Ο Πορτογάλος σκηνοθέτης Μανουέλ Ντε Ολιβέιρα,με την ταινία του "Η κοιλάδα του Αβραάμ",ενισχύει τη συνειδητή και ώριμη, πλέον, επιλογή του, να υπηρετήσει το ιδανικό της τελειότητας και της ομορφιάς. Της μουσικότητας και της αρμονίας, που προβάλλεται στα αθώα, γεμάτα καρτερικότητα και πάθος, βλέμματα μεταξύ ερωτικών συντρόφων.
Η ταινία του Ολιβέιρα φαντάζει σαν "διακήρυξη - μανιφέστο" για τη χάρη της γυναικείας ομορφιάς, που αλυσοδένει και φυλακίζει όσους την πήραν αψήφιστα. Η εικονοπλαστική σύνταξη του κινηματογραφικού λόγου του σκηνοθέτη συμπαρασύρει την ίδια τη διάταξη των χαρακτήρων σε ένα παιχνίδι ερωτικό, χωρίς νικητές και ηττημένους, με κυρίαρχο μόνο το αλόγιστο δόσιμο στην περιπέτεια της ψυχής. Μέσα σ' αυτό το συνονθύλευμα εικόνας, λόγου και συναισθημάτων, το σκηνικό πλούτο και τους πολλούς χαρακτήρες, ο Ολιβέιρα δε διστάζει να κρίνει αυστηρά τον κοινωνικό χώρο, όπου βρίσκεται η προβληματική του. Μια κριτική που αντλεί το δυναμισμό της από το παρελθόν του 85χρονου σκηνοθέτη. Η χλιδή, οι υποκριτικές σχέσεις μεταξύ των αριστοκρατών, η στάση ζωής αυτών των ανθρώπων λειτουργούν μέσα από τον κινηματογραφικό φακό του σκηνοθέτη σαν μπούμερανγκ εναντίον τους. Θα λέγαμε ότι ο Ολιβέιρα κατόρθωσε να κινηματογραφήσει πράγματα, που η κάμερα δεν μπορεί εύκολα να συλλάβει. Κι εκεί που πετυχαίνει είναι σ' αυτό που λέει και όχι στον τρόπο που το αφηγείται. Γιατί, στην ουσία, ο ίδιος μας καλεί να ρίξουμε το όμορφο πέπλο που σκεπάζει την ιστορία του και να δοθούμε, χωρίς να κοιτάμε το περιτύλιγμα, στην κατάκτηση της απλής, αληθινής και τέλειας ομορφιάς. Η ταινία ήταν η επίσημη συμμετοχή της Πορτογαλίας στο Φεστιβάλ Καννών και σημείωσε μεγάλη επιτυχία κατά την προβολή της στις ευρωπαϊκές αίθουσες, τέτοια που η εφημερίδα του ΓΚΚ "Ουμανιτέ" σημείωσε: " Εξαιρετική η ανταπόκριση. Το κοινό χειροκροτούσε όρθιο πάνω από 10 λεπτά".
Γ. ΒΑΚΡΟΣ
"Η κοιλάδα του Αβραάμ" του Μ. Ντε Ολιβέιρα
"Φρανκεστάιν" του Κένεθ Μπράνα
- Μ. Μ. Παπαϊωάννου "Η Παρισινή κομμούνα και η Ελλάδα".
- Μ. Θωμαδάκη "Θεατρολογία και Αισθητική".
- Μ. Μαϊλης - Τ. Μαμάτσης - Ε. Μπέλλου "Κομμουνιστικές αξίες και Σοσιαλισμός".
- Θ. Μπράιζερ "Ο χρηματιστής".
- Τ. Πρίστλεϊ "Οδός Αγγέλων".
Στα πλαίσια των εκδηλώσεων που διοργανώνει το Κέντρο Πολιτισμού "Δημήτρης Γληνός",τη Δευτέρα στις 8 το βράδυ, στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αθήνας (πρώην εργοστάσιο Πουλόπουλου, απέναντι από το Γκάζι), θα παρουσιαστούν τα "εργατικά", μαρξιστικής ιδεολογίας, θεατρικά έργα των αρχών του 20ού αιώνα. Αποσπάσματα από έργα όπως: "Γήταυρος" του Ρήγα Γκόλφη,"Για το ψωμί" του Τ. Πίτσα και "Η κόκκινη Πρωτομαγιά" του Γ. Σημηριώτη.Διαβάζουν ηθοποιοί και σκηνοθετεί ο Στ. Γούτης.Προλογίζει και συντονίζει ο καθηγητής Θεατρολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Θ. Γραμματάς.
Με ένα από τα αντιπροσωπευτικότερα έργα του Ελισσαβετιανού Θεάτρου, την κλασική κωμωδία του Μπεν Τζόνσον "Η σιωπηλή γυναίκα",που ανεβαίνει σήμερα, κλείνει η χειμερινή περίοδος στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.Η μετάφραση - διασκευή είναι του Κωστή Βελμύρα,η σκηνοθεσία του Διαγόρα Χρονόπουλου,τα σκηνικά του Σίμου Καραφύλλη,τα κοστούμια του σκηνογράφου και της Χριστίνας Παπούλια - Μπάρλου,η μουσική του Νίκου Κυπουργού και οι χορογραφίες του Ισίδωρου Σιδέρη.Παίζουν: Κώστας Ρηγόπουλος, Τατιάνα Λύγαρη, Γιώργος Λέφας, Κώστας Μπάλλας, Δημήτρης Αρώνης, Βαγγέλης Ρόκκος, Στέλλα Φυρογένη, Μαρία Αναστασίου κ. ά.
"Η σιωπηλή γυναίκα",γραμμένη το 1609, "είναι μια κωμωδία κλασική στη δομή της - είπε σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου ο Διαγόρας Χρονόπουλος - με στοιχεία φάρσας. Οπως και σε άλλα έργα του, οι χαρακτήρες έχουν μια βασική ιδιοτυπία, από την οποία βγαίνει το χιούμορ και η κριτική. Κατά τους συγχρόνους του Τζόνσον, όπως και για τον ίδιο, ο γυναικείος λόγος είναι παράλογος, ατέρμονος, ενώ στα έργα τους εξουδετερώνουν κάθε απόπειρα των γυναικών να αρθρώσουν λόγο ή απλώς τις κοροϊδεύουν. Στη "σιωπηλή γυναίκα" ο κεντρικός χαρακτήρας αποφαίνεται ότι η μεγαλύτερη ευχαρίστηση μιας γυναίκας είναι να ευχαριστιέται τη γλώσσα της".
Μια παράσταση που αξίζει να δείτε είναι "Η καταιγίδα" του Στρίντμπεργκ στο "Θέατρο Τέχνης - Κάρολος Κουν" της οδού Φρυνίχου. Λόγω της μικρής διακοπής των παραστάσεων, εξαιτίας του τραυματισμού του Γιώργου Λαζάνη,η "Καταιγίδα" θα παίζεται και κάθε Σάββατο (απόγευμα, βράδυ). Η σκηνοθεσία είναι της Μάγιας Λυμπεροπούλου.Παίζουν: Γιώργος Λαζάνης, Κάτια Γέρου, Περικλής Μουστάκης, Δημήτρης Αστεριάδης, Ζέτα Πασπαράκη,κ. ά. Τρίτη και Πέμπτη στο θέατρο παίζονται τα μονόπρακτα "Η εξέγερση" του Β. ντε Λ'Ιλ Αντάν και "Η σιωπή του Μολιέρου" του Τζ. Μάκια.
Μέχρι τις 4 του Απρίλη διαρκεί η έκθεση έργων της Αθηνάς Αντωνιάδη,στην γκαλερί "Αργώ" (Μέρλιν 8). Πρόκειται για την πρώτη παρουσίαση έργων της Κύπριας ζωγράφου στη χώρα μας. Φιλοξενούνται δημιουργίες του τελευταίου κύκλου της δουλιάς της, η οποία πρωτοπαρουσιάστηκε το 1993 στη Λευκωσία. Η Αθ. Αντωνιάδη σπούδασε στο Κολέγιο Τεχνών του Ωκλαντ στην Καλιφόρνια και αργότερα, με ισπανική υποτροφία, συμπλήρωσε τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο Σαν Φερνάντο της Μαδρίτης. Μέχρι σήμερα, έχει παρουσιάσει έργα της σε έξι ατομικές εκθέσεις.