ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ - ΡΑΜΑΛΑ.--

Την πρόκληση «μακροπρόθεσμων ζημιών» στην παλαιστινιακή οικονομία, οι οποίες δύσκολα θα μπορούν ν' αναταχθούν επισημαίνει σε έκθεσή της ενόψει της συνόδου των δωρητών για τα παλαιστινιακά εδάφη στις 19 Μαρτίου και της επίσκεψης του Αμερικανού Προέδρου Ομπάμα σε Ισραήλ και παλαιστινιακά εδάφη την επόμενη βδομάδα, η Παγκόσμια Τράπεζα, εργαλείο που χρησιμοποιούν οι ιμπεριαλιστές. Στην έκθεση αναφέρονται ως βασικότερη αιτία της συγκεκριμένης κατάστασης τα αλλεπάλληλα μέτρα αποκλεισμού και απαγορεύσεων που λαμβάνει ο ισραηλινός στρατός. Διευκρινίζεται ότι αυτά σε συνδυασμό με την επιδεινούμενη παγκόσμια οικονομική κατάσταση έχουν οδηγήσει σε δραματική μείωση τις εξαγωγές παλαιστινιακών αγροτικών και βιοτεχνικών προϊόντων και σε τεράστια ελλείμματα την ίδια τη λειτουργία της Π. Αρχής.

Η Παγκόσμια Τράπεζα φυσικά δε θίγει στο ελάχιστο το ζήτημα της ισραηλινής κατοχής, αν και αναφέρεται στα μέτρα που αυτή παίρνει. Ετσι καταλήγει σε γενικόλογα ευχολόγια περί αναγκαιότητας της ειρήνης και ηρεμίας προκειμένου να ανακάμψει η παλαιστινιακή οικονομία. Το δήθεν «ουδέτερο» αυτό ύφος συνεχίζεται και στις αναφορές που γίνονται στην έκθεση για τα ολοένα μεγαλύτερα προβλήματα σε ελλείψεις υποδομών, τα οποία επίσης επιβαρύνουν την παλαιστινιακή οικονομική κατάσταση.

ΔΑΜΑΣΚΟΣ - ΛΟΝΔΙΝΟ.--

Ολοένα πιο ανοιχτά εμπλέκονται οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις στο πεδίο των συγκρούσεων στη Συρία όπως αποδεικνύεται και από τις τελευταίες πληροφορίες που φιλοξενεί τόσο η βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν» όσο και το γερμανικό περιοδικό «ντερ Σπίγκελ», σύμφωνα με τις οποίες Αμερικανοί, Βρετανοί και Γάλλοι αξιωματικοί εκπαιδεύουν Σύρους αντικαθεστωτικούς στην Ιορδανία. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα έχουν, ήδη, εκπαιδευτεί 200 άνδρες και στόχος είναι να φθάσουν, τους επόμενους μήνες, τους 1.200 ενώ όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στο ότι δίνεται έμφαση στο να μη συγκαταλέγονται στους εκπαιδευόμενους ισλαμιστές. Και αυτό γιατί υπάρχει ανησυχία ότι μπορεί να κυριαρχήσουν στην εξελισσόμενη ιμπεριαλιστική επέμβαση.

Στο ίδιο κλίμα είναι οι δηλώσεις τόσο του Βρετανού πρωθυπουργού Κάμερον όσο και του Γάλλου υπουργού Εξωτερικών, Φαμπιούς, ότι «αν δε συμφωνηθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο άρση του εμπάργκο όπλων», οι δύο χώρες σκέφτονται «να προχωρήσουν». Ο Φαμπιούς δήλωσε ότι τις τελευταίες ημέρες υπάρχει διαρκής επικοινωνία ανάμεσα σε Ρώσους, Γάλλους και Αμερικανούς αξιωματούχους με στόχο να καταρτιστεί μια λίστα αξιωματούχων του συριακού καθεστώτος με τους οποίους οι αντικαθεστωτικοί θα αποδέχονταν να συζητήσουν, προκειμένου άμεσα ν' αρχίσει μια πολιτική διαδικασία.

Την ίδια ώρα, κλιμακώνονταν οι συγκρούσεις στο εσωτερικό της χώρας. Σκληρές μάχες μαίνονταν στο Μπάμπα Αμρ της Χομς, καθώς και στο δρόμο που συνδέει τη Δαμασκό με το διεθνές αεροδρόμιο.

Ο ειδικός διαπραγματευτής του ΟΗΕ και του Αραβικού Συνδέσμου, Λακχντάρ Μπραχίμι, εκτίμησε ότι η κατάσταση στη Συρία είναι πλέον «τόσο άσχημη, που τείνει να ξεπεράσει την κατάσταση στη Σομαλία, πριν από μερικά χρόνια». Η Unicef υποστήριξε ότι περίπου 2 εκατομμύρια παιδιά, κάτω των 18 ετών, εκ των οποίων οι 800.000 είναι μικρότερα των 14 χρόνων, βρίσκονται σε δεινή θέση, μέσα στη βία, και χρήζουν άμεσης υλικής και ψυχολογικής βοήθειας. Η οργάνωση απηύθυνε νέα έκκληση για χρήματα, λέγοντας ότι δεν έχει λάβει όλα όσα της υποσχέθηκαν οι «δωρήτριες» χώρες.

Το Πολεμικό Ναυτικό της Ρωσίας ξεκίνησε τη διαμόρφωση του επιχειρησιακού σχηματισμού, που θα δρα το επόμενο διάστημα στη Μεσόγειο Θάλασσα, σε μόνιμη βάση για την προστασία των συμφερόντων της Ρωσίας στη Μεσόγειο. Αυτό έκανε ξεκάθαρο ο Ρώσος υπουργός Αμυνας, Σεργκέι Σοϊγκού, μιλώντας στο διευρυμένο συμβούλιο των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, υποστηρίζοντας πως η χώρα του έχει όλες τις δυνατότητες για τη δημιουργία και τη λειτουργία τέτοιου στόλου στη Μεσόγειο σε μόνιμη βάση.

Να σημειωθεί πως η Ρωσία πραγματοποίησε τον περασμένο Γενάρη μεγάλα αεροναυτικά γυμνάσια στη Μαύρη Θάλασσα και στη Μεσόγειο κι αμέσως μετά έγιναν γνωστές οι προθέσεις της για συγκρότηση μόνιμης δύναμης του πολεμικού ναυτικού της στη Μεσόγειο.

Αυτή τη δύναμη θα αποτελέσουν αρχικά 10 πολεμικά πλοία, περιλαμβανομένων υποβρυχίων και βοηθητικών σκαφών. Η ναυτική δύναμη θα υπάγεται στο διοικητή του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας. Οπως υπενθύμισε ο υπουργός Αμυνας, η χώρα διαθέτει ήδη ένα σταθμό υλικοτεχνικού εφοδιασμού του Πολεμικού Ναυτικού στο συριακό λιμάνι της Ταρτούς.

Την ίδια ώρα, ο Σ. Σοϊγκού παραδέχτηκε πως «η γενική κατάσταση στο Πολεμικό Ναυτικό δεν είναι ικανοποιητική και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα το Πολεμικό Ναυτικό δεν λάμβανε νέα σκάφη και δεν τηρούνταν οι προθεσμίες για εκτέλεση εργασιών συντήρησης». Ωστόσο, εκτίμησε πως η κατάσταση αλλάζει με την εκπόνηση νέων εξοπλιστικών προγραμμάτων.

ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ.--

Τη λύση «δύο κρατών για δύο λαούς», προέκρινε ως μόνη λύση για το Παλαιστινιακό -φυσικά με τους όρους της ισραηλινής αστικής τάξης- ο Πρόεδρος του Ισραήλ, Σιμόν Πέρες, σε ομιλία του σε πανηγυρική συνεδρίαση της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, χτες, ισχυριζόμενος ότι «η ειρήνη μπορεί να επιτευχθεί σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα», επικαλούμενος το παράδειγμα της «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης». Ο Σ. Πέρες χαρακτήρισε το σχηματισμό της νέας ισραηλινής κυβέρνησης ως «αφορμή για να επανέλθουμε στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις».

Αναφερόμενος στο Ιράν, σημείωσε ότι είναι ο «μεγαλύτερος κίνδυνος για την ειρήνη στον κόσμο» και ζήτησε παρέμβαση της ΕΕ στις επικείμενες εκλογές στο Ιράν, δείχνοντας στους «πολίτες» ότι «η παγκόσμια κοινότητα δεν τους έχει γυρίσει την πλάτη».

Σχετικά με τις εξελίξεις στη Συρία, ο Σ. Πέρες υποστήριξε ότι το τέλος του πολέμου «μπορεί να επέλθει, αν εξουσιοδοτηθεί ο Αραβικός Σύνδεσμος να παρέμβει και να σχηματίσει μία προσωρινή κυβέρνηση στη Συρία», επιμένοντας ότι ο ΟΗΕ θα έπρεπε να «υποστηρίξει μία Αραβική δύναμη κυανόκρανων». Ζήτησε δε να χαρακτηριστεί η Χεζμπολάχ τρομοκρατική οργάνωση.

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, ανέφερε πως τόσο οι Ισραηλινοί όσο και οι Παλαιστίνιοι έχουν το δικαίωμα να ζουν με αξιοπρέπεια και ειρήνη, ενώ έκανε λόγο για κοινές αξίες που ενώνουν Ευρωπαίους και Ισραηλινούς, ανάμεσα στις οποίες και το δήθεν «μη διαπραγματεύσιμο αίτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ολόκληρο τον κόσμο», που ωστόσο καταπατά τόσο η ΕΕ όσο και το Ισραήλ.