ΔΙΕΘΝΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΔΙΕΘΝΗ

Να δυναμώσει το κίνημα αλληλεγγύης στον Ιζγκέ Γκιουνάλ

Τη συμπαράστασή τους εκφράζουν πανεπιστημιακοί καθηγητές

Yeni Şafak

Ο διακεκριμένος Τούρκος πανεπιστημιακός Ι. Γκιουνάλ

Η απόλυση του Τούρκου πανεπιστημιακού Ιζγκέ Γκιουνάλ, διακεκριμένου στη χώρα του και διεθνώς καθηγητή τραυματολογίας και ορθοπεδικής του πανεπιστημίου Dokuz Eylul, έχει προκαλέσει την ευαισθητοποίηση ανθρώπων της επιστήμης και στη χώρα μας.

Το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος πανεπιστημιακός απολύθηκε στις 29 Σεπτέμβρη 2006 από την εργασία του, γιατί πρωτοστάτησε στην εκστρατεία για την επαναπρόσληψη 213 εργαζομένων (που η πρυτανεία απέλυσε) στην καθαριότητα του πανεπιστημιακού νοσοκομείου οργανώνοντας συλλογή 4.000 χιλιάδων υπογραφών και έχει αντιταχθεί με συνέπεια στην ιδιωτικοποίηση της Παιδείας στη γειτονική χώρα, κάνει την έκφραση αλληλεγγύης στο πρόσωπό του ακόμα πιο επιτακτική.

Η αντίσταση του Ι. Γκιουνάλ στις «ευέλικτες» εργασιακές συνθήκες, τη μερική απασχόληση των καθηγητών και των άλλων εργαζομένων στο πανεπιστήμιο και την υποτιθέμενη «αξιολόγηση» των καθηγητών, με κριτήριο τη «σύνδεση» του ακαδημαϊκού έργου με την καπιταλιστική οικονομία, επιβάλλεται να γίνει και υπόθεση του λαϊκού κινήματος στην Ελλάδα. Ο αγώνας που δίνουν οι αγωνιστές πανεπιστημιακοί, οι λαϊκές δυνάμεις στη γειτονική χώρα είναι κοινός με την πάλη του λαού μας για ζωή με δικαιώματα, για δημόσια δωρεάν Παιδεία, που θα εξυπηρετεί την κοινωνική πρόοδο και τις λαϊκές ανάγκες.

Από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ με ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του κάλεσε τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων και ιδιαίτερα των εκπαιδευτικών, τους μαζικούς φορείς, κάθε δημοκρατικό και προοδευτικό άνθρωπο να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους με τον αγωνιστή πανεπιστημιακό και να απαιτήσουν την άμεση επαναπρόσληψή του. Η ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και η φίμωση της αντίστασης στην ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων δεν πρέπει να περάσει.

Ηδη το ΚΚΕ έφερε το θέμα με Ερώτησή του στο Ευρωκοινοβούλιο, ενώ η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης, η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Υφεσης και Ειρήνης, το Εργατικό Κέντρο Αγρινίου, η Ενωση Επαγγελματιών Λογιστών Πρωτεύουσας, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος έχουν εκφράσει ήδη την αλληλεγγύη τους και την απαίτηση να επαναπροσληφθεί ο Τούρκος αγωνιστής.

Σήμερα τη φωνή τους στο κίνημα αλληλεγγύης έρχονται να προσθέσουν πανεπιστημιακοί καθηγητές, των οποίων δημοσιεύουμε τις δηλώσεις τους.

Γιώργος ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ

Επίκουρος καθηγητής δημόσιου δικαίου στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο

Η απόλυση του Τούρκου συναδέλφου, δείχνει ότι η - γνωστή και στη δική μας χώρα - επίθεση στο δημόσιο πανεπιστήμιο δεν είναι μεμονωμένο και τοπικό φαινόμενο. Μάλιστα, διαπλέκεται με τις όλες αλλαγές που γίνονται στο εργασιακό τοπίο και με αυτή την αποδυνάμωση συνολικά των εργασιακών δικαιωμάτων. Να απολύεται ένας πανεπιστημιακός καθηγητής μόνο και μόνο γιατί δήλωσε τη συμπαράστασή του σε άλλους εργαζόμενους της πανεπιστημιακής κοινότητας, δείχνει ακριβώς τα ακραία όρια στα οποία έχουν φτάσει και οι δυο αυτές σύγχρονες καταστάσεις. Αυτό που θέλω να υπογραμμίσω είναι ότι ειδικά προκειμένου για το πανεπιστήμιο, δεν πρόκειται μόνο για μια αμφισβήτηση των εργασιακών δικαιωμάτων, πρόκειται και για μια προσβολή της ακαδημαϊκής αυτοτέλειας που και στο παρελθόν έχει δείξει ότι μπορεί να αποτελέσει ένα φραγμό γενικότερα στον περιορισμό των ελευθεριών και των δικαιωμάτων.

Πρέπει να σταθούμε επομένως στο ότι αυτά που συμβαίνουν στην Τουρκία μας ενδιαφέρουν και εμάς, όχι μόνο για να προστατέψουμε τα δικαιώματα της εργασίας, αλλά και τις ελευθερίες και τα δικαιώματα γενικότερα.

Νίκος ΦΩΤΙΑΔΗΣ

Καθηγητής Εφαρμογών στο ΤΕΙ Πειραιά, αντιπρόεδρος της ΕΕΔΥΕ

Συγχαίρω τον καθηγητή Ιζγκέ Γκουνιάλ για τη σαφή του θέση υπέρ των εργαζομένων στο πανεπιστήμιο που δίδασκε. Εκφράζω την πλήρη συμπαράστασή μου στον αγώνα για το δίκιο των εργαζομένων. Στους διώκτες του θέλω ένα μόνο να πω: «Ο άνθρωπος ξεχώρισε από τα άλλα ζώα με την εργασία». Εσείς έχετε ξεχάσει αυτόν το φυσικό νόμο, βασικό δικαίωμα κάθε εργαζόμενου.

Γιώργος ΣΙΣΚΟΣ

Αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών στην Οδοντιατρική Σχολή

Ποιο ήταν τελικά το αμάρτημα του καθηγητή Γκιουνάλ για το οποίο τελικά εκδιώχθηκε από το πανεπιστήμιο στο οποίο υπηρετούσε; Κατά τη γνώμη μου, το γεγονός ότι υπερασπίστηκε τους διακόσιους τόσους εργαζόμενους, οι οποίοι απολύθηκαν με απόφαση της πρυτανείας, ήταν απλά και μόνο το πρόσχημα. Ηταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Αυτό που ενοχλούσε το κατεστημένο στην Τουρκία όμως ήταν η συνδικαλιστική δραστηριότητα του καθηγητή και η σθεναρή αντίσταση που πρόβαλε στην επιχειρούμενη ιδιωτικοποίηση της Παιδείας. Πάρα πολύ ενοχλούσε, επίσης, η αντίθεσή του στην επιχειρούμενη σύνδεση του ακαδημαϊκού έργου με την αγορά εργασίας. Ωστόσο, όμως, εκείνο που εξόργιζε το κατεστημένο, τις αντιδραστικές δομές της Τουρκίας, ήταν το πολύπλευρο και ευρύτατο κοινωνικό έργο του.

Η ποινικοποίηση όμως της συνδικαλιστικής δραστηριότητας και η φίμωση κάθε φωνής η οποία αντιστέκεται στην επιχειρούμενη ισοπέδωση, στην τροποποίηση - θα έλεγα - των αξιών της ζωής, είναι ολοφάνερο ότι δείχνει το πόσο αντιδραστικά είναι δομημένο αυτή τη στιγμή το τουρκικό κράτος και παρά την προσπάθεια που γίνεται, τόσο από την Αμερική όσο και από την Ευρώπη, να το εμφανίζουν διαφορετικό, να το εξωραΐσουν. Πολύ φοβάμαι πλέον ότι και στη χώρα μας, αν συνεχιστεί η ήδη δρομολογημένη αυταρχική πολιτική στο χώρο της Παιδείας, είναι πιθανό να γίνουμε σύντομα μάρτυρες ανάλογων αντιδραστικών πρακτικών. Πλην όμως, όσο υπάρχουν ακαδημαϊκοί δάσκαλοι σαν τον καθηγητή Γκιουνάλ, όλοι μας ελπίζουμε. Ολοι μας θα πρέπει να εξακολουθούμε να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο.

Ως ακαδημαϊκός δάσκαλος με μακρόχρονη συνδικαλιστική δράση και με διαρκείς αγώνες για την υπεράσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και των αξιών της ζωής, καλώ όλους τους συναδέλφους μου, αλλά και όλους τους προοδευτικούς ανθρώπους να ταχθούν αλληλέγγυοι με τον καθηγητή Γκιουνάλ και να απαιτήσουν την άμεση επαναπρόσληψή του. Αυτό κατά τη γνώμη μου συνιστά στοιχειώδη ένδειξη ακαδημαϊκής και δημοκρατικής ευαισθησίας, η οποία θα πρέπει να είναι απαιτητή από κάθε σκεπτόμενο Ελληνα».

Βασίλης ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Καθηγητής της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και πρόεδρος του Τμήματος Χημικών Μηχανικών

Εκφράζω τη διαμαρτυρία μου και τη βαθιά απογοήτευση, που αισθάνομαι, όταν σε σύγχρονες κοινωνίες διώκονται πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, διότι αγωνίζονται για το δικαίωμα των εργαζομένων στη δουλιά και για κοινωνική δικαιοσύνη κι αλληλεγγύη. Εκφράζω την απόλυτη συμπαράστασή μου στον Τούρκο συνάδελφό μου Ιζγκιέ Γκιουνάλ, για τον οποίο μέσα από τις πράξεις του και τη γενικότερη δράση του τρέφω μόνο αισθήματα αλληλεγγύης και βαθιάς εκτίμησης.