Να εγκαταλείψουν τις παρατάξεις του συμβιβασμού και να πάρουν τη θέση τους στο μεγάλο ποτάμι της λαϊκής οργής και της αντεπίθεσης καλεί τους εκπαιδευτικούς η Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ, μετά και την απόφαση της ηγεσίας της ΟΛΜΕ να ανακοινώσει το Σάββατο ότι αναστέλλεται η προγραμματισμένη για χτες στάση εργασίας. Το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών αποκαλύπτει τον ελιγμό της κυβέρνησης και τη στάση των παρατάξεων της πλειοψηφίας. Το ΠΑΜΕ αναφέρει τα εξής:

«Πρόσφατα η κυβέρνηση με αρχική εγκύκλιο που έστειλε επέβαλε σε εκπαιδευτικούς συναδέλφους υποχρεωτικές αποσπάσεις από Νομό σε Νομό και από Περιφέρεια σε Περιφέρεια, χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο διαμονής τους και τις οικογένειές τους. Η κυβέρνηση έκανε έτσι ένα ακόμα "βήμα" στην κατεύθυνση του "νέου σχολείου", της νέας διοικητικής δομής της εκπαίδευσης, της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών.

Κάτω απ' την πίεση του ΠΑΜΕ και πολλών ΕΛΜΕ που ήδη έχουν αντιμετωπίσει το πρόβλημα (Θεσσαλονίκη κ.λπ.), η ΟΛΜΕ αποφάσισε 3ωρη στάση εργασίας για τη Δευτέρα 31/1/2011. Το ΠΑΜΕ καλούσε τις τοπικές ΕΛΜΕ για άλλη μια τρίωρη στάση εργασίας για να γίνεται 24ωρη απεργία.

Απέναντι σ' αυτήν την κινητοποίηση, η κυβέρνηση προχώρησε σ' έναν ελιγμό, με μια νέα εγκύκλιό της (8142/Δ2 Μαρούσι, 28-1- 2011) που αναφέρει ότι οι μετακινήσεις από Περιφέρεια σε Περιφέρεια δε θα πραγματοποιηθούν, εφόσον βρισκόμαστε στο μέσον της χρονιάς.

Λέει καθαρά, όμως, ότι οι εκπαιδευτικοί που περισσεύουν θα αξιοποιηθούν στα πλαίσια της Περιφέρειας (άρα μετακινήσεις από Νομό σε Νομό όπως ήδη έχουν γίνει). Σα να λέμε μετακίνηση απ' την Καβάλα στον Εβρο ή απ' τη Λήμνο στη Σάμο!

Εξίσου άθλια είναι και η διατύπωση για το "μέσον της χρονιάς". Σα να λέμε ότι αν δεν ήταν στο μέσο της χρονιάς τότε θα ήταν "φυσιολογικό" και κανονικό ή θα "πραγματοποιήσω τη συγκεκριμένη εγκύκλιο από την αρχή της άλλης σχολικής χρονιάς".

Απέναντι σ' αυτήν την κοροϊδία, η ηγεσία της ΟΛΜΕ σαν έτοιμη από καιρό "ανέκρουσε πρύμναν", ακυρώνοντας (διά τηλεφώνου - περιφοράς) τη στάση εργασίας και χαρακτηρίζοντας τον ελιγμό της κυβέρνησης σαν μια "πρώτη νίκη"! Η συγκεκριμένη απόφαση είναι άλλη μια πράξη στήριξης του σχολείου της αγοράς και της επιχειρηματικότητας.

Οσον αφορά τις συνδικαλιστικές παρατάξεις ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ, σε όλους εμάς τους υποψιασμένους δεν υπάρχουν αυταπάτες για το ρόλο τους και τη στήριξη που δίνουν στο σχολείο της αγοράς. Το ρόλο όμως αυτό δε θα μπορούσαν να τον παίξουν με τέτοια ευκολία, αν δεν είχαν και τη στήριξη από τα αριστερά τους δεκανίκια, από τις ηγεσίες της ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ και των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ. Οι εν λόγω παρατάξεις του οπορτουνισμού, όχι μόνο συμφώνησαν να χαρακτηρίσουν την εγκύκλιο του υπουργείου σαν "νίκη", αλλά κυρίως αυτοί ανέλαβαν εργολαβικά να βγάλουν ασπροπρόσωπο το υπουργείο Παιδείας και την ΟΛΜΕ, πανηγυρίζοντας δημόσια για τη "μεγάλη κατάκτηση του κινήματος" (!) (βλ. άρθρα στελεχών τους στο διαδίκτυο).

Το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών δεν εκπλήσσεται. Οι οπορτουνιστές των Παρεμβάσεων και του ΣΥΝ δεν είναι "μια άλλη άποψη" μέσα στο κίνημα. Είναι μέρος των πλειοψηφιών σε ΔΟΕ - ΟΛΜΕ, με συγκεκριμένο ρόλο, όπως αποδεικνύει η μέχρι τώρα στάση τους απέναντι στις αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση, στο κίνημα και στο ΠΑΜΕ.

Το ΠΑΜΕ καλεί τις ΕΛΜΕ να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους, να οργανώσουν τον αγώνα απ' τα κάτω, να κηρύξουν στάσεις εργασίας σε χρόνο που αυτές θα αποφασίσουν.

Καλούμε κάθε έντιμο αγωνιστή εκπαιδευτικό να βγάλει τα συμπεράσματά του, να εγκαταλείψει τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες οποιασδήποτε απόχρωσης.

Ο ταξικός πόλεμος, όπως και κάθε πόλεμος, έχει δύο συγκρουόμενους "στρατούς". Οποιος παριστάνει ότι μένει στη μέση της αντιπαράθεσης, αντικειμενικά δίνει χέρι βοήθειας στον επιτιθέμενο, στο σύστημα, στον εχθρό. Τέρμα πια οι αυταπάτες. Οι μάσκες πέφτουν. Εγκαταλείψτε τους. Πάρτε τη θέση που σας ανήκει στο μεγάλο ποτάμι της λαϊκής οργής και της αντεπίθεσης. Συσπειρωθείτε στο ΠΑΜΕ».

Αξίζει να σημειώσουμε ότι δύο ΕΛΜΕ της Θεσσαλονίκης (Α και Β') - εκεί που υπάρχει το πρόβλημα με τις υποχρεωτικές αποσπάσεις - απειθάρχησαν στην απόφαση της ΟΛΜΕ και πραγματοποίησαν τη στάση εργασίας.

Για κατάργηση του «γενικευμένου καθεστώτος ανομίας» στα πανεπιστήμια κάνει λόγο στη χτεσινή συνέντευξή της στα «Νέα» η υπουργός Παιδείας, Α. Διαμαντοπούλου. Η υπουργός Παιδείας, συνεχίζοντας τις κυβερνητικές τοποθετήσεις για την «ανομία» που πρέπει να παταχθεί, μίλησε για ...διαχείριση του ασύλου, μέσω του νέου νόμου - πλαισίου που προωθείται για τη διαμόρφωση του Πανεπιστημίου ΑΕ.

Η κυβέρνηση φτιάχνει το πανεπιστήμιο της «αγοράς» και σκοπεύει η οριστική κατάργηση του ασύλου να έρθει σαν ώριμο φρούτο. Προς το παρόν το θέμα θα ...αντιμετωπιστεί μέσω του μοντέλου διοίκησης. Το Συμβούλιο του κάθε ιδρύματος (στο σχέδιο της κυβέρνησης προβλέπεται τα ιδρύματα να διοικούνται από συμβούλια, όπου θα συμμετέχουν και εξωπανεπιστημιακοί, δηλαδή «καθαροί» μάνατζερ) θα «θέτει στόχους και να προωθεί την κοινωνική λογοδοσία και τον έλεγχο σε κάθε ίδρυμα», υποστήριξε η Α. Διαμαντοπούλου. Προφανώς αυτό θα χειρίζεται και τα ζητήματα του ασύλου (μέχρι τώρα ήταν ευθύνη της πρυτανείας).

Η αρμόδια υπουργός κάνει καθαρό ότι η διακίνηση ιδεών όχι μόνο δεν εξασφαλίζεται, αλλά υποτάσσεται στα συμφέροντα των επιχειρήσεων και της «ανταγωνιστικότητας» των πανεπιστημίων. Οπως αναφέρει, η διακίνηση ιδεών θα εξασφαλίζεται από ένα «ανοικτό και ασφαλές, δημόσιο εκπαιδευτικό ίδρυμα στο οποίο θα υπάρχουν εσωτερικοί κανόνες από τη χρηματοδότηση και συμμετοχή στις εξετάσεις μέχρι την είσοδο στα κτίρια».

Υπενθυμίζουμε ότι, σύμφωνα με το σχέδιο, τα πανεπιστήμια θα έχουν κρατική χρηματοδότηση, σύμφωνα με την «ανταγωνιστικότητά» τους, κάτι το οποίο σημαίνει ότι κριτήριο θα είναι οι σχέσεις και οι «μπίζνες» τους με τις επιχειρήσεις. Σε αυτό το πανεπιστήμιο το άσυλο, με την ουσιαστική του έννοια, δε χωράει. Η υπουργός, άλλωστε, το ξεκαθάρισε: «Οι μεγάλες προκλήσεις δεν αντιμετωπίζονται με στερεότυπα και ιδεοληψίες του παρελθόντος. π.χ. δεν μπορεί σήμερα να συζητάμε το ακαδημαϊκό άσυλο, τη βουλευτική ασυλία, το πολιτικό άσυλο για πρόσφυγες και μετανάστες, με όρους περασμένων δεκαετιών».

Στο μεταξύ, χτες, στο πλαίσιο του «διαλόγου» για το νόμο - πλαίσιο το υπουργείο (!) ανέλαβε τη διανομή ενός κειμένου 20 πανεπιστημιακών. Το κείμενο απ' το υπουργείο χαρακτηρίζεται «συμβολή» στη «δημόσια διαβούλευση» και οι πανεπιστημιακοί υποστηρίζουν ότι «ο δημοκρατικός ρεαλιστικός διάλογος μπορεί να φέρει αποτελέσματα»...