Από τη χτεσινή παράσταση διαμαρτυρίας στην Επιτροπή Διευθέτησης (φωτ. «902 TV»)

Οι εργαζόμενοι συγκεντρώθηκαν έξω από το κτίριο του υπουργείου Εργασίας και εισέβαλαν στην αίθουσα όπου θα συνεδρίαζε η Επιτροπή, ξεκαθαρίζοντας την αντίθεσή τους στα σχέδια της εργοδοσίας να τους επιβάλει έως και 10ωρη εργασία για 53 μέρες σε διάστημα 62 ημερών (1/7 - 31/8), με μια μόνο αργία όλο τον Αύγουστο. Αυτό πρότεινε (15/6) ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, Νίκος Κούρκουλος, στο σωματείο (120 τεχνικών και υπαλλήλων), με επιχείρημα ότι το καλοκαίρι αποτελεί «περίοδο συσσώρευσης εργασίας».

Οπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, λόγω της κάθετης άρνησής τους, εκδηλώθηκαν κρούσματα εκβιασμών από την πλευρά της εργοδοσίας, προκειμένου να πετύχει τη διευθέτηση. Ταυτόχρονα, η διοίκηση του θεάτρου, σκόπιμα, παρέπεμψε στις ελληνικές καλένδες τις διαπραγματεύσεις για νέα Συλλογική Σύμβαση, την ώρα που, καθώς ξεκινάνε οι περιοδείες του θεάτρου, οι εργαζόμενοι θα διασκορπιστούν σε διάφορες πόλεις.

Μιλώντας στους εργαζόμενους, μετά τη ματαίωση της συνεδρίασης, ο πρόεδρος της ΠΟΘΑ, Βασίλης Κολοβός, κάλεσε σε επαγρύπνηση και εγρήγορση, σημειώνοντας ότι τα αντεργατικά σχέδια θα επεκταθούν σύντομα και σε άλλους εργαζόμενους, λ.χ. στη Λυρική Σκηνή. Την ανάγκη κοινού αγώνα ανέδειξε και η Λίλα Καφαντάρη (πρόεδρος του ΣΕΗ), επισημαίνοντας ότι η αντεργατική διευθέτηση θα χτυπήσει και την πόρτα των ηθοποιών.

Σε ανακοίνωσή του, το ΔΣ της ΠΟΘΑ σημειώνει ότι η χτεσινή κινητοποίηση αποτελεί «μια πρώτη απάντηση όλων των εργαζομένων στην απίστευτη αυταρχική και αντεργατική πολιτική του Νίκου Κούρκουλου και της κυβέρνησης, ότι το μήνυμα πως το αντεργατικό αυτό τερατούργημα δε θα περάσει». Σε ανακοίνωσή του, το ΔΣ του ΣΕΗ «καταγγέλλει ομόφωνα τον διευθυντή του, ο οποίος προχώρησε στην πλήρη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, καταργώντας το οχτάωρο», βασισμένος στον αντεργατικό Ν. 3385/2005, «που ψηφίστηκε ύστερα από απαίτηση των βιομηχάνων και των ξένων πολυεθνικών» και ότι «αυτό αποτελεί το πρώτο βήμα και για τα άλλα δύο κρατικά θέατρα και όλους τους εργαζομένους σ' αυτά».

Από τις 1 - 4 μ.μ. σήμερα οι εργαζόμενοι στο Εθνικό Θέατρο πραγματοποιούν στάση εργασίας και στη 1μ.μ. Γενική Συνέλευση, προκειμένου να καθορίσουν τα επόμενα βήματά τους.

Θα εκτεθούν 550 αντικείμενα από την ανασκαφή για την ανέγερση του μουσείου (μεταξύ αυτών και ευρήματα από την ανασκαφή για το μετρό). Το γεγονός ότι τα ευρήματα χρονολογούνται από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι τα βυζαντινά αναδεικνύει ξανά το τι θα μπορούσε να δημιουργηθεί στη θέση του σημερινού ογκώδους κτιρίου. Πόσο διαφορετική θα ήταν η περιοχή, αν αντί της πολιτικής επιλογής για τη χωροθέτηση του ΝΜΑ στου Μακρυγιάννη επιλεγόταν η δημιουργία ενός μεγάλου αρχαιολογικού πάρκου, οριοθετημένου από τον πεζόδρομο της Αεροπαγίτου και από τα άλλα σημαντικά πολιτισμικά στοιχεία της περιοχής.

Η εύλογη έγκριση της έκθεσης από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο συνοδεύτηκε από ορισμένες κρίσεις μέλους του συμβουλίου που επιχείρησε να απαξιώσει τις αντιδράσεις για τη συγκεκριμένη χωροθέτηση του ΝΜΑ ως ...«δυσφήμιση αυτού του μεγάλου έργου». Θυμίζουμε μόνο ότι κατά της συγκεκριμένης χωροθέτησης τάχθηκε το Ελληνικό Τμήμα του ICOMOS (Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών), πάνω από 60 ελληνιστές, αρχαιολόγοι, ιστορικοί της αρχαιότητας, ερευνητές, πανεπιστημιακοί καθηγητές από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της Γαλλίας και εκπρόσωποι άλλων φορέων με κοινή επιστολή τους, επιστήμονες - συνάδελφοι των μελών του ΚΑΣ, το ΚΚΕ με παρεμβάσεις του στη Bουλή και στο Ευρωκοινοβούλιο, πλήθος άλλων φορέων, ενώ ομόφωνα καταδικαστικό ήταν το ψήφισμα της 13ης Παγκόσμιας Γενικής Συνέλευσης του ICOMOS (1-5/12/2002, στη Μαδρίτη). Με το ψήφισμα αυτό, το ICOMOS ζήτησε από την UNESCO να διενεργήσει αυτοψία στου Μακρυγιάννη.

Αν αυτός ο (τεκμηριωμένος με στοιχεία) επιστημονικός και ιδεολογικοπολιτικός αντίλογος εκλήφθηκε ως «προσπάθεια δυσφήμισης» από το μέλος του ΚΑΣ, τότε αναρωτιέται κανείς: Ποιος δυσφημεί πραγματικά ποιον;