Μια ζωή στην ίδια τάξη το αστικό πολιτικό σύστημα της χώρας μας. Στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών, για τις υποκλοπές, μάταια προσπάθησε να συγκαλύψει τον βρώμικο ρόλο του ενάντια στον λαό. Η κυβέρνηση και τα κόμματα εξουσίας, ρίχνοντας τις ευθύνες το ένα στο άλλο, αποκάλυψαν τη διαχρονική σκυταλοδρομία της αντίδρασης.

Ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης απολογήθηκε ότι πρόκειται για «υπηρεσιακή αστοχία» και διαβεβαίωσε με θράσος πως οι κρατικοί μηχανισμοί παρακολούθησης θα γίνουν πιο λειτουργικοί και αποτελεσματικοί στην καταπάτηση των λαϊκών δικαιωμάτων.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας κατηγόρησε για τις υποκλοπές το «παρακράτος του Μητσοτάκη», που πλήττει τις αρχές της αστικής δημοκρατίας, και με περίσσια υποκρισία δήλωσε πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε εγγυήτρια της διασφάλισης του απορρήτου των επικοινωνιών. Και οι δυο αυτοί αρχηγοί δεν είπαν τίποτε για τις υποκλοπές που καταγγέλθηκαν στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ.

Το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ φωνάζει για την υποκλοπή σε βάρος του προέδρου του και ορισμένων άλλων, αλλά έχει υπερψηφίσει το ισχύον θεσμικό πλαίσιο για τις υποκλοπές.

Ομως, όλα τα αστικά κόμματα είχαν το «σκονάκι» τους. Προτάσεις για νομοθετικές ρυθμίσεις που υποτίθεται θα αντιμετωπίσουν τις «στρεβλώσεις» στη λειτουργία των κρατικών μηχανισμών παρακολούθησης και θα ενισχύσουν τους θεσμούς του «κράτους δικαίου». Ορκοι στο όνομα της συνταγματικής αστικής νομιμότητας. Συνισταμένη τους, η θωράκιση της διαδικασίας νομιμοποίησης των υποκλοπών και το πλασάρισμά τους στον λαό ως «κανονικότητα».

Για τον θεσμικό «λύκο», το βαθιά αντιδραστικό πλαίσιο των υποκλοπών, «μούγκα στη στρούγκα» των αστικών κομμάτων. Μέσα στους καπνούς των κοινοβουλευτικών τους πυροτεχνημάτων, επιχείρησαν να κρύψουν το τέρας παρακολουθήσεων, υποκλοπών και φακελώματος, που όλα τα κόμματα εξουσίας δημιούργησαν, εξέθρεψαν και γιγάντωσαν.

Με το αστικό Σύνταγμα της χώρας άφησαν ανοιχτή την πίσω πόρτα της αστικής δημοκρατίας για τις μαζικές υποκλοπές, με επίκληση της έννοιας - λάστιχο «εθνική ασφάλεια». Με τους Κανονισμούς και τις Οδηγίες της ΕΕ που προσυπέγραφαν, για δήθεν αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, του εξτρεμισμού και πρόσφατα της ριζοσπαστικοποίησης, διασφάλισαν και την προληπτική παρακολούθηση, τις υποκλοπές, την επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων, το μαζικό φακέλωμα του λαού, καθώς και τη διακίνηση του κατασκοπευτικού λογισμικού.

Σ' αυτό το πλαίσιο, που στήθηκε στους σκοτεινούς βραχίονες του αστικού κράτους, με τις οδηγίες των μυστικών υπηρεσιών των «μεγάλων συμμάχων», και προσαρμόστηκε στις κατευθύνσεις της ΕΕ, ακολουθώντας τις εξελίξεις σε μεθοδολογίες και τεχνολογικές υποδομές, λειτουργεί και η «ομερτά» αυτών που υπηρετούν το αστικό σύστημα.

Στόχος τους, να μην αποκαλυφθεί στον λαό ποιοι ευθύνονται για τον ουσιαστικό στραγγαλισμό των δικαιωμάτων και ελευθεριών του και να νομιμοποιηθούν στη συνείδηση των εργαζομένων οι υποκλοπές («νόμιμες επισυνδέσεις» για το σύστημα) ως ανεκτή διαδικασία. Ουσιαστικά, να χρησιμοποιείται το γενικευμένο φακέλωμα, η χειραγώγηση του λαού για τη θωράκιση του κράτους και συνακόλουθα της κυριαρχίας της αστικής τάξης.

Αυτό το βρώμικο αντιδημοκρατικό πλαίσιο και τη χρησιμοποίησή του ενάντια στον «εχθρό λαό» αποκάλυψε με τις παρεμβάσεις του στη Βουλή ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, απαιτώντας την κατάργησή του. Με συγκεκριμένα στοιχεία στηλίτευσε τη διαχρονική στάση των αστικών κομμάτων στη δημιουργία, ενίσχυση και αποδοχή του συστήματος παρακολουθήσεων και υποκλοπών. Ανέδειξε την υποκρισία των κομμάτων που κυβέρνησαν τη χώρα μας, καταπατώντας με τις ανάλγητες αντιδημοκρατικές πολιτικές τους τα λαϊκά δικαιώματα και τις ελευθερίες.

Οι ερωτήσεις του, που βέβαια έμειναν αναπάντητες από τα «αθώα περιστέρια» του αστικού πολιτικού συστήματος, ήταν μαστίγιο για την αντιλαϊκή τους πολιτική και κατέδειξαν το στυγνό πρόσωπο της λεγόμενης δημοκρατίας τους, της δικτατορίας του κεφαλαίου.

Εδωσε την ευκαιρία σε όλο τον λαό να εμπεδώσει ότι θύμα υποκλοπής μπορεί να είναι ο καθένας μας, αφού οι μηχανισμοί παρακολούθησης έχουν τη δυνατότητα να στοχοποιούν, χωρίς αιτιολόγηση, τον εργαζόμενο, τον δημοσιογράφο, τον συνδικαλιστή. Κάλεσε τον λαό να παλέψει μαζί με το ΚΚΕ για τα λαϊκά δικαιώματα, να μη συμβιβαστεί με ένα κράτος που είναι ο βιαστής τους, να μην ανεχτεί τις υποκλοπές και το φακέλωμα, να γυρίσει την πλάτη του στην υποκρισία των αστικών πολιτικών κομμάτων, να υψώσει τη δική του δύναμη ενάντια στην κυριαρχία του κεφαλαίου.

Τι θα μπορούσαν άλλωστε να αντιτάξουν τα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα σε αυτό το «κατηγορώ»;

• Οτι δεν ψήφισαν τους νόμους και δεν ενσωμάτωσαν στο σύστημα Κανονισμούς και Οδηγίες της ΕΕ, συμφωνίες και μυστικά πρωτόκολλα με τις ΗΠΑ, το Ισραήλ, το ΝΑΤΟ και άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που καταπατούν τα λαϊκά δικαιώματα;
• Οτι η ΕΥΠ (τέως ΚΥΠ) δεν υπήρξε δημιούργημα της CIA για την εξάλειψη του «κομμουνιστικού κινδύνου»; Οτι η Κρατική Ασφάλεια (τέως ΥΠΕΑ και πρώην ΓΔΕΑ), η Αντιτρομοκρατική και ο μέγας κοριός της ΔΙΔΑΠ δεν οργανώθηκαν από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ για το γενικευμένο φακέλωμα και το χτύπημα του λαϊκού κινήματος;
• Οτι στον κρατικό ΟΤΕ δεν λειτουργούσε ειδική υπηρεσία υποκλοπών σε συνεργασία με την ΕΥΠ και την Κρατική Ασφάλεια, τόσο την περίοδο της δικτατορίας όσο και την περίοδο της λεγόμενης μεταπολίτευσης;
• Οτι οι υποκλοπές της περιόδου του ΠΑΣΟΚ (υπόθεση Τόμπρα) και της περιόδου του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη (υπόθεση Γρυλάκη - Μαυρίκη) δεν ήταν κακουργήματα αλλά... πταίσματα;
• Οτι οι γενικευμένες υποκλοπές (υπόθεση «Vodafone» κ.λπ.) ακόμη και μελών της κυβέρνησης, την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων και αργότερα, δεν έγιναν από μυστικές υπηρεσίες «μεγάλων συμμάχων»;
• Οτι οι υποκλοπές στο τηλεφωνικό κέντρο του ΚΚΕ στον Περισσό, από το 2016 μέχρι τον Απρίλη 2022, με κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, για τις οποίες - ύστερα από την επίμονη στάση του Κόμματος - παρουσιάστηκαν κρίσιμα στοιχεία, «δεν είναι αυτό που νομίζουμε»;
• Οτι η τελική προμήθεια νέου λογισμικού, που χρησιμοποιήθηκε και για τις υποκλοπές στα κινητά τηλέφωνα του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη και του ευρωβουλευτή Νίκου Ανδρουλάκη, δεν έγινε από τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά τη ΝΔ;
• Οτι οι εισαγγελείς της ΕΥΠ διασφαλίζουν τις αιτιολογημένες «νόμιμες επισυνδέσεις» - υποκλοπές με τις διατάξεις τους;
• Οτι η κολοβωμένη από εγγυήσεις ανεξαρτησίας ΑΔΑΕ δεν αρκείται σε «εθιμοτυπικό έλεγχο» στην ΕΥΠ και στις τηλεφωνικές εταιρείες, με «αλληλοκατανόηση του ρόλου τους», η πρώτη ως φερετζές και η δεύτερη ως «υπέρμαχη προστάτης» του κράτους; Οτι η ΑΔΑΕ δεν γνωρίζει τον αριθμό του τηλεφωνικού κέντρου του ΚΚΕ, για να κινήσει τις διαδικασίες έρευνας καταγγελίας για υποκλοπές;

Δεκάδες είναι τα ερωτήματα που αποκαλύπτουν την εφαρμογή του σάπιου θεσμικού πλαισίου και για τα οποία τα αστικά πολιτικά κόμματα δεν έχουν να αντιτάξουν ουσιαστικές απαντήσεις. Δεκάδες οι επισημάνσεις του ΚΚΕ που έχουν τεθεί στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες και δημόσια για να αποκαλυφθεί η σκοτεινή πλευρά των μηχανισμών παρακολούθησης και καταστολής, εκεί που λειτουργεί η ΣΔΙΤ, η σύμπραξη κράτους, παρακράτους και καπιταλιστών.

Για να αποκαλυφθεί όμως πλέρια και η υποκρισία των αστικών κομμάτων, που εμφανίζονται ως δήθεν υπερασπιστές των λαϊκών δικαιωμάτων ενώ, ακολουθώντας τις κατευθύνσεις και τις μεθοδεύσεις της ΕΕ για τον συστηματικό βιασμό τους, υπηρετούν το κεφάλαιο. Γι' αυτό η πρόταση του ΚΚΕ για την Εξεταστική Επιτροπή είναι στοχευμένη, να διερευνηθούν οι υποθέσεις που έχουν καταγγελθεί επίσημα, υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία και έχει ξεκινήσει και δικαστική διερεύνηση. Δηλαδή οι υποθέσεις των υποκλοπών σε βάρος του Ν. Ανδρουλάκη, των δημοσιογράφων και του ΚΚΕ, την οποία τα αστικά κόμματα υποβάθμιζαν και οι κρατικοί μηχανισμοί επιχείρησαν να κουκουλώσουν.

Οι εργαζόμενοι έχουν και την εμπειρία και τη γνώση από τις διαχρονικές επιθέσεις του κράτους και των μηχανισμών του στα λαϊκά δικαιώματα. Ο χαφιεδισμός, οι παρακολουθήσεις, οι υποκλοπές, το φακέλωμα, η καταστολή, είναι μεθοδεύσεις και τακτικές με τις οποίες δεν έχουν συμβιβαστεί στη ζωή και τη δράση τους. Εχουν συγκρουστεί με τους μηχανισμούς του κράτους, που υπηρετούν τη στυγνή εκμετάλλευση του μόχθου τους από τους κεφαλαιοκράτες. Εχουν τη δύναμη να αντιπαλέψουν τα αντιλαϊκά μέτρα, την ακρίβεια, τη συμμετοχή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, να υπερασπιστούν τα λαϊκά δικαιώματα, παλεύοντας για την κατάργηση του αντιδραστικού θεσμικού πλαισίου και για τις υποκλοπές.