Το ασυγκράτητο παραλήρημα των ΗΠΑ για παγκόσμια κυριαρχία, σε όρια φρενίτιδας πια, έχει χαρακτήρα καταναγκαστικό που τις ωθεί να ξεκινούν πολέμους με μεγάλη ευκολία, όπως στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ και, πρόσφατα, να επιχειρήσουν μια ύπουλη εισβολή ενάντια στη Βενεζουέλα.

Στην πραγματικότητα, αυτή η αρρωστημένη πολεμική πρακτική οφείλεται, σύμφωνα με αναλυτές και ειδικούς στη γεωπολιτική και οικονομία, στην επιτακτική ανάγκη μιας χώρας σε κρίση, που προσπαθεί απελπισμένα να επιβιώσει από το χάος προς το οποίο οδηγείται, ως αποτέλεσμα του άγριου καπιταλισμού και του νεοφιλελεύθερου μοντέλου που επέβαλε στον κόσμο ως ύστατο μέσο για τη διατήρηση της ισχύος του δόγματος που δημιούργησε και στήριξε με αδιαμφισβήτητο τρόπο.

Θα ήταν, λοιπόν, τουλάχιστον αφελές να πιστέψουμε ότι η πρόσφατη αποτυχημένη εισβολή Κολομβιανών στη Βενεζουέλα ήταν ένα μεμονωμένο και τυχαίο γεγονός. Η Ουάσιγκτον, όπως έχει ήδη επιβεβαιωθεί από εμπειρογνώμονες, έχει θέσει σε πράξη σχέδια περιφερειακού πολέμου, στα πλαίσια ενός συνόλου σχεδιασμών όπως το λεγόμενο «Proyect for a New American Century» ή «Σχέδιο για έναν Νέο Αμερικανικό Αιώνα», κάτι σαν «Ο Αγών μου» του Χίτλερ, πολιτικός οδηγός του Τζορτζ Μπους, που επέβαλαν τα «γεράκια», τα οποία πλαισιώνουν τον Αμερικανό Πρόεδρο.

Αυτή η νέα πολεμική περιπέτεια που ξεκίνησε στην Κεντρική Ασία (Αφγανιστάν) και στην ευρύτερη Μέση Ανατολή (Ιράκ), συμπεριλαμβάνει και άλλες γεωγραφικές περιοχές, όπου θα στηθούν διάφορες σκηνές πολέμου όπως η σχεδιαζόμενη για τη Βενεζουέλα και το υπόλοιπο της Νότιας Αμερικής, έχοντας γι' αυτό το σκοπό δημιουργήσει το σχέδιο «Κολομβία» ως αφετηρία.

Αλλά, γιατί η Βενεζουέλα και το υπόλοιπο της Νότιας Αμερικής;

Απλούστατα, επειδή επιθυμούν να βάλουν χέρι στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, στα δάση, στα πολύτιμα μέταλλα και τις πολύτιμες πέτρες, στα ζώα και τα φαρμακευτικά φυτά, που, όπως σε ελάχιστα μέρη στον κόσμο, υπάρχουν σε τόση αφθονία πάνω και κάτω από τη γη και σε ποταμούς, λίμνες και θάλασσες στη Βενεζουέλα, στη Βραζιλία, στην Κολομβία, στο Εκουαδόρ, στο Περού, στη Βολιβία, στην Αργεντινή καθώς και σε άλλες χώρες της περιοχής.

Επειδή, ακόμα, οι ΗΠΑ διατρέχουν τον κίνδυνο να παραλύσουν εντελώς και να δημιουργηθεί το απόλυτο χάος, εάν ακυρωθούν οι προμήθειες, οι οποίες προέρχονται από τους παραδοσιακούς και «σίγουρους» προμηθευτές τους, ως συνέπεια της παράλογης πολεμικής στρατηγικής τους, που έχει μετατραπεί σε μπούμερανγκ εναντίον τους, τη στιγμή που η εγχώρια παραγωγή δεν επαρκεί για να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας.

Επειδή, όπως επίσης είναι γνωστό, υπάρχουν αρκετές δυσκολίες στην επιβολή της Ζώνης Ελεύθερου Εμπορίου της Αμερικής (ALCA). Το γνωστό σχέδιο, προσάρτησης στην ουσία, με στόχο το σφετερισμό και άλλων φυσικών πόρων της περιοχής, πρώτες ύλες που αποκτούν σε ευτελείς τιμές με τις οποίες επεξεργάζονται προϊόντα, τα οποία στη συνέχεια πουλούν στις ίδιες χώρες και σε τιμές πολλές φορές απλησίαστες.

Γιατί πρέπει να συνεχίσουν να εξάγουν στη Νότια Αμερική και σε άλλες χώρες του Τρίτου Κόσμου, τα φάρμακα, που αποτελούνται, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, από στοιχεία φυτών και ζώων, προερχόμενα από την Αμαζονία, τα οποία επεξεργάζονται, τα πατεντάρουν και τελικά τα στέλνουν σε τόσο ψηλό κόστος που είναι απρόσιτα για ασθενείς των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων των χωρών της περιοχής από όπου προέρχονται. Το γεγονός αυτό μεταφράζεται σε υψηλούς δείκτες νοσηρότητας και θνησιμότητας, ιδιαίτερα στα παιδία και στην τρίτη ηλικία.

Οι ΗΠΑ, αντιμέτωπες με την αντίσταση των λαών του Αφγανιστάν και του Ιράκ, μετά από μήνες πολέμου που θεωρούσαν ότι θα είναι διασκεδαστικές εκδρομές προσκόπων και που αντίθετα προκάλεσαν το θάνατο εκατοντάδων στρατιωτών τους, καθημερινά θύματα των επιθέσεων των πατριωτών αυτών των χωρών, εμποδίζοντάς τους να υφαρπάξουν το πετρέλαιό τους, αποφάσισαν να θέσουν σε πράξη ένα νέο Μέτωπο Πολέμου, με στόχο αυτή τη φορά το σφετερισμό του νοτιοαμερικάνικου «μαύρου χρυσού», ξεκινώντας από αυτό της Βενεζουέλας.

Η μακάβρια συνωμοσία έλαβε το «πράσινο φως», πριν από μερικές βδομάδες. Κολομβιανοί παραστρατιωτικοί διείσδυσαν στο έδαφος της Βενεζουέλας, υπό το προστατευτικό πέπλο του σχεδίου «Κολομβία», όπως επιβεβαιώνουν πολιτικοί αναλυτές, και τους οποίους θα στήριζε πλήρως η πραξικοπηματική αντιπολίτευση της Βενεζουέλας στην εκτέλεση των τρομοκρατικών ενεργειών τους στην πρωτεύουσα Καράκας, αλλά και στην επαρχία. Τελικά, το όλο εγχείρημα ναυάγησε, ενώ μέχρι στιγμής δεν είναι γνωστό σε τι οφείλεται η αποτυχία του σκοτεινού αυτού σχεδίου.

Ωστόσο, δε θα πρέπει να αγνοείται και η επίκαιρη προειδοποίηση του γνωστού Αμερικανού κοινωνιολόγου και πολιτικού αναλυτή, Τζέιμς Πέτρας, ο οποίος κατήγγειλε τα σχέδια των ΗΠΑ, δηλώνοντας στις 26 Μαρτίου στην εφημερίδα «Ουνιβέρσο» της πρωτεύουσας του Εκουαδόρ, Κίτο, ότι «οι ΗΠΑ προετοιμάζονται να ανατρέψουν τον Πρόεδρο της Βενεζουέλα Ούγκο Τσάβες, ως μέρος μιας στρατηγικής με την οποία επιδιώκουν να εξασφαλίσουν την προμήθεια πετρελαίου».

«Ετοιμάζεται η ανατροπή του Τσάβες - δήλωσε ο Πέτρας στην εκουαδοριανή εφημερίδα - σε συνδυασμό με έναν εσωτερικό ξεσηκωμό και μία εισβολή από την Κολομβία, που θα ανοίξει το δρόμο για την επέλαση των ΗΠΑ στην περιοχή, δηλαδή - εξήγησε - όχι μόνο θα εισβάλει στη Βενεζουέλα, αλλά θα το κάνει με έναν στρατιωτικό σύμμαχο, ικανό να ανοίξει ένα δεύτερο μέτωπο στην Κολομβία, όπου δρουν εδώ και πολλά χρόνια σημαντικές αντάρτικες δυνάμεις και ακροδεξιές παραστρατιωτικές ομάδες».

Ωστόσο, ο Αμερικανός κοινωνιολόγος κλείνοντας, προειδοποίησε ότι «η βορειοαμερικανική στρατηγική δεν είναι απλή, γιατί έχει ένα "δεύτερο μέτωπο" στην Κολομβία, σημαντικό σύμμαχο της Ουάσιγκτον, καθώς εάν στείλει στρατεύματα μεγάλης δύναμης ενάντια στη Βενεζουέλα, οι αντάρτες θα έχουν το δρόμο ανοιχτό προς την πρωτεύουσα Μπογκοτά».

Ενδιαφέρον και αποκαλυπτικό το «παιχνίδι πολέμου» που περιγράφει ο Πέτρας, ως βάση της καταγγελίας του, όταν προειδοποιεί πόσο ριψοκίνδυνο θα ήταν για τον Τζ. Μπους να χρησιμοποιήσει ένα μεγάλο αριθμό στρατευμάτων σε μία εισβολή στη Βενεζουέλα, θέση που έρχεται να επιβεβαιωθεί από το πραγματικό γεγονός ότι η ομάδα των παραστρατιωτικών που εισέβαλαν πρόσφατα στη χώρα αποτελούνταν από 130 (!) άνδρες, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους έχουν ήδη συλληφθεί, ενώ οι υπόλοιποι που έχουν τραπεί σε άγρια φυγή, καταδιώκονται.