Το Καποδιστριακό Αλληλοδιδακτικό Σχολείο

Η Ερώτηση επικεντρώνει στο Καποδιστριακό Αλληλοδιδακτικό Σχολείο Μεθώνης, που κινδυνεύει με πλήρη κατάρρευση λόγω της αδιαφορίας της κυβέρνησης. Πρόκειται για κτίριο που κατασκευάστηκε το 1830 (εμπίπτει στον αρχαιολογικό νόμο) και λειτούργησε μέχρι το 1837. Μετά από διάφορες αλλαγές στο ιδιοκτησιακό του καθεστώς «περνά» στην αρμοδιότητα του δημοσίου, τη δεκαετία του '60, κατά την οποία χρησιμοποιήθηκε ως ...αποθήκη γεωργικών μηχανημάτων.

Μόλις το 2002, μόνο μετά τη λαϊκή πίεση, το ΥΠΠΟ αναλαμβάνει τη «συντήρησή» του, αλλά η μοναδική παρέμβαση ήταν ο καθαρισμός του κτιρίου και η απομάκρυνση της μισοκατεστραμμένης σκεπής. Η οποία, όμως, δεν αντικαταστάθηκε, με αποτέλεσμα το κτίριο να φθείρεται συνεχώς.

Το χειρότερο για την πολιτιστική κληρονομιά και την ιστορική μνήμη είναι ότι στους τοίχους του κτιρίου διασώζονται σπάνιες επιγραφές από την περίοδο της Κατοχής, κατά την οποία το κτίριο χρησιμοποιούνταν για πολιτιστικές δραστηριότητες της ΕΠΟΝ. Φυσικά και αυτές οι επιγραφές κινδυνεύουν από τη φθορά.

Οι βουλευτές αναφέρονται, επίσης, και στο κάστρο της Μεθώνης, «που πολλά τμήματά του είναι υπό κατάρρευση ή έχουν ήδη καταρρεύσει, χωρίς να έχει γίνει ακόμα κάποια ουσιαστική παρέμβαση».

Τέλος, ρωτούν τον υπουργό τι μέτρα θα λάβει για τη σωτηρία αυτών των σημαντικών μνημείων της περιοχής.

Στο εγκαταλειμμένο και αναξιοποίητο, επί χρόνια, βυζαντινό φρούριο της Αρτας αναφέρεται άλλη Ερώτηση του ΚΚΕ προς τον υπουργό Πολιτισμού, την οποία υπογράφουν οι βουλευτές του ΚΚΕ Βέρα Νικολαΐδου και Παναγιώτης Κοσιώνης, καλώντας την κυβέρνηση να το αξιοποιήσει προς όφελος του λαού και όχι των ιδιωτών.

Οπως σημειώνουν οι βουλευτές, η συντήρηση του Κάστρου ανήκε στον ΕΟΤ, ο οποίος διατηρούσε μονάδα «Ξενία» εντός του. «Το 1992, στην κατεύθυνση υλοποίησης της πολιτικής της τότε κυβέρνησης για εκχώρηση του ΕΟΤ σε ιδιώτες, έγινε σχετικός διαγωνισμός για την παραχώρηση του συγκεκριμένου "Ξενία", ο οποίος ακυρώθηκε. Από τότε το Κάστρο, το "Ξενία" και όλος ο αρχαιολογικός χώρος εντός του Κάστρου εγκαταλείφθηκαν. Το Φρούριο από τότε παρέμεινε κλειστό για το κοινό. Σήμερα, προκειμένου να ανοίξει και πάλι, χρειάζεται να υπάρξει γενναία χρηματοδότηση από το κράτος».

Το 2004, ΥΠΠΟ και Δήμος Αρτας υπέγραψαν σύμβαση «για την ανάδειξη και ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων της αρχαίας Αμβρακίας και της βυζαντινής Αρτας. Ωστόσο, από τα 300.000 ευρώ που προβλέπονταν για λειτουργικές δαπάνες τον πρώτο χρόνο, δόθηκαν μόλις 20.000... και τέρμα!».

«Είναι αναγκαίο», τονίζουν οι κομμουνιστές βουλευτές, «να προστατευτεί ο χώρος συνολικά και να μη δοθεί με κανέναν τρόπο σε ιδιώτες». Το ΥΠΠΟ να καλύψει το κόστος όλων των αναγκαίων έργων, τη συντήρηση, τη διαμόρφωση και ανάδειξη του χώρου, την επισκευή του «Ξενία» και τη χρήση του ως πολυδύναμου πολιτιστικού κέντρου προς όφελος των κατοίκων και των επισκεπτών.

Ερωτάται ο υπουργός γιατί δε δόθηκαν τα προβλεπόμενα από τη σύμβαση κονδύλια και αν υπάρχει πρόθεση να δοθούν ώστε να ανοίξει και πάλι το Κάστρο με το παραπάνω πλαίσιο.

Ελεύθερη θα είναι σήμερα η είσοδος σε όλα τα μουσεία λόγω της σημερινής Διεθνούς Μέρας Μουσείων που έχει καθιερωθεί από το 1977 με φορέα το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM), το οποίο επέλεξε για το φετινό εορτασμό το θέμα «Μουσεία και πολιτιστική κληρονομιά - Αναθεωρήσεις και νέες προσεγγίσεις».

Το Ελληνικό Τμήμα του ICOM αποφάσισε τιμώμενο Μουσείο για το 2007 να είναι η Εθνική Γλυπτοθήκη της Εθνικής Πινακοθήκης - Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτζου, που η μόνιμη συλλογή της εγκαινιάστηκε το 2006. Ποικίλες εκδηλώσεις έχουν προγραμματιστεί για το διάστημα 14-30/5 Μάη σε μουσεία σε όλη τη χώρα (εκθέσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα, ημερίδες, διαλέξεις, οργανωμένες ξεναγήσεις, μουσικές και άλλες εκδηλώσεις).

Ωστόσο, ο εορτασμός αυτός έρχεται σε μια περίοδο που και στη χώρα μας εντείνεται η διαδικασία εμπορευματοποίησης του πολιτισμού, με τα μουσεία να αποτελούν τα κατεξοχήν οικονομικά «φιλέτα». Σε αυτό το πλαίσιο η κυβέρνηση προχώρησε στην αποκοπή μεγάλων μουσείων της χώρας, όπως τα αρχαιολογικά μουσεία της Θεσσαλονίκης και του Ηρακλείου από τις αρμόδιες Εφορείες αρχαιοτήτων, με απώτερο στόχο τη διαχείρισή τους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και την παράδοσή τους στο κεφάλαιο με διάφορους τρόπους (π.χ. «χορηγίες»).

Από αυτή την άποψη, η Διεθνής Μέρα Μουσείων μπορεί και πρέπει να αποτελέσει για τους προοδευτικούς επιστήμονες και εργαζόμενους του χώρου, αλλά και για το λαϊκό κίνημα μια αφορμή να απαιτήσουν η πολιτιστική κληρονομιά να παραμείνει κτήμα του λαού, να σταματήσει η εμπορευματοποίησή της και ειδικά για τα μουσεία να είναι ανοιχτά στο λαό και τη νεολαία και όχι στους «μάνατζερ» και τους «χορηγούς».

Τον «άγνωστο» Κοκτό θα γνωρίσει το ελληνικό κοινό μέσα από: Την εικαστική έκθεση που περιλαμβάνει 120 εικαστικά έργα του (ζωγραφική, χαρακτική, σχέδια, κεραμική, γλυπτική, ταπισερί, κόσμημα), φωτογραφίες του, μια εικαστική ταινία του, μαρτυρίες του Πικάσο και άλλων προσωπικοτήτων για το έργο του (Μουσείο Μπενάκη, έως τις 29/6/2007). Προβολές των ταινιών του (Γαλλικό Ινστιτούτο): «Ορφέας» (23/5, 9 μ.μ.), «Η διαθήκη του Ορφέα» (30/5, 9 μ.μ.). Διαλέξεις (Γαλλικό Ινστιτούτο): «Τον φώναζαν κύριο Κοκτό» (21/5, 7.30 μ.μ.), «Η κρυφή Ελλάδα του Κοκτό» (22/5,7 μ.μ.). Παράσταση με τίτλο «Ανθρώπινες φωνές» (με τα μονόπρακτά του), σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή, με τους Πέπη Ζούνη, Χριστόφορο Παπακαλιάτη και μουσική του Σατί (29, 30/5 και 5, 6/6, 9 μ.μ., Μουσείο Μπενάκη).