Επιπλέον φόρους 2,1 τρισ. δραχμές πλήρωσαν οι φορολογούμενοι την περίοδο 1997 - 1999, σαν αποτέλεσμα των διαφόρων κυβερνητικών φορολογικών παρεμβάσεων τη συγκεκριμένη περίοδο. Αν μάλιστα υπολογίσουμε και το τρέχον έτος, τότε η επιπλέον φορολογική αφαίμαξη - με έτος βάσης το 1996 - ξεπερνά τα 3 τρισ. δραχμές, ήτοι 300.000 δραχμές κατά κεφαλή επιπλέον φόρος, πράγμα που σημαίνει ακόμα ότι μια συνηθισμένη τετραμελής οικογένεια, με τη λήξη του 2000, θα έχει πληρώσει επιπλέον φόρους 1.200.000 δραχμές. Αυτό ήταν το βαρύ τίμημα που κατέβαλαν τα λαϊκά στρώματα, στο φορολογικό μόνο σκέλος, στο όνομα της «δημοσιονομικής εξυγίανσης» και της επίτευξης των ονομαστικών κριτηρίων σύγκλισης της Συνθήκης του Μάαστριχτ.

Σύμφωνα με τα επίσημα κυβερνητικά στοιχεία, οι φόροι, άμεσοι και έμμεσοι, αυξήθηκαν από 22,3% του ΑΕΠ το 1996, σε 23,2% το 1997, σε 24,8% το 1998, σε 24,8% το 1999, ενώ για το 2000 εκτιμούν ότι η φορολογική επιβάρυνση θα ανέλθει στο 24,5%. Η σωρευτική αυτή αύξηση των φορολογικών βαρών, ως προς τα επίπεδα βάσης του 1996, είχε αποτέλεσμα το 1997 να καταβληθούν 301 δισ. επιπλέον φόροι, το 1998 879 δισ. δρχ, το 1999 936 δισ. δρχ, ενώ για το 2000 αναμένεται να εισπραχθούν επιπλέον φόροι 904 δισ. δραχμές. Αρπαξαν δηλαδή 2,1 τρισ. την τριετία 1997 - 1999 και αν υπολογίσουμε και το 2000, η φορολογική απώλεια ξεπερνά τα 3 τρισ. δραχμές.

Στη συνέχεια παρουσιάζουμε τους τέσσερις φορολογικούς νόμους, πάνω στους οποίους η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στήριξε τη φορολογική λεηλασία την προηγούμενη περίοδο. Πρόκειται για ξεκάθαρες ταξικές επιλογές υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου στο σκέλος της φορολογικής πολιτικής της κυβέρνησης. Οι κυβερνητικοί μανδαρίνοι, όλα αυτά τα χρόνια, κινήθηκαν από τη λογική, πως το «περιττό λίπος» που διατηρούσαν - κατά τη γνώμη τους - τα λαϊκά στρώματα, έπρεπε να περικοπεί αμέσως. Ετσι και έπραξαν. Περιέκοψαν, λοιπόν, μια πλειάδα εκπιπτομένων από από εισόδημα δαπανών, με διάφορα τερτίπια αύξησαν την άμεση φορολογία (αντικειμενικά κριτήρια) δεν τιμαριθμοποιούσαν τη φορολογική κλίμακα και τις εκπιπτόμενες δαπάνες (ενοίκια κλπ.), το αφορολόγητο όριο το διατηρούσαν από το 1993 στα ίδια σχεδόν επίπεδα, αύξησαν την παρακράτηση φόρων, μείωσαν εκπτώσεις δαπανών κλπ.. Από όπου μπορούσαν να βγάλουν ξίγκι το έκαναν. Αποτέλεσμα: το 1997 τα φορολογικά έσοδα, ως προς το 1996 παρουσίασαν ονομαστική αύξηση 14,1%, το 1998/97 17,1% και το 1999/98 κατά 6,7%.

Αντίθετα, τα φορολογικά προνόμια του μεγάλου κεφαλαίου διατηρήθηκαν στο ακέραιο. Ακόμα και στις πιο ακραίες περιπτώσεις - όπως αφορολόγητα αποθεματικά ή τα αμαρτωλά αναπτυξιακά κίνητρα εκατοντάδων δισ. δραχμών κάθε έτος, τα οποία ποτέ δε μετουσιώθηκαν σε επενδύσεις, τη μη φορολογία των εφοπλιστών - δεν τόλμησαν να τις αγγίξουν.

Το...«λαμπρό φορολογικό έργο» της κυβέρνησης Σημίτη, όπως παρουσιάζεται στο σημερινό «Ρ», αρκεί ώστε ο κάθε αναγνώστης να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.

Γρηγοριάδης Κώστας

Τα παραπάνω αποτελούν απόσπασμα από την εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου, μέσα από το οποίο αναδεικνύεται σε όλο της το μεγαλείο φορολογική ασυδοσία του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Ενα νομοσχέδιο που υποτίθεται πως είχε στόχο να άρει τις «κοινωνικές αδικίες» που γίνονταν μέσω των λεγόμενων φορολογικών απαλλαγών, στην πραγματικότητα, όμως, ήρθε να αποτελέσει ακόμα ένα πλήγμα για τα λαϊκά εισοδήματα.

• στα ειδικά επιδόματα επικίνδυνης εργασίας, τα οποία φορολογούνται αυτοτελώς με συντελεστή 15%
• στις αποδοχές των μελών κατώτερων πληρωμάτων των εμπορικών πλοίων, οι οποίες θα φορολογούνται αυτοτελώς με συντελεστή 5% για το 1997, με 10% για το 1998 και 15% για το 1999 και στη συνέχεια.
• αυξάνει η φορολογία στα εισοδήματα των αξιωματικών του Εμπορικού ναυτικού και των ιπταμένων της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Από 5% και 8% που ήταν - ανάλογα αν οι αμοιβές ήταν σε δραχμές η συνάλλαγμα - θα φορολογούνται πλέον με 10% για το 1997, 12,5% για το 1998 και 15% για το 1999 και στη συνέχεια.
• στα ποσά που περνούν οι δημόσιοι υπάλληλοι που υπηρετούν στο εξωτερικό και είναι πάνω από την αμοιβή που θα έπαιρναν αν εργάζονταν στην Ελλάδα. Η διαφορά της αμοιβής φορολογείται με συντελεστή 15%.
• το 50% των αποζημιώσεων που περνούν οι εφοριακοί - τελωνειακοί - μηχανικοί του δημοσίου. Η αποζημίωση φορολογείται με συντελεστή 15%.
• στις αποζημιώσεις που καταβάλλονται στους υπάλληλους των ΔΕΚΟ για δαπάνες εκτός έδρας, οι οποίες φορολογούνται με συντελεστή 15%.
• του 10% του ακαθάριστου εισοδήματος των δημοσιογράφων και των συνταξιούχων δημοσιογράφων.
• των εξόδων παράστασης των αιρετών αρχόντων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (δήμαρχοι - νομάρχες) που στο εξής θα φορολογούνται αυτοτελώς με συντελεστή 15%.
• για μεταφορά του ποσού των εξόδων ιατρικής και νοσοκομειακής περίθαλψης, καθώς και του ποσού των δωρεών που υπερβαίνουν το ετήσιο εισόδημά του, για έκπτωση από το εισόδημά των δύο επόμενων ετών.
• των εξόδων για αμοιβές δικηγόρων.
• για δασμούς και φόρους της οικοσκευής και του επιβατικού αυτοκινήτου που παραλαμβάνουν οι Ελληνες ναυτικοί που υπηρετούν σε πλοία γραμμών του εσωτερικού, καθώς και οι Ελληνες υπήκοοι που αναχωρούν για το εξωτερικό για διάστημα μεγαλύτερο των δύο ετών (εκπαιδευτικοί, στρατιωτικοί κλπ.).
• το 50% της βουλευτικής αποζημίωσης. Στο εξής η βουλευτική αποζημίωση στο σύνολό της θα φορολογείται αυτοτελώς σαν εισόδημά από μισθωτές υπηρεσίες. Τα υπόλοιπα εισοδήματα των βουλευτών δε θα συναθροίζονται με τη βουλευτική αποζημίωση, αλλά θα φορολογούνται χωριστά με βάση την κλίμακα φορολογίας εισοδήματος (πρόκειται για μία σκανδαλώδη φορολογική ρύθμιση, η οποία ευνοεί απροκάλυπτα τα «χοντρά πορτοφόλια» της Βουλής).

• περιορίζεται από 200 σε 150 τετραγωνικά μέτρα η απαλλαγή φόρου στο ακαθάριστο τεκμαρτό εισόδημά από ιδιοκατοίκηση κύριας κατοικίας (ή μαζί με δεύτερη κατοικία αν η πρώτη είναι μικρότερη των 150 τ.μ)
• καταργείται η απαλλαγή από τον φόρο μεταβίβασης ακινήτων, όταν η αγορά γίνεται με εισαγωγή συναλλάγματος (πρόκειται για μέτρο που έπληξε μετανάστες, ναυτικούς κλπ.).
• μειώνεται από 25% σε 15% το ποσοστό της δαπάνης για ασφάλιστρα ζωής, που ο φορολογούμενος μπορεί να εκπίπτει από το εισόδημά του.
• εξαιρούνται από το δικαίωμα έκπτωσης φόρου για τα τέκνα τους οι κάτοικοι αλλοδαπής που αποκτούν εισόδημά στην Ελλάδα. Πρόκειται για μέτρο που στρέφεται ευθέως κατά των ξένων μεταναστών.
• αυξάνονται σε τσουχτερά επίπεδα τα τέλη χαρτοσήμου για την έκδοση - ανανέωση αδειών (π.χ. οδήγησης) διαβατηρίων, πτυχίων, ναυτιλιακών εγγράφων κλπ. Ετσι το πάγιο τέλος για χορήγηση άδειας παραμονής και εργασίας σε αλλοδαπούς φτάνει μέχρι και τις 30.000 δρχ!
• καταργείται η απαλλαγή από τα τέλη κυκλοφορίας που ίσχυε για δίκυκλες - τρίκυκλες μοτοσικλέτες και τα αυτοκίνητα μικρού κυβισμού μέχρι 785 κυβικά.
• Το τεκμήριο δαπανών διαβίωσης για κατόχους Ι.Χ αυτοκινήτων αυξάνει από 30% μέχρι και 80%.

Οι προκλητικές φορολογικές απαλλαγές προς τις επιχειρήσεις, τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρίες, εταιρίες επενδύσεων, χρηματοδοτικής μίσθωσης κλπ., παραμένουν άθικτες. Πρόκειται για απαλλαγές που αφορούν εκπτώσεις από το φόρο εισοδήματος νομικών προσώπων, φορολογία της υπεραξίας από πώληση κινητών αξιών, προκλητικές αποσβέσεις, εκπτώσεις στα καθαρά κέρδη των επιχειρήσεων που φτάνουν μέχρι και το 100%, στην περίπτωση που οι τελευταίες πραγματοποιήσουν παραγωγικές επενδύσεις, απαλλαγές φόρου στα κέρδη των επιχειρήσεων, που παρουσιάζονται με τη μορφή αποθεματικών κλπ..

Τα αντικειμενικά κριτήρια στο ύψος τους...

Για να συγκρατηθεί σε «λογικά επίπεδα» η φορολογική αφαίμαξη των μικρών εμπορικών επιχειρήσεων και των ελεύθερων επαγγελματιών που φορολογούνται με τα αντικειμενικά κριτήρια, προβλέπεται να διατηρηθούν στα επίπεδα του 1994 οι συντελεστές εμπορικότητας και απόδοσης, ενώ αυξάνεται το ποσοστό της μισθωτής αξίας από 6% σε 6,75% και η συνταγή είναι έτοιμη.

Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Γ. Παπαντωνίου, ανακοινώνει την πρόθεση της κυβέρνησης να κατατεθεί άρθρο στο προς ψήφιση φορολογικό νομοσχέδιο, σύμφωνα με το οποίο σύνταξη πολυτέκνου θα δικαιούνται μόνο οι πολύτεκνες μητέρες άνω των 65 ετών, καθώς και όσες έχουν εισόδημά μέχρι 2 εκατομ. δραχμές. Στόχος, ο περιορισμός των πολυτέκνων που το δικαιούνται από 250.000 σε 50.000 (δηλώσεις του υφυπουργού Οικονομικών Ν.Χριστοδουλάκη).

Με την κλίμακα του 1993 φορολογούνται τα εισοδήματα του 1997 (αυτά που αποκτήθηκαν το 1996). Την ίδια περίοδο (1993 - 1996) ο πληθωρισμός αυξήθηκε κατά 49,5%! Πρόκειται για μια από τις πιο απεχθείς μορφές κλοπής εισοδήματος από τις λαϊκές τάξεις, που χρησιμοποίησε κατά κόρο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Η ΠΑΣΟΚική προπαγάνδα είχε χαλάσει κόσμο με τα ακόλουθα μέτρα, υποστηρίζοντας την πολιτική πρόθεση της κυβέρνησης να φορολογήσει τους «έχοντες και κατέχοντες».

Τα μέτρα είναι:

• τη φορολογία με συντελεστή 7,5% των τόκων που προκύπτουν από ομόλογα ή έντοκα γραμμάτια του δημοσίου από 1/1/97 και με συντελεστή 10% από 1/1/98.
• φορολογία στην ακίνητη περιουσία φυσικών ή νομικών προσώπων (για ποσά μεγαλύτερα των 60 εκατ. δραχμών ανά φορολογούμενο ή 120 εκατ. δραχμές για ζευγάρι) με συντελεστή φόρου από 0,3% μέχρι 0,8% της συνολικής αξίας.
• φόρος 2 τοις χιλίοις επί του ενεργητικού τους για τις εταιρίες αμοιβαίων κεφαλαίων και των εταιριών επενδύσεων χαρτοφυλακίου.
• αναπροσαρμόζεται ο συντελεστής φορολογίας των τραπεζών από 35% σε 40%.
• αυτοτελής φορολόγηση με συντελεστή 20% επί της υπεραξίας που προκύπτει από τη μεταβίβαση μετοχών μη εισηγμένων στο Χρηματιστήριο.

Τα μέτρα αυτά υπονομεύτηκαν από την ίδια την κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή. Επί της ουσίας η φορολογία των ομολόγων έχει σήμερα καταργηθεί, από τη φορολογία μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Υπάρχουν μεγάλες εξαιρέσεις και όσο και αν ψάξει κανείς στα ψιλά γράμματα του προϋπολογισμού, δε θα βρει τι αποδίδουν η φορολογία των αμοιβαίων κεφαλαίων, των εταιριών επενδύσεων χαρτοφυλακίου.