Από την κινητοποίηση των πυρόπληκτων στην Αιδηψό την Παρασκευή

Ρετσινάδες, δασεργάτες, αγρότες και μελισσοκόμοι συγκεντρώθηκαν μαζικά, το απόγευμα της Παρασκευής 3 Ιούνη, έξω από ξενοδοχείο των Λουτρών Αιδηψού, όπου έχει προγραμματιστεί η διεξαγωγή μιας ακόμη φιέστας της επιτροπής Μπένου. Απέτρεψαν την είσοδο στον υφυπουργό Σίμο Κεδίκογλου, ο οποίος αποχώρησε κάτω από αποδοκιμασίες χωρίς να δώσει καμία απάντηση, καθώς και στους υπόλοιπους συμμετέχοντες, ακυρώνοντας ουσιαστικά την εκδήλωση. Στην είσοδο του ξενοδοχείου προσήλθε ο Σταύρος Μπένος, ο οποίος αρχικά δήλωσε αναρμόδιος για τα αιτήματα επιβίωσης του λαού της περιοχής, επιβεβαιώνοντας για μια ακόμη φορά ότι το πρόγραμμα «ανασυγκρότησης» δεν αφορά τις ανάγκες τους, ενώ στη συνέχεια προσπάθησε να καθησυχάσει τους συγκεντρωμένους, δηλώνοντας «εθελοντής» που σχεδιάζει κάτι μεγάλο για την περιοχή.

Τόνισαν ότι δεν θα επιτρέψουν να γίνουν ξανά στην περιοχή τους οι φιέστες της κυβέρνησης και της επιτροπής Μπένου, που στοχεύουν στον αποπροσανατολισμό του λαού και την ενσωμάτωσή του στους σχεδιασμούς για τη μετατροπή της καμένης γης σε ευκαιρία για μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.

«Δεν πάει άλλο! Είμαστε 10 μήνες χωρίς μεροκάματο. Δεν μπορούμε να ζήσουμε τις οικογένειές μας», ανέφερε στο πλαίσιο της συγκέντρωσης ο Βαγγέλης Γεωργαντζής, πρόεδρος του Σωματείου Ρητινοκαλλιεργητών - Δασεργατών Εύβοιας, τα μέλη του οποίου είχαν μαζική παρουσία στην κινητοποίηση. «Απαιτούμε απαντήσεις για το πότε θα ξεκινήσει το πρόγραμμα εργασίας στο δάσος. Μήνες υποσχέσεις, λόγια και τίποτα. Το μόνο που βλέπουμε είναι καθυστέρηση για να μας πετάξουν εκτός προγράμματος με μια σειρά από τερτίπια, όρους και προϋποθέσεις».

Πρόσθεσε ότι «την ίδια στιγμή που εμείς δεν μπορούμε να ζήσουμε τις οικογένειές μας, η κυβέρνηση έχει σχεδόν μετακομίσει στην περιοχή μας για να γίνει η καταστροφή ευκαιρία για τις μπίζνες των ομίλων. Οργανώνουν ξανά και ξανά φιέστες με μεγαλοκαρχαρίες για το μεγάλο φαγοπότι. Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη! Ζητάμε εδώ και τώρα:

- Να ξεκινήσει το πρόγραμμα για την απασχόληση ρετσινάδων και δασεργατών, για τουλάχιστον 15 χρόνια, χωρίς αποκλεισμούς.

- Αντίστοιχη κατάσταση βιώνουν οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι και οι μελισσοκόμοι, που έχουν αφεθεί στην τύχη τους.

Να σημειώσουμε ότι οι βουλευτές του ΚΚΕ Γιώργος Μαρίνος και Διαμάντω Μανωλάκου κατέθεσαν Ερώτηση στη Βουλή περιγράφοντας την κατάσταση που καταγγέλλουν οι μαζικοί φορείς της περιοχής και προβάλλοντας τα αιτήματα του αγώνα τους.

Από τη συνάντηση του Δ. Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με φορείς της περιοχής τον περασμένο Απρίλη

Η συνεχιζόμενη σεισμική δραστηριότητα στην ευρύτερη περιοχή της Θήβας, που ξεκίνησε τον Δεκέμβρη του 2020 και έχει δώσει μερικές χιλιάδες σεισμικές δονήσεις οι οποίες έχουν καταγραφεί και αναλυθεί, με τη μεγαλύτερη με μέγεθος 4,4 Ρίχτερ, έχει προκαλέσει δικαιολογημένα την ανησυχία των κατοίκων, η οποία γίνεται όλο και μεγαλύτερη, εξαιτίας της έλλειψης ουσιαστικής κρατικής μέριμνας.

Πρόκειται για τη μοναδική εκδήλωση αναλυτικής δημόσιας ενημέρωσης από επιστήμονες για το φαινόμενο της συνεχιζόμενης σεισμικής δραστηριότητας που έχει γίνει μέχρι σήμερα στην πόλη της Θήβας, γεγονός που σχολιάστηκε θετικά από ευρύτερο κόσμο, ενώ από τις παρεμβάσεις προέκυψαν οι σημερινές δυνατότητες αντισεισμικής θωράκισης που παρέχει η πρόοδος της επιστήμης και τεχνολογίας. Ταυτόχρονα ωστόσο αναδείχθηκαν και οι πραγματικές αιτίες για τις οποίες οι εργαζόμενοι και ο λαός βρίσκονται απροστάτευτοι απέναντι στον σεισμό, όπως βρίσκονται και απέναντι σε άλλα φυσικά φαινόμενα, π.χ. οι πλημμύρες και οι φωτιές.

Από την εκδήλωση στις 27 Μάη στη Θήβα

Με τις παρεμβάσεις κέντρισαν το ενδιαφέρον κατοίκων, εργαζομένων και εκπροσώπων φορέων της πόλης. Ανοίγοντας την εκδήλωση, ο Αντώνης Τουλουμάκος τόνισε αρχικά ότι σκοπός της εκδήλωσης ήταν να γίνει μια δημόσια επιστημονική ενημέρωση, να αναδειχθούν οι δυνατότητες πρόληψης και προστασίας που παρέχουν σήμερα η επιστήμη και η τεχνολογική πρόοδος και παράλληλα να αναδειχθεί η ανάγκη λήψης όλων των απαραίτητων μέτρων με ευθύνη του κράτους.

Παράλληλα, αναφέρθηκε στις πρωτοβουλίες που έχουν πάρει μέχρι σήμερα το ΚΚΕ και οι δημοτικοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης», προκειμένου να ενημερώσουν τον λαό της περιοχής, αλλά και να πιέσουν για την άμεση λήψη μέτρων πρόληψης και αντισεισμικής θωράκισης.

«Ως ΚΚΕ έχουμε τη θέση ότι το κράτος φέρει ακέραιη την ευθύνη να τηρούνται όλοι οι απαραίτητοι κτιριοδομικοί και αντισεισμικοί κανονισμοί. Η Ελλάδα είναι ούτως ή άλλως μία σεισμογόνος χώρα.

Πλήθος κόσμου παρακολούθησε με μεγάλο ενδιαφέρον την εκδήλωση του ΚΚΕ

Τόνισε ότι οι παρεμβάσεις επικεντρώνονται στην ανάγκη να γίνουν με κρατική ευθύνη μελέτες στατικότητας στα δημόσια κτίρια, με προτεραιότητα σε συγκεκριμένα σχολεία, και στον οικισμό των εργατικών κατοικιών ΘΗΒΑ ΙΙΙ, όπως και έλεγχοι στους χώρους εργασίας και στα παλιά κτίρια της πόλης.

Εκανε ιδιαίτερη αναφορά στα 300 περίπου σπίτια του οικισμού ΘΗΒΑ ΙΙΙ, τονίζοντας ότι οι κατοικίες, κατασκευασμένες από το 1999, εμφάνισαν εξαρχής κακοτεχνίες, ορατές ακόμη και με γυμνό μάτι. Σημείωσε μάλιστα ότι τα συγκεκριμένα σπίτια δεν έχουν ακόμη παραδοθεί οριστικά στους ενοίκους τους, με διαχρονική ευθύνη των κυβερνήσεων και των διοικήσεων του ΟΕΚ και του ΟΑΕΔ, και τόνισε ότι το κράτος έχει την ευθύνη για να διενεργηθούν οι απαραίτητοι έλεγχοι και μελέτες στατικότητας στα σπίτια του οικισμού ΘΗΒΑ ΙΙΙ.

Σχετικά με τα μέτρα πρόληψης που έχουν ληφθεί μετά τη σεισμική δραστηριότητα στην περιοχή, ο Αντώνης Τουλουμάκος ανέφερε: «Σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε, έχουν γίνει πρωτοβάθμιοι μακροσκοπικοί έλεγχοι στα σχολεία και ορισμένα δημόσια κτίρια της πόλης. Ωστόσο πρωτοβάθμιος έλεγχος σημαίνει να εντοπίσει κανείς εμφανείς με το μάτι ρωγμές ή κλίσεις στα κτίρια. Ενώ μόνο σε δύο σχολεία, στο ΕΠΑΛ και το 1ο Δημοτικό είναι σε εξέλιξη δευτεροβάθμιος έλεγχος. Ούτε όμως και αυτό σημαίνει ολοκληρωμένη μελέτη στατικότητας, τέτοια που να εντοπίσει με κάθε ασφάλεια τυχόν προβλήματα. Οσες φορές έχουμε επισημάνει την ανάγκη να γίνουν τέτοιες μελέτες, η απάντηση είναι ότι κοστίζουν, ενώ ο δήμος δεν διαθέτει τα κονδύλια και το απαιτούμενο προσωπικό».

Συνεχίζοντας, ο Αντώνης Τουλουμάκος επεσήμανε ότι η λήψη μέτρων πρόληψης και αντισεισμικής θωράκισης, όπως και απέναντι σε άλλα φυσικά φαινόμενα, «σκοντάφτει» στην πολιτική που βάζει την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων πάνω από τις ανάγκες του λαού.

«Με βάση τη δυστυχώς πλούσια εμπειρία και της ευρύτερης περιοχής μας, όταν έχουμε να κάνουμε με θέματα πολιτικής προστασίας από μια σειρά φυσικά φαινόμενα, όπως πυρκαγιές, πλημμύρες αλλά και σεισμοί, ακούγεται ολοένα και πιο συχνά από τα κρατικά στόματα η λογική του κόστους - οφέλους.

Τι σημαίνει αυτό; Οτι συμφέρει περισσότερο οικονομικά να δοθούν κάποιες αποζημιώσεις της πλάκας κατόπιν εορτής, παρά να καλυφθούν τα έξοδα των απαιτούμενων μέτρων πρόληψης.

Τα είδαμε πρόσφατα και στις πλημμύρες στο Ληλάντιο και στα Ψαχνά, τα είδαμε και στις πυρκαγιές της Βόρειας Εύβοιας, όπως επίσης και σε πρόσφατους σεισμούς στη Λάρισα και την Κρήτη. Και δεν μιλάμε γενικά και αόριστα για έλλειψη κρατικών πόρων. Μια χαρά βλέπουμε να επιδοτούνται άλλοι τομείς, όπως η περιβόητη "πράσινη ανάπτυξη", πλευρές της οποίας αφορούν και τον κατασκευαστικό κλάδο. Εκεί όμως στην ουσία καλοταΐζονται οι επιχειρηματικοί όμιλοι που βρίσκονται από πίσω.

Αντίθετα, όταν πρόκειται για ζητήματα που αφορούν βασικές λαϊκές ανάγκες, όπως η ανέγερση νέων σχολικών κτιρίων ή τα μέτρα αντισεισμικής θωράκισης, τα κρατικά ταμεία εμφανίζονται άδεια. Να είμαστε καθαροί, λοιπόν, και απευθυνόμαστε στις αρμόδιες τοπικές και κεντρικές αρχές. Οταν παίζονται ανθρώπινες ζωές, είναι απαράδεκτο το 2022 να μιλάμε για κόστη και οφέλη. Αυτά δεν μπαίνουν στο ζύγι, δεν αποτιμώνται», τόνισε χαρακτηριστικά.

Στη συνέχεια η Ελευθερία Παπαδημητρίου, Καθηγήτρια Σεισμολογίας του ΑΠΘ, παρουσίασε με βάση διεθνή επιστημονικά συμπεράσματα τις βέλτιστες πρακτικές που πρέπει να εφαρμόζονται όσον αφορά τα μέτρα αντισεισμικής προστασίας τόσο πριν όσο και κατά την εκδήλωση ενός ισχυρού σεισμού. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην ανάγκη των προληπτικών μέτρων θωράκισης των κτιρίων και της ενημέρωσης των κατοίκων.

Σημείωσε μάλιστα ότι οι απώλειες σε ζωές δεν είναι ουσιαστικά άμεσο αποτέλεσμα μιας σεισμικής δόνησης, αλλά οφείλονται κυρίως στην τρωτότητα των κτιρίων. «Κατά τη γένεση σεισμών τα περισσότερα θύματα προέρχονται από καταστροφές στα ίδια τους τα σπίτια και από σημαντικά κτίσματα όπως τα σχολεία», σημείωσε χαρακτηριστικά, τονίζοντας το πόσο σημαντική αλλά και τεχνικά εύκολη είναι σήμερα με βάση τις τεχνολογικές δυνατότητες η εξασφάλιση της προστασίας της κατοικίας. Επισήμανε ωστόσο ότι δυστυχώς δεν υλοποιούνται στον βαθμό που θα έπρεπε τα απαραίτητα επιστημονικά, τεχνικά και οργανωτικά μέτρα πρόληψης και προστασίας.

Από την πλευρά του ο Βασίλης Καρακώστας, Καθηγητής Σεισμολογίας του ΑΠΘ, παρουσίασε και με οπτικοακουστικά μέσα την πορεία του φαινομένου χωρικά και χρονικά. Στάθηκε στο φαινόμενο των συνεχών σεισμικών δονήσεων που βρίσκεται σε εξέλιξη τον τελευταίο ενάμιση χρόνο περίπου, καθώς και σε μεγάλους σεισμούς που έχουν καταγραφεί στην περιοχή τα τελευταία 150 χρόνια. Στο πλαίσιο αυτό, επισήμανε ότι το εύρος των μέχρι σήμερα σεισμών «δείχνει» ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν αναμένεται ένας ισχυρός σεισμός. Ωστόσο, με δεδομένο και το σεισμικό παρελθόν της περιοχής της Θήβας, υπογράμμισε ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν μπορεί να αποκλειστεί.

Κοινό συμπέρασμα και των δύο σεισμολόγων ήταν το ότι το φαινόμενο δεν είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό, πλην όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αγνοηθεί. Αυτός είναι ένας παραπάνω λόγος για να ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα αντισεισμικής θωράκισης των κτιρίων της περιοχής, με προτεραιότητα σε όσα συγκεντρώνονται καθημερινά πολλοί άνθρωποι.

Ακολούθησε η ομιλία του Δημήτρη Κουτζή, Πολιτικού Μηχανικού, μέλους του Τμήματος Περιβάλλοντος της ΚΕ του ΚΚΕ και της Διοικούσας Επιτροπής του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, ο οποίος ανέδειξε τη συνειδητή απαξίωση, υποστελέχωση και υποβάθμιση του μηχανισμού της Πολιτικής Προστασίας από το αστικό κράτος, πολιτική που εφαρμόζουν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις στη λογική του «κόστους - οφέλους», ενώ παράλληλα αναφέρθηκε στις θέσεις του ΚΚΕ για την πρόσληψη και την αντισεισμική προστασία.

Ανέδειξε ότι η σεισμική δραστηριότητα στην περιοχή φέρνει αντικειμενικά στο προσκήνιο το ζήτημα της αντισεισμικής θωράκισης και προστασίας, με συγκεκριμένες προτεραιότητες. Ωστόσο, οι αστικές κυβερνήσεις διαχρονικά αρνούνται στην πράξη να εφαρμόσουν ένα πρόγραμμα προσεισμικού ελέγχου και ενίσχυσης των κατασκευών αυτών όπου απαιτείται. Ετσι, αν και η Ελλάδα είναι πρώτη σεισμογόνος χώρα της Ευρώπης και έκτη στον κόσμο, ο κρατικός μηχανισμός εμφανίζει τραγικές ανεπάρκειες σε όλα τα επίπεδα (κεντρική διοίκηση, Περιφέρειες, δήμοι) στην αντιμετώπιση φυσικών φαινομένων όπως οι σεισμοί.

Τόσο οι κεντρικά αρμόδιες υπηρεσίες και φορείς (ΔΑΕΦΚ, Πολιτική Προστασία, ΕΜΑΚ, Γεωδυναμικό Ινστιτούτο, ΚΤΥΠ - Κτιριακές Υποδομές κ.λπ.), όσο και οι σχετικές υπηρεσίες των δήμων και Περιφερειών έχουν τεράστιες ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή και σε στελέχωση με το κατάλληλο εξειδικευμένο προσωπικό.

Ταυτόχρονα, οι εξαγγελίες μέτρων που αναγκάζονται να κάνουν διαχρονικά όλες οι αστικές κυβερνήσεις μετά από ένα σοβαρό σεισμικό γεγονός, είναι αποσπασματικές, πρώτης ανάγκης και έχει διαπιστωθεί ότι η υλοποίησή τους, όταν γίνεται, πραγματοποιείται με μεγάλη χρονική καθυστέρηση. Τα στοιχειώδη μέτρα που αναγκάζονται να λάβουν, δεν συνιστούν σε καμιά περίπτωση ολοκληρωμένη πολιτική αντιμετώπισης και διαχείρισης των φυσικών καταστροφών προς όφελος των λαϊκών αναγκών.

Οπως σημείωσε χαρακτηριστικά, από το 1999 που εξαγγέλθηκαν μέχρι και σήμερα, πρωτοβάθμιοι ταχείς οπτικοί έλεγχοι στα πάνω από 85.000 δημόσια και κοινωφελούς χρήσης κτίρια της χώρας έχουν υλοποιηθεί μόνο σε ένα μικρό ποσοστό. Και βέβαια, δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη και ενέργεια για ουσιαστικούς ελέγχους με μη καταστροφικές μεθόδους της ποιότητας των υλικών των κτιρίων και την προσεγγιστική αποτίμηση της σεισμικής τους ικανότητας με βάση αναλυτικότερους υπολογισμούς, ώστε για όσα κτίρια προκύψει σεισμική ανεπάρκεια, να γίνουν αναλυτική αποτίμηση της σεισμικής τους ικανότητας και σύνταξη μελέτης αποκατάστασης - ενίσχυσης.

Ωστόσο, ο Δ. Κουτζής τόνισε ότι αυτή η κατάσταση δεν είναι ούτε αντικειμενική, αφού υπάρχουν και η γνώση και ο τρόπος για να αντιμετωπιστούν οι φυσικές καταστροφές, ούτε απότοκο ελλιπούς οργάνωσης και αναποτελεσματικότητας του κρατικού μηχανισμού. Αντίθετα, αντανακλά την αποτελεσματικότητα του κράτους στην πραγματική αποστολή του ως μηχανισμού ενίσχυσης της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Ετσι, η αντισεισμική επάρκεια των υποδομών και των κατασκευών (δημόσιων και ιδιωτικών) δεν αντιμετωπίζεται ως κρατική ευθύνη, με την έννοια της ύπαρξης της απαραίτητης κρατικής δομής και των αντίστοιχων μηχανισμών που θα έχουν τον έλεγχο του συνόλου της διαδικασίας. Ενώ παράλληλα επιχειρείται να τονιστεί η ατομική ευθύνη του ιδιοκτήτη της κάθε κατοικίας γι' αυτή (άρα και για τη στατικότητά της) ως αυτονόητη και με αυτόν τον τρόπο να δοθεί άφεση αμαρτιών στο κράτος και απαλλαγή από τις δικές του ευθύνες.

Στη βάση αυτή, επισήμανε με στοιχεία ότι το τι χρηματοδοτείται δεν είναι τυχαίο, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα το πακέτο των 72 δισ. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ για την Ελλάδα, στο οποίο δεν υπάρχει πρόβλεψη για κάποιο πρόγραμμα αντισεισμικής προστασίας ή κάποια έκτακτη δαπάνη για τους σεισμοπαθείς.

Αναφερόμενος στις θέσεις του ΚΚΕ για την πρόληψη και αντισεισμική θωράκιση, ο Δημήτρης Κουτζής επισήμανε αρχικά ότι σήμερα υπάρχουν τεράστιες τεχνικές και επιστημονικές δυνατότητες για αποτελεσματική αντισεισμική θωράκιση που μπορούν να εφαρμοστούν πλήρως, τονίζοντας ωστόσο ότι αυτό μπορεί να συμβεί μόνο «σε μία διαφορετικά οργανωμένη, κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία, όπου κριτήριο της ανάπτυξης θα είναι οι λαϊκές ανάγκες και όχι το επιχειρηματικό κέρδος».

Συγκεκριμένα ανέφερε: «Η αντισεισμική προστασία και θωράκιση απαιτεί έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό, που να προωθεί ισόρροπα, αφενός δομικού χαρακτήρα, μακροπρόθεσμα μέτρα για την πρόληψη των σεισμικών επιπτώσεων και προστασία των κατασκευών απ' αυτά και αφετέρου μέτρα άμεσης απόδοσης για την καλύτερη αντιμετώπιση της κατάστασης μετά από έναν καταστροφικό σεισμό. Τον σχεδιασμό αυτόν μπορεί να υλοποιήσει μόνο η κοινωνική κρατική ιδιοκτησία του συνόλου των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, που θα κατανέμει σχεδιασμένα την κρατική χρηματοδότηση και το εργατικό δυναμικό, θα προγραμματίζει την υλοποίηση των έργων σύμφωνα με τις επείγουσες ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων (π.χ. αντισεισμική θωράκιση, αντιπλημμυρική και αντιπυρική προστασία), θα καλύπτει το σύνολο των φάσεων των δημόσιων έργων στο πλαίσιο του κεντρικού σχεδιασμού της λαϊκής οικονομίας και θα εξασφαλίζει τις συνδυασμένες λαϊκές ανάγκες για κατοικία. Η κοινωνική κρατική ιδιοκτησία μπορεί να περιορίσει δραστικά ζημιές και θύματα και τις τεράστιες δαπάνες που έχουμε ως χώρα για την αποκατάσταση - και αυτή μίζερη, αποσπασματική και ελάχιστη - των καταστροφών από σεισμούς. Τα σημερινά επίπεδα της τεχνολογίας και της τεχνικής επιτρέπουν ένα ανώτερο επίπεδο κάλυψης των προβλημάτων του λαού».

Κλείνοντας την παρέμβασή του, ο Δημήτρης Κουτζής τόνισε ότι για τους εργαζόμενους αποτελεί μονόδρομο η οργάνωση της πάλης για τον ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης της εργατικής εξουσίας και υπογράμμισε ότι «μόνο αυτή η ριζικά διαφορετική πολιτική μπορεί να οδηγήσει στη συνδυασμένη ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών και να ικανοποιήσει το σύνολο των αιτημάτων των εργαζομένων».

Στη βάση αυτή, τόνισε την ανάγκη οι εργαζόμενοι και οι κάτοικοι της περιοχής να διεκδικήσουν συγκεκριμένα άμεσα μέτρα για να υπάρξουν υποδομή πρόβλεψης και πρόληψης και πραγματικός εφαρμόσιμος σχεδιασμός έκτακτης ανάγκης.

Οργή και αγανάκτηση επικρατεί στους κατοίκους του χωριού Κόμμα και στην ευρύτερη περιοχή νότια της πόλης της Λαμίας, που σχεδόν έξι μήνες μετά την καταστροφική πλημμύρα προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους και παράλληλα να οργανώσουν τον αγώνα τους για αποζημιώσεις και μέτρα αντιπλημμυρικής προστασίας.

Ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε στην περιοχή που χτυπήθηκε από πλημμύρα στις 12/12/2021 όταν για μία ακόμη φορά υπερχείλήσε ο Σπερχειός ποταμός, και συνομίλησε με κατοίκους και μέλη της Επιτροπής Αγώνα Πλημμυροπαθών που συγκροτήθηκε. Εκτός από αποζημιώσεις που να αντιστοιχούν στο ύψος όλων των ζημιών που προκλήθηκαν, οι κάτοικοι διεκδικούν επίσης ουσιαστικές και ολοκληρωμένες παρεμβάσεις για την προστασία της περιοχής.

Σύμφωνα με τα όσα αναφέρουν τα μέλη της Επιτροπής Αγώνα και κάτοικοι της περιοχής, τα χρήματα που δόθηκαν από την κυβέρνηση για αποζημιώσεις δεν έφτασαν ούτε για να απομακρυνθούν οι λάσπες, πόσο μάλλον να αντικατασταθούν έπιπλα, ηλεκτρικές συσκευές και ο απαραίτητος ρουχισμός για να λειτουργήσουν στοιχειωδώς τα νοικοκυριά.

Και, βέβαια δεν αποζημιώνονται οι καταστροφές από φυσικά φαινόμενα σε σπίτια που θεωρούνται δεύτερη κατοικία, αποθήκες, οχήματα, αγροτικά μηχανήματα, λεβητοστάσια.

«Οι τρεις και τέσσερις χιλιάδες ευρώ που πήρε η πλειοψηφία των πληγέντων για τις ζημιές στα σπίτια δεν φτάνουν για τίποτα», αναφέρει η κυρία Σοφία, κάτοικος στο χωριό Κόμμα, τονίζοντας ότι τόσους μήνες μετά δεν έχει καταφέρει να αποκαταστήσει ζημιές που έγιναν. «Συνεχίζουμε να ζούμε έναν εφιάλτη, δεν μπορούμε να κοιμηθούμε τα βράδια, δεν ξέρουμε τι θα γίνει στην επόμενη δυνατή βροχή», λέει χαρακτηριστικά.

Τα ίδια λόγια ακούμε από κάθε κάτοικο που συναντάμε στο χωριό. Για «κόπους μιας ζωής που χάθηκαν σε μία νύχτα» κάνει λόγο ο Ιωσήφ, μέλος της Επιτροπής Αγώνα, ο οποίος εγκατέλειψε το σπίτι του και πλέον ζει στο ενοίκιο. Μας ξεναγεί στο εσωτερικό του σπιτιού που έχτισε δουλεύοντας μια ζωή, αλλά και στην επαγγελματική αποθήκη ακριβώς δίπλα, που παρά τα μέτρα που είχε πάρει μόνος του πλημμύρισε, καταστρέφοντας αντικείμενα μεγάλης αξίας. Την ίδια τύχη είχε και το αυτοκίνητό του.

Μαζί με αποζημιώσεις που να ανταποκρίνονται στις ζημιές, οι κάτοικοι της περιοχής διεκδικούν μέτρα ολοκληρωμένης αντιπλημμυρικής προστασίας, ενώ καταγγέλλουν ότι παρεμβάσεις που έγιναν για την κατασκευή του Ε65 δημιούργησαν επιπλέον προβλήματα.

«Το ζήσαμε, το είδαμε με τα μάτια μας. Ο ανισόπεδος κόμβος που κατασκευάζεται στο 6ο χλμ. του αυτοκινητοδρόμου, ανατολικά της πληγείσας περιοχής, ο οποίος λειτουργεί σαν φράγμα στα νερά του Σπερχειού και των άλλων ρεμάτων, καθώς και στα όμβρια ολόκληρης της κοιλάδας, και παρά τις αιτήσεις και τις παρεμβάσεις μας, ώστε να διορθωθούν τα "κακώς κείμενα", δεν έχει γίνει ακόμη καμία παρέμβαση», σημειώνει ο Ιωσήφ, ξεναγώντας μας στην περιοχή του επίμαχου έργου.

Αναφέρει επίσης ότι από αρχές Μάη κοινοποιήθηκε στην Επιτροπή Αγώνα μια απάντηση από την Ειδική Υπηρεσία Δημοσίων Εργων / Κατασκευή Συγκοινωνιακών Εργων με Σύμβαση Παραχώρησης (ΕΥΔΕ/ΚΣΕΣΠ) του υπουργείου Υποδομών, όπου ουσιαστικά το υπουργείο «νίπτει τας χείρας του» και αποδέχεται την έκθεση του «ανεξάρτητου μηχανικού» που θεωρεί ότι τα αντιπλημμυρικά έργα που έχουν εγκριθεί θα είναι αρκετά.

Μπροστά στην εξέλιξη αυτή, η Επιτροπή Αγώνα Πλημμυροπαθών, που αποτελείται από πληγέντες από το χωριό Κόμμα και την ευρύτερη περιοχή νότια της Λαμίας, προσέφυγε στον εισαγγελέα Πρωτοδικών Λαμίας, καταθέτοντας καταγγελία την οποία υπογράφουν εκατοντάδες κάτοικοι της περιοχής.