«Ζώνη Περάματος, Ανθρωποι - χρώμα και σίδερο», τιτλοφορείται η έκθεση που εγκαινιάζεται αύριο (7 μ.μ.) στο Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα Μερκούρη» του Δήμου Κερατσινίου, στην Αμφιάλη (Εμ. Μπενάκη 70). Διοργανωτές της ξεχωριστής αυτής παρουσίασης είναι τα σωματεία της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης. Χάρη στην αμέριστη βοήθεια των εργαζομένων, οι καλλιτέχνες επισκέφθηκαν τον περασμένο Αύγουστο τη Ζώνη Περάματος, ζωγράφισαν, φωτογράφισαν και κατέγραψαν τη ζωή της. Το υλικό αυτό αποτέλεσε τη βάση της δημιουργίας τους. Παρουσιάζονται έργα ζωγραφικής, χαρακτικής και νέων τεχνολογιών των: Ρούλας Αναγνώστου, Ουρανίας Βολανάκη, Τόνιας Γκλεζάκου, Χαράλαμπου Δαραδήμου, Ιωάννας Δελφίνο, Αργυρώς Διαμαντάκη, Κώστα Ευαγγελίου, Κώστα Καπερώνη, Μάρθας Κλήμου, Αναστασίας Κούβαρη, Εφης Μάνου, Εύας Μελά, Εύας Μήταλα, Φανής Μιχαηλίδη, Κάλλιας Παπαθεοδώρου, Γεωργίας Πετρούλια, Χρίστου Πικριδά, Γιώργου Πλακούλα, Κωνσταντίνου Ρασπόγλου, Αφροδίτης Σεζένια, Βασιλικής Σοφρά, Μαργαρίτας Σπηλιωτάκη, Σοφίας Φόρτωμα και Νίκου Χριστοφοράκη. Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 19/2 και θα λειτουργεί 10 π.μ.- 1 μ.μ. και 6-9 μ.μ.

Στο χώρο της έκθεσης, αύριο (6 μ.μ.), η θεατρική ομάδα της ΚΝΕ θα παρουσιάσει το μονόπρακτο του Μπέρτολντ Μπρεχτ «Τα όπλα της κυρα -Καρράρ» (σκηνοθεσία Αννα Συνταρίδου, μετάφραση Παναγιώτης Σκούφης). Το έργο, που παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στο 31ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «ΟΔΗΓΗΤΗ», αναφέρεται στον Ισπανικό Εμφύλιο και διαδραματίζεται σε ένα φτωχόσπιτο, σ' ένα Ανδαλουσιανό ψαροχώρι, τον Απρίλη του 1937. Πρόκειται για ένα έργο, που ιστορικοποιεί την αντίσταση του ισπανικού λαού στον πεμπτοφαλαγγίτικο φασισμό του Φράνκο, αλλά και επικαιροποιεί τα μηνύματα του Μπρεχτ: Η παθητικότητα, η «ουδετερότητα», η «λογική» του φτωχού, καταπιεσμένου λαού, ότι δεν μπορεί αυτός να πολεμήσει τους καταπιεστές του, μόνο στην ολοκληρωτική συντριβή του λαού οδηγεί. Οι καταπιεστές του λαού «δεν είναι άνθρωποι, είναι λέπρα και πρέπει να εξολοθρευτούν με τη φωτιά σαν τη λέπρα». Τον άνθρωπο τον αλλάζουν οι συνθήκες, όπως άλλαξε η «ουδέτερη», παθητική, φοβισμένη, φτωχή κυρα - Καρράρ, παίρνοντας τα όπλα κατά του φρανκισμού.

Αμεση αποκατάσταση και κρατική χρηματοδότηση χρήζουν τουλάχιστον δύο σημαντικά μνημεία των Χανίων, που η κατάστασή τους επιδεινώθηκε από το σεισμό στις 8/1. Το γεγονός αυτό αναδεικνύουν σε Ερώτησή τους στον υπουργό Πολιτισμού οι βουλευτές του ΚΚΕ, Ελπίδα Παντελάκη και Βέρα Νικολαΐδου.

Τα σοβαρότερα προβλήματα εντοπίζονται στο βενετσιάνικο μέγαρο της οδού Χάληδων και Ζαμπελίου (Παλιό Δημαρχείο) και στα Νεώρια (Ακτή Ενώσεως στον ενετικό λιμένα). Ο δήμος συνέταξε και έστειλε στο ΥΠΠΟ τεχνικές εκθέσεις αυτοψίας, όπως έκανε και με προηγούμενα έγγραφα, που αναφέρονταν στην ανάγκη αποκατάστασης αυτών των σημαντικών μνημείων. Αυτό είναι το μόνο που μπορεί να κάνει ο δήμος, αφού, όπως σημειώνεται και στην Ερώτηση, ήδη από τις αρχές του περασμένου Γενάρη ο δήμος «δήλωσε την αδυναμία του να αντεπεξέλθει στα ποσά που απαιτούνται για την αποκατάσταση των μνημείων» από το σεισμό.

Το κόστος της αποκατάστασης του βενετσιάνικου μεγάρου ανέρχεται στο 1,2 εκατ. ευρώ, συν 750.000 ευρώ, για την απαλλοτρίωση του ισογείου, που ανήκει σε ιδιώτες. Για τα Νεώρια το γενικό κόστος αποκατάστασης ανέρχεται στα 10 εκατ. ευρώ, ενώ 3 εκατ. ευρώ απαιτούνται άμεσα για σωστικές παρεμβάσεις, λόγω των πρόσθετων ζημιών από το σεισμό.

Στην Παλιά Πόλη των Χανίων, που έχει χαρακτηριστεί διατηρητέα, λόγω των πολυάριθμων μνημείων της, ένας σεισμός ήταν αρκετός για να αναδείξει και πάλι την απουσία «αντανακλαστικών» της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΠΟ για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Οι βουλευτές ρωτούν τον υπουργό αν είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης η χρηματοδότηση της αποκατάστασης των ιστορικών μνημείων των Χανίων, με ποια ποσά και με ποιο χρονοδιάγραμμα.

Σπαράγματα από την εποχή της διαμάχης των επιγόνων του Μ. Αλεξάνδρου αποκάλυψε στη Νέα Καρβάλη Καβάλας η ΙΗ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων.

Πρόκειται για δύο αρχαίους οχυρωμένους οικισμούς, που ήρθαν στο φως με εργασίες καθαρισμού στα νεότερα οχυρωματικά έργα που σώζονται στην κορυφή οχυρού λόφου, στα ανατολικά όρια της Νέας Καρβάλης. Δύο πύργοι προστάτευαν τη βόρεια πύλη του οχυρωμένου οικισμού, που ήταν η κύρια πύλη. Τα ευρήματα ενισχύουν την άποψη των αρχαιολόγων ότι η ρωμαϊκή «Εγνατία Οδός» πρέπει να περνούσε από τον αυχένα του λόφου, σε μικρή απόσταση βόρεια από το σημείο όπου σήμερα κατασκευάστηκε η σύγχρονη Εγνατία Οδός.

Το αρχικό τείχος, σύμφωνα με τα κινητά ευρήματα (κομμάτια οξυπύθμενων αμφορέων Θάσου και χάλκινα νομίσματα του Μακεδόνα βασιλιά Κάσσανδρου, 306-297 π.Χ.), χρονολογείται στο β΄ μισό του 4ου αιώνα π.Χ. Πιθανολογείται ότι στα χρόνια της διαμάχης των διαδόχων του Μ. Αλεξάνδρου, ο Κάσσανδρος, θέλοντας τον έλεγχο του πανάρχαιου δρόμου, που προϋπήρξε της Εγνατίας Οδού και οδηγούσε από την Ανατολή στη Μακεδονία, οχύρωσε το ύψωμα.

Η ΙΗ΄ ΕΠΚΑ πραγματοποίησε διερευνητική ανασκαφή στο λόφο δυτικά του οικισμού της Ν. Καρβάλης, λόγω των εκτεταμένων λαθρανασκαφών. Αποκαλύφθηκε ακόμη ένας οχυρωμένος παραθαλάσσιος οικισμός (τέλη 6ου π.Χ. αι. - μέσα 4ου π.Χ. αι). Πιθανότατα πρόκειται για εμπορικό σταθμό των αρχαίων Θασίων.