Ενα μοναδικό αφιέρωμα στους αλύγιστους της ταξικής πάλης με έξι ταινίες και τρεις βιβλιοπαρουσιάσεις στον κινηματογράφο «Αλκυονίδα»
«Μόνες περγαμηνές μας τρεις λέξεις.
Μακρόνησος, Γυάρος και Λέρος»
Οι στίχοι αυτοί του μεγάλου κομμουνιστή ποιητή Γιάννη Ρίτσου κοσμούν το εξώφυλλο της 24σέλιδης ειδικής έκδοσης της ΚΟΑ που θα καλωσορίζει τους επισκέπτες του τριημέρου κινηματογραφικών προβολών.
Οπως αναφέρεται στο εισαγωγικό της έκδοσης «Μέσα από το επίμονο και συνεχές "όχι, δεν υπογράφω", οι φυλακές και οι εξορίες πολιτικών κρατούμενων αντανακλούν την περηφάνια, τη λεβεντιά, τον αληθινό πατριωτισμό, το βαθύ ανθρωπισμό και τον ηρωισμό ενός άλλου κόσμου που μάχεται για τα πιο όμορφα ιδανικά. (...)
Οι τόποι εξορίας, οι φυλακές, τα κολαστήρια αυτά δεν αφορούν το παρελθόν, γιατί η ιστορία που κρύβουν δεν είναι ξεπερασμένη. Είναι ένα από τα σύμβολα της σύγχρονης ταξικής πάλης. Είναι μια ακόμα τρανταχτή απόδειξη της απόλυτης αφοσίωσης των κομμουνιστών στο δίκιο και στα συμφέροντα του λαού, τρανταχτή απόδειξη της παντοδυναμίας των ιδεών του επιστημονικού σοσιαλισμού - κομμουνισμού που εξοπλίζει τους αγωνιστές με τεράστια δύναμη και αντοχή.
Στην ειδική αυτή έκδοση της ΚΟΑ περιλαμβάνονται, εκτός από πληροφορίες για τις προβαλλόμενες ταινίες, υλικά από το αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ, που φωτίζουν τον ηρωισμό, την αυταπάρνηση, τη μαχητικότητα των κομμουνιστών στις εξορίες και τις φυλακές.
Φωτογραφίες, γράμματα φυλακισμένων και μελλοθανάτων, ένα χειρόγραφο σημείωμα του Νίκου Μπελογιάννη, καθώς και ποιήματα είναι μερικά μόνο από τα ντοκουμέντα που αναπαράγονται στην έκδοση της ΚΟΑ. Στιγμιότυπα της καθημερινότητάς τους, όπως τη διαμόρφωσαν οι αλύγιστοι κομμουνιστές, μετατρέποντας τις φυλακές και τους τόπους εξορίας σε κυψέλες μόρφωσης και πολιτισμού. Είναι χαρακτηριστικές οι φωτογραφίες από την παράσταση «Προμηθέας Δεσμώτης» στη Μακρόνησο, αλλά και του προαυλίου των φυλακών στην Ακροναυπλία, που πήρε το όνομα «Γληνός», από τα μαθήματα που οργάνωνε ο μεγάλος κομμουνιστής δάσκαλος, περπατώντας κατά τριάδες με τους μαθητές.
Αναλυτικά, το πρόγραμμα των κινηματογραφικών προβολών και βιβλιοπαρουσιάσεων έχει ως εξής:
Αντιμέτωποι με την Ιστορία. Μια γυναίκα ή μάλλον μια ψυχή ή καλύτερα ένα παιδί βιώνει τον Εμφύλιο. Ζει την αγριότητα και την ωμότητα ενός σκληρού πολέμου. Ενηλικιώνεται βίαια και αποτρόπαια ζώντας 31 σφαγές των ανθρώπων της από ντόπιους Χίτες, πρώην συνεργάτες των ναζί και μετέπειτα διώκτες των κομμουνιστών που έλαβαν μέρος στην Αντίσταση...
Το «Πού 'ναι η μάνα σου μωρή;» αποτελεί μια εκ βαθέων προσωπική μαρτυρία και συγχρόνως ένα ιστορικό ντοκουμέντο με αληθινά γεγονότα και υπαρκτά ονόματα. Σ' αυτήν την προσωπική τραγωδία αντικατοπτρίζεται όλη η ιστορία της Ελλάδας, που βίωσε μια από τις πιο ζοφερές περιόδους στην ιστορία της. Η Βέρα Κρούσκα, με τη σκηνοθετική μπαγκέτα του Ενκε Φεζολλάρι, ενσαρκώνει την ηρωίδα του βιβλίου, έχοντας στο πλευρό της την Αγάπη Παπαθανασιάδου και την Ορνέλλα Λούτη, οι οποίες δρουν σαν ένα είδος χορικού, αγγίζουν τις σκληρές και συνάμα συγκινητικές σελίδες - γεγονότα που έζησε η ίδια η Δήμητρα Πέτρουλα, κόρη του Σωτήρη Πέτρουλα. Και θεία του άλλου Σωτήρη Πέτρουλα που σκότωσαν το 1965, ηγετικό στέλεχος του φοιτητικού κινήματος και της Νεολαίας Λαμπράκη. Καπετάνιος του ΕΛΑΣ ο πατέρας της. Κομμουνιστής. Και γι' αυτό του ξεκλήρισαν την οικογένεια.
Ενα κοριτσάκι τριών χρονών να γυρίζει πάνω στα πτώματα και να θηλάζει το στήθος της σκοτωμένης του μητέρας. Εμφύλιος. Κτηνωδίες. Κτηνωδίες που γίνονταν στην αυλή μας, κτηνωδίες που γίνονται στην πόρτα μας, στη Συρία, στην Αφρική, παντού... Εγκλήματα χωρίς καταδίκη. Παιδιά που δεν έζησαν παιδικά χρόνια, που γέρασαν στο βυζί της μάνας τους. Ανθρωποι που είχαν ιδανικά και πολεμούσαν για ν' αλλάξει ο κόσμος.
Ο Γκόρκι αφηγείται όσα διαδραματίζονται στο παρηκμασμένο περιβάλλον μιας αστικής έπαυλης, δίνοντας πολιτική διάσταση σε μια «τσεχωφική» ατμόσφαιρα. Οι διανοούμενοι ένοικοι της έπαυλης ζουν με τα πάθη, τις αδυναμίες και τα θηριώδη υπαρξιακά και κοινωνικά τους ερωτήματα, που τους καταβροχθίζουν, παραμένοντας εμμονικά ανυποψίαστοι για οτιδήποτε συμβαίνει πέρα από τη μικρή τους πραγματικότητα, ενώ έξω μαίνεται μια φονική επιδημία χολέρας.
Μετάφραση: Ελένη Μπακοπούλου. Σκηνικά - κοστούμια: Βασίλης Παπατσαρούχας. Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης. Παίζουν: Μαρία Καλλιμάνη, Γιάννης Κότσιφας, Ιωάννα Μαυρέα, Φωτεινή Μπαξεβάνη, Μάκης Παπαδημητρίου, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Χάρης Φραγκούλης και οι Αδριανός Γκάτσος, Αρης Ντελία. Παραστάσεις: Τετάρτη & Κυριακή στις 20.00, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21.15.