Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στις ποικιλόμορφες πολιτικές και άκρως προεκλογικές εκδηλώσεις, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης και τα πλέον αρμόδια κυβερνητικά στελέχη αποφεύγουν να αναφερθούν σε αυτούς τους αριθμούς, αρνούνται να σχολιάσουν την εφιαλτική πραγματικότητα για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Αντίθετα, παρουσιάζουν σαν κάτι το εξαιρετικά σημαντικό ανούσιες παρεμβάσεις, οι περισσότερες από τις οποίες διευκολύνουν απλώς το πέρασμα της αντεργατικής κυβερνητικής πολιτικής στο θέμα της απασχόλησης, της ανεργίας, των εργασιακών σχέσεων.

Τελευταίο παράδειγμα, η παρουσίαση της «μαγνητικής κάρτας εργασίας». Η παρουσίασή της έγινε με τρόπο κατάλληλο για αξιοποίηση από τις τηλεοπτικές κάμερες. Μια κάρτα με πληροφορίες για τους άνεργους αναγορεύτηκε σε μέγα κατόρθωμα, που θα συμβάλει, λίγο - πολύ, καθοριστικά στην... καταπολέμηση της ανεργίας, μόνο και μόνο επειδή είναι... ηλεκτρονική. Γι' αυτό και η παρουσίαση συνοδεύτηκε από βαρύγδουπες φράσεις, όπως ότι πρόκειται «για μια σημαντική μέρα για την καταπολέμηση της ανεργίας».

Η συγκεκριμένη «παράσταση» είναι ενδεικτική για το πώς αντιμετωπίζει προεκλογικά η κυβέρνηση το θέμα. Πολλά «θα», υπεκφυγές, πολιτική υποκρισία, παροχολογία, που ξοδεύει αφειδώς εκατοντάδες δισ. δραχμές «τα επόμενα χρόνια», και πολλές «ευκαιρίες» απασχόλησης, που ενδέχεται να οδηγήσουν και σε θέσεις εργασίας. Ωστόσο, οι βολές του υπουργού Εργασίας, Μ. Παπαϊωάννου, στο επίδομα ανεργίας είναι πιο χειροπιαστές για τις καταστροφικές συνέπειες της πολιτικής που χαράζει η Ευρωπαϊκή Ενωση και υποστηρίζει με θέρμη η κυβέρνηση για τους άνεργους.

Η επιβολή του εργασιακού μεσαίωνα, μέσω της απόλυτης εφαρμογής της «Λευκής Βίβλου», είναι ο στόχος της κυβέρνησης και αυτόν υπηρετεί όσο καλύτερα μπορεί, ενώ και τα επόμενα σχέδιά της εκεί σκοπεύουν. Με αλχημείες παρουσιάζει ότι έχει δημιουργήσει θέσεις εργασίας, εκείνες που θα δημιουργούνταν με οποιαδήποτε κυβέρνηση από την τυπική λειτουργία της οικονομίας. Παράλληλα, κρύβει ότι πολλές από τις προσλήψεις που έγιναν το 1998 ήταν για απασχόληση λίγων μηνών. Κινούμενη στην ίδια λογική, δεν ομολογεί ότι οι επόμενες θέσεις εργασίας που θέλει να δημιουργηθούν θα είναι μερικής απασχόλησης...

Τα τελευταία στοιχεία είναι αποκαλυπτικά για όσα η κυβέρνηση θέλει να κρύψει. Το 1998 η ανεργία φτάνει στο 10,08%, μέσο όρο έτους. Ιδιαίτερη σημασία έχει, όμως, ότι τους τελευταίους μήνες του 1998 η ανεργία έφτασε το 11,3% , σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία. Αυτή η έξαρση αφορά σε μια περίοδο που η κυβέρνηση ανακοίνωνε «έργο» στον τομέα της καταπολέμησης της ανεργίας! Ειδικότερα, το πρώτο τρίμηνο του 1998 η ανεργία ήταν 11,7%, το δεύτερο τρίμηνο 10,8%, το τρίτο τρίμηνο 10,7% και το τέταρτο 11,3%! Ταυτόχρονα, οι άνεργοι έφτασαν επίσημα στο τέλος του 1998 τους 501.700, έναντι 409.000 που είχαν καταγραφεί το 1997! Υπήρξε, δηλαδή, αύξηση του απόλυτου αριθμού ανέργων κατά 22,6%! Από αυτούς τους άνεργους, οι άντρες ήταν 195.900 και οι γυναίκες 306.900!

Με βάση επεξεργασίες του «Στατιστικού Δελτίου Οικονομικής Συγκυρίας», της Τράπεζας της Ελλάδας, όπου υπολογίζεται η μεταβολή σε ποσοστά των εγγεγραμμένων ανέργων στον ΟΑΕΔ, έχουμε το 1999, σε σχέση με τους αντίστοιχους μήνες του 1998: Το Γενάρη, αύξηση των ανέργων κατά 21,4%. Το Φλεβάρη, αύξηση κατά 20,4%. Το Μάρτη, αύξηση κατά 18,9% και τον Απρίλη, αύξηση κατά 20%!

Η κυβέρνηση, προκειμένου να «θολώσει τα νερά», έφτασε στο τέλος του 1999, να αποκρύψει τα στοιχεία και της εγγεγραμμένης ανεργίας! Ετσι, στο δελτίο του ΟΑΕΔ για την εγγεγραμμένη ανεργία τους μήνες Ιούλη - Οκτώβρη 1999, δεν υπήρχε υπολογισμός του ποσοστού ανεργίας, ενώ έλειπε και το στοιχείο του εργατικού δυναμικού για να γίνει ο υπολογισμός! Παρ' όλα αυτά, δεν μπόρεσε να κρύψει τον αριθμό ρεκόρ του μέσου όρου απολύσεων κάθε εργάσιμη μέρα του Οκτώβρη, που ξεπέρασε τις 2.500!

Οι θέσεις του ΚΚΕ για την ανεργία, τις αιτίες που τη γεννούν, τα άμεσα ζητήματα που πρέπει να λυθούν, καθώς και η πρόταση του Κόμματος για την αντιμετώπισή της, παρουσιάστηκαν τελευταία στη συνέντευξη Τύπου της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα.

Για το ΚΚΕ δεν υπάρχει άλλος δρόμος αντιμετώπισης της ανεργίας από το χτύπημα στη ρίζα της, δηλαδή το σημερινό σύστημα το οποίο τη δημιουργεί και τη θρέφει. Μέτρα για την άμεση ανακούφιση των ανέργων μπορεί να υπάρξουν, ωστόσο στο δοσμένο κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό πλέγμα κανείς δεν μπορεί να έχει αυταπάτες για ουσιαστική μείωση ή και κατάργησή της.

Η ουσιαστική στήριξη του ΚΚΕ και σε αυτές τις εκλογές, το δυνάμωμά του και η ταυτόχρονη αποδυνάμωση του δικομματισμού και της όποιας κυβέρνησης προκύψει από τα κόμματα που τον συνθέτουν, θα μπορέσει να οδηγήσει σε συνθήκες διεξόδου.

Μέσα σε 8 βασικές ενότητες αναπτύσσονται οι απόψεις του ΚΚΕ για το χτύπημα «του κακού στη ρίζα του».

• Το ΚΚΕ παλεύει να δημιουργηθούν οι πολιτικές προϋποθέσεις, ώστε οι στρατηγικοί τομείς της οικονομίας, της κοινωνικής πολιτικής και της άμυνας της χώρας, οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της να ανήκουν στο λαό, να είναι στην πράξη και όχι στα λόγια λαϊκή περιουσία.
• Τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα που αφορούν τη δουλιά, τις αμοιβές, εισοδήματα - συντάξεις, την υγεία, την παιδεία, την κοινωνική ασφάλιση, τις σύγχρονες ανάγκες στον τομέα του πολιτισμού, του αθλητισμού, της πληροφόρησης και της προστασίας του περιβάλλοντος, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν, αν δεν ανατραπούν οι αναδιαρθρώσεις που έχει ήδη προωθήσει σε μεγάλο μέρος η κυβέρνηση και η ΕΕ.
• Ειδικά παραγωγικά και θεσμικά μέτρα για την ανάπτυξη του αγροτικού τομέα, που προϋποθέτουν απειθαρχία στις όποιες ντιρεκτίβες της ΕΕ, έχουν άμεσο ή έμμεσο στόχο την περιθωριοποίησή του.
• Κατάργηση των νομοθετημένων σήμερα «αναπτυξιακών κινήτρων» και θέσπιση πραγματικών κριτηρίων στη βάση της παραγωγικής τους κατεύθυνσης και της συμβολής τους στην αύξηση της απασχόλησης.
• Οργάνωση της πολιτικής εκπαίδευσης, ειδίκευσης, επανειδίκευσης και έρευνας, που θα εναρμονίζονται με τους βασικούς άξονες ανασυγκρότησης του παραγωγικού προτύπου και της δομής της ελληνικής οικονομίας. Η ειδίκευση, κατάρτιση και επανακατάρτιση θα είναι τμήμα του εκπαιδευτικού συστήματος και όχι στα χέρια των ιδιωτών με τα περίφημα σεμινάρια που τελικά κάνουν το χρυσό αυγό για την εργοδοσία.
• Μελέτη και χάραξη πολιτικής απέναντι σε κάθε βιομηχανική μονάδα, ώστε να εντάσσεται σταδιακά σε ένα συνολικό κλαδικό σχεδιασμό.
• Προώθηση των αλλαγών σε επίπεδο δημόσιας διοίκησης και τραπεζικού συστήματος, ώστε να υπηρετηθούν αποτελεσματικά οι πιο πάνω προσπάθειες παραγωγικής ανασυγκρότησης του τόπου και νέων ευκαιριών απασχόλησης.
• Εναρμόνιση, αλληλεπίδραση της παραγωγικής και της κοινωνικής ανάπτυξης, με επίκεντρο τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Ουσιαστικός εργατικός και κοινωνικός έλεγχος των επιχειρήσεων σε όλα τα επίπεδα της δραστηριότητάς τους.

Παράλληλα με τις παραπάνω θέσεις, το ΚΚΕ υιοθετεί προτάσεις του συνδικαλιστικού κινήματος των εργαζομένων, για τη στήριξη των ανέργων, αλλά και για την υπεράσπιση κατακτήσεων των εργαζομένων. Προτάσεις, που από μόνες τους έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την πολιτική που ασκείται αυτή τη στιγμή στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης και υπό το «βραχνά» της ΟΝΕ.

Τέτοια μέτρα είναι: Η άμεση στήριξη των ανέργων με επιδότηση που διαρκεί μέχρις ότου εξασφαλιστεί δουλιά, στα επίπεδα του 80% του βασικού μεροκάματου, με διασφάλιση των κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων τους στη διάρκεια της επιδότησης και με επιδότηση των νέων που μπαίνουν στην παραγωγή, χωρίς να μπορούν να βρουν δουλιά. Να διασφαλιστούν στους ανέργους και στα μέλη των οικογενειών τους τα κοινωνικά δικαιώματα και οι κοινωνικές παροχές που δίνονται σε όσους εργάζονται. Να υιοθετηθούν τα μέτρα που προτείνουν τα συνδικάτα, θεσμικά και οργανωτικά, για τα ζητήματα των απολύσεων.

Καθιέρωση του 35ωρου με σταθερό νομοθετημένο 7ωρο τη μέρα, με αύξηση αποδοχών και με διασφάλιση των συνταξιουχικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Κατάργηση της υπερεργασίας και δραστικό περιορισμό των υπερωριών, με παράλληλη μείωση έως και μηδενισμό των πρόσκαιρων και προσωρινών θέσεων απασχόλησης. Αντιμετώπιση του προβλήματος της «μαύρης» εργασίας και παροχή ίσων δικαιωμάτων στους αλλοδαπούς εργάτες.

Να κατοχυρωθούν όλα τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων στο φασόν και σε άλλες παρόμοιες μορφές παράκαμψης της σχέσης εξαρτημένης εργασίας. Βελτίωση της οικονομικής θέσης των εργαζομένων και συνταξιούχων, προκειμένου να λειτουργήσει και ως μέσο αναθέρμανσης της αγοράς με πολλαπλές επιπτώσεις στον τομέα της απασχόλησης. Εκδημοκρατισμός και εκσυγχρονισμός του πλαισίου για την αναδιοργάνωση του Γραφείου Ευρέσεως Ναυτικής Εργασίας.