Το ζήτημα των εξελίξεων στον τομέα της ενέργειας και η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ συζητήθηκαν στις ενημερωτικές συγκεντρώσεις που διοργάνωσαν οι ΝΕ Λάρισας και Μαγνησίας του ΚΚΕ.

Στη Λάρισα, συγκεντρώσεις έγιναν, το Σάββατο το απόγευμα, στο δημαρχείο Ελασσόνας και την Κυριακή το πρωί στο Εμμανουήλειο Πνευματικό Κέντρο του Τυρνάβου και χτες το βράδυ στο δημαρχείο του Βόλου.

Μιλώντας για το βομβαρδισμό που δέχονται οι τοπικές κοινωνίες από εξαγγελίες μεγάλων επενδύσεων στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, τόσο από τη ΔΕΗ όσο και από τους ιδιωτικούς ομίλους που την ανταγωνίζονται, στο πλαίσιο της «απελευθέρωσης» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας - να σημειώσουμε ότι όσον αφορά στη Θεσσαλία, υπάρχουν προτάσεις για μονάδα εξόρυξης λιγνίτη στην Ελασσόνα και για μονάδα λιθάνθρακα στον Αλμυρό Μαγνησίας, που προβληματίζουν, όπως είναι αναμενόμενο, τους κατοίκους των περιοχών, που γειτνιάζουν με τα σημεία επιλογής - ο Μάκης Παπαδόπουλος, υπεύθυνος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ, σημείωσε ότι ο συγκεκριμένος προβληματισμός συχνά παραμένει επιφανειακός και εμφανίζεται ο κίνδυνος να αντιμετωπίζονται οι επιλογές ενεργειακής πολιτικής σαν ένα δήθεν τεχνοκρατικό και όχι πολιτικό πρόβλημα. Και συνέχισε:

Αναφερόμαστε σε μια επικίνδυνη, αποπροσανατολιστική θεώρηση, που επιχειρεί να ιεραρχήσει τις πηγές ενέργειας με βάση τις υποτιθέμενες μικρότερες αρνητικές επιπτώσεις για το λαό, ανεξάρτητα απ' τον ταξικό προσανατολισμό της εκάστοτε αναπτυξιακής και ενεργειακής πολιτικής, ανεξάρτητα δηλαδή απ' τα κοινωνικά συμφέροντα που υπηρετεί κάθε πολιτική.

Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης θεώρησης, αναδεικνύονται σήμερα ψευτοδιλήμματα επιλογών μεταξύ της ηλεκτροπαραγωγής από ορυκτά καύσιμα, ή από φυσικό αέριο ή από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, σύμφωνα με πραγματικά, ή φανταστικά πλεονεκτήματα που διασφαλίζει η κάθε μια επιλογή. Η λαθεμένη αυτή θεώρηση συγκαλύπτει το βασικό ερώτημα «ποιος αποφασίζει και με ποια κριτήρια» και εύκολα μπορεί να μετατρέψει το λαϊκό κίνημα σε αχθοφόρο των συμφερόντων ορισμένων μονοπωλιακών ομίλων που ανταγωνίζονται τους υπόλοιπους για τη διανομή μεριδίων της αγοράς του τομέα ηλεκτρικής ενέργειας.

Για το ΚΚΕ - υπογράμμισε - το πραγματικό πρόβλημα είναι ποια πολιτική μπορεί να διασφαλίσει τη συνδυασμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και όχι η ενοχοποίηση ορισμένων πηγών ενέργειας, σε σχέση με άλλες. Το ζήτημα, δηλαδή, είναι ποια πολιτική μπορεί να διασφαλίσει ταυτόχρονα και την προστασία της δημόσιας υγείας, του περιβάλλοντος και τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας και τη φτηνή κατανάλωση.

Στο πλαίσιο της καπιταλιστικής απελευθέρωσης - συνέχισε - η αξιοποίηση όλων των πηγών ενέργειας (του λιγνίτη, του λιθάνθρακα, του φυσικού αερίου, των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας), γίνεται με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος σε βάρος των λαϊκών αναγκών. Ετσι, για παράδειγμα, η αξιοποίηση και η χωροθέτηση των λιγνιτικών, ή λιθανθρακικών μονάδων δε διασφαλίζει, σήμερα, την προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος. Η αξιοποίηση του φυσικού αερίου γίνεται, κυρίως, προς την κατεύθυνση της ηλεκτροπαραγωγής και όχι της οικιακής χρήσης, σε βάρος της εξοικονόμησης ενέργειας, χωρίς κρατική ευθύνη για τη διαχείριση της επικινδυνότητας κατά τη μεταφορά και τη διανομή του, με επιβάρυνση της λαϊκής κατανάλωσης.

Η διέξοδος - τόνισε στη συνέχεια - βρίσκεται στην ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής του δικομματισμού, στην κατεύθυνση της κοινωνικής κρατικής ιδιοκτησίας συνολικά στον τομέα της ενέργειας και γενικότερα στα βασικά μέσα παραγωγής. Σ' αυτό το πλαίσιο της λαϊκής οικονομίας, ο Ενιαίος Αποκλειστικά Κρατικός Φορέας Ενέργειας μπορεί να διασφαλίσει τη συνδυασμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Μπορεί να αξιοποιήσει τον εγχώριο λιγνίτη στην κατεύθυνση της μείωσης της ενεργειακής εξάρτησης και της συγκράτησης του κόστους ηλεκτροπαραγωγής, με δεδομένο ότι η Ελλάδα είναι η 2η λιγνιτοπαραγωγός χώρα της ΕΕ. Για να ανοίξουμε το δρόμο γι' αυτή την ελπιδοφόρα προοπτική ξεδιπλώνουμε, σήμερα, την αγωνιστική μας αντεπίθεση προτάσσοντας την ικανοποίηση αυτών των αναγκών και κριτηρίων στο σύνολό τους.

Γι' αυτό - επισήμανε - και εκφράζουμε την αντίθεσή μας στις σχεδιαζόμενες επενδύσεις λιθανθρακικών μονάδων στη Μαγνησία, στην Καβάλα, στη Βοιωτία, αφού η χωροθέτησή τους και γενικότερα ο βαθμός διείσδυσης του λιθάνθρακα στο ενεργειακό μείγμα της χώρας καθορίζονται από τον ανταγωνισμό των ιδιωτικών ομίλων και όχι από τις ανάγκες της κοινωνίας.

Εκφράζουμε, επίσης, τη διαφωνία μας στην αξιοποίηση των κοιτασμάτων λιγνίτη στην επαρχία Ελασσόνας στο βαθμό που δε διασφαλίζονται οι κατάλληλες προϋποθέσεις για την προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος - όπως, π.χ., τα αντιρρυπαντικά συστήματα ολοκληρωμένης προστασίας, οι τεχνικές βελτίωσης του καυσίμου κ.ά. - αλλά, αντίθετα, αυτή η αξιοποίηση θα γίνει με γνώμονα τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.

Μιλώντας για τις περιβαλλοντικές ανησυχίες από την αξιοποίηση του εγχώριου λιγνίτη, ο Μπάμπης Ζιώγας, μέλος του Τμήματος Αυτοδιοίκησης και Περιβάλλοντος της ΚΕ του ΚΚΕ, ανάμεσα στα άλλα, σημείωσε: Στη χώρα μας, ως αποκλειστικός, σχεδόν, υπεύθυνος για τη διαφαινόμενη υπέρβαση του ορίου που της έχει κατανεμηθεί (25% επιπλέον εκπομπές ισοδύναμου CO2 το 2010 σε σχέση με το 1990), καταγγέλλεται από το σύνολο, σχεδόν, των περιβαλλοντικών οργανώσεων, αλλά και από πολιτικούς παράγοντες των άλλων κομμάτων, ο εγχώριος λιγνίτης, το φτωχό αυτό, αλλά πολύτιμο για την ενεργειακή επάρκεια της χώρας, καύσιμο, του οποίου την κατάργηση ζητούν «εδώ και τώρα». Δε θέλουν να δουν ότι, εάν είχαν παρθεί μερικά μόνο μέτρα η χώρα μας θα είχε ανταποκριθεί, με σημαντικά περιθώρια ανοχής, στις υποχρεώσεις ως προς την περίοδο 2008 - 2012.

Κι ανέφερε το παρακάτω παράδειγμα: Το 2005, οι συνολικές εκπομπές σε διοξείδιο του άνθρακα (CO2), από την ηλεκτροπαραγωγή ανέρχονταν σε 54.700 τόνους (πρόβλεψη του 2004). Με υπόθεση εργασίας ότι το 80% των εκπομπών προέρχονταν από την καύση λιγνίτη στην ηλεκτροπαραγωγή (δηλαδή 54.700 Χ 0,80 = 43,76 εκατ. τόνους το 2005), μια εφικτή αύξηση της ενεργειακής απόδοσης των εγκαταστάσεων ηλεκτροπαραγωγής κατά 5,2% (από 66,1% που είναι σήμερα ο σχετικός δείκτης, σε 71,3% που είναι ο μέσος όρος στην Ευρώπη), θα είχε ως αποτέλεσμα, από αυτή και μόνο την παρέμβαση, τη μείωση του CO2 κατά 2,28 εκατ. τόνους το χρόνο (42,76 Χ 0,052 = 2,28).

Στα μεγάλα προβλήματα των εργαζομένων στον ενεργειακό τομέα και ιδιαίτερα στη ΔΕΗ και στις γενικότερες επιπτώσεις της πολιτικής της ιδιωτικοποίησης, αναφέρθηκε στην παρέμβασή του ο Ιορδάνης Καλαϊτζόπουλος, στέλεχος του ΠΑΜΕ στη ΔΕΗ Πτολεμαΐδας και μέλος της ΕΕ της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ.

Στις συγκεντρώσεις παρεμβάσεις έκαναν εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος κι άλλοι τοπικοί παράγοντες.

«Η ευρωπαϊκή εμπειρία δεν μπορεί να εξηγηθεί από τη συμμετοχή στην ευρωζώνη. Ορισμένες χώρες ωφελήθηκαν, άλλες πάλι όχι. Ορισμένες μπορεί να είχαν ωφεληθεί εάν έμεναν εκτός»... Τα παραπάνω δήλωσε από την Οξφόρδη ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφης, στο πλαίσιο ομιλίας για την «παγκοσμιοποίηση και το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο», χρησιμοποιώντας διαφορετική ορολογία από αυτή που συνήθως χρησιμοποιούν, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, οι κάθε είδους απολογητές της λεγόμενης σύγκλισης και καπιταλιστικής ολοκλήρωσης στην ΕΕ.

Γεγονός είναι ότι η ουσία της εφαρμοζόμενης πολιτικής παραμένει στο ακέραιο και η διαπιστωνόμενη ανισόμετρη ανάπτυξη ανάμεσα στα κράτη της ευρωζώνης χρησιμοποιείται ως ένα ακόμη άλλοθι για την παραπέρα ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του μεγάλου κεφαλαίου στο πλαίσιο της Στρατηγικής της Λισαβόνας.

Ο Γ. Αλογοσκούφης, πριν περάσει στο «διά ταύτα», σημείωσε πως «υπάρχουν στοιχεία ότι αυξάνεται η αβεβαιότητα», για να προσθέσει πως υπάρχουν «μεγάλες διαφορές στην αποτελεσματικότητα του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου ανάμεσα στις χώρες», για να συμπεράνει ότι «δεν υπάρχει ένα ενιαίο ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο».

Για τον υπουργό της ΝΔ κοινός παρονομαστής της εφαρμοζόμενης πολιτικής στην ΕΕ θα πρέπει να είναι η «μεταρρύθμιση της κοινωνικής ασφάλισης», που σύμφωνα με τον ίδιο «συνεχίζει να είναι πρώτη προτεραιότητα στην Ευρώπη, ακριβώς για να αποφευχθεί μια δημοσιονομική κρίση μεσοπρόθεσμα». Με άλλοθι τις ίδιες, τις δικές τους, έμμεσες ομολογίες γύρω από τα αδιέξοδα και τις αντιθέσεις της εφαρμοζόμενης πολιτικής, επιχειρούν τη γενίκευση της επίθεσης σε βάρος των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Αποκαλυπτική ήταν η τοποθέτηση του Γ. Αλογοσκούφη, σύμφωνα με τον οποίο η «βιωσιμότητα του ευρωπαϊκού κοινωνού μοντέλου» έχει ως βασικό παράγοντα την «έκταση στην οποία τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης μπορούν να γίνουν βιώσιμα, ενόψει της γήρανσης του πληθυσμού»...

Είναι απόλυτα φανερό το γεγονός ότι η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζεται να ξεδιπλώσει την αντιασφαλιστική επίθεση. Αυτήν την πολιτική έρχονται να εξυπηρετήσουν οι «ακαδημαϊκού» χαρακτήρα νύξεις γύρω από τις δυσκολίες της καπιταλιστικής «ολοκλήρωσης» στην ευρωζώνη, λες και αυτές έχουν να κάνουν με τα συμφέροντα των λαϊκών τάξεων. Η πολιτική τους - ανεξάρτητα από τις όποιες λεκτικές και άλλες προφάσεις επιλέγουν κάθε φορά - παραμένει στο μονόδρομο της ενίσχυσης της πλουτοκρατίας.

Ημερίδα με θέμα «Εξελίξεις και τάσεις στον τομέα της Ενέργειας και ο λιθάνθρακας», διοργανώνουν η «Δημοτική Αγωνιστική Συσπείρωση» και η «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία» Καβάλας, την Κυριακή 24 Φλεβάρη, στις 6.30 μ.μ., στο ξενοδοχείο «ΩΚΕΑΝΙΣ». Εισηγητές θα είναι οι: Μάκης Παπαδόπουλος, υπεύθυνος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ. Βασίλης Λιόγκας, δημοτικός σύμβουλος Καβάλας της ΔΑΣ. Θεόδωρος Μαρκόπουλος, πρόεδρος Τμήματος Ανατολικής Μακεδονίας του ΓΕΩΤΕΕ. Βαγγέλης Παππάς, πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων KAVALA OIL.

Παρεμβάσεις έχει προγραμματιστεί να κάνουν ο Γιώργος Τσιμενίδης, πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων ΒΦΛ ΑΕ, καθώς και εκπρόσωπος του Τμήματος Ανατολικής Μακεδονίας του Πανελληνίου Συλλόγου Διπλωματούχων Μηχανολόγων Ηλεκτρολόγων.