ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τίποτα το σπουδαίο...

Μια βδομάδα σαν τις άλλες, λείπει κάτι δραματικά αξιόλογο κι ας παρουσιάζονται κάποιες ταινίες ως τέτοιες ενόψει των Οσκαρ... Πρεμιέρα απόψε για το μεταναστευτικό, βραβευμένο δράμα «Mediterranea» (2015), πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του Ιταλο-αμερικανού «μικρομηκά» σκηνοθέτη Τζόνας Καρπινιάνο, για την οδύσσεια δύο μεταναστών από την Αφρική, που φτάνοντας στα ιταλικά παράλια έρχονται αντιμέτωποι με τις δυσκολίες - και κάποιες μεμονωμένες ελπιδοφόρες στιγμές - στον ξένο τόπο. Σε μια Ευρώπη που σκιαγραφείται ως απατηλή Γη της Επαγγελίας. Ο σκηνοθέτης λέει: «Αυτό που κύρια με ενδιέφερε, είναι πώς η Ιταλία υποδέχεται τους μετανάστες. Για το ταξίδι των εκατοντάδων Αφρικανών που φτάνουν με βάρκες στις ακτές της Ιταλίας γνωρίζουμε αρκετά, αγνοούμε όμως τι ακολουθεί στη συνέχεια. Για μένα, αυτή ήταν η αφετηρία».

Οι ταινίες τρόμου ζουν και βασιλεύουν. 29 τίτλοι, ταινίες φρέσκες αλλά και σίκουελ περιμένουν τους φανατικούς του είδους θαυμαστές, το έτος 2016. Ανάμεσά τους και το αμερικάνικο θρίλερ τρόμου «The boy» (2016) του Γουίλιαμ Μπρεντ Μπελ, που κάνει πρεμιέρα απόψε. Επανέρχονται οι φριχτές κούκλες και η ηθοποιός Λορίν Κόαν, που μαθαίνει ότι το αγόρι που θα φροντίζει δεν είναι παρά μια πορσελάνινη κούκλα και ότι όστις δεν ακολουθεί τους συγκεκριμένους κανόνες, μπαίνει σε φασαρίες...

Η ελληνική ταινία της βδομάδας έχει τίτλο «Interruption» (2015) και η σκηνοθεσία είναι του Γιώργου Ζώη. Το φιλμ κάνει απόψε πρεμιέρα στην Ελλάδα, μετά το βάπτισμα του πυρός στη Μόστρα της Βενετίας πέρσι. Σε μια μεταμοντέρνα θεατρική παράσταση της «Ορέστειας» του Αισχύλου στην Αθήνα, ξαφνικά καταλαμβάνουν τη σκηνή νεαρά σκουροντυμένα άτομα με όπλα, που καλούν εθελοντές από την πλατεία να πάρουν τη θέση των ηθοποιών. Η παράσταση συνεχίζεται, αλλά οι δυναμικές πια έχουν αλλάξει καθοριστικά...

Η σειρά αυτή άρχισε με το αμερικάνικο «μεικτό» καρτούν «Ο Αλβιν και η παρέα του» (2007), που ανέδειξε τα σκιουράκια Αλβιν, Σάιμον και Θίοντορ, σε ποπ είδωλα. Στο σίκουελ «Ο Αλβιν και η παρέα του 2» (2009) γνωρίζουμε και τις φοβερές σκιουρίνες. Στο «Ο Αλβιν και η παρέα του 3» (2011) οι ήρωες ναυαγούν σ' ένα έρημο νησί και τώρα στο «Ο Αλβιν και η παρέα του: Σκίουροι στο δρόμο» (2015), σε σκηνοθεσία Γουόλτ Μπέκερ, ο Ντέιβ και τα τρία σκιουράκια ετοιμάζονται για το μεγαλύτερό τους μέχρι σήμερα ταξίδι, ένα road trip που διασχίζει την Αμερική.

Τέλος, σήμερα βγαίνει στις αίθουσες και η νέα, μεταγλωττισμένη Μπάρμπι σε ρόλο δυναμικής γυμνάστριας, που μαζί με τις κολλητές της Τερέζα και Ρενέ μεταμορφώνονται σε μυστικούς πράκτορες επικίνδυνων αποστολών. «Barbie και οι Μυστικοί Πράκτορες» (2016) ο τίτλος.

ΚΡΙΤΙΚΗ: Τζία ΓΙΟΒΑΝΗ

ΡΑΪΑΝ ΚΟΥΓΚΛΕΡ

Η γέννηση ενός θρύλου

Μετά από εννιά χρόνια χειμερίας νάρκης, η τύχη του «franchise» Ρόκι φαινόταν ξεχασμένη. Η δυνατότητα ανάστασής του - πριν το αναπόφευκτο ριμέικ - έμοιαζε συνδεδεμένη με την ίδια του την επανεφεύρεση που εμφανίστηκε με τη μορφή «υποπροϊόντος» που μεταθέτει τον τόνο, από τον Μπαλμπόα και την ιταλοαμερικάνικη κοινότητα, στον Κριντ και την αφροαμερικάνικη. Μοιάζει πράγματι με κλασικό μυθιστόρημα, με πρωταγωνιστή ένα μαύρο ορφανό που εγκαταλείπει τη μεγαλοπρέπεια και το Λος Αντζελες, για να αρχίσει απ' το μηδέν, σαν επαγγελματίας πυγμάχος στη Φιλαδέλφεια. Με το που εμφανίζεται ο Ρόκι Μπαλμπόα, αρχίζει να ξεδιπλώνεται με συσσώρευση ενδείξεων η «saga» του, ενώ τα φετίχ βγαίνουν το ένα μετά το άλλο στην επιφάνεια. Από τη σκάλα του Philadelphia Museum of Art, έως το σορτσάκι του Aπόλο Κριντ. Ολα, στο πνεύμα του Ρόκι, είναι κανονισμένα με σωστή δοσολογία. Ο Σιλβέστερ Σταλόνε, τραγικός και υποδειγματικός, δεν παρεμβαίνει - για πρώτη φορά - στο, εγγυημένης σουσπάνς και συγκινησιακού αντίκτυπου, σενάριο της δικής του «saga», αλλά αφιερώνεται αποκλειστικά στην ερμηνευτική διαδικασία.

Ο εξώγαμος γιος του θρυλικού πυγμάχου Απόλο Κριντ, Αδωνις, δεν γνώρισε τον πατέρα του, που πέθανε στο ρινγκ πριν αυτός γεννηθεί. Τα δύσκολα παιδικά του χρόνια κυλούν ευκολότερα, όταν η πλούσια σύζυγος του Απόλο αναλαμβάνει να μεγαλώσει τον μικρό που, με το πέρας των σπουδών του, τον βλέπουμε σε μια «καλή» δουλειά. Εκείνος όμως, σπρωγμένος από τη μοίρα του, επιλέγει το επαγγελματικό μποξ. Για να γίνει επαγγελματίας άξιος του ονόματος του πατέρα του, απευθύνεται στον μοναδικό προπονητή που μπορεί να τον φέρει κοντά στον πατέρα που δεν γνώρισε ποτέ: Τον καρδιακό φίλο και αντίπαλο κάποτε του Απόλο, Ρόκι Μπαλμπόα.

Ο Ρόκι, στο λυκόφως της ζωής, παρουσιάζεται φιγούρα τραγική αλλά υποδειγματική ως προς τη διδασκαλία του πώς να αντιμετωπίζει κανείς τα εμπόδια στη ζωή. Το πρόσωπό του μάσκα, σχεδόν ανέκφραστη, στατική και αφύσικη, κάτι που υποχρεώνει τον «μάτσο» Ρόκι με τη μεγάλη καρδιά, να δουλεύει με το βλέμμα, τις χειρονομίες και τις λέξεις, εκφράζοντας αστείρευτη ανθρωπιά.

Δε λείπουν οι αδυναμίες σε μια ομαλή πορεία τόσο σε επίπεδο στιλιστικό όσο και αφηγηματικό σε ένα εγχείρημα που ξαναζωντανεύει σε χιλιοστή επανέκδοση. Βροχή από μπουνιές, που, όμως, δεν τις τρώει ο Ρόκι που αυτή τη φορά είναι απών από τη δράση, με έναν όγκο που ανακάλυψε. Τις μπουνιές τις παίρνει και τις δίνει ο Aδωνις Κριντ, ο γιος του Απόλο, του θρυλικού αντίπαλου του Ρόκι στο δεύτερο φιλμ του (1979). Τέλος πάντων, όλα αυτά τα έχουμε ξαναδεί... κι εντάξει, κανείς τα χωνεύει...

Με τους: Σιλβέστερ Σταλόνε, Μάικλ Μπ. Τζόρνταν, Τέσα Τόμσον, Φιλίσια Ρασάντ, κ.ά.

Παραγωγή: «Creed», ΗΠΑ (2015).

ΤΟΜ ΧΟΥΠΕΡ

Το κορίτσι από τη Δανία

Ο Βρετανός σκηνοθέτης Τομ Χούπερ πραγματεύεται το πιασάρικα εμπορευματοποιημένο θέμα της «αλλαγής φύλου», μεταφέροντας στο σινεμά το ομώνυμο «βιογραφικό» μπεστ σέλερ του Ντάβιντ Εμπερσχοφ για τον πρώτο άνδρα που υποβλήθηκε σε τέτοια εγχείρηση. Το μπανάλ και ισχνό ουσιαστικά θέμα μετατρέπεται σε μια ταινία επίπεδη, όλο κομψότητα και λεπτότητα, περισσότερο δακρύβρεχτη από συγκινητική... Ενα μελό που κυριαρχείται από τη θεατρινίστικη δύναμη του Βρετανού ηθοποιού Εντι Ρεντμέιν που κάνει κατάχρηση σε πόζες, επιτηδευμένα χαμόγελα και παιχνίδισμα με τα ματοτσίνορα, κλισέ που όντως καταλήγουν να εκνευρίζουν ιδιαίτερα, παράλληλα με τα εντυπωσιακής σύνθεσης σικ ντεκόρ και κοστουμιών εποχής.

Πρόκειται για την αληθινή ιστορία του ζεύγους των Δανών ζωγράφων Γκέρντα και Εϊναρ Βέγκενερ και εκτυλίσσεται το 1826, στην αειθαλή Κοπεγχάγη, κύρια. Ο Εϊναρ, άλλως Λίλι Ελμπε, ήταν πετυχημένος ζωγράφος τοπίων και η Γκέρντα προσωπογράφος ελάχιστα αναγνωρισμένη, μέχρι που ο Εϊναρ πόζαρε για ένα πίνακά της ντυμένος γυναικεία και τρομαγμένος ανακάλυπτε ότι αυτό τον πραγματώνει. Οταν για παιχνίδι η Γκέρντα του ζητά να παραστήσει τη γυναίκα σ' ένα πάρτι, αυτός παρουσιάζεται ως Λίλι στον νεαρό που τον πλησιάζει γοητευμένος. Η ταινία αναφέρεται σε ένα ταξίδι σεξουαλικής ταυτότητας που ονομάζεται Λίλι, που ζει ναρκωμένη στο σώμα του Εϊναρ, που διαλύει την «αρσενικότητά» του μέχρι να την εξαφανίσει, με εγχειρήσεις αλλαγής φύλου...

Η Σουηδέζα Αλίσια Βικάντερ στο ρόλο της Γκέρντα ακτινοβολεί πίσω από το στόμφο της σκηνοθεσίας και τον επιφανειακό της μανιερισμό. Αυτή η λογοτεχνική και εικονογραφική προσέγγιση είναι φιλμαρισμένη με συμβατικό ακαδημαϊσμό, χωρίς ενθουσιασμό και πυρετό, με στερεοτυπική συναισθηματικότητα που ξεχειλίζει στον επίλογο και γκρο πλάνα στο πόδι το ντυμένο μετάξι και σατέν να υποβαθμίζει την εσωτερικότητα της ερμηνείας του χαρακτήρα σε ένα απλό μηχανισμό χειρονομιών...

Με τους: Εντι Ρεντμέιν, Αλίσια Βικάντερ, Αμπερ Χερντ, Ματίας Σένερτς, κ.ά.

Παραγωγή: «The Danish girl», ΗΠΑ, Μ. Βρετανία (2015)

ΖΑΚΟ ΒΑΝ ΝΤΟΡΜΕΛ

Η Ολοκαίνουργια... Καινή Διαθήκη!

Αχαλίνωτα εφευρετική φαντασία και ανατροπές γελοίες, χωρίς αντίκρισμα κυριαρχούν στην μπουρλέσκ σουρεαλιστική κωμωδία του αιρετικού Βέλγου βαν Ντορμέλ που επιχειρεί να ξαναγράψει τη δημιουργία του κόσμου, χωρίζοντας την αφήγηση σύμφωνα με τα κεφάλαια της Βίβλου. Τι συμβαίνει όταν κάποιος μαθαίνει άξαφνα ότι ο χρόνος ζωής του μειώνεται; Γύρω απ' αυτήν την κεντρική ιδέα στρέφεται η ταινία που αρχικά μοιάζει ευχάριστη μέσα στην αφέλεια και την ασχήμια της, πολύ γρήγορα βέβαια όχι μόνο κουράζει αλλά εκνευρίζει αφάνταστα. Το ελεγχόμενο ντελίριο του βαν Ντορμέλ πάνω στο χρόνο που μας μένει να ζήσουμε κινείται στο πλαίσιο του «ό,τι του καπνίσει», κάτι ανάμεσα σε φάρσα, γκάφα και φανταστικό, σε δράμα και ποίηση, με το Θεό, υπαρκτό πρόσωπο. Ο Θεός, Μπενουά Πελβούρντ, είναι ένας βρωμιάρης που ζει στις Βρυξέλλες κλεισμένος στο σκοτεινό δωμάτιο του υπολογιστή του με τη γυναίκα και τη δεκάχρονη κόρη του, που, για να εκδικηθεί τον πατέρα της που τη δέρνει με τη ζωστήρα, αποκαλύπτει στους ανθρώπους, με SMS, το μεγάλο μυστικό του Θεού για το πόσος ακριβώς χρόνος απομένει στον καθένα να ζήσει...

Δυνατές, έντονες χρωματικά, παράλογες και ανόητες εικόνες, ένα σύνθετο μωσαϊκό από φλας μπακ και ονειρικές ενότητες, σκηνές στην παραληρηματική αυτή ταινία που πέφτουν στην ευκολία και την επανάληψη. Το παράλογο, οι σινεφίλ αναφορές και οι κάποιες στιγμές λαμπρότητας δεν είναι αρκετές να σώσουν αυτή την αναιδή κατασκευή με την αφελέστατη σκέψη. Μια ασκήμια που κόβει την ανάσα.

Μετά την αποκάλυψη της κόρης του Θεού, κανείς δεν συμπεριφέρεται όπως πριν. Απ' όλες τις παραληρηματικές συμπεριφορές και τα καπρίτσια, ο σκηνοθέτης εστιάζει σε κάποιες που ο ίδιος μάλλον θεωρεί χαριτωμένες. Οπως ο έρωτας της, τραγικά κακοφιλμαρισμένης, Κατρίν Ντενέβ για ένα γορίλα...Η αισθητικά καταστροφική ταινία - σάτιρα (;) του βαν Ντορμέλ, στερείται χάρης και κομψότητας και δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσε να φέρει την κάθαρση στο αχαρακτήριστο αυτό φιλμ...

Με τους: Μπενουά Πελβούρντ, Κατρίν Ντενέβ, Γιολάντ Μορό, κ.α.

Παραγωγή: «Le tout nouveau testament», Βέλγιο, Γαλλία, Λουξεμβούργο (2015)