Το δεύτερο μέρος της συγκλονιστικής σειράς, που ξεκίνησε χτες από την ΕΤ-2 "Η άλλη όχθη", με θέμα τις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού, συνεχίζεται σήμερα στις 9 μμ. Πρόκειται για έναν κύκλο έξι ημίωρων επεισοδίων με αφηγήσεις και ιστορίες ζωής από τις κρατούμενες γυναίκες στις φυλακές.

Φυλακές... Μια συναισθηματικά φορτισμένη λέξη. Μια λέξη που αποπνέει φόβο, δέος, αποστροφή, που παραπέμπει σε κυκλώματα και σε σκοτεινά παρασκήνια. Που χωρίζει τους ανθρώπους στους μέσα και στους έξω, στους καλούς και στους κακούς. Τι σημαίνει για μια γυναίκα να ζει μέσα στη φυλακή; Πώς βιώνεται ο εγκλεισμός σ' ένα σκοτεινό κελί. Πώς περνά ο χρόνος, ο ατέρμονα επαναλαμβανόμενος χρόνος εκεί μέσα; Εκεί, στον απαγορευμένο από το δημόσιο βλέμμα χώρο, μπαίνουν η Φωτεινή Τσαλίκογλου και ο σκηνοθέτης Γιάννης Κασπίρης. Και καταγράφουν έκπληκτοι τις γυναίκες να επιδίδονται σ' ένα έργο. Να επιχειρούν με νύχια και με δόντια να ζήσουν. Να μην πεθάνουν. Μια υπόδικος ρωτά τους συντελεστές "Τι θα βγει από αυτές τις εκπομπές;".Και εκείνοι απαντούν: "Δε γνωρίζουμε κι εμείς ακριβώς. Ισως και μόνο το γεγονός ότι θα ακουστεί ο λόγος των έγκλειστων γυναικών, ένα λόγος θαμμένος στη σιωπή, την άγνοια και την προκατάληψη, να έχει από μόνος του μια σημασία. Ιδιαίτερα σημαντικός σήμερα, όπου ο μόνος λόγος που αρθρώνεται και διαχέεται στον αέρα μέσα από τον Τύπο και τα κανάλια είναι ένας παραποιημένος, ξύλινος λόγος και μια δήθεν ευαισθητοποίηση στο περιθώριο και τη δυστυχία, που άλλο δεν είναι παρά μετατροπή του πόνου σε θέμα προς τέρψη ηδονοβλεπτικών τηλε-οφθαλμών.

Μη χάσετε αύριο τη νεανική όπερα μπούφα του Βόλφανγκ Αμαντέους Μότσαρτ "Η αρπαγή από το Σεράι", που θα μεταδοθεί από την ΕΤ-2 στις 23.15. Το λιμπρέτο είναι βασισμένο σ' ένα θεατρικό έργο του Κριστόφ Φρέντιριχ Μπρέτζνερ. Την ορχήστρα και τη χορωδία του θεάτρου του Ντρόχτνινχολμ διευθύνει ο Αρνολντ Εστμαν. Ερμηνεύουν: Αγκα Βίνσκα, Ελίζαμπεθ Χέλστρεμ, Ρίτσαρντ Κροφτ. Ο Μότσαρτ έγραψε την όπερα αυτή στην αρχή της νεότητάς του και μ' αυτήν καθιερώθηκε στο χώρο του λυρικού θεάτρου. Η υπόθεση διαδραματίζεται στο σεράι του πασά Σελίμ, από όπου ο Μπελμόντε απάγει την αγαπημένη του Κοστάντσα. Πρόκειται για μια ιστορία έρωτα, θάρρους και συγνώμης. Μια ευχάριστη όπερα, γεμάτη δροσιά και νιάτα.