Ο Πορτογάλος σκηνοθέτης Μανουέλ Ντε Ολιβέιρα,με την ταινία του "Η κοιλάδα του Αβραάμ",ενισχύει τη συνειδητή και ώριμη, πλέον, επιλογή του, να υπηρετήσει το ιδανικό της τελειότητας και της ομορφιάς. Της μουσικότητας και της αρμονίας, που προβάλλεται στα αθώα, γεμάτα καρτερικότητα και πάθος, βλέμματα μεταξύ ερωτικών συντρόφων.

Η ταινία του Ολιβέιρα φαντάζει σαν "διακήρυξη - μανιφέστο" για τη χάρη της γυναικείας ομορφιάς, που αλυσοδένει και φυλακίζει όσους την πήραν αψήφιστα. Η εικονοπλαστική σύνταξη του κινηματογραφικού λόγου του σκηνοθέτη συμπαρασύρει την ίδια τη διάταξη των χαρακτήρων σε ένα παιχνίδι ερωτικό, χωρίς νικητές και ηττημένους, με κυρίαρχο μόνο το αλόγιστο δόσιμο στην περιπέτεια της ψυχής. Μέσα σ' αυτό το συνονθύλευμα εικόνας, λόγου και συναισθημάτων, το σκηνικό πλούτο και τους πολλούς χαρακτήρες, ο Ολιβέιρα δε διστάζει να κρίνει αυστηρά τον κοινωνικό χώρο, όπου βρίσκεται η προβληματική του. Μια κριτική που αντλεί το δυναμισμό της από το παρελθόν του 85χρονου σκηνοθέτη. Η χλιδή, οι υποκριτικές σχέσεις μεταξύ των αριστοκρατών, η στάση ζωής αυτών των ανθρώπων λειτουργούν μέσα από τον κινηματογραφικό φακό του σκηνοθέτη σαν μπούμερανγκ εναντίον τους. Θα λέγαμε ότι ο Ολιβέιρα κατόρθωσε να κινηματογραφήσει πράγματα, που η κάμερα δεν μπορεί εύκολα να συλλάβει. Κι εκεί που πετυχαίνει είναι σ' αυτό που λέει και όχι στον τρόπο που το αφηγείται. Γιατί, στην ουσία, ο ίδιος μας καλεί να ρίξουμε το όμορφο πέπλο που σκεπάζει την ιστορία του και να δοθούμε, χωρίς να κοιτάμε το περιτύλιγμα, στην κατάκτηση της απλής, αληθινής και τέλειας ομορφιάς. Η ταινία ήταν η επίσημη συμμετοχή της Πορτογαλίας στο Φεστιβάλ Καννών και σημείωσε μεγάλη επιτυχία κατά την προβολή της στις ευρωπαϊκές αίθουσες, τέτοια που η εφημερίδα του ΓΚΚ "Ουμανιτέ" σημείωσε: " Εξαιρετική η ανταπόκριση. Το κοινό χειροκροτούσε όρθιο πάνω από 10 λεπτά".

• Στον "Φρανκεστάιν",την ταινία που σκηνοθέτησε ο Κένεθ Μπράνα,ακολουθώντας, βέβαια, τις χολιγουντιανές συνταγές, συνυπάρχουν σε ένα ο τρόμος και η τρυφερότητα που γεννά η αγάπη. Η γοητεία του έρωτα και ο πόνος της απώλειάς του. Ο σκηνοθέτης δοκιμάζει στην οθόνη την πολυχρησιμοποιημένη ιστορία του "Φρανκεστάιν" που έγραψε η Μαίρη Σέλεϊ, υποστηρίζοντας το εγχείρημά του με ένα μεγαλειώδες και ατμοσφαιρικό χολιγουντιανό σκηνικό και τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο ως πρωταγωνιστή. Η ταινία είναι "ένα "γοτθικής" αντίληψης παραμύθι και λιγότερο μια ταινία τρόμου και έχει σχέση με θέματα πατρότητας και ευθυνών, γέννησης και θανάτου, της υπεροψίας του ανθρώπου απέναντι στη φύση και της απανθρωπιάς του απέναντι στον άνθρωπο",όπως δηλώνει και ο σκηνοθέτης της. Δίπλα στον Ντε Νίρο εμφανίζονται ο ίδιος ο Μπράνα και η Ελενα Μπόναμ Κάρτερ,ενώ στα ονόματα των παραγωγών φιγουράρει και του Φράνσις Φορντ Κόπολα.

Γ. ΒΑΚΡΟΣ