Συντονίζουμε τις δυνάμεις μας - κλιμακώνουμε τον αγώνα
Μια πλούσια δραστηριότητα που ξεκινά άμεσα με τη συμμετοχή στους αγώνες των εργαζομένων και συνεχίζεται με σειρά εκδηλώσεων όλη την περίοδο έως και τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ τον Ιούνη του 2003
Motion Team
Με τη συμμετοχή πλήθους εκπροσώπων κινημάτων, κινήσεων, κομμάτων, σωματείων, συλλόγων, αλλά και μεμονωμένων αγωνιστών, πραγματοποιήθηκε η πανελλαδική συνάντηση, που οργάνωσε την περασμένη Τετάρτη η Επιτροπή Θεσσαλονίκης «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» στο ΕΚΘ, με σκοπό το συντονισμό της δράσης για την περαιτέρω ανάπτυξη του φιλειρηνικού αντιιμπεριαλιστικού κινήματος ενάντια στην αντιδραστική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΝΑΤΟ.
Φιλοδοξία της «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» είναι η αγωνιστική υποδοχή της Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης τον Ιούνη του 2003 στη Θεσσαλονίκη, κατά τη διάρκεια της οποίας θα δρομολογηθούν μια σειρά νέων αντιλαϊκών και αντεργατικών μέτρων.
Η αγωνιστική αυτή υποδοχή δεν πρόκειται να είναι μια διαδικασία ολίγων ημερών κατά τη διάρκεια της συνόδου, αλλά θα προηγηθούν μια σειρά εκδηλώσεων και αγωνιστικών δραστηριοτήτων σε όλη την Ελλάδα, που θα απαντούν στη γενικευμένη επίθεση την οποία δέχονται οι εργαζόμενοι και το σύνολο του λαού από το μεγάλο κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκπροσώπους.
Ετσι, ένας από τους πρώτους στόχους είναι η άμεση σύνδεση με τους αγώνες για τα κοινωνικο-ασφαλιστικά δικαιώματα, με την πανεργατική απεργία στις 18 του Ιούνη. Ενώ με ψήφισμα η σύσκεψη κατήγγειλε τη δολοφονική επίθεση της κυβέρνησης στους απεργούς ναυτεργάτες, στις 29 του Μάη, στον Πειραιά, όπως και την άσκηση ποινικών διώξεων και την κλήση του στελέχους του ΠΑΜΕ Δ. Κουμπούρη, από τον ανακριτή, που αφορούν στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση των εργαζομένων στην Αθήνα.
Ορισμένοι ψάχνουν, δήθεν, να βρουν τι δουλιά έχουν τα αντιΝΑΤΟικά συνθήματα στη διαδήλωση για τη σύνοδο της ΕΕ. Γι' αυτούς πάντως που σταμάτησαν το ΝΑΤΟικό τρένο δεν υπάρχει τέτοιο ερώτημα
Στην κατεύθυνση αυτή γίνεται ξεκάθαρο ότι η «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» αφορά στις δυνάμεις εκείνες που με συνεπή ανυποχώρητο αγώνα στέλνουν ένα διαρκές μήνυμα απειθαρχίας και εναντιώνονται στην ιμπεριαλιστική «νέα τάξη».
Μ' αυτό ως δεδομένο γίνεται εξ αρχής καθαρό πως δε χωράνε σ' αυτήν την κίνηση όσοι στηρίζουν την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης για 364 μέρες το χρόνο και επιχειρούν να διαδηλώσουν την 365η μέρα, δήθεν εναντίον του «νεοφιλελευθερισμού», στοχεύοντας, ουσιαστικά, στη χειραγώγηση των κινημάτων που αντιδρούν στην ιμπεριαλιστική «νέα τάξη».
Εκτός των Επιτροπών που έχουν ήδη δημιουργηθεί σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Πειραιά, βασική επιδίωξη είναι η συγκρότηση ανάλογων Επιτροπών σε κάθε χώρο δουλιάς, γειτονιά, νομό, σχολειό, περιοχή. Ετσι ώστε η «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» να γίνει ένας χώρος πλατιάς κοινωνικής συσπείρωσης, που με αντιιμπεριαλιστική και φιλειρηνική κατεύθυνση θα οργανώσει από τώρα πολύμορφες μαζικές κινητοποιήσεις και οι οποίες θα κλιμακωθούν τον Ιούνη του 2003. Μάλιστα, στη σύσκεψη της περασμένης Τετάρτης, συγκροτήθηκε Γραμματεία με στόχο τον καλύτερο πανελλαδικό, βαλκανικό και ευρωπαϊκό συντονισμό της δράσης. Ενώ μέσα από την απόφαση που πάρθηκε στη σύσκεψη απευθύνεται ευρύ κάλεσμα στους λαούς και στα κινήματα των Βαλκανίων, της Ευρώπης, του κόσμου ολόκληρου σε συστράτευση ενάντια στα αντιδραστικά σχέδια των πολυεθνικών και του διεθνούς κεφαλαίου, ενάντια στον ιμπεριαλισμό του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Εκδηλώσεις
Συζητήσεις, συγκεντρώσεις, πορείες, καλλιτεχνικές και άλλες ποικιλόμορφες εκδηλώσεις θα οργανωθούν στο κεντρικό τριήμερο του Ιούνη του 2003. Ομως, και για το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μέχρι και τη Σύνοδο Κορυφής αποφασίστηκε να πραγματοποιηθούν πλήθος ανάλογων εκδηλώσεων, που θα αποκαλύπτουν το χαρακτήρα και το περιεχόμενο της Συνόδου Κορυφής.
Σε αυτή την κατεύθυνση προτάθηκε να οργανωθούν παρεμβάσεις στις πόλεις (π.χ., Κέρκυρα, Χανιά, Γιάννενα), όπου θα συνεδριάσουν οι αρμόδιοι υπουργοί των χωρών- μελών της ΕΕ, προκειμένου να προετοιμάσουν τα θέματα της ατζέντας της συνόδου. Ακόμα, θα γίνουν εκδηλώσεις-παρεμβάσεις πριν από τη Σύνοδο Κορυφής, που στόχο θα έχουν να αντιπαρατεθούν στην ατζέντα της Συνόδου Κορυφής και την ανάδειξη της ταξικής λογικής, κόντρα στην πολιτική της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Ετσι η «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» θα οργανώσει:
Το Γενάρη του 2003 εκδήλωση με θέμα «Για μια γεωργία σε όφελος του λαού μας και των λαών». Η αντίστοιχη συζήτηση της συνόδου αναφέρεται στην αναμόρφωση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, που αφορά κυρίως στα προϊόντα βόειο κρέας, γάλα, καθώς και στην αναθεώρηση προς το χειρότερο των κανονισμών που αφορούν στον καπνό και στο λάδι.
Το Φλεβάρη του 2003 εκδήλωση με θέμα «Ισα δικαιώματα των μεταναστών στη δουλιά, στη μόρφωση και στα δημοκρατικά δικαιώματα». Το αντίστοιχο θέμα στη σύνοδο είναι η διαμόρφωση κοινής πολιτικής για τη μετανάστευση και το άσυλο και θα αποτελεί συνέχεια των αποφάσεων που έχουν ληφθεί.
Το Μάρτη του 2003 εκδήλωση με θέμα «ΟΧΙ στον ευρωστρατό. 4 χρόνια από τον πόλεμο του ΝΑΤΟ ενάντια στη Γιουγκοσλαβία». Στη σύνοδο θα συζητηθεί η προώθηση της κοινής εξωτερικής πολιτικής, έναρξη της οικοδόμησης της Κοινής Αμυντικής Πολιτικής (ευρωστρατός κ.ά.).
Τον Απρίλη του 2003 εκδήλωση με θέμα «Τι κοινωνικό σύστημα ασφάλισης θέλουν οι εργάτες και ο λαός». Στη σύνοδο θα συζητηθεί η ενίσχυση του συντονισμού των οικονομικών πολιτικών και των πολιτικών για την απασχόληση και την κοινωνική συνοχή, κάτι που μεταφράζεται σε παραπέρα λιτότητα, εκμετάλλευση κλπ.
Το Μάη του 2003 εκδήλωση με θέμα «Από την ΕΚΑΧ στο 2003. Μία αντιπαράθεση εφ' όλης της ύλης με την καπιταλιστική ενοποίηση». Το αντίστοιχο θέμα στη σύνοδο είναι η προετοιμασία της αναθεώρησης της νέας συνθήκης, το μέλλον της Ευρώπης, η διεύρυνση.
Προπαρασκευαστική σύσκεψη βαλκανικών κινημάτων. Οπως αναφέρθηκε στη σύσκεψη της «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003», στα πλαίσια της συνόδου του 2003, το υπουργείο Εξωτερικών επεξεργάζεται ήδη την ιδέα σύγκλησης Συνόδου Κορυφής ΕΕ - Δυτικών Βαλκανίων (Σερβία, ΠΓΔΜ, Αλβανία). Το ΑντιΝΑΤΟικό Βαλκανικό Κέντρο, που έχει την έδρα του στη Θεσσαλονίκη και συμμετέχει στη «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003», θα προχωρήσει το Νοέμβρη του 2002 σε συνάντηση κομμάτων, κινημάτων των Βαλκανίων για ζητήματα που αφορούν στη λεγόμενη πολιτική ανασυγκρότησης των Βαλκανίων. Αυτή η σύσκεψη θα είναι και προπαρασκευαστική για να συναντηθούν τα βαλκανικά κινήματα μαζί, τον Ιούνη του 2003, στη Θεσσαλονίκη.
Τέλος, ειδικό βάρος έχει η συσπείρωση ανθρώπων της Τέχνης, των Γραμμάτων και του Πολιτισμού γύρω από τη «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003». Μάλιστα, ο Χρ. Κόφφας, γραμματέας της ΚΟΘ του ΚΚΕ, που συμμετέχει στην Επιτροπή Θεσσαλονίκης, κατά την ομιλία του στη σύσκεψη ανέφερε ότι στη Θεσσαλονίκη υπάρχει ένα πολύ αξιόλογο δυναμικό και έχει αρχίσει ήδη μια δουλιά μαζί τους. Στόχος είναι πριν και κατά τη διάρκεια του τριημέρου να παρουσιαστεί και αυτή η πλευρά της λαϊκής δημιουργίας (θέατρο, συναυλίες κλπ.).
Είναι λυπηρό ότι το ΚΚΕ δεν έχει κανένα ενδιαφέρον να κατανοήσει πώς διαρθρώνεται, πώς συντονίζεται, πώς συζητά και πώς μάχεται το διεθνές κίνημα κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και του πολέμου, που αποτελεί σήμερα τον σημαντικότερο παράγοντα αντίστασης στον διεθνοποιημένο καπιταλισμό και στον ιμπεριαλισμό».
Αυτά έγραφε την Κυριακή 26 του Μάη στην εφημερίδα «Εποχή», εκ μέρους της ομάδας «Διεθνής Δράση», η Ε. Πορτάλιου. Τι να κάνουμε, λοιπόν, πήραμε το τρένο και πήγαμε Θεσσαλονίκη για να πάρουμε από κοντά ένα μάθημα, εκεί στην ίδια την πανελλαδική συνάντηση για τη σύσταση του Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ.
Το ενδιαφέρον γι' αυτήν τη συνάντηση άμεσο: Είχε ήδη γίνει γνωστό ότι τη σχετική έκκληση υπέγραφαν ο Γ. Μίχας, ένας από αυτούς που πανηγυρίζει γιατί ξεπουλήθηκε επιτέλους το Ναυπηγείο του Σκαραμαγκά στο αμερικανο-γερμανικό κονσόρτσιουμ και που ως πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά καταψήφισε την απεργία που η ίδια η ΓΣΕΕ προκήρυξε για το Ασφαλιστικό, όπως επίσης και ο Παναγόπουλος, κυριολεκτικά δεξί χέρι του Πολυζωγόπουλου την ώρα που υπέγραφε την «Εθνική Συμφωνία για το Ασφαλιστικό», «λέγε με Ρέππα».
Απογοητευτήκαμε. Περιμέναμε το ΠΑΣΟΚ τουλάχιστον να έχει μία πιο αξιοπρεπή παρουσία στη συνάντηση. Αντ' αυτών εμφανίστηκε ο Αλ. Καλύβης του ΣΥΝ για να δηλώσει πως εκπροσωπεί επίσημα τη ΓΣΕΕ, κι ένας από την ΟΜΕ-ΟΤΕ για να δηλώσει, όχι τη διαφωνία του με την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, αλλά το παράπονό του γιατί ενώ είχε πάει και στη Γένοβα τον κατηγορούν για εργατοπατέρα. Τέλος πάντων, κάθε πικραμένος έχει κι αυτός τα δικαιώματά του. Σημασία για μας είχε να κατανοήσουμε «πώς διαρθρώνεται, πώς συζητά και πώς μάχεται» αυτό το κίνημα, όπως μας καλούσε η εκπρόσωπος της «Διεθνούς Δράσης».
Διαπιστώσεις: Ανακοινώθηκε ότι συμμετείχαν «εκπρόσωποι των κοινωνικών κινημάτων από 18 πόλεις». Με δυσκολία μπορέσαμε να διακρίνουμε ορισμένους από την Αθήνα, τον Πειραιά και τη Θεσσαλονίκη. Ασφαλώς και υπήρχαν από διάφορες πόλεις «οπαδοί της πράσινης ντομάτας που αρνείται να κοκκινίσει υπό καθεστώς θερμοκηπίου», αλλά αυτό μάλλον αντιπροσωπεύει κάτι διαφορετικό απ' ό,τι σημαίνει ο όρος «εκπρόσωποι κοινωνικών κινημάτων». Παραδόξως η συντριπτική πλειοψηφία ήταν στελέχη του ΣΥΝ. Μετρημένοι στα δάχτυλα από την ΑΚΟΑ, ορισμένοι αρθρογράφοι της «Εποχής» και αυτονόητα παρόντες ορισμένοι από το Δίκτυο, τη ΔΕΑ και λοιπές τροτσκιστικές ομάδες. Η ονομαστική αναφορά στο τι εκπροσωπούσαν οι «εκπρόσωποι των κοινωνικών κινημάτων» δεν έχει χαρακτήρα απαξίωσης. Γνωρίζουμε πόσο σημαντικό έργο μπορούν να παραγάγουν μειοψηφικές πρωτοπορίες. Απλά ήταν λίγο απογοητευτικό να διαπιστώνουμε για μία ακόμα φορά το «εύρος» της συσπείρωσης που πέτυχαν αυτοί, που λίγες βδομάδες πριν διακήρυσσαν σε κείμενό τους ότι «έχει τελειώσει ο σταλινισμός, όπου να 'ναι τελειώνει και το ΚΚΕ»... Είναι ακριβώς οι ίδιοι που στα reports προς το υπό σύσταση Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ διαβεβαιώνουν ότι εκπροσωπούν τα κοινωνικά κινήματα της χώρας μας, δηλαδή ό,τι κινείται εντός της ομάδας «Διεθνής Δράση», άντε και κανέναν ξέμπαρκο.
Στη διάρκεια της διήμερης συζήτησης μάθαμε διάφορα ενδιαφέροντα, όπως ότι το υπό σύσταση Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ (ΕΚΦ) ζητάει από τη Συνομοσπονδία Ελεύθερων Συνδικάτων (ΣΕΣ) να μετάσχει στην ιδρυτική συνάντηση στη Φλωρεντία. Και μεις που νομίζαμε ότι η ΣΕΣ είναι αυτή που έχει υπογράψει φαρδιά- πλατιά τη «Λευκή Βίβλο» για την κατάργηση του 8ωρου, για τη μετατροπή των εργατών πλήρους απασχόλησης σε απασχολήσιμους και των δημόσιων ασφαλιστικών συστημάτων σε εταιρίες επενδύσεων κεφαλαίων... Ομολογούμε: Είμαστε εντελώς αγράμματοι. Το σπουδαίο αυτό -- περί σχέσης ΣΕΣ με ΕΚΦ -- επιχείρημα κατατέθηκε για να υποστηριχτεί η συμμετοχή της ΓΣΕΕ στο υπό ίδρυση Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ. Δε γνωρίζουμε αν στο μεταξύ η υπογραφή του Πολυζωγόπουλου στην Εθνική Συμφωνία για το Ασφαλιστικό έχει αλλάξει κάπου τα πράγματα. Εκείνη τη μέρα, πάντως, ο Αντώνης Νταβανέλος από τη ΔΕΑ υποστήριξε πως «δεν υπάρχει αποκλεισμός, υπάρχει μόνο αυτοαποκλεισμός», και βεβαίως δεν αναφερόταν στη ΓΣΕΕ αλλά στο ΚΚΕ. Αυτό που έμεινε επίσης από τη συζήτηση είναι το αίτημα του Δ. Κίτσιου από την ΕΔΟΘ, που ζήτησε «να 'ναι φαρδύ το πλαίσιο και χωρίς αστυνομικά στοιχεία για το ποιος είναι ποιος», όπως χαρακτηριστικά είπε απαντώντας σ' όσους επέμεναν να θυμίζουν ποιος είναι ο Πολυζωγόπουλος και τι εκπροσωπεί.
«
Η συγκυρία επιβάλλει μία μεγάλη πολιτική πρωτοβουλία. Το Φόρουμ είναι αυτό», είπε ο Ν. Γιαννόπουλος, από το Δίκτυο, και μας βρήκε σύμφωνους ως προς την παραδοχή ότι το υπό ίδρυση «Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ» δεν έχει καμία σχέση με συντονιστικό κοινωνικών κινημάτων, αλλά είναι μία συγκεκριμένου ιδεολογικού φορτίου πολιτική πρωτοβουλία. Κατά μία εκτίμηση αυτή η πολιτική πρωτοβουλία ποδηγετείται από τον ΣΥΝ, εκτίμηση που δεν αποδέχονται οι της ΔΕΑ και του Δικτύου. Το αποτέλεσμα, πάντως, δείχνει πως το καπέλο που έχει φορέσει στην όλη διαδικασία ο ΣΥΝ δε χωράει πολλούς.
Για παράδειγμα, δε βλέπουμε πού χωράει η «Κίνηση για την επανεξέταση της ένταξης της χώρας στην ΕΕ», εκπρόσωπος της οποίας χαρακτήρισε «βαθιά αντιδραστικό ιμπεριαλιστικό μηχανισμό την ΕΕ», ή τον αμέσως επόμενο ομιλητή (δε συγκρατήσαμε το όνομά του), που ζήτησε «να διαφοροποιηθούμε από τον γενικό "αντινεοφιλελευθερισμό" γιατί σ' αυτόν χωράει ως και ο Σημίτης»!
Τα όρια της στόχευσης του ΣΥΝ σχετικά με το Φόρουμ τα προσδιόρισε μάλλον καλύτερα ο Α. Καλύβης: «Να ομογενοποιήσουμε τα διάσπαρτα κομμάτια», είπε, αφού ξεκαθάρισε πως στόχος δεν είναι μία διαμαρτυρία στη Σύνοδο Κορυφής τον Ιούνη του 2003. «Το δύσκολο, συμπλήρωσε ο ίδιος, δεν είναι να λέω "αντικαπιταλιστής" αλλά να συγκρούομαι με τον καπιταλιστή στο χώρο δουλιάς». Δε διευκρίνισε αν εννοούσε με το παράδειγμα το στέλεχος της «Αυτόνομης Παρέμβασης» Αντώνη Νταλακογιώργο, ο οποίος όχι μόνο αρνήθηκε τη συμμετοχή των ναυτών στην απεργία όπου έπεσε το ξύλο της αρκούδας, αλλά φρόντισε στη συνέχεια μαζί με τα άλλα καλά παιδιά της ΠΝΟ να αναστείλουν και την προγραμματισμένη για τις 11 του Ιούνη απεργία των ναυτεργατών.
«Να γίνεται διάλογος σε κοινό τόπο και όχι μέσα από τον Τύπο και με επιθέσεις», ζήτησε ο Γ. Μπανιάς και προς στιγμή νομίσαμε ότι έκανε κριτική στην «Εποχή» για το αντιΚΚΕ ντελίριο των τελευταίων δύο χρόνων. Τελικά δεν κοίταζε τον Λάμπρου, αλλά στα δικά μας έδρανα. Παράξενη αντίληψη για τον διάλογο ομολογούμε.
Καθώς το πράγμα ξεχείλωνε πολύ ήρθε η ώρα να μπουν τα πράγματα στη θέση τους. Στο βήμα ο Χριστόφορος Παπαδόπουλος, μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του Συνασπισμού: «Μήπως, ρώτησε, θέλουμε το Κοινωνικό Φόρουμ για να υποδεχτούμε το μεγαλύτερο κόμμα της Αριστεράς, τους ανένταχτους;». Η ερώτηση έμεινε μετέωρη αλλά όλοι είχαμε καταλάβει. Εκλογές έρχονται... Να το «υποδεχτούμε», λοιπόν, αυτό το «κόμμα των ανένταχτων», αλλά πώς θα «δέσει» όλο αυτό; Οπως ο ίδιος είπε παρουσιάζοντας την πρόταση, οργανωτικά το Φόρουμ θα συγκροτηθεί «με χωρική και θεματική εκπροσώπηση». Ετσι, συμπληρώνουμε εμείς, που οι συσχετισμοί να διαμορφώνονται από τη φαντασία του καθενός στο πόσες σφραγίδες θα δημιουργήσει. Στο μυαλό μας ήρθε μία παλιά ιστορία με το τηλέφωνο μιας οικολογικής οργάνωσης, όπου για λογαριασμό πέντε-έξι άλλων οικολογικών οργανώσεων, απαντούσε πάντα ένας και μόνο άνθρωπος! Μιλάμε για πραγματικό κίνημα πολιτών.
Το παιχνίδι παραλίγο να χαθεί για τους οργανωτές, όταν με αρκετή σοβαρότητα ένας από τους οικολόγους έβαλε το ερώτημα, μπορεί να γίνει Κοινωνικό Φόρουμ χωρίς τις λέξεις ΝΑΤΟ και ευρωστρατός;
Ευτυχώς κρατήθηκαν οι ισορροπίες. Το κείμενο-πλαίσιο που παρουσίασε ο Ν. Γιαννόπουλος αποφεύγει πολλές κακές λέξεις. Δημιουργεί ορισμένα προβλήματα στη συμμετοχή των Πολυζωγόπουλων, αλλά, όπως δηλώνει και με επιστολή της η «Διεθνής Δράση» προς το ΕΚΦ, τα συνδικάτα (εννοεί τη ΓΣΕΕ) συμβάλλουν σε «τεχνικό επίπεδο». Και ξεπλένονται, θαρρούν, συμπληρώνουμε εμείς.
Κατανοούμε ότι με μία τέτοιου είδους περιγραφή του «πώς διαρθρώνεται, πώς συντονίζεται, πώς συζητά και πώς μάχεται» αυτό που φιλοδοξεί να γίνει το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, στεναχωρούμε ορισμένους φίλους. Τι να κάνουμε; Ολα έχουν ένα όριο. Ε;
«Η πολιτική του ΚΚΕ, όπως αποτυπώνεται στο "Ριζοσπάστη", είναι όχι μόνο έωλη ιδεολογικά και ατελέσφορη πολιτικά αλλά και αποπροσανατολίζει από το μέτωπο κατά των ισχυρότατων αντιπάλων μας», έγραφε στο άρθρο της στην «Εποχή» η φίλη από τη «Διεθνή Δράση».
Ορισμένοι θεωρούν ότι μπορούν να γράφουν ό,τι θέλουν και, προπαντός, να πράττουν ανάλογα. Ταυτόχρονα, θεωρούν αυτονόητο ότι οι κομμουνιστές θα το βουλώνουν. Κάποιο λάθος κάνουν. Κι αυτό δεν αφορά μόνο στη στιγμή που στο λιόγερμα κοιτάνε τη σκιά τους και νομίζουν πως είναι αυτό το μπόι τους. Καλώς ή κακώς, κακώς κατά τη γνώμη μας, ποτισμένοι από έναν ψυχωτικό εντέλει αντιΚΚΕδισμό, ψάχνουν σε απίθανα πράγματα να βρουν αφορμή για να τεντώσουν το δάχτυλο φωνάζοντας «να, να, το ΚΚΕ, που τα μέλη του, στο δρόμο για τη Γένοβα, κάθε λίγο και λιγάκι κατέβαιναν απ' το πούλμαν να κατουρήσουν»! (γράφτηκε κι αυτό στην «Εποχή»).
Τόσο σοβαρά είναι, λοιπόν, τα πράγματα με το «Κοινωνικό Φόρουμ», το οποίο ο ΣΥΝ (ή μήπως κατευθείαν ο Λαλιώτης; θα δείξει) επιθυμεί να αναγορεύσει σε οργανωτή-ομπρέλα, ενόψει του «2003» στην παρούσα φάση...
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ
Ο ιός της μπόχας
Αχ! πονάω, με ένα πόνο πονήσιο, όπως θα 'λέγε ο Σκαρίμπας. Τι βρώμα ετούτη; Δεσποτάδες, κίναιδοι, ηθοποιοί, συγγραφείς, πουτάνες κρυφές, πουτάνες φανερές, αναλυτές, ποιητές, παρουσιαστές, ψυχολόγοι και στο βάθος οι γιορτές στην Αγγλία. Ονόματα πρώτα, καλλιτέχνες ολκής ντεκόρ στο «ήχος και φως» της βασίλισσας. Τι κόσμος σκατά!
Και εκατομμύρια θεατές, να κουνάνε σημαιάκια, να μαλώνουν για πράγματα που θα 'πρεπε να μουντζώνουν. Πράγματα που μυρίζουν σήψη. Πράγματα που αποκαλύπτουν τη βαθιά κρίση του συστήματος - κρίση για την οποία δε μιλάνε. Αλλοι γιατί έχουν βουλιάξει μέσα στην μπόχα και άλλοι γιατί φοβούνται μην τους πούνε ντεμοντέ.
Τίνος είναι ο κόσμος που βλέπετε, ρε; Η κότα τον γέννησε; Του καπιταλισμού δημιούργημα είναι. Μαζί με την ανεργία πάει και η πορνεία. Μαζί με την ανασφάλεια πάει και η βία. Μαζί με την εκμετάλλευση πάει και η μαστροπεία. Μαζί με την εξαγορά πάνε και οι καλλιτέχνες γελωτοποιοί των βασιλέων. Τα χρηματιστήρια, οι πωλήσεις όπλων, τα ναρκωτικά, η καταδίκη της ανθρωπότητας στην απέραντη φτώχεια, οι πόλεμοι, η απελπισία...
Κουβεντιάστε, λοιπόν, ακόμα, ότι μπορεί αυτό το τέρας να συνέλθει. Οτι μπορεί να μεταρρυθμιστεί αυτός ο Μινώταυρος. Οτι μπορεί να σταματήσει αυτή η κρεατομηχανή να κόβει χέρια και πόδια και αξιοπρέπειες ανθρώπων. Πώς θα γίνεται, ρε, ο κιμάς για να φτιάχνει τα μπιφτέκια της η άρχουσα τάξη χωρίς να ξεσκιστούνε ζωές; Πώς θα κινηθεί το χρήμα χωρίς να πουληθεί κάθε αναστολή; Πώς θα γίνει αποδεκτό το απαράδεκτο αν πρώτα δε δημιουργηθεί η υποδομή. Δε φτιαχτεί το περίβλημα; Δεν επιβληθεί το - καπιταλιστικό - εποικοδόμημα.
Το εποικοδόμημα που μας τραβάει την προσοχή για να μη δούμε την ουσία. Εκεί που οι συναλλαγές γίνονται χωρίς περιστροφές. Σφάξτε, κάψτε, αρπάξτε! Ο Ηρώδης φαντάζει άγγελος μπροστά στην όποια πολυεθνική. Τι έκανε εκείνος; Μαχαίρωσε κάποια παιδιά, χαρά στο πράμα! Εδώ περιοχές ολόκληρες εξαφανίζονται μέσα στον πόνο και στην πείνα. Δάση καίγονται, ποτάμια δηλητηριάζονται, λαοί - και πολιτισμοί - εξοντώνονται.
Και εμείς, αθώοι και γελοίοι, κάνουμε πρώτο θέμα μας τα μπούτια της Τάδε. Τον πισινό του Δείνα. Τώρα τι να τα λέμε; Πού να τρέχεις να βρεις πού έχει έδρα η παγκόσμια τράπεζα για να την ανατινάξεις; Πέσε πάνω στο δυστυχισμένο γυναικάκι που είναι μπροστά σου και φάτου τα σπλάχνα. Πού να τα βάζεις τώρα με τους «πρώτους», που έχουν δύναμη να σου βουλώσουν το στόμα Στο κοριτσάκι, ρε! Αφού πρώτα - με την ανοχή σου και τη συνενοχή σου - το άφησες να το κάνουν πουτάνα, φάτου τώρα και τα άντερα για να ολοκληρωθεί η ανθρωποφαγία.
Φίλε μου, διπλανέ μου, συνάνθρωπέ μου, ετούτο το σάπιο που μυρίζει είναι το δικό μας κρέας που αρχίζει να σαπίζει. Εμείς είμαστε τα σπαρμένα πτώματα που πηδάς από πάνω τους. Εμείς είμαστε το θλιβερό αποτέλεσμα του συστήματος. Μην πιάνεις τη μύτη σου. Δε φεύγει έτσι η βρωμιά. Πρέπει να σκοτωθεί το μικρόβιο. Ο ιός που γεννάει την μπόχα.