Την αντίδρασή της σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί στο Πυροσβεστικό Σώμα, εξέφρασε για άλλη μία φορά η «Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Πυροσβεστών» (ΕΑΚΠ) με παρέμβασή της, προχτές, προς τον αρχηγό του Σώματος με κύριο θέμα την υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων σε Κλιμάκια και Υπηρεσίες. Η ΕΑΚΠ υπενθυμίζει πως σε κάθε θεσμική αλλαγή που επιχειρείται στην Πυροσβεστική, κατ' εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής υπάρχει η λέξη «ασφάλεια» όπως για την προσπάθεια δικαιολόγησης των αλλαγών στο ωράριο εργασίας, που πρόσφατα μετατράπηκε σε 8ωρο, έξι ημέρες την εβδομάδα.

Ετσι, αναφέρει ότι «το πώς νοείται τόσο η δική μας ασφάλεια όσο και η προστασία των πολιτών και η πυρασφάλεια της χώρας μέσω των επιχειρούμενων οργανωτικών αλλαγών του Πυροσβεστικού Σώματος, το διαπιστώσαμε με τη μείωση της δύναμης κατά 1/3 περίπου των πυροσβεστικών κλιμακίων μέσω της ανακατανομής της υπηρετούσας δύναμης για το 2010 και της περαιτέρω μείωσης των κονδυλίων για όλους τους τομείς του Πυροσβεστικού Σώματος». Παράλληλα, το νόημα του όρου «ασφάλεια» «το συνειδητοποίησαν οι πυροσβέστες που ενεπλάκησαν στις πλημμυρισμένες περιοχές του Εβρου».

Σύμφωνα με την ΕΑΚΠ, πολλοί πυροσβέστες αναγκάστηκαν να δουλέψουν ακόμα και για 48 ώρες δίχως ουσιαστική ανάπαυση και κατάλληλες συνθήκες διαβίωσης. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την ταλαιπωρία του προσωπικού, αλλά και των υλικοτεχνικών μέσων. Μάλιστα, υπογραμμίζει πως, σύμφωνα με τα υπάρχοντα δεδομένα, «την αντιπυρική περίοδο θα προκύψουν νέα ρεκόρ υπερεργασίας στα οποία οι πυροσβέστες τα τελευταία δέκα χρόνια, ως αποτέλεσμα των αντιδασικών πολιτικών που εφαρμόστηκαν, έχουν διαπρέψει».

Σαν να μη φτάνουν όλα αυτά η ΕΑΚΠ καταγγέλλει πως «η κατάσταση για δεκάδες Πυροσβεστικά Κλιμάκια είναι απελπιστική από την έλλειψη καθαριότητας» με χαρακτηριστικό παράδειγμα «την ΠΥ Μακρακώμης που οι υπάλληλοί της υποχρεώνονται εκτός των άλλων καθηκόντων να κάνουν και την καθημερινή καθαριότητα των χώρων της υπηρεσίας τους με ό,τι αυτό συνεπάγεται».

Κλείνοντας, υπογραμμίζει πως «αν αυτού του είδους το εργασιακό περιβάλλον που έχετε εξασφαλίσει για τους πυροσβέστες σας ικανοποιεί και δεν σας ανησυχεί για τις συνέπειες σε βάρος της υγείας των πυροσβεστών και των οικογενειών τους, είμαστε υποχρεωμένοι να σας επισημάνουμε ότι δεν ισχύει το ίδιο και για εμάς και σας διαβεβαιώνουμε ότι θα αντιδράσουμε μαζί με τους εργαζόμενους στα πλαίσια των συνταγματικών μας δικαιωμάτων που παραβιάζονται και με δική σας ευθύνη».

Προβληματική έως επικίνδυνη είναι η κατάσταση που παρουσιάζει η συντριπτική πλειοψηφία των παιδικών σταθμών του Δήμου Αθηναίων, καθώς στεγάζονται σε ακατάλληλα κτίρια, χωρίς τις απαιτούμενες προδιαγραφές, με αποτέλεσμα πρόσφατα να τραυματιστούν τρία παιδιά από πτώση σοβάδων. Η εικόνα που παρουσιάζουν οι σταθμοί απέχει πολύ από την απαιτούμενη και αναγκαία προσχολική αγωγή, για την οποία μάλιστα οι γονείς - οι «τυχεροί» που κατάφεραν να πετύχουν τη φιλοξενία των παιδιών τους σε έναν από αυτούς - καλούνται να πληρώνουν έως και 150 ευρώ το μήνα.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι οι περισσότεροι από τους πρώην κρατικούς παιδικούς σταθμούς που μεταφέρθηκαν στο δήμο (σ.σ. με τις ευλογίες της διοίκησης της ΚΕΔΚΕ που αποδέχτηκε τη μεταφορά τους, χωρίς μάλιστα υποδομές και πόρους) στεγάζονται σε κτίρια που χρονολογούνται από τα μέσα έως και τις αρχές του προηγούμενου αιώνα, ακόμα και πάνω σε ταράτσες. Από τα 97 συνολικά κτίρια, τα 88 παρουσιάζουν κατασκευαστικά προβλήματα, όπως καταδεικνύει σχετική μελέτη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Στις αρχές του 2008, εφτά παιδικοί σταθμοί εκκενώθηκαν λόγω σοβαρών κατασκευαστικών προβλημάτων. Επισκευές σε κτίρια γίνονται εν μέσω μαθημάτων και ενώ τα παιδιά βρίσκονται στις αίθουσες. Μάλιστα, μετά το περιστατικό με την πτώση των σοβάδων σε παιδικό σταθμό στα Σεπόλια, οι εργασίες έχουν ενταθεί, επιβεβαιώνοντας την προβληματική κατάσταση των σταθμών.

Αυτό, όμως, που κύρια επιβεβαιώνεται είναι η ολιγωρία της Δημοτικής Αρχής να παραδώσει αξιοπρεπή και ασφαλή κτίρια στους γονείς που εμπιστεύονται τα παιδιά τους στους σταθμούς του δήμου. Ολιγωρία που καταδεικνύει και τις προτεραιότητες της πολιτικής της, κόντρα στις πραγματικές ανάγκες των λαϊκών οικογενειών. Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής, που υποβαθμίζει γενικά την πρόνοια, εντάσσεται άλλωστε και η επιλογή των διοικήσεων του δήμου και της ΚΕΔΚΕ (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ) να αποδεχθούν τη μεταφορά των παιδικών σταθμών στους δήμους, συντελώντας έτσι στην εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της προσχολικής αγωγής. Αναρωτήθηκε, άραγε, η Δημοτική Αρχή τι απέγιναν τα παιδιά των περίπου 3.000 οικογενειών, οι αιτήσεις των οποίων απορρίφθηκαν από τους σταθμούς του δήμου; Οι ισχυρισμοί της Δημοτικής Αρχής και του Δημοτικού Βρεφοκομείου Αθηνών ότι «η σύγχρονη προσχολική αγωγή και εκπαίδευση αποτελούν βασική προτεραιότητά μας», μάλλον επικοινωνιακό χαρακτήρα έχουν.

Η «Συμπαράταξη για την Αθήνα» έχει πολλές φορές επισημάνει ότι απαιτείται μια διαφορετική πολιτική με άμεσα και ουσιαστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της κατάστασης, με τη Δημοτική Αρχή να κωφεύει παρά τη δηλωθείσα ...ευαισθησία της. Συγκεκριμένα, η «Συμπαράταξη» έχει ζητήσει, όπως έκανε και πρόσφατα με αφορμή το ατυχές περιστατικό:

• Να εκπονηθεί και να υλοποιηθεί ταχύτατα και με αυστηρό έλεγχο από τις αρμόδιες δημοτικές υπηρεσίες πρόγραμμα επισκευών και άλλων παρεμβάσεων στους παιδικούς σταθμούς όπου έχουν καταγραφεί προβλήματα.
• Να μπει σε πρώτη προτεραιότητα πρόγραμμα απαλλοτριώσεων οικοπέδων και κατασκευής σύγχρονων ασφαλών παιδικών σταθμών που θα καλύψουν το συντομότερο δυνατόν όλες τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών, των νέων γονιών. Απαιτούνται τουλάχιστον 60 νέοι παιδικοί σταθμοί, προκειμένου να μεταστεγαστούν αυτοί που στεγάζονται σε ενοικιαζόμενα και άλλα ακατάλληλα κτίρια, όπως αυτά των πρώην κρατικών σταθμών, αλλά και να εξυπηρετηθούν οι πάνω από 3.000 αιτήσεις που δεν ικανοποιήθηκαν.