Στην έκθεση συμμετέχουν με έργα τους δεκάδες καλλιτέχνες που εμπνεύστηκαν από την 100χρονη πορεία του ΚΚΕ και ανταποκρίθηκαν με τη δημιουργία πρωτότυπων έργων τους στην πρόσκληση που είχε απευθύνει η ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ. Καλλιτέχνες που αφιέρωσαν σκέψη, συναίσθημα, ταλέντο και χρόνο για να τιμήσουν με τα έργα τους την 100χρονη πάλη του ΚΚΕ για την ανώτερη, τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική οργάνωση της κοινωνίας.

Οι επισκέπτες μπορούν να «δουν» την ηρωική Ιστορία του ΚΚΕ, τους ακατάλυτους δεσμούς του με την εργατική τάξη και τους αγώνες της, ειπωμένη από τους ίδιους τους καλλιτέχνες, που συμμετέχουν με έργα ζωγραφικής, φωτογραφίας, γλυπτικής, σύγχρονων μέσων (μεικτές τεχνικές, εγκαταστάσεις, βίντεο τέχνη).

Μέσα και από αυτήν τη σημαντική έκθεση, επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά αυτό που μέσα σε λίγες λέξεις ανέδειξε μιλώντας στα εγκαίνια η Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και επικεφαλής του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ. Οτι «το ΚΚΕ με την υπεροχή των ιδεών του, με την αυταπάρνηση, την αυτοθυσία και την ανιδιοτέλεια των μελών του, με τη σταθερή προσήλωσή του στην υπεράσπιση του δίκιου των αδικημένων, αλλά και με την αδιάλειπτη φροντίδα του για τις ανάγκες των καλλιτεχνών - δημιουργών και την ανάπτυξη πρωτοπόρου καλλιτεχνικού έργου, κατόρθωνε στην εκατοντάχρονη διαδρομή του να συνεγείρει και να κινητοποιεί τους πιο φωτισμένους, έντιμους και συχνά τους πιο ταλαντούχους εκπροσώπους των γραμμάτων και της τέχνης».

Ο «Ριζοσπάστης» μίλησε με ορισμένους από τους καλλιτέχνες που ήταν παρόντες στα εγκαίνια της έκθεσης, τόσο για τη συμμετοχή τους όσο και για τα έργα τους, μέσα από τα οποία αποτυπώνεται η πάλη του λαού μας για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, έναν αγώνα που συνεχίζεται και καθημερινά εμπνέει ολοένα και περισσότερους.

Η Αννα Τσαμκόσογλου συμμετέχει στην έκθεση με το έργο «Ωρομετρείο», εμπνευσμένο από την κλωστοϋφαντουργία του Καρέλα στο Λαύριο, όπου ο διευθυντής παρακολουθούσε τους εργάτες όταν πήγαιναν και χτυπούσαν την κάρτα και κάρφωνε στη διοίκηση όποιον καθυστερούσε ή δεν ερχόταν, για να πάρει στη συνέχεια το δρόμο της απόλυσης. «Είναι μια σκουριασμένη, ξεθωριασμένη από τα χρόνια πόρτα. Εγώ έκανα ζουμ στο παράθυρο, με κομμένα τα σίδερα. Μέσα από το παράθυρο προβάλλει μια κουκίδα φωτός που συμβολίζει την ελπίδα. Οι επαναστάσεις που έγιναν, το αίμα που χύθηκε, δεν πήγε χαμένο. Υπάρχει ελπίδα που ποτέ δεν πρέπει να χαθεί», είπε.

Η Θεοδώρα Μιχαηλίδου συμμετέχει με το έργο «Η δίκη των 39». «Είναι ορόσημο τα 100 χρόνια ΚΚΕ. Βάζουμε κι εμείς το σημάδι μας, στη σημερινή εποχή. Το έργο μου είναι βιωματικό, αφορά στιγμές από την πάλη των νέων ανθρώπων ενάντια στη δικτατορία. Δείχνει ένα νέο αγωνιστή, που τον οδηγούν στη δίκη που έγινε εδώ στη Θεσσαλονίκη, το Μάιο του 1969, γνωστή ως "η δίκη των 39". Το έργο είναι μια πυρογραφία. Πυρογραφίες δούλευαν πάρα πολύ στην εξορία, καθώς δεν είχαν άλλα μέσα, μπογιές, τελάρα, πινέλα. Είχαν αυτοσχέδιους πυρογράφους, ξύλα που έβρισκαν εκεί. Ετσι έμαθα κι εγώ την πυρογραφία, από άνθρωπο που ήταν στην εξορία και τα σύνδεσα αυτά για να φτιάξω αυτό το έργο».

Η Θεοδώρα Κοκκίνου συμμετέχει με το έργο «Μετά τη Μακρόνησο». «Η Ιστορία του ΚΚΕ είναι άρρηκτα δεμένη με την Ιστορία του 20ού αιώνα. Με τον τρόπο που ζωγράφισα για εδώ, προσπάθησα να δω την ιστορική έρευνα. Και ειδικά σε κομμάτια της Ιστορίας που δεν πολυακούγονται, δεν τα πολυξέρουμε. Τα συγκεκριμένα έργα είναι δύο πορτρέτα που έχουν φτιαχτεί προσπαθώντας να αποδώσω συναισθήματα στιγμιαία. Γι' αυτό και έχουν φτιαχτεί με υλικά τα οποία είναι πάρα πολύ ευάλωτα στο χρόνο, παστέλ και χαρτί. Είναι το συναίσθημα ενός ανθρώπου που μόλις έχει γυρίσει από την εξορία από τη Μακρόνησο, ένα φευγαλέο συναίσθημα. Και το άλλο πορτρέτο είναι συγγενής ή γείτονας, που επίσης δείχνει ένα φευγαλέο συναίσθημα, στη θέα αυτού του ανθρώπου που πάει να γυρίσει στο σπίτι του».

Ο Μάρκος Τραϊτοράκης μιλά για το «Ημερολόγιο ανεργίας». Το έργο του είναι εμπνευσμένο από τη ΒΙΠΕ Κομοτηνής, που ξεκίνησε ως ένας χώρος μεγάλης ανάπτυξης και σήμερα είναι σχεδόν εγκαταλελειμμένος, με εργοστάσια κουφάρια. Το έργο του «καταγράφει τις αιτίες κλεισίματος των εργοστασίων για να βγουν συμπεράσματα για τη ζωή σήμερα, την αιτία της ανεργίας. Με τη συμμετοχή μας τιμάμε την 100χρονη πορεία του ΚΚΕ, μια Ιστορία που είναι εφόδιο για το σήμερα και ζωντανεύει μέσα από τη σύγχρονη δράση για τη ζωή», λέει.

Ο Νάσος Χαλκίδης συμμετέχει με το έργο «Ο δρόμος για την ελευθερία». Οπως είπε, «η τέχνη, εκτός από το να δείχνει την κοινωνική πραγματικότητα, έχει και το ρόλο και την ευθύνη να δείχνει και δρόμους για να απελευθερώνει την κοινωνία και τον εαυτό της. Σε ένα τέτοιο σκεπτικό και μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο εντάσσεται και η συμμετοχή μου στην έκθεση».

Ο Χαράλαμπος Τουμπέκης συμμετέχει με το έργο «Ο συνεχής αγώνας για το δίκιο χαράζει το μέλλον». Περιγράφοντας το έργο του, λέει ότι «με ενδιαφέρει ο άνθρωπος, η δυναμική του μορφή, η επαναστατικότητα, ώστε να βγαίνει μια έκφραση που να δείχνει μια προοπτική. Ο δυναμισμός, η επαναστατικότητα, η εξέγερση, αυτά προσπαθώ να δηλώνω, μέσα από το κάρβουνο ειδικά, αλλά και με το μολύβι και με άλλα μέσα και υλικά».

Η Χρύσα Κοφίνα, με το έργο «Είναι πολλά τα παιδιά σου, μητέρα», αναφέρεται στην Ιστορία του ΚΚΕ, δίνοντας ταυτόχρονα το πώς πρέπει να εξακολουθήσει ο αγώνας για τον σοσιαλισμό, για τον μετασχηματισμό αυτού του κόσμου. Και το δείχνει συνδυάζοντας την οικογενειακή της ιστορία με τα σημαντικά γεγονότα που καθόρισαν την πορεία του Κόμματος. «Η επέτειος των 100 χρόνων από την ίδρυση του ΚΚΕ είναι ένα πολύ σημαντικό γεγονός, που δεν θα μπορούσε να περάσει ασχολίαστο από την τέχνη. Οι καλλιτέχνες οι οποίοι πλήττονται σήμερα από την εμπορευματοποίηση της τέχνης τους και αγωνιούν για το πώς θα επικοινωνήσουν με το κοινό τους, στέκονται δίπλα στο Κόμμα», σημειώνει.

Η Αφροδίτη Καραμανλή συμμετέχει με το έργο «Μπαρμπα-Γιάννης Καραμανλής: αγωνιστής και μέλος του ΚΚΕ από το 1924». Πρόκειται για το πορτρέτο του μπαρμπα-Γιάννη Καραμανλή, που ήταν ιδρυτικό μέλος της Φεντερασιόν και αγωνιστής του ΚΚΕ από το 1924. «Μας βοήθησε να σκεφτούμε διαφορετικά, το τι μπορούμε να κάνουμε μέσα σε αυτήν την κοινωνία που αλλοτριώνεται από τον καπιταλισμό. Ηταν σεμνός, αγαπούσε την τέχνη», λέει. Και προσθέτει: «Χαίρομαι για τη μεγάλη συμμετοχή των συναδέλφων. Ελπίσω να ακολουθήσουν και στους αγώνες που έρχονται μπροστά και να είμαστε κι εκεί μαζί».

Αθηναίος Στρατής, Αλευράς Χρήστος, Αμπατζόγλου Κωσταντία, Αμπερίδου Σοφία, Ανούση Ρένα, Βάης Ιάκωβος, Βαρελάς Τάκης, Βλαντώνη Κατερίνα, Βολονάκη Ουρανία, Γαλαζούδης Νίκος, Γεμενάκη Δανάη, Δάφνος Ελευθέριος, Ζαχάρωφ Μαρίβα, Καλτσίδης Γιώργος, Καραμανλή Αφροδίτη, Κασιμάτης Μανόλης, Καφαντάρη Λένα, Κιτσούκης Γιώργος, Κοκκίνου Θεοδώρα, Κουμεντάκου Ανδριάννα, Κοφίνα Χρύσα, Κοφίνας Κώστας, Κυρούδης Αγγελος, Κωστικίδης Γιάννης, Λιαδή Καλλιόπη, Μαλλιάς Νίκος, Μέγα Χαβρέ, Σταυριάνθη Ανθια, Μελά Εύα, Μιχαηλίδου Θοδώρα, Μιχαηλίδου Φανή, Μπαντάζου Ευπραξία, Μυρωδιάς Αντώνης, Μυρωνίδης Θωμάς, Νικόλτσος Πέτρος, Ξενοφώντος Παντελής, Παπαγεωργίου Αρχοντία, Παττακού Ελένη, Πετρούλια Γεωργία, Ρουγγέρης Κωσταντίνος, Σαραντόπουλος Θοδωρής, Σπαντιδάκη Ελένη, Σπαρτινού Τατιάνα, Σταμένου Δήμητρα, Σταφέτος Στέλιος, Στεργιοπούλου Νανά, Τουμπέκης Μπάμπης, Τραϊτοράκης Μάρκος, Τσαμκόσογλου Αννα, Φασλά Πηγή, Χαλκίδης Νάσος, Χατζή Κατερίνα, Χριστοφυλάκης Στυλιανός.

Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 5 Νοέμβρη. Λειτουργεί Τρίτη έως Κυριακή 5.30 μ.μ. με 9 μ.μ. και Δευτέρες για πρωινές επισκέψεις κατόπιν ραντεβού για φορείς και σχολεία (email επικοινωνίας για ραντεβού: dprou@physics.auth.gr).