- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Απείλησε και με νέες επεμβάσεις σε Ιράκ και Συρία, με πρόσχημα τους τζιχαντιστές
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.--
Με το μείγμα επεκτατικής διαχείρισης, που προωθεί την καπιταλιστική κερδοφορία και δίνει κάποια ψιχία στους πιο χαμηλά εργαζόμενους, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, στη χτεσινή ετήσια ομιλία του για την «Κατάσταση της Ενωσης», επιχείρησε να χειραγωγήσει τα λαϊκά στρώματα. (Είναι το ίδιο μείγμα που εκθειάζουν οι απανταχού στον κόσμο οπορτουνιστές και επίδοξοι διαχειριστές, όπως το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς και ο ΣΥΡΙΖΑ). Την ίδια ώρα, προανήγγειλε τη συνέχιση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων.
Καλώντας τους Αμερικανούς «να αλλάξουν σελίδα μετά από χρόνια οικονομικής αναταραχής, τρομοκρατίας και μακροχρόνιους πολέμους», παρουσίασε ένα πρόγραμμα φοροαπαλλαγών στη μεσαία τάξη, αυξήσεις - ψίχουλα στους μισθούς πείνας εκατομμυρίων Αμερικανών εργαζομένων και, για «ξεκάρφωμα», μικρή αύξηση της φορολογίας των πιο πλούσιων και των εταιρειών με περιουσιακά στοιχεία άνω των 50 δισ. δολαρίων, για να χρηματοδοτήσει - υποτίθεται - την εκπαίδευση και την υγεία, δηλαδή τις υπηρεσίες πτωχοκομείου.
Αυτά τα «μερεμέτια» - και παρά την προβλεπόμενη για το 2015 ανάπτυξη του ΑΕΠ 3,8% - δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τη βαρβαρότητα που βιώνουν τα πάνω από 50 εκατομμύρια Αμερικανοί εργαζόμενοι και άνεργοι, που ζουν κοντά ή κάτω από τα όρια της φτώχειας, οι στρατιές των εκατομμυρίων άλλων κακοπληρωμένων, χαμηλόμισθων εργατών.
Κατά τα άλλα, ο Ομπάμα πρότεινε επίσπευση των διαδικασιών για την επίτευξη συμφωνιών «ελεύθερου εμπορίου» με Ευρώπη και Ασία, ως έναν επιπρόσθετο τρόπο θωράκισης και προώθησης των συμφερόντων των αμερικανικών μονοπωλίων.
«Μαγική» εικόνα παρουσίασε ο Ομπάμα και όσον αφορά την εξωτερική πολιτική της λεγόμενης «ήπιας ισχύος», υποστηρίζοντας ότι οι επιδρομές σε Συρία και Ιράκ αποδίδουν, μολονότι... αμέσως μετά ζήτησε νέα εξουσιοδότηση για «άσκηση βίας». Εμφάνισε σαν «πιο έξυπνη» πολιτική τη στρατιωτική και αντιτρομοκρατική συνεργασία με χώρες όπως το Αφγανιστάν, «αντί της αποστολής χερσαίων, πολυάριθμων δυνάμεων για μεγάλο διάστημα».
Εξέφρασε ικανοποίηση που οι δυτικές κυρώσεις αποδυνάμωσαν τη Ρωσία, χαρακτηρίζοντάς την «απομονωμένη με οικονομία υπό κατάρρευση». Επιχειρηματολόγησε υπέρ της ομαλοποίησης των σχέσεων ΗΠΑ - Κούβας λέγοντας πως οι 50ετείς κυρώσεις ήταν αναποτελεσματικές και αντιτάχτηκε στο ενδεχόμενο νέων κυρώσεων από το Κογκρέσο στο Ιράν ενώ διαρκούν οι διαπραγματεύσεις για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα.
Απαίτησε, τέλος, τη στήριξη του Κογκρέσου σε νομοθετήματα για την ακόμη μεγαλύτερη πρόσβαση των μυστικών υπηρεσιών σε προσωπικά δεδομένα ηλεκτρονικών τηλεπικοινωνιών, με πρόσχημα την «κυβερνοασφάλεια».
Η ομιλία Ομπάμα δεν πέρασε απαρατήρητη από τη Ρωσία, στο πλαίσιο του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Ο Ντμίτρι Πεσκόφ, εκπρόσωπος του Ρώσου Προέδρου, κατηγόρησε την Ουάσιγκτον για αλαζονική εξωτερική πολιτική και απόπειρες απομόνωσης της Ρωσίας. Παράλληλα, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ στηλίτευσε την ομιλία Ομπάμα, τονίζοντας ότι «απέδειξε τη θέληση των ΗΠΑ να κυριαρχήσουν στον κόσμο και όχι την υποτιθέμενη βούλησή τους να είναι πρώτες μεταξύ ίσων». Εκτιμώντας, τέλος, πως οι ρωσο - αμερικανικές σχέσεις επιδεινώθηκαν, ζήτησε περισσότερη συνεργασία, ιδιαίτερα όσον αφορά σε θέματα που αφορούν το Ιράν και τις προσπάθειες για τερματισμό του πολέμου στη Συρία.
Μόνο την επόμενη τριετία η κυβέρνηση προορίζει 735 εκατ. ευρώ «αντισταθμίζοντας» με «οικονομίες στις δημόσιες δαπάνες»
«Παγκινητοποίηση κατά της τρομοκρατίας» σημειώνει το σύνθημα, στην πλάτη του Μ. Βαλς, στη χτεσινή συνέντευξη |
Επίσημες ανακοινώσεις για τα επόμενα μέτρα «αντιμετώπισης της τρομοκρατίας» έκανε χτες ο Γάλλος πρωθυπουργός, Μανουέλ Βαλς. Πρόκειται για μέτρα που στο όνομα του «αντιτρομοκρατικού πολέμου» εντείνουν την αστυνομοκρατία και συνολικά τους μηχανισμούς καταστολής και «ασφαλείας». Αλλωστε, ήδη, στα μεγάλα αστικά κέντρα περιπολούν 10.500 στρατιώτες, οι μισοί στην ευρύτερη περιφέρεια της πρωτεύουσας.
Ο Βαλς στάθηκε ιδιαίτερα στην ανανέωση του εξοπλισμού των δυνάμεων ασφαλείας. Είναι χαρακτηριστικό ότι, μόνο στην επόμενη τριετία, οι δαπάνες για «υλικά» (βλέπε και προσωπικά μέσα εξοπλισμού των σωμάτων καταστολής) θα φτάσουν τα 425 εκατομμύρια ευρώ.
Συνολικά, τα νέα «αντιτρομοκρατικά μέτρα» θα κοστίσουν στο γαλλικό λαό πάνω από 735 εκατομμύρια ευρώ την επόμενη τριετία. Ο πρωθυπουργός επισήμανε ότι οι δαπάνες αυτές «θα αντισταθμισθούν με οικονομίες που θα γίνουν στο σύνολο των δημόσιων δαπανών, χρόνο με το χρόνο», προμηνύοντας δηλαδή νέο «εξορθολογισμό» τους με τα κριτήρια της αστικής τάξης, που κόβει από Πρόνοια, Υγεία, Παιδεία κ.τ.λ. ώστε «κάνοντας οικονομίες» να αναπροσαρμόζει τη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού στις σύγχρονες ανάγκες της πλουτοκρατίας.
Μεταξύ άλλων, ανακοινώθηκε ότι θα δημιουργηθούν 2.680 «νέες θέσεις εργασίας» σε διάφορους τομείς που συνδέονται με την «αντιμετώπιση της τρομοκρατίας», όπως το υπουργείο Αμυνας, οι εισαγγελικές αρχές, το προσωπικό των φυλακών, τα τελωνεία.
Ειδική μέριμνα θα υπάρξει για την ενίσχυση των κρατικών υπηρεσιών «Πληροφοριών», που θα στελεχωθούν με 1.400 άτομα. Επιπλέον, τις επόμενες βδομάδες θα κατατεθεί στη Βουλή νομοσχέδιο για τις υπηρεσίες «Πληροφοριών» ώστε αυτές να αποκτήσουν τα «δικαστικά μέσα» με τα οποία θα εκπληρώσουν την αποστολή τους. Σύμφωνα με τη «Λε Μοντ» ο Βαλς δεν έδωσε περισσότερες διευκρινίσεις, εκτός από μια γενικόλογη αναφορά για «εγγύηση ενός εξωτερικού και ανεξάρτητου ελέγχου των δραστηριοτήτων». Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι φορές που αστικές κυβερνήσεις σε πολλές χώρες, στο όνομα της αντιμετώπισης της «τρομοκρατίας» ή «εθνικών κινδύνων», προωθούν μέτρα ασφυκτικού ελέγχου και φακελώματος που στοχοποιούν και αγωνιστές του εργατικού - λαϊκού κινήματος.
Επιπλέον, η γαλλική κυβέρνηση θα ενισχύσει την «απο-ριζοσπαστικοποίηση» κρατούμενων «τζιχαντιστών», με τρόπους όπως η στενότερη παρακολούθησή τους στις φυλακές, οι νέες προσλήψεις μουσουλμάνων ιερωμένων στις φυλακές.
Ακόμα, προωθούνται «πιο γρήγορες και πιο αποτελεσματικές» διαδικασίες για να μπλοκάρονται ιστοσελίδες που θεωρείται ότι στηρίζουν την τρομοκρατία, αλλά και καλύτερος έλεγχος των συνόρων, «στο πλαίσιο της Σένγκεν», με στενότερη παρακολούθηση και των μετακινήσεων.
ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ όσο συγκλίνουν στρατηγικά στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου τόσο οξύνουν την - αποπροσανατολιστική για το λαό - μεταξύ τους πόλωση, για να αποκρύψουν το πόσο ίδιοι είναι σε βασικά σημεία της πολιτικής τους: Να κρύψουν το γεγονός ότι κανείς τους δε θέτει ζήτημα αναπλήρωσης των απωλειών. Ο ένας μοιράζει «κοινωνικά μερίσματα» των 500 ευρώ εφάπαξ στους πιο εξαθλιωμένους, ο άλλος υπόσχεται συσσίτια και επιστροφή της 13ης σύνταξης μόνο για όσους συνταξιούχους έχουν εισόδημα κάτω από 700 ευρώ. Επίσης, για να κρύψουν ότι και οι δύο εξαρτούν την καλυτέρευση της ζωής των εργαζομένων από την πορεία της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Η ΝΔ λέει ότι δε γίνονται «παραχωρήσεις» αν δεν έχουμε πρώτα υψηλών ρυθμών σταθερή ανάπτυξη, ώστε να υπάρχουν λεφτά στα ταμεία. Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι η βελτίωση της ζωής του λαού εξαρτάται από την οικονομική ανάπτυξη. Ομως, από την πείρα τους, οι εργαζόμενοι ξέρουν ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη προϋποθέτει τη δική τους φτώχεια.
Παραπέρα, η κοκορομαχία τους αποσκοπεί να κρύψει ότι διαγκωνίζονται για το ποιος εγγυάται καλύτερα τη συνοχή και σωτηρία της ΕΕ και του ευρώ. Σ' αυτό το πλαίσιο, αναγνωρίζουν και οι δύο το χρέος, δεσμεύονται ότι θα είναι συνεπείς στην αποπληρωμή του, ανεξάρτητα αν ο ένας ζητάει γενναίο «κούρεμα» και ο άλλος «επιμήκυνση». Αναγνώριση, όμως, του χρέους (που δεν το δημιούργησε ο λαός, αλλά δάνεια για κίνητρα και προνόμια στο κεφάλαιο, χαριστικοί νόμοι στα μονοπώλια) σημαίνει θηλιά στο λαό, με μέτρα λιτότητας και μνημόνια διαρκείας.
Κρύβουν, επίσης, ότι ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ εξαρτούν την τύχη του ελληνικού λαού από τον ευρωμονόδρομο, τις εξελίξεις στην ΕΕ, μια ιμπεριαλιστική, αντιλαϊκή ένωση, όπου κυριαρχούν η ανισοτιμία, η ανισομετρία ανάμεσα σε κράτη - μέλη, με μόνιμα θύματα τους λαούς. Εξ ου και σε Γαλλία ή Ιταλία - που θεωρεί ο ΣΥΡΙΖΑ ως «συμμάχους» (ο «Νότος» της Ευρώπης ενάντια στο... μερκελισμό) - τα αντιλαϊκά μέτρα δεν έχουν τελειωμό.
Τέλος, και οι δύο διαγκωνίζονται για το ποιος μπορεί καλύτερα να εξασφαλίσει τις επενδύσεις των κεφαλαιοκρατών με συγκεκριμένες δεσμεύσεις που ανέλαβε ο Σαμαράς, παρουσιάζοντας πρόσφατα το οικονομικό πρόγραμμα της ΝΔ, αλλά και ο Τσίπρας, με το περιλάλητο «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης». Κρύβουν, βέβαια, από το λαό ότι οι επίδοξοι «επενδυτές» ζητάνε να προχωρήσουν οι αντεργατικές - αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις για να επενδύσουν. Αποσιωπούν ότι ευνοϊκό επιχειρηματικό περιβάλλον σημαίνει διατήρηση και ενίσχυση του αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου.
Σε κάθε περίπτωση, και οι δύο εγγυώνται συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής του ευρωμονόδρομου, συναγωνίζονται μόνο στο πόσα ψίχουλα επιφυλάσσουν για μερικούς εξαθλιωμένους. Γίνεται έτσι φανερό πως για τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού την επομένη των εκλογών όλη η αντιλαϊκή πραγματικότητα θα είναι στη θέση της. Πως το να αλλάζουν κυβερνήσεις ενόσω ο λαός συνεχίζει να πορεύεται στην κατεύθυνση του κεφαλαίου και των κομμάτων του μόνο στον γκρεμό τον οδηγεί. Γι' αυτό και ο λαός χρειάζεται να αλλάξει κατεύθυνση, χρειάζεται ένα πανίσχυρο ΚΚΕ. Για να οργανωθεί η λαϊκή συμμαχία, να δυναμώσει η εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση, που θα βάζει εμπόδια, θα διεκδικεί κάλυψη όλων των απωλειών, κατάργηση όλων των αντιλαϊκών νόμων, ικανοποίηση όλων των αναγκών της λαϊκής οικογένειας, θα ανοίγει αγωνιστικά δρόμους για την οριστική ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.
