«Μέρες ξηρασίας»

Στον κινηματογράφο «STUDIO new star art cinema», στο πλαίσιο του αφιερώματος Μουσικές Τρίτες, την Τρίτη 7/2 θα προβληθεί το αριστούργημα του Σεργκέι Αϊζενστάιν «Θωρηκτό Ποτέμκιν», με συνοδεία ζωντανής μουσικής. Στον κινηματογράφο «Ανδόρα», στο πλαίσιο του αφιερώματος Bergmannites παρουσιάζονται οι «Σκηνές από ένα γάμο», μια από τις σημαντικότερες ταινίες του Μπέργκμαν που επηρέασε καθοριστικά όλες τις μετέπειτα ταινίες με παρόμοια θεματική, ενώ στο «ΑΣΤΥ» θα προβάλλεται η σπουδαία ταινία του Ακίρα Κουροσάβα «Ο Καταδικασμένος».

Στο φεστιβάλ «Ιριδα Visions - Μέρες Πολιτισμού Πανεπιστημιακής Λέσχης ΕΚΠΑ» την Κυριακή 5/2 στις 20.00 θα προβληθεί η ταινία «Anaparastasis - Η ζωή και το έργο του Γιάννη Χρήστου», σε σκηνοθεσία Κωστή Ζουλιάτη και φωτογραφία και μοντάζ Κλείτου Κυριακίδη. Η προβολή θα γίνει παρουσία των συντελεστών, ενώ θα παρουσιαστεί και σε πρώτη ακρόαση το έργο του Γ. Χρήστου «Μυστήριον». Η είσοδος είναι ελεύθερη και μπορείτε να συμβουλευτείτε την ιστοσελίδα https://iridavisions.gr/ για περισσότερες πληροφορίες.

Τέταρτη ταινία για τον Τούρκο σκηνοθέτη που αυτήν τη φορά στοχεύει στην καρδιά της εξουσίας, φτιάχνοντας ένα πολιτικό θρίλερ αξιώσεων. Αν και η ταινία τοποθετείται στο σήμερα, εντούτοις θίγει διαχρονικά ζητήματα του κράτους και δείχνει ποσό γερά δεμένες μεταξύ τους είναι οι εξουσίες, σαν ένα αξεδιάλυτο κουβάρι. Ο Αλπέρ, μετά τις εξαιρετικές «Τρεις Αδερφές», επανέρχεται σε πιο σκληρές θεματικές με επιτυχία. Η φωτογραφία του Χρήστου Καραμάνη είναι ενδιαφέρουσα, ο τόπος της ταινίας είναι λες και είναι βγαλμένος από χρονοντούλαπο και η σκηνοθετική ματιά κοφτερή προκαλώντας βαθύ προβληματισμό στον θεατή.

50 π.Χ., Κίνα: Η αυτοκράτειρα μόλις φυλακίστηκε μετά από πραξικόπημα που υποκινήθηκε από έναν προδότη πρίγκιπα. Η μοναχοκόρη της καταφέρνει να διαφύγει στη Γαλατία, για να ζητήσει βοήθεια από τους ξακουστούς Γαλάτες.

Ο Γκιγιόμ Κανέ σε τριπλό ρόλο (πρωταγωνιστής, σεναριογράφος, σκηνοθέτης) καταπιάνεται με μια ιστορία της σπουδαίας σειράς των Ρενέ Γκοσινί και Αλμπέρ Ουντερζό και κερδίζει το στοίχημα. Καταφέρνει να αποσπάσει ωραίες ερμηνείες από τους Ζιλ Λελούς, Μαριόν Κοτιγιάρ και Βενσάν Κασέλ και να συνεχίσει χωρίς ιδιαίτερες διαφοροποιήσεις από τις προηγούμενες, την κλασική, πλέον, σειρά. Η ταινία βλέπεται τόσο από μικρούς όσο και από μεγάλους, αφού βγαίνει σε δυο εκδόσεις (μεταγλωττισμένη, με υπότιτλους) και είναι μια ευκαιρία τόσο οι μικρότεροι να μυηθούν στον κόσμο των κόμικς, όσο και οι μεγαλύτεροι να θυμηθούν την εποχή που «μελετούσαν» μετά μανίας τους ανυπότακτους Γαλάτες. Οπως και να το κάνουμε, είναι διδακτική η αντίσταση και η αλληλεγγύη τους, αθώο και μοναδικό το χιούμορ τους και όλοι θα ευχόμασταν να είχαμε λίγο από τον μαγικό ζωμό του Πανοραμίξ, ιδιαίτερα σε τούτους τους καιρούς.

Σε μία πόλη της Αγγλίας στις αρχές της δεκαετίας του '80, η Χίλαρι, που εργάζεται σε έναν παλιό κινηματογράφο και ταλαιπωρείται με θέματα ψυχικής υγείας, συναντά τον νεαρό Στίβεν και παρά τη μεγάλη διαφορά καταβολών και ηλικίας, οι δυο τους μοιράζονται την ίδια ανάγκη για ανθρώπινη επαφή.

Ο Σαμ Μέντες δεν είναι απλή «ιστορία». Είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους σύγχρονους σκηνοθέτες. Εδώ γυρίζει το δικό του γράμμα λατρείας προς τον κινηματογράφο και τόσο αισθητικά, όσο και σε ατμόσφαιρα τα καταφέρνει απίστευτα καλά. Τα πλάνα του είναι υπέροχα θυμίζοντάς μας κινηματογράφο άλλης εποχής, ενώ κάποια μοιάζουν με πίνακες του Εντουαρντ Χόπερ. Η φωτογραφία του Ρότζερ Ντίκινς είναι εκπληκτική και νοσταλγική, ενώ σκηνογραφικά ο κινηματογράφος «Dreamland» είναι ένα πραγματικό στολίδι art deco, οι δε μουσικές επιλογές της ταινίας περιλαμβάνουν σπουδαία συγκροτήματα της εποχής (The Specials / The Beat / Joy Division). Η ταινία αναφέρεται σε μια εποχή που στιγματίστηκε από τη διακυβέρνηση της Θάτσερ, οι πολιτικές αναφορές, ο ρατσισμός, οι αναταραχές του Μπρίξτον είναι «παρόντα» στην ταινία τόσο εικαστικά όσο και στο περιεχόμενο. Και εδώ έγκειται η ένστασή μας, καθώς ο Μέντες φαίνεται να μην ξέρει τι να μας πρωτοδιηγηθεί εστιάζοντας σε πολλά σημεία ταυτόχρονα. Η έμφασή του, τελικά, δίνεται στην ιστορία της Χίλαρι, γεγονός που κάνει το υπέροχο ερωτικό γράμμα του στο σινεμά ανεπίδοτο... Κι αυτό κοστίζει τόσο στη συνοχή όσο και στην ατμόσφαιρα της ταινίας.

Η νέα ταινία του Σιάμαλαν γύρω από μια αδιανόητη απόφαση που χρειάζεται να παρθεί, για να αποτραπεί η «Αποκάλυψη»...

Θα νόμιζε κανείς ότι μετά το «Old» ο Μ. Νάιτ Σιάμαλαν θα ανακάμψει, αλλά φευ, αδυνατεί να δώσει ένα «αξιοπρεπές» θρίλερ, έστω και στα χολιγουντιανά πλαίσια, στο οποίο εφαρμόζονται άκομψα οι σύγχρονες επιταγές της αμερικανικής βιομηχανίας του θεάματος. Τόσο η ίδια η θεματική του, που είναι λες και απευθύνεται σε νήπια, όσο και ο τρόπος διαχείρισης της αρχικής ιδέας χωλαίνουν.