Με σκαμπανεβάσματα εξελίσσεται η κατάσταση στη Συρία, καθώς η προσωρινή αναστολή των ενδοσυριακών έμμεσων διαπραγματεύσεων στη Γενεύη φάνηκε πότε να αυξάνει τις συγκρούσεις σε κρίσιμα θέατρα του πολέμου όπως το Χαλέπι στη βόρεια Συρία και η Ανατολική Γκούτα, στα περίχωρα της Δαμασκού, και πότε να τις καταστέλλει με τη μορφή νέων, εύθραυστων συμφωνιών «παύσης πυρός», μολονότι βεβαίως οι κόντρες στην ενδοϊμπεριαλιστική σκακιέρα συνεχίζονται, χωρίς την παραμικρή αλλαγή.

Στη σειρά ποικίλων αντιφατικών και ανάμεικτων εξελίξεων της περασμένης βδομάδας ξεχώρισαν τουλάχιστον δύο ενδιαφέρουσες «συναντήσεις» που έγιναν αμφότερες την περασμένη Τετάρτη. Η πρώτη αφορά σύσκεψη 10 υπουργών Αμυνας του λεγόμενου «σκληρού» πυρήνα της συμμαχίας των ΗΠΑ κατά υποτίθεται του «Ισλαμικού Κράτους» σε Συρία και Ιράκ στη Στουτγάρδη με «προεδρεύοντα» τον Αμερικανό υπουργό Αμυνας, Αστον Κάρτερ, κατά την οποία αποφασίστηκε «κλιμάκωση» των επιχειρήσεων κατά των τζιχαντιστών «για τη διαρκή ήττα του Ισλαμικού Κράτους» (ΙΚ). Σύμφωνα με τον Κάρτερ οι ομόλογοί του μεταξύ άλλων από Αυστραλία, Ν. Ζηλανδία, Βρετανία, Γαλλία, Ολλανδία, Ιταλία, Ισπανία καθώς και Νορβηγία ζήτησαν κυρίως από τους πολιτικούς ηγέτες του Ιράκ να γεφυρώσουν τις διαφορές τους και να συγκροτήσουν ενιαίο μέτωπο κατά του «Ισλαμικού Κράτους». Ο ίδιος ωστόσο, με αφορμή τον τρίτο θάνατο Αμερικανού στρατιωτικού (από το 2014) στο Ιράκ το πρωί της 3ης Μάη σημείωσε με νόημα πως είναι ακόμη «νωρίς» για «αποτελεσματικές» επιχειρήσεις κατά του «ΙΚ» σε Συρία και Ιράκ.

Ενδιαφέρον παρουσίασε και η παράλληλη στενή σύσκεψη των υπουργών Εξωτερικών Γαλλίας και Γερμανίας στο Βερολίνο παρουσία του απεσταλμένου του ΟΗΕ στη Συρία, Στάφαν ντε Μιστούρα, και εκπροσώπου της συριακής «αντιπολίτευσης» που συμμετέχει στις συνομιλίες της Γενεύης, Ριάντ Χιτζάμπ. Στη σύσκεψη του Βερολίνου δεν έλειψαν οι γνωστές πιέσεις του Γερμανού υπουργού Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγιερ και του Γάλλου ομολόγου του Ζαν Μαρκ Ερό κατά του Σύρου Προέδρου Ασαντ, ενώ προσποιήθηκαν πως νοιάζονται για την αποκλιμάκωση των συγκρούσεων στη Συρία, τονίζοντας πως «δεν υπάρχει στρατιωτική λύση». Πράγμα που επανέλαβε ένα 24ωρο αργότερα και ο Κινέζος πρέσβης στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Αίσθηση στον κυκεώνα αντιφατικών εξελίξεων προκάλεσαν ακόμη δύο γεγονότα: Αφενός, η απόφαση Αμερικανών και Ρώσων αξιωματούχων να φτιάξουν, μεσοβδόμαδα, στη Γενεύη νέο κοινό κέντρο ελέγχου των συμφωνιών παύσης πυρός. Αφετέρου, η εντυπωσιακή συναυλία που έδωσε στο αρχαίο αμφιθέατρο της Παλμύρας ο Ρώσος αρχιμουσικός Βαλέρι Γκέργκιεφ, θέλοντας να τιμήσει με συμφωνική μουσική τα αμέτρητα θύματα του πολέμου, κίνηση βεβαίως που εντάσσεται στην προώθηση των ρωσικών συμφερόντων στην περιοχή.

Ούτε το κέντρο επιτήρησης των συμφωνιών παύσης πυρός στη Γενεύη, ούτε η συναυλία στην Παλμύρα, αρκούν για να σβήσουν τις φλόγες από τις συγκρούσεις και να ξορκίσουν τον πόλεμο. Πολύ απλά, γιατί οι αιτίες του έχουν σχέση με αντικρουόμενα συμφέροντα ισχυρών, ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που θα συνεχίζουν να υπάρχουν όσο οι λαοί δεν βάζουν με την πάλη τους τέλος την εξουσία των μονοπωλίων.

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τις τελευταίες μέρες οι στρατιωτικές κινήσεις Βρετανίας και ΗΠΑ σε Ανατολική και Δυτική Αφρική, με προφανή στόχο την προώθηση των συμφερόντων των μονοπωλίων τους έναντι γεωπολιτικών αντιπάλων, όπως η Κίνα, που έχει αναπτύξει σημαντική οικονομική, πολιτική, εμπορική και άλλη δραστηριότητα στην Υποσαχάρεια Αφρική τις τελευταίες 2,5 δεκαετίες, αλλά και έναντι συμμάχων τους, όπως η Γαλλία που παραδοσιακά συνεχίζει την εκμετάλλευση πρώην αποικιών που κατείχε στο δυτικό τμήμα της αφρικανικής ηπείρου, τροφοδοτώντας με σημαντικές πρώτες ύλες και πηγές Ενέργειας κορυφαίες γαλλικές πολυεθνικές.

Την περασμένη Δευτέρα, Αμερικανοί αξιωματούχοι υπέγραψαν νέα «μακροπρόθεσμη» συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας στην πρωτεύουσα της Σενεγάλης, Ντακάρ, με πρόσχημα «μελλοντικές διευκολύνσεις» στην καταπολέμηση της «τρομοκρατίας», των ανθρωπιστικών κρίσεων και των φυσικών καταστροφών. Το «φόβητρο» που χρησιμοποίησαν και σε αυτή την περίπτωση οι Αμερικανοί, σε συνεργασία με την κυβέρνηση της Σενεγάλης, ήταν το ίδιο που είχαν χρησιμοποιήσει και το 2001, μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη: η αποτροπή πιθανών επιθέσεων τρομοκρατικών οργανώσεων όπως η «Αλ Κάιντα» στην ευρύτερη περιοχή.

Τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν γύρω από αυτή τη νέα στρατιωτική συμφωνία των ΗΠΑ στη Σενεγάλη είναι φειδωλά. Σε γενικές γραμμές, έγινε γνωστό ότι οι αρχές της Σενεγάλης θα διευκολύνουν την πρόσβαση περίπου 40 Αμερικανών στρατιωτικών «σε διάφορες περιοχές» με τα παραπάνω προσχήματα, δίνοντάς τους παράλληλα τη δυνατότητα να «φτιάξουν» ή να «ενισχύσουν» κάποιες «εγκαταστάσεις» (που δεν προσδιορίζονται...) σε βάθος χρόνου...

Ο Αμερικανός πρέσβης στο Ντακάρ της Σενεγάλης, Τζέιμς Ζουμγουόλτ, υποστήριξε ότι η συμφωνία θα «διευκολύνει» και θα εντείνει τη διμερή «συνεργασία» για την προστασία «κοινών συμφερόντων», ενώ ο Σενεγαλέζος υπουργός Εξωτερικών, Μανκέρ Ντγιάγε, αρκέστηκε να αναφερθεί στην αντιμετώπιση «κοινών προκλήσεων ασφαλείας στην περιοχή».

Σε κάθε περίπτωση, η νέα στρατιωτική «σφήνα» των ΗΠΑ στην Σενεγάλη γίνεται με φόντο ή σε βάρος (ο χρόνος θα δείξει) της έντονης στρατιωτικής και οικονομικής δραστηριότητας που αναπτύσσει στην περιοχή, και δη σε πρώην αποικίες, η Γαλλία, που διατηρεί πάνω από 3.500 στρατιώτες σε Μάλι, Ακτή Ελεφαντοστού, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Νίγηρα, Τσαντ και αλλού, με πρόσχημα τους τζιχαντιστές είτε της «Αλ Κάιντα», είτε του «Ισλαμικού Κράτους», είτε άλλου «φρούτου» της τρομοκρατίας που καλλιεργείται στα «θερμοκήπια» των δυτικών, αραβικών και άλλων μυστικών υπηρεσιών, ως εργαλεία εξυπηρέτησης μονοπωλιακών συμφερόντων και εμβάθυνσης της εκμετάλλευσης των λαών...

Διόλου απαρατήρητη, σε όλους όσοι παρακολουθούν όσα διαδραματίζονται στην Υποσαχάρεια Αφρική, δεν πέρασε ούτε η έντονη στρατιωτική κινητικότητα που ανέπτυξε στις αρχές της βδομάδας η Βρετανία, στην Ανατολική Αφρική, και δη σε Σομαλία και Νότιο Σουδάν. Στο Μογκαντίσου της Σομαλίας έφτασαν την περασμένη Τρίτη οι πρώτοι 10 από τους συνολικά μόλις 70 Βρετανούς που θα αναπτυχθούν στην περιοχή, δήθεν για την υποστήριξη των επιχειρήσεων της στρατιάς των 22.000 στρατιωτών που έχει αναπτύξει από το 2007 στο Κέρας της Αφρικής η αποστολή της Αφρικανικής Ενωσης, ΑΜΙSOM, με πρόσχημα τους Σομαλούς τζιχαντιστές μισθοφόρους της οργάνωσης «Αλ Σαμπάμπ» (που σημαίνει «Νεολαία»).

Οι Βρετανοί στρατιώτες υποτίθεται πως θα συμμετάσχουν σε αποστολές επιμελητηριακής υποστήριξης, δημιουργίας υποδομών και αν χρειαστεί κάποιων ιδιαίτερων «υγειονομικών» υπηρεσιών, στο πλαίσιο της αναθεώρησης της βρετανικής πολιτικής «για την Αμυνα και την Ασφάλεια», που ανακοίνωσε τον περασμένο Νοέμβρη ο Βρετανός πρωθυπουργός, Ντέιβιντ Κάμερον, στο πλαίσιο αναδιάρθρωσης και περαιτέρω εκσυγχρονισμού των βρετανικών Ενόπλων Δυνάμεων, με στόχο την εξαπόλυση νέων ιμπεριαλιστικών επιχειρήσεων στο εξωτερικό με κάθε λογής προσχήματα και την αύξηση της παρουσίας και δράσης του βρετανικού ιμπεριαλισμού, με τη δημιουργία «στρατηγείων» του βρετανικού στρατού σε Μέση Ανατολή, Ασία - Ειρηνικό και Αφρική εντός του 2016.

Στο πλαίσιο αναδιάρθρωσης και εκσυγχρονισμού των βρετανικών Ενόπλων Δυνάμεων (που αποδεικνύεται «μποναμάς» για τα συμφέροντα των βρετανικών μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στους τομείς της άμυνας, της τεχνολογίας, του κυβερνο-πολέμου και της «ασφάλειας»), έφτασαν πριν λίγες μέρες στην Τζούμπα του Νοτίου Σουδάν και οι πρώτοι Βρετανοί στρατιωτικοί από τους συνολικά 300 που θα αναπτυχθούν στο πλαίσιο επιχείρησης, τάχα, «στήριξης» της χώρας, που προσπαθεί να συνέλθει από τις εδώ και δύο χρόνια καταστροφικές εμφύλιες συγκρούσεις (που προκάλεσαν και όξυναν ξένες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και συμφέροντα).

Σε κάθε περίπτωση, διαφαίνεται πως οι μελετημένες συμβολικές (και όχι μόνο) κινήσεις ΗΠΑ και Βρετανίας στον πολύχρωμο χάρτη της Αφρικής προβάλλουν ως προπομπός κλιμάκωσης μακροπρόθεσμων γεωπολιτικών σχεδιασμών, που αναπτύσσουν, με φόντο τις κόντρες των μονοπωλίων τους με ανταγωνιστικές, φίλιες ή «εχθρικές», δυνάμεις.