ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 22 Αυγούστου 1997
Σελ. /24
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Αμάν μπέρδεμα!

Δεκαεννιά Αυγούστου του σωτήριου έτους 1997, τρία χρόνια πριν ανατείλει ο κυβερνο - αιώνας και λίγα εικοσιτετράωρα μετά την επίσκεψη της Νταϊάνας, κάποια τρελά αμερικανάκια, "σπαταλώντας" ατέλειωτες ώρες, πόνο, ελπίδα, αγώνα, κατάφεραν να μας ξαφνιάσουν και να μας μπερδέψουν... Η αφορμή στο διεθνή Τύπο δόθηκε... εικόνες μας πλημμύρισαν... Εικόνα πρώτη: ο ενθουσιασμός. Εικόνα δεύτερη: η πίστη. Εικόνα τρίτη: η αισιοδοξία. Εικόνα τέταρτη: η ελπίδα... Μ' ένα έκτακτο δελτίο ανακοινώθηκε η συμφωνία, τρέξανε λοιπόν όλοι με τα link, επιτόπου, έκπληκτοι... "Αλήθεια σας λέω! Είναι αδύνατον να σας περιγράψω αυτό που συμβαίνει" ανακράζει ο φέρελπις δημοσιογραφίσκος κάποιου από τα πολυάριθμα αμερικανικά τηλεοπτικά δίκτυα, "κανείς δεν το περίμενε και όμως οι απεργοί της UPS έχουν πλημμυρίσει τους δρόμους και τα πάρκα γιορτάζοντας την επίτευξη της καταρχήν συμφωνίας με την εργοδοσία, που ικανοποιεί σχεδόν καθολικά τα αιτήματά τους! Είναι απίστευτο!".

Ολα ξεκίνησαν στις 4 Αυγούστου, όταν το Συνδικάτο των Teamsters αποφάσισε μία απεργία επ' αόριστο, μέχρι την τελική ικανοποίηση των αιτημάτων τους, που σε όλους φάνταζαν "υπερβολικά". Σε όλους αυτούς που τους έχουν ριγμένους και δε μιλάνε, που η ζωή μοιάζει πιο πολύ μαρτύριο. Για αυτούς που βασιλεύει έρεβος και απελπισία, παντού. Κόντρα σε αυτούς κάτι "γενναίοι" από άλλες ίσως εποχές, με ένα βλέμμα αθώο που κοιτάει στο παρόν, αλλά την ίδια στιγμή στο παρελθόν των νεκρών εργατών της πρωτομαγιάς στο Σικάγο, των Σάνκο και Βανσέτι, των νεκρών της Union Square... Δύο τρία πράγματα που δεν υποψιάζονταν γι' αυτούς: Αναχρονιστικοί, παλαιομοδίτες, αισθηματίες, ταραγμένοι, σκληροί, ανυπόφοροι, οργισμένοι, ξεροκέφαλοι, απόλυτοι, απροσάρμοστοι, αποφασισμένοι. Δηλαδή γενναίοι, σε μια κοινωνία που δεν τους δίδαξε παρά να είναι ανταγωνιστικοί, εσωστρεφείς, απομονωμένοι, χωρίς οράματα, χωρίς ελπίδες... και ξαφνικά - ο τρόπος του λέγειν ξαφνικά - τα αμερικανάκια βρέθηκαν απέναντι στην αλήθεια. Δύσκολο πράγμα η αλήθεια. Κι όμως κάτι έμαθαν, η ανάγκη τους έμαθε να ακούσουν τους χτύπους της ζωής και ν' ανάψει πάλι η ελπίδα, να θερμανθεί το ψυχρό εσωτερικό και εξωτερικό σύμπαν και να ζεστάνει και τους υπολοίπους που άρχιζαν να υποψιάζονται ότι και αυτοί μπορεί να βρεθούν από τη μεριά των νικητών... Και ο κόσμος τους στήριξε, άλλοι ηθικά, ακόμα και κάποιοι οικονομικά για να αντέξουν και να μπορέσουν να νικήσουν. Υπήρξε προβληματισμός πάνω στα νέα οικονομικά οδοφράγματα. Προβληματισμός και προσήλωση στο όραμα που δεν προσπάθησε να συγκολλήσει αυταπάτες και με λέξεις σύγχρονες, ζεστές, αιχμηρές, αιώνιες έκανε την "τελευταία ντρίπλα" στην απληστία των μάνατζερ.

Μάλλον η εργοδοσία της UPS, όταν έκλεινε τη συμφωνία δεν είχε ακούσει για τον Ανδρέα Εμπειρίκο. Αν έστω και ένας, κάποιος τέλος πάντων, από τους "υπερπολιτισμένους" και "υπερκορεσμένους" μάνατζερ είχε τύχει να ξεφυλλίσει κάποτε μερικές σελίδες του, μπορεί και να καταλάβαινε ότι τελικά "Η πλάστιξ κλείνει κει που προτιμάμε/κατά την ερμηνεία που της δίνουμε/κάθε φορά που επιτυγχάνουμε στα ζάρια". Μόνο που κάποιος άλλος κέρδισε αυτή τη φορά στα ζάρια... Να 'ναι προσωρινό; Μπορεί; Πάντως στοιχηματίζω πως δεν πρόκειται περί συνωμοσίας, περί σκευωρίας και αδιαφανών σκοτεινών κυκλωμάτων. Στις άκρες των δακτύλων μαζεύουμε θραύσματα αισιοδοξίας, που εμπνέουν νέες ελπίδες και δίψα για ζωή, έστω και με αυτή τη "Made in USA" αφορμή.

Χριστίνα ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ


Εκμετάλλευση χωρίς όρια

Ανασφάλιστους ή με μειωμένο ένσημο εργαζόμενους απασχολούσε στο μετρό υπεργολάβος, του οποίου τη δράση περιγράφει ένας εργαζόμενος - θύμα

Οι απολύσεις, που έχουν ξεπεράσει τον τελευταίο χρόνο τις 800,είναι το μόνο που προχωρεί στις εργασίες κατασκευής του μετρό, καθώς οι κύριες εργασίες διάνοιξης σήραγγας παραμένουν "παγωμένες" και ολοένα και νέα προβλήματα παρουσιάζονται, τα οποία επιβαρύνουν υπέρογκα το κόστος και μεταθέτουν στο απώτερο μέλλον την ολοκλήρωσή του.

Η εξεύρεση των "τεχνικών λύσεων" για το προχώρημα του έργου είναι η επίσημη εκδοχή των αλλεπάλληλων διαπραγματεύσεων, που πραγματοποιούνται εδώ και ένα χρόνο, μεταξύ της κατασκευάστριας κοινοπραξίας "Ολυμπιακό Μετρό",της δημόσιας εταιρίας "Αττικό Μετρό" και του υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ. Στην πραγματικότητα, εκεί που σκοντάφτει το ζήτημα, είναι οι εκβιασμοί των εργολάβων για επιπλέον "πανωπροίκια" δεκάδων δισ. δραχμών, πατώντας στην ανεύθυνη στάση της κυβέρνησης.

Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση, διάφοροι υπεργολάβοι, που έχουν αναλάβει επιμέρους εργασίες στο έργο, δρουν ασύδοτα, όπως η εταιρία ANTIRUST ΕΠΕ,η οποία έχει αναλάβει τον ελαιοχρωματισμό 8 σταθμών στο μετρό. Η εταιρία απασχολούσε στις εργασίες αυτές κατά καιρούς 30 - 40 ανασφάλιστους εργαζόμενους, στην πλειοψηφία αλλοδαπούς. Ορισμένους τους εμφάνιζε στις καταστάσεις ως υπαλλήλους, με αποτέλεσμα να επικολλά φθηνότερα ένσημα και να κερδίζει έτσι εκατ. δραχμές σε βάρος των εργαζομένων και του ΙΚΑ. Επίσης, καταστρατηγούσε το 7ωρο που ισχύει για τους οικοδόμους και δεν πλήρωνε τις υπερωρίες.

Οταν οι εργαζόμενοι διαμαρτύρονταν γι' αυτό, τους "πετούσε στο δρόμο" και μάλιστα χωρίς να τους κάνει καταγγελία σύμβασης! Μετά από παρέμβαση του Παραρτήματος Εργαζομένων στο Μετρό του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας έγινε καταγγελία και στην Επιθεώρηση Εργασίας και στο ΙΚΑ.

Είναι χαρακτηριστική η επιστολή που έστειλε στο "Ρ" ένας απ' τους εργαζόμενους - θύματα, ο Σ. Κωλέττης,με την οποία καταγγέλλει την "απάτη σε βάρος μας και προς το ΙΚΑ". Αναφέρει συγκεκριμένα: "Το επάγγελμά μου είναι ελαιοχρωματιστής και προσλήφθηκα στις 25/6/96 από τον υπεργολάβο του μετρό ANTIRUST ΕΠΕ. Είχε κάνει σύμβαση με το μετρό και απασχολούσε 30 άτομα, ξένους και λίγους Ελληνες, χωρίς ΙΚΑ, χωρίς τίποτε, και αυτό απ' το '95. Την απάτη την έχουν κάνει μαζί με υπεύθυνους του μετρό, αφού για να δοθούν οι πιστώσεις σε δημόσιο έργο πρέπει να πάρουν βεβαιώσεις από το ΙΚΑ, την εφορία κλπ. Εχουν βάψει το μισό μετρό χωρίς ΙΚΑ. Πώς έπαιρναν τις πιστώσεις;

Δεν μπορούμε να μπούμε και στο Ταμείο Ανεργίας, διότι μας απέλυσε επειδή ζητήσαμε τα ένσημά μας. Ούτε το χαρτί απόλυσης μας έδωσε. Τι θα κάνουμε; Μπορεί να βάλει κάποιο μέσον η εταιρία και να τα πάρουμε μετά από 8 χρόνια, όπως πήρα κάτι άλλα ένσημα από το ΙΚΑ Πειραιά.

Επίσης, μας χρωστάει και από 1 ώρα τη μέρα. Ούτε αυτά μας πλήρωσε, ούτε δώρο Πάσχα, ούτε άδεια για το καλοκαίρι. Ισως να είναι μεγάλη και η φοροδιαφυγή. Οπως δεν έπαιρνε βεβαίωση απ' το ΙΚΑ, έτσι πρέπει να έκανε και με την εφορία. Τι πρέπει να κάνουμε; Αυτοί καλά αρμέγουν το κράτος με τα απολογιστικά (σ.σ. απολογισμός κόστους). Μιλάμε για γερά φαγοπότια".

Ντ. Ν.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ