Σε κατακόρυφη αύξηση των ανέργων οικοδόμων που δε δικαιούνται πλέον ιατροφαρμακευτική περίθαλψη οδηγεί ο νέος αντιασφαλιστικός νόμος Πετραλιά (3655/2008) που άρχισε να ισχύει από 1.1.2009, αυξάνοντας σταδιακά από 40 σε 80 τα αναγκαία ένσημα.

Σύμφωνα με τα ετήσια στοιχεία του ΙΚΑ για την Απασχόληση, το 2007 57.918 εργαζόμενοι σε οικοδομοτεχνικά έργα έκαναν μέχρι 39 μεροκάματα, ενώ 110.554 έκαναν μέχρι 79 μεροκάματα. Με δεδομένο ότι η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων και ειδικά των υποαπασχολούμενων του κλάδου είναι οικοδόμοι, στην ολοκλήρωσή του ο νόμος - και σύμφωνα πάντα με τα σημερινά δεδομένα - θα διπλασιάσει τους οικοδόμους που δε θα μπορούν να εξασφαλίσουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Επιπλέον, ο νέος νόμος αυξάνει από 80 σε 100 τα ένσημα που πρέπει να έχει συμπληρώσει ένας οικοδόμος για να εξασφαλίσει τις παροχές σε χρήμα (επιδόματα).

Αν αναλογιστεί κανείς ότι στόχος των κυβερνήσεων του κεφαλαίου είναι η πλήρης κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης και η εμπορευματοποίηση της Υγείας, εύκολα αντιλαμβάνεται ότι οι άνεργοι και οι οικογένειές τους ουσιαστικά αφήνονται στην τύχη τους. Το όλο και πιο ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα που λέγεται «υγεία» γίνεται ακόμα πιο απρόσιτο, αν σκεφτεί κανείς ότι πολλές οικογένειες ανέργων πασχίζουν να τα βγάλουν πέρα με το πενιχρό μηνιαίο επίδομα ανεργίας που χορηγεί ο ΟΑΕΔ και από 1.5.2009 διαμορφώθηκε στα 454 ευρώ (μεικτά). Δηλαδή με ψίχουλα που κι αυτά δίνονται όχι μέχρι ο άνεργος να βρει δουλειά, αλλά για - το πολύ - 12 μήνες.

Το σχέδιο είναι καθαρό: Οσο πιο ανυπεράσπιστοι είναι οι άνεργοι τόσο πιο εύκολα μπορούν να λυγίζουν στις απαιτήσεις των μεγαλοεργοδοτών για δουλειά χωρίς δικαιώματα. Σ' αυτό το πλαίσιο, η επιτυχία της πανοικοδομικής απεργίας που έχει προκηρύξει η Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας για τις 14 Μάη πρέπει να γίνει υπόθεση κάθε οικοδόμου. Ωστε τη μέρα της απεργίας να νεκρώσει κάθε χώρος δουλειάς, να μαζικοποιηθεί η απεργιακή συγκέντρωση σε κάθε πόλη, με κεντρική αυτή της Αθήνας στις 9.30 π.μ. στην πλατεία Κάνιγγος, να καταμετρηθούν νέες δυνάμεις συσπειρωμένες στην ταξική Ομοσπονδία, που θα παλεύουν για:

• Επίδομα ανεργίας 1.120 ευρώ, μέχρι να βρει ο άνεργος δουλειά. Ειδικά γι' αυτήν την περίοδο που η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει σε πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας, η Ομοσπονδία διεκδικεί έκτακτο επίδομα 1.400 ευρώ για όλους τους οικοδόμους.
• Υπολογισμό του χρόνου ανεργίας ως συντάξιμου χρόνου.
• Πλήρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη των ανέργων και των οικογενειών τους. Δωρεάν αναβαθμισμένη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Θεώρηση των βιβλιαρίων ασθενείας χωρίς κανέναν όρο και προϋπόθεση.
• Συνταξιοδότηση στα 50 χρόνια γι΄ αυτούς που συμπληρώνουν δύο χρόνια στην ανεργία και έχουν 4.050 μέρες ασφάλισης.
• Επιδότηση των νέων ανέργων, χωρίς καμιά προϋπόθεση.
• Επέκταση της υπαλληλικής αποζημίωσης (Ν. 2112) για όλους τους ανέργους.
• «Πάγωμα» των δανείων των ανέργων και επιχορήγηση του ενοικίου.

Αγώνας που αφορά ολόκληρη την εργατική τάξη είναι αυτός που δίνουν εδώ και 7 βδομάδες οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο «ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗΣ» για να αποκρούσουν την σφοδρή επίθεση της εργοδοσίας στις θέσεις εργασίας και στα εργασιακά τους δικαιώματα. Παραμένουν παλικαρίσια μπροστά στις πύλες του εργοστασίου παρά τη λυσσαλέα προσπάθεια της εταιρείας, με τρομοκρατικές απολύσεις και άλλους μηχανισμούς να τους «σπάσει».

Χτες απολύθηκαν άλλοι δύο εργαζόμενοι ανεβάζοντας τον αριθμό των απολυμένων στους 8. Κάτω από το βάρος αυτών των εξελίξεων η κλαδική Ομοσπονδία έχει κηρύξει για σήμερα 24ωρη απεργία στο εργοστάσιο και σε όλα τα εργοστάσια ελαιουργοσαπουνοποιίας, στα πυρηνελαιουργεία, στα εργοστάσια καλλυντικών και απορρυπαντικών. Στη διάρκεια της απεργίας οι εργαζόμενοι θα συγκεντρωθούν σήμερα στις 10 το πρωί στην Ομόνοια και θα κάνουν πορεία στο υπουργείο Απασχόλησης.

Οι εργαζόμενοι του εργοστασίου «ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗΣ», συσπειρωμένοι στο κλαδικό τους ταξικό σωματείο την Πανελλήνια Ενωση Εργαζομένων Ελαιουργοσαπουνοποιείων, μέσα από συλλογικές διαδικασίες και παίρνοντας δύναμη από το κύμα αλληλεγγύης που εκδηλώνεται ύστερα από πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ, από πλήθος σωματείων, δίνουν πολύμορφη μάχη. Με καθημερινές στάσεις εργασίας και άλλες κινητοποιήσεις αγωνίζονται ενάντια στην απόφαση της εταιρείας να μειώσει τις θέσεις εργασίας με τη μέθοδο των «οικειοθελών αποχωρήσεων» και να χτυπήσει εργασιακά τους δικαιώματα. Ταυτόχρονα. διεκδικούν την υπογραφή ικανοποιητικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.