ΔΟΥΒΛΙΝΟ - ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ - ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ - ΠΑΡΙΣΙ - ΜΟΝΑΧΟ.-

Οι Ιρλανδοί κατόρθωσαν να αφήσουν άναυδους τους πάντες στην Ευρώπη με την απόρριψη της Συνθήκης της Νίκαιας, και δημιουργώντας με αυτή την αρνητική ψήφο τις προϋποθέσεις για μια γενικότερη επανεξέταση και αμφισβήτηση όχι μόνο της εν λόγω Συνθήκης, αλλά και της συνολικής πολιτικής της ΕΕ. Η προοπτική αυτή έχει προκαλέσει ένα σχετικό «πανικό» στους κύκλους των Βρυξελλών, που έχουν επιδοθεί σε ένα απίστευτο κρεσέντο επιβεβαίωσης της πορείας, αλλά και του δεδομένου «ότι η αρνητική ψήφος των Ιρλανδών δε θα παίξει κανένα ρόλο».

Αν και γνωρίζουν πολύ καλά ότι η απόφαση της Συνόδου της Νίκαιας, που αφορά στη διεύρυνση της ΕΕ με την είσοδο 12 νέων μελών, κυρίως πρώην σοσιαλιστικές χώρες απαραιτήτως πρέπει να επικυρωθεί και από τα 15 κράτη - μέλη της ΕΕ. Συνεπώς, η απόρριψη εκ μέρους της Ιρλανδίας συνιστά μεγάλο πρόβλημα ασχέτως εάν όλοι έχουν πέσει πια στη μάχη εξουδετέρωσής του.

«Η Συνθήκη είναι νεκρή», τονίζει ο ηγέτης του Εργατικού Κόμματος, Ρουαΐρι Κιν... ενώ κατά τις δηλώσεις του ο ηγέτης του «Κόμματος Εργατών», Σιν Γκάρλαντ τονίζει ότι «πρέπει να αποδεχτεί η ιρλανδική κυβέρνηση ότι η Συνθήκη είναι νεκρή, ασχέτως εάν της αρέσει ή όχι», ενώ κατακρίνει τις δηλώσεις μελών της κυβέρνησης ότι ο κόσμος δεν κατανόησε τη Συνθήκη γι' αυτό την καταψήφισε. «Ο λαός κατάλαβε πάρα πολύ καλά τι επρόκειτο να συμβεί και η απάντησή του ήταν ξεκάθαρη. Αντιθέτως, υπήρξε προσπάθεια εξαπάτησής του και κατόρθωσε να αντεπεξέλθει γι' αυτό απέρριψε και τη Συνθήκη», συμπλήρωσε ο Γκάρλαντ και κατέληξε στην έκκληση για άμεση και οριστική αποχώρηση της Ιρλανδίας από τα ειρηνευτικά στρατεύματα του ΝΑΤΟ, στα οποία η χώρα συμμετέχει, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση είχε υποσχεθεί ότι πρώτα θα καταφύγει σε δημοψήφισμα για την επικύρωση της συμμετοχής τους.

Βέβαια, οι δηλώσεις αυτές είναι ενδεικτικές του κλίματος που επικρατεί μέσα στην Ιρλανδία. Ωστόσο, για άλλη μία φορά, η ΕΕ επιδεικνύει την αλαζονεία της σε σχέση με τη θέληση των λαών, παρά την «εφίδρωση αγωνίας» που τη χαρακτηρίζει με την αρνητική έκβαση, γι' αυτήν του δημοψηφίσματος.

Ενδεικτικό του κλίματος που επικρατεί είναι ο βομβαρδισμός δηλώσεων για την αναγκαιότητα της διεύρυνσης της ΕΕ, αλλά και η επίτευξή της στο ελάχιστο χρονικό διάστημα, παραμερίζοντας το «σκόπελο της Ιρλανδίας».

Καταρχήν, οι Ευρωπαίοι υπουργοί Εξωτερικών «απέκλεισαν» χτες στο Λουξεμβούργο, σε κοινό κείμενό τους, οποιαδήποτε επαναδιαπραγμάτευση της συνθήκης της Νίκαιας μετά τη νίκη του «όχι» στο δημοψήφισμα που διεξήχθη στην Ιρλανδία. Οι υπουργοί υιοθέτησαν τα συμπεράσματα της συνόδου τους, στα οποία «εκφράζουν τη λύπη τους» για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, αλλά «αποκλείουν οποιαδήποτε επανεξέταση του κειμένου που υπογράφηκε στη Νίκαια». «Η διαδικασία της επικύρωσης θα συνεχιστεί στη βάση αυτού του κειμένου και βάσει του συμφωνημένου χρονοδιαγράμματος», δήλωσαν οι υπουργοί και παράλληλα, «εξέφρασαν τη διάθεσή τους να συμβάλουν με όλους τους δυνατούς τρόπους για να βοηθήσουν την ιρλανδική κυβέρνηση να βρει μια διέξοδο, λαμβάνοντας υπόψη τις ανησυχίες που αντανακλά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, χωρίς να ανοίξει και πάλι το κείμενο της συνθήκης της Νίκαιας».

Τέλος, και ο Ευρωπαίος επίτροπος, αρμόδιος για τη διεύρυνση, Γκίντερ Φερχόιγκεν δήλωσε σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα «Σουντόιτσε Τσάιτουνγκ» πως η ΕΕ πρέπει, στη σύνοδο του Γκέτεμποργκ να δώσει στις υποψήφιες προς ένταξη χώρες «ένα σαφέστερο μήνυμα», μετά το «όχι» των Ιρλανδών στη συνθήκη της Νίκαιας. «Στη Νίκαια η ΕΕ εξήγησε πως πρέπει μέχρι το τέλος του 2002 να είναι έτοιμη να δεχτεί νέα μέλη, ώστε να μπορέσουν οι χώρες αυτές να συμμετάσχουν στις Ευρωεκλογές το 2004. Τώρα η ΕΕ πρέπει να κάνει ένα βήμα προς τα μπροστά και να εκφράσει τη θέλησή της να ολοκληρωθούν μέχρι το τέλος του 2002 οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με τις πιο προχωρημένες χώρες», πρόσθεσε ο Φερχόιγκεν και εξέφρασε την πεποίθηση ότι θα γίνουν σεβαστές οι προθεσμίες σχετικά με τη διεύρυνση, παρά το «όχι» των Ιρλανδών.

Μόνο το ΚΚΕ θέτει θέμα άρνησης της ΕΕ και διεξαγωγής δημοψηφίσματος για την πορεία της χώρας στην ΕΕ και το κάνει «για λόγους τους οποίους όλοι αντιλαμβανόμαστε, προκειμένου να καταγράψει τις δυνάμεις του, ως η άλλη πλευρά, για να κατηγορεί όλα τα άλλα πολιτικά κόμματα, ότι "ανήκουν κάτω από την ομπρέλα της ίδιας πολιτικής". Αυτό είναι ένα θέμα πολιτικής τακτικής, το οποίο δεν έχει καμία σχέση με τα ζωτικά συμφέροντα της χώρας, τα οποία επιβάλλουν η Ελλάδα να είναι παρούσα στους μεγάλους Οργανισμούς, πολύ περισσότερο στην ΕΕ»!

Το παραπάνω λογύδριο είναι η απάντηση την οποία έδωσε χτες ο Δ. Ρέππας σε ένα πολύ απλό ερώτημα: Γιατί η ελληνική κυβέρνηση - σε αντίθεση με ό,τι έχει συμβεί στις μισές χώρες της ΕΕ και πρόσφατα στην Ιρλανδία - δε δίνει τη δυνατότητα στον ελληνικό λαό να εκφράσει τις απόψεις του για την ΕΕ. Αυτή ήταν η ερώτηση, αλλά ο κύριος εκπρόσωπος, πιστός στο είδος της «δημοκρατίας» που υπηρετεί το κόμμα του και η κυβέρνησή του, επέλεξε τον... αντιΚουΚουΕδισμό. Λογική από μια άποψη η τακτική του κ. Ρέππα. Αλλωστε, ο καλύτερος τρόπος για να δηλώνεις ταπεινός υπηρέτης των πολυεθνικών της ΕΕ είναι, όταν φιμώνεις το λαό, ταυτόχρονα να επιτίθεσαι στο ΚΚΕ...

Ωστόσο, μέσα στον αντιΚΚΕ οίστρο του, ο κ. Ρέππας δεν απέφυγε την αντίφαση: «Πιστεύουμε ότι δεν τίθεται στην κοινή γνώμη οποιοδήποτε τέτοιο θέμα αμφιβολίας, ανησυχίας, αντίρρησης ή αμφισβήτησης της πορείας της χώρας μας εντός της ΕΕ... Ο ελληνικός λαός - συμπλήρωσε - χαιρετίζει αυτή την πρόοδο που έχει συντελεστεί στην πατρίδα μας και ουδείς επιθυμεί επιστροφή στο παρελθόν»...

Αν όμως είναι τόσο σίγουρος ο κ. Ρέππας για όλα αυτά, αν είναι τόσο σίγουροι όσοι «κινούνται κάτω από την ομπρέλα της ίδιας πολιτικής», γιατί δεν επιτρέπουν στον ελληνικό λαό να τους στείλει τα... «χαιρετίσματά του»;