στην ΕΕ! Αφού στο μεταξύ μετήλθαν σωρεία εκβιασμών και ιδεολογικών τρομοκρατικών επιχειρημάτων!

Με τη Σοβιετική Ενωση, η Μ. Βρετανία, η Γαλλία, οι ΗΠΑ αρνούνταν να συνάψουν εμπορικές σχέσεις μέχρι και περισσότερα από 20 χρόνια μετά την Οχτωβριανή Επανάσταση! Στην Κούβα οι ΗΠΑ έχουν επιβάλει εμπάργκο επί 40 χρόνια! Του παλαιστινιακού λαού του καθορίζουν τη σύνθεση που θα έχει η κυβέρνησή του, ενώ τον αγώνα του τον ονοματίζουν τρομοκρατία!

Η ταξική πάλη είναι πολύ σκληρή. Αυτό αποδείχτηκε περίτρανα στη διάρκεια του 20ού αιώνα. Η απόπειρα να οικοδομηθεί ο σοσιαλισμός δε γίνεται σε κάποια αεροστεγή γυάλα. Γίνεται μέσα σε μια ανειρήνευτη διαπάλη, ζωής ή θανάτου, με τον ταξικό εχθρό, που δεν παραδίνεται, δεν παραιτείται, κι όταν ακόμη έχει νικηθεί μέσα στη χώρα του. Κι αυτός ο εχθρός έχει μεγάλη δύναμη, γιατί έχει την παγκόσμια αστική τάξη στο πλευρό του. Σύμμαχός του (ισχυρότατος) είναι και άλλες δυσκολίες να προχωρήσει η οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Και, βεβαίως, τα προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται με συνεχείς επικλήσεις ανάπτυξης της δημοκρατίας (ποιας από τις δύο;). Ούτε με ουτοπικές αναλύσεις μικροαστικού τύπου, που οδηγούν σε εξιδανικευμένα κοινωνικοοικονομικά σχήματα που εξοστρακίζουν την ταξική πάλη και τη σκληρότητά της. Πολύ περισσότερο όταν ζούμε, όπως συμβαίνει σήμερα, σε συνθήκες ήττας του κομμουνιστικού κινήματος. Δηλαδή, σε συνθήκες που ευνοούν εξαιρετικά και την οργιώδη επέκταση του δεξιού οπορτουνισμού.

Σχεδόν ένας μήνας έχει παρέλθει από τη στιγμή που τερματίστηκαν οι εχθροπραξίες στο Ιράκ ή, ακριβέστερα, αυτό το στάδιο του πολέμου, τόσο στο Ιράκ, όσο και στον πλανήτη. Παρ' όλα αυτά, το νέο μέτωπο φαίνεται να έχει ανοίξει ήδη... Η Κούβα.

Μπορεί το Ιράκ να έχει την τραγική ιδιαιτερότητα να είναι το κράτος, που επί 12 συναπτά έτη αντιμετωπίζει την πολεμική μηχανή των Ηνωμένων Πολιτειών στη μεγαλύτερη επιχείρηση εκτός αμερικανικής ηπείρου, που έκαναν ποτέ, εντούτοις το Νησί της Επανάστασης, εν τω συνόλω, είναι το κράτος, που επί 44 συναπτά έτη αντιμετωπίζει την αμερικανική επιθετικότητα. Είτε με προσπάθειες άμεσης στρατιωτικής επέμβασης, είτε με βιολογικό πόλεμο, είτε με οικονομικό εμπάργκο, είτε με πολυμέτωπο «πόλεμο», όπως τουλάχιστον διαμορφώνεται σήμερα η αμερικανική πολιτική απέναντι στην Κούβα.

Με τις προσπάθειες εσωτερικής υπονόμευσης και ανατροπής, υπό την καθοδήγηση του Τζέιμς Κέισον, επικεφαλής του Γραφείου Αμερικανικών Συμφερόντων στην Αβάνα. Με τη σκλήρυνση του εμπάργκο ως απάντηση στην εξάρθρωση του δικτύου των «μισθοφόρων», όπως τους αποκαλεί η κουβανική κυβέρνηση, αποκαλύπτοντας συνάμα τις άμεσες διασυνδέσεις με τη μαφία του Μαϊάμι και τα κέντρα άσκησης πολιτικής στην Ουάσιγκτον, αλλά και την αποτυχημένη προσπάθεια καταδίκης της Κούβας στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Με την εκ νέου συμπερίληψη της Κούβας στις χώρες που υποθάλπουν την τρομοκρατία, με την ανακοίνωση της ετήσιας έκθεσης για την κατάσταση της διεθνούς τρομοκρατίας εκ μέρους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Χωρίς αιτιολογία όπως πάντα, παρά με ρηξικέλευθες κατηγορίες περί προστασίας έναντι «μελών» της οργάνωσης των Βάσκων αυτονομιστών ΕΤΑ και παροχής πολιτικής στήριξης προς τις «Ενοπλες Επαναστατικές Δυνάμεις της Κολομβίας - Στρατός του Λαού» - (FARC - EP) και τον «Εθνικό Απελευθερωτικό Στρατό» (ELN), αλλά και την «παρενόχληση και παραπλάνηση εκ μέρους Κουβανών πρακτόρων των ερευνών και των προσπαθειών της αμερικανικής κυβέρνησης στην εκστρατεία κατά της τρομοκρατίας» από την επαύριο της 11ης Σεπτέμβρη. Το πιο πρόσφατο περιστατικό είναι η απέλαση των Κουβανών διπλωματών. «Παράλογη πράξη εκδίκησης», χαρακτήρισε το υπουργείο Εξωτερικών της Κούβας τις απελάσεις 14 διπλωματών από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τονίζοντας συνάμα ότι «η αμερικανική κυβέρνηση αποδεικνύει, για ακόμη μία φορά, ότι έχει μπει ανοιχτά πλέον σε μια πορεία προκλήσεων και ανάμειξης στα εσωτερικά της Κούβας» και ότι πρόκειται για «ένα επιθετικό μέτρο», που στόχο έχει να προκαλέσει τη σύγκρουση μεταξύ των δύο χωρών.

Δεν είναι πρώτη φορά, που αξιωματούχοι της σοσιαλιστικής κυβέρνησης της Κούβας κάνουν λόγο για μία πιθανή στρατιωτική αναμέτρηση μεταξύ των δύο χωρών. Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του Φιντέλ Κάστρο, τόσο κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής συνέντευξής του στις 25 του Απρίλη, αλλά και κατά τη διάρκεια της ομιλίας του την 1η Μάη ενώπιον περισσοτέρων του ενός εκατομμυρίου Κουβανών, περί «τεχνητής κρίσης, ώστε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες και να δικαιολογηθεί η στρατιωτική επέμβαση».

Εξάλλου η πληθώρα των κατηγοριών και απειλών, που εκτοξεύουν οι Αμερικανοί αξιωματούχοι περισσότερο από ένα χρόνο, καταδεικνύουν ότι ένα πιθανό σχέδιο επέμβασης ήταν μάλλον έτοιμο. Ομως, η δυσμενής εξέλιξη του αποτυχημένου πραξικοπήματος (11/04/2002) στη Βενεζουέλα, εξαιτίας της εξέγερσης του λαού της χώρας και της στήριξης εκ μέρους του στρατεύματος, ανέτρεψε ή ανέστειλε το χρόνο εκδήλωσης μίας επέμβασης.

Υπερβολή; Η ομιλία «πέρα από τον άξονα του κακού», του Τζον Μπόλτον, ενός εκ των αναπληρωτών υπουργών του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στις αρχές του 2002 στο Heritage Foundation, είχε συγκεκριμένες αναφορές - καταγγελίες κατά της κυβέρνησης της Κούβας, ότι έχει στην κατοχή της «τουλάχιστον έναν περιορισμένο αριθμό βιολογικών όπλων, τόσο σε επίπεδο έρευνας, αλλά και ανάπτυξής τους», καθώς και για παροχή «διπλής χρήσης Βιοτεχνολογίας» προς «άλλα κράτη - παρίες», όπως το Ιράν, τη Συρία και τη Λιβύη. Συνιστούσε, λοιπόν, την πρώτη ανάλογη και πάντα αβάσιμη κατηγορία προς την Κούβα, ενώ την ίδια στιγμή την καλούσε «να συμμορφωθεί άμεσα με όλες τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη Συνθήκη Απαγόρευσης των Βιολογικών Οπλων», προειδοποιώντας ότι, σε αντίθετη περίπτωση, θα αποτελέσει στόχο.

Ο Μπόλτον είναι υπεύθυνος για τον έλεγχο των εξοπλισμών και των ζητημάτων διεθνούς ασφαλείας, πρώην δεξί χέρι του γερουσιαστή Τζέσι Χελμς του περιβόητου νόμου κατά της Κούβας, αλλά και αναμεμειγμένος με τις παράνομες ενέργειες της επιχείρησης Ιράν - Κόντρας, της περιβόητης υπόθεσης της CIA κατά της κυβέρνησης των Σαντινίστας στη Νικαράγουα. Εξάλλου, ο Μπόλτον βρίσκεται και σε απόλυτη «ταύτιση» με τον πρώην υπεύθυνο σύμβουλο για τη Λατινική Αμερική, της παρούσας αμερικανικής κυβέρνησης, Οτο Ράιχ, πρώην Κουβανό υπήκοο, που διατέλεσε πρέσβης στη Βενεζουέλα και θεωρείται ο αρχιτέκτονας του αποτυχημένου σχεδίου πραξικοπήματος στη Βενεζουέλα. Πιθανώς, το σχέδιο να ήταν διττό: Ανατροπή του Τσάβες και πρόκληση επεισοδίου, ώστε να υπάρξει η δικαιολογία και η νομιμοποίηση μίας στρατιωτικής επέμβασης κατά της Κούβας. Οι δηλώσεις του Ράιχ και άλλων Αμερικανών αξιωματούχων περί «κουβανικών μαχητικών, που προσγειώθηκαν στο αεροδρόμιο του Καράκας»(12/02/02), περί Κουβανών πρακτόρων που συντόνισαν τις λαϊκές μάζες και τις Ενοπλες Δυνάμεις της Βενεζουέλας... η περικύκλωση και η προσπάθεια εισβολής στην κουβανική πρεσβεία τις τρεις μέρες του πραξικοπήματος, καθώς και η παρουσία αμερικανικών πολεμικών πλοίων στην Καραϊβική, μάλλον συνηγορούν στην πιθανότητα ύπαρξης ανάλογου σχεδίου.

Ενα χρόνο μετά, τα σχέδια έχουν αλλάξει. Μόνον επί χάρτου, όμως. Ενδεικτικό είναι ότι ένα μήνα πριν η εφημερίδα της Φλόριντα Sun Sentinel αποκαλύπτει την παραστρατιωτική οργάνωση «Commandos - 4», εξαιρετικά βίαιη αντεπαναστατική ομάδα, που έχει ήδη συνδεθεί με σχέδια σαμποτάζ μέχρι και ένοπλες επιθέσεις εντός του εδάφους της Κούβας, εκπαιδεύεται στη χρήση βαρέων όπλων σε μυστική τοποθεσία στις ΗΠΑ, «προκειμένου να είναι έτοιμες να πραγματοποιήσουν ένοπλες επιθέσεις εντός της Κούβας ή και να ηγηθούν κάποιας στρατιωτικής επέμβασης». Πιθανώς, η ανακοίνωση της «αναθεωρημένης πολιτικής έναντι της Κούβας» μέχρι το τέλος του μήνα να παρέχει περισσότερες πληροφορίες...