ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 28 Απρίλη 2002
Σελ. /32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Η ΑΛΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ
Χασάν Αλ Γκαραντί, με λένε!

Ωραίος ο Χασάν! Τι προσβολή! Τι είμαι, και με αποκαλείτε με το μικρό μου - μόνο - όνομα; Λούλα, Κούλα, Σούλα! Με λένε Χασάν Αλ Γκαραντί. Ονομα σοβαρό και τιμημένο. Και αν δεν ήσασταν ρατσιστές, έτσι θα με φωνάζατε. Με ολόκληρο το όνομά μου. Και, μάλιστα, θα βάζατε και το κύριος μπροστά, όπως κάνετε όταν αναφέρεστε μεταξύ σας και όχι με αυτήν την απαξία: Ωραίος ο Χασάν!

Κι ύστερα, για την αποκατάσταση - και μόνον - της αλήθειας, κανένας δεν μ' έχει στη «δούλεψή» του, γιατί συμπάθησε τα όμορφα μάτια μου. `Η γιατί εκτίμησε το ιστορικό παρελθόν της χώρας μου. Για την ακρίβεια, η δούλεψή «του» είναι δική μου υπόθεση. Σε μένα ανήκει, εγώ έπρεπε να ήμουν αφεντικό του εαυτού μου. Εγώ δουλεύω, εγώ παράγω. Αυτός ο τύπος που διατείνεται ότι με 'χει στη «δούλεψή» του είναι ένας σφετεριστής του κερατά. Ενας κηφήνας, που εκμεταλλεύεται τον ιδρώτα μου. Και τον εκμεταλλεύεται με το χειρότερο τρόπο. Μετανάστης, λέει, βαράτε του. Τι οχτάωρα, τι υπερωρίες, τι ασφάλεια... Μεσαίωνας και βάλε.

Δε λέει ψέματα ότι δεν του έχω δημιουργήσει προβλήματα. Πράγματι, είμαι αρνί. Μέσα μου, βέβαια, σαράντα φορές την ημέρα θέλω να τον πνίξω, όμως το βουλώνω. Και το βουλώνω, γιατί στο υπόγειο των Εξαρχείων τέσσερα μωρά περιμένουν το μεροκάματο. Περιμένουν να μεγαλώσουν χωρίς πράσινες κάρτες και πράσινα άλογα. Τώρα τι σόι μεγάλωμα θα κάνουν χωρίς ήλιο κανέναν - εκτός από μένα και αυτά τα ίδια - δε φαίνεται να απασχολεί. Χασανάκια είναι, λέει, δεν πάνε στο διάολο!

Αν κάποια φορά σηκώσω το χέρι μου και ρίξω έναν μπάτσο, σ' αυτόν τον κερατά, που με έχει, όπως λέει, στη «δούλεψή του», έναν μπάτσο σε μία από τις χίλιες φορές που καθημερινά με προσβάλλει, θα μου δώσουνε κάρτα; Σκατά θα μου δώσουν. Να, γιατί δε δημιουργώ προβλήματα. Εχω ένα μαχαίρι στο λαιμό και μου λένε χόρεψε. Και εγώ χορεύω. Χορεύω σαν σπαστικό, σαν άτομο με ειδικές ανάγκες. Γι' αυτό κάποιες φορές, την ώρα που τρώω, την ώρα που ξεκουράζομαι, ακόμα και την ώρα που κάνω έρωτα, με παίρνουν τα κλάματα. Είμαι πιεσμένος. Είμαι με το μαχαίρι στην κεντρική καρωτίδα!

Γι' αυτό δέχομαι - είμαι αναγκασμένος να δεχτώ - όλες τις ταπεινώσεις σας. Και αυτό το ανόητο φασιστικό διαφημιστικό σας και τις κλοτσιές των αστυνομικών έξω από τις νομαρχίες σας, που με στέλνετε για πράσινη κάρτα. Ομως, γιατί πράγματι είναι Ωραίος ο Χασάν, ο Χασάν Αλ Γκαραντί βέβαια και όχι η καρικατούρα σας, και γιατί το υποσχέθηκα στα μωρά μου, να είστε σίγουροι, θα βρω τον τρόπο να σας αναγκάσω να λέτε ολόκληρο το όνομά μου. Θα βρω τον τρόπο να σας κάνω να σέβεστε και μένα και τα παιδιά μου. Θα περάσω, αναγκαστικά, μέσα από τη γραφειοκρατία σας, αφού με εκβιάζετε. Θα πάω στις νομαρχίες σας. Θα κολλήσω τα χαρτόσημά σας. Θα κάτσω στην ουρά. Ομως, τελικά, μέσα απ' όλα αυτά, εγώ θα μάθω. Θα μάθω όχι να πειθαρχώ, όπως μου ζητάτε. Θα μάθω να απειθαρχώ, όπως απαιτεί το συμφέρον μου και τα παιδιά μου.


Του
Νίκου ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ


Γυναίκες ενωμένες για την Κοινωνική Ασφάλιση

Δεκαπέντε γυναικείες οργανώσεις και φεμινιστικές ομάδες κατέληξαν σε κοινές θέσεις και κατήγγειλαν, στην πρόσφατη δημόσια συζήτηση που έγινε στο αμφιθέατρο της ΓΣΕΕ, τις ανατροπές που σχεδιάζονται στην Κοινωνική Ασφάλιση.

Χιλιάδες γυναίκες που δούλεψαν με συνέπεια μια ζωή, μέσα και έξω από το σπίτι, κινδυνεύουν σήμερα να βρεθούν αποκλεισμένες από τη σύνταξη - ανάμεσά τους σημαντικός αριθμός γυναικών 45-50 χρόνων που απολύθηκαν σ' αυτή την ηλικία και είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να ξαναβρούν δουλιά. Η κυβέρνηση χρησιμοποιώντας τη δοκιμασμένη τακτική τού «διαίρει και βασίλευε» προσπαθεί να χωρίσει τις γυναίκες σε εργαζόμενες στον ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα, σε εργαζόμενες μετά το 1993, σε εργαζόμενες μετά το 1982, σε συνταξιοδοτούμενες μέχρι το 2008... Ομως οι «γυναίκες δε χωρίζονται με αλχημείες» τόνισε στη διάρκεια της συζήτησης η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας, Καλλιόπη Μπουντούρογλου, για να προσθέσει: «οι συνεχείς απεργίες και διαδηλώσεις καταδείχνουν ότι οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες της χώρας μας δεν πείθονται ότι πρέπει να δουλεύουν ως τα βαθιά τους γηρατειά, να παίρνουν μικρότερη σύνταξη και να πληρώνουν ιδιωτική ασφάλιση... που ασφαλίζει μόνο τους υγιείς!».

Οπως υπογράμμισε η συντονίστρια της συζήτησης, Εφη Καλλιγά, πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Ελληνίδων, «το υπουργείο και η ΓΣΕΕ κωφεύουν μέχρι σήμερα στις διαμαρτυρίες των γυναικείων οργανώσεων αγνοώντας επιδεικτικά τις προτάσεις των γυναικείων φορέων». Προτάσεις που ήδη έχουν μοιραστεί από τις εκπροσώπους των γυναικείων οργανώσεων με φυλλάδια σε δρόμους, νοσοκομεία, τόπους δουλιάς και θα μοιραστούν επίσης στη διάρκεια της πανεργατικής απεργίας στη διαδήλωση της Πρωτομαγιάς!

Το κράτος χρωστά

Η Δέσποινα Βλαχοπούλου, από τη Σοροπτιμιστική Ενωση Ελλάδας, ανέφερε με συγκεκριμένα στοιχεία και αριθμούς πως ενώ το κράτος απομυζά 11 δισ. δραχμές το χρόνο από τους φορολογούμενους, δεν έχει πληρώσει τίποτα στο μερίδιό του της τριμερούς χρηματοδότησης της ασφάλισης, ενώ παραμένει ανασφάλιστο το ένα τρίτο περίπου των γυναικών και των νέων, καθώς και η μεγάλη πλειοψηφία των οικονομικών μεταναστών.

«Δεν μπορούμε να μιλάμε για πολιτικές ισότητας με άθλιες έως ανύπαρκτες κοινωνικές υποδομές, τις χειρότερες της Ευρώπης, τόνισε η Μαντώ Παπαφωτίου, από την Αδέσμευτη Κίνηση Γυναικών. Και ενώ το Σύνταγμα ορίζει ότι δεν αποτελούν διακρίσεις η λήψη θετικών μέτρων υπέρ των γυναικών το Ειδικό Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφαίνεται ότι τα μέτρα αυτά δεν αφορούν το χρόνο συνταξιοδότησης, αλλά την καριέρα. Αυτά, προς όφελος του κράτους των εργοδοτών. Επίσης τα δύο τρίτα των μονογονεϊκών οικογενειών βρίσκονται σε συνθήκες φτώχειας και χωρίς σύνταξη.

Μιλώντας για την υγεία και την πρόνοια, η Ευγενία Τζοάννου από την Πανελλαδική Οργάνωση Γυναικών «Η Παναθηναϊκή» επισήμανε ότι το βάρος της φροντίδας των ηλικιωμένων και των ατόμων με ειδικές ανάγκες πέφτει στις γυναίκες των ασθενέστερων τάξεων.

Ασύδοτοι οι εργοδότες

Για τη φοβερή υποβάθμιση των εργασιακών συνθηκών που πλήττουν τις Ελληνίδες μίλησε η δικηγόρος Κατίνα Καραμάνου, από την ΟΓΕ, δίνοντας έμφαση στις πιέσεις που ασκούνται από την Ευρωπαϊκή Ενωση για όλο και μεγαλύτερη διάδοση των ευέλικτων μορφών εργασίας, ώστε να μειωθεί το «μισθολογικό» και «μη μισθολογικό κόστος» των εργοδοτών.

Οι αντεργατικοί νόμοι των τελευταίων χρόνων επέβαλαν τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, την κατάργηση του οκτάωρου, των υπερωριών, των αδειών, των αποζημιώσεων, επέτρεψαν τη βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας, (που πριν δεν επιτρεπόταν και οι εργαζόμενοι δικαιώνονταν στα δικαστήρια). Ακόμα και το δανεισμό των εργαζομένων! Θύμα, κύρια η γυναίκα, που η συμμετοχή της στο εργατικό δυναμικό θεωρείται ότι έχει εφεδρικό χαρακτήρα... Οι εργοδότες αποφεύγουν να προσλάβουν νέες γυναίκες ή κάνουν συμφωνίες να μη μείνουν έγκυες για τρία - τέσσερα χρόνια μετά την πρόσληψή τους!

Παρεμβαίνοντας στη συζήτηση η καθηγήτρια και πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Μαρία Νεγρεπόντη - Δεληβάνη, επισήμανε ανάμεσα σε άλλα ότι η Ελλάδα έχει το πιο αναποτελεσματικό κράτος - πρόνοιας σε όλη την Ευρώπη.

Θα χρυσοπληρώνουμε

Κάλεσμα στις εργαζόμενες και σ' όλες τις γυναίκες του λαού μας να αντεπιτεθούν στην πολιτική που σχεδιάζει τις ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση έκανε η εκπρόσωπος του ΚΚΕ Αλέκα Γιαννούση, τονίζοντας ότι χρειάζεται να δυναμώσει η πάλη και να συσπειρωθούν στο λαϊκό μέτωπο ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό - με προοπτική την ανατροπή αυτής της πολιτικής και σε επίπεδο εξουσίας.

Η αντιασφαλιστική λαίλαπα τόνισε, δεν είναι ένα αποσπασματικό μέτρο αλλά οργανικό μέρος των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που προωθεί το κεφάλαιο, με στόχο τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, της συρρίκνωσης του δημόσιου και των δωρεάν παροχών της κοινωνικής πολιτικής και την εμπορευματοποίησή της...

Αλλά και οι εκπρόσωποι των 15 γυναικείων οργανώσεων επισήμαναν ότι το πρόβλημα της Κοινωνικής Ασφάλισης είναι πολιτικό και αναπόσπαστα δεμένο με την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, την υποβάθμιση των υπηρεσιών υγείας και κοινωνικής πρόνοιας. Η εισφοροδιαφυγή, η εισφοροαπαλλαγή, η καταλήστευση των αποθεματικών των Ταμείων, η μη ασφάλιση των εργαζομένων είναι μερικές από τις αιτίες που οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση.

Απαιτούμε

Τα αιτήματα που προβλήθηκαν είναι:

Να κατοχυρωθεί, να επεκταθεί και να εξασφαλιστεί ο δημόσιος και κοινωνικός χαρακτήρας της Κοινωνικής Ασφάλισης που πρέπει να είναι υποχρεωτική, με παροχές υψηλής ποιότητας για όλες τις εργαζόμενες, τις μετανάστριες, τις άνεργες, τις υποαπασχολημένες, χωρίς διακρίσεις και ανισότητες.

Να καθιερωθεί το 35ωρο - 5ήμερο - 7ωρο. Να μειωθούν τα συνταξιοδοτικά ηλικιακά όρια για άνδρες και γυναίκες. Να διατηρηθεί η πενταετής διαφορά στην ηλικία συνταξιοδότησης ως ελάχιστη ανταπόδοση στην υποκατάσταση του ελλείμματος του κοινωνικού κράτους και όχι ως διάκριση λόγω φύλου. Να αυξηθούν οι μισθοί και οι συντάξεις.

Να επιστραφούν τα οφειλόμενα στους ασφαλιστικούς οργανισμούς. Να υλοποιηθεί η τριμερής χρηματοδότηση. Οι οφειλέτες πολιτεία - εργοδοσία να ανταποκριθούν άμεσα στις υποχρεώσεις τους. Στο μέλλον οι εισφορές των εργαζομένων σταδιακά να καταργηθούν.

Να διευρυνθούν οι ασφαλιστικές, υγειονομικές και κοινωνικές παροχές από το κράτος σε όλους και ιδιαίτερα στις ευπαθείς ομάδες (γυναίκες με ειδικές ανάγκες, χήρες, διαζευγμένες χωρίς ασφάλιση, άγαμες μητέρες).

Δημόσια δωρεάν υγεία για όλους και για όλες. Ιδιαίτερο βάρος στην πρόληψη, την αντιμετώπιση των επαγγελματικών ασθενειών. Διασφάλιση και προστασία των αναπαραγωγικών αναγκών και δικαιωμάτων των γυναικών.

Να σταματήσει κάθε προσπάθεια αποχαρακτηρισμού και να διευρυνθούν τα βαρέα - ανθυγιεινά επαγγέλματα για τις γυναίκες, σύμφωνα με τις σύγχρονες επιστημονικές επιταγές για τα νέα επαγγέλματα, τις νέες συνθήκες εργασίας και την οργάνωση της παραγωγής.

Να εξασφαλιστεί η ασφαλιστική αυτονομία της αγρότισσας, με τη μείωση των εισφορών και να κατοχυρωθεί αγροτική σύνταξη για την ανασφάλιστη αγρότισσα.


Α. Ξ. - Β.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ