Την ανάγκη να ανακοπούν άμεσα τα σχέδια της κυβέρνησης για τη διάλυση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ) και την εκχώρηση των κερδοφόρων δραστηριοτήτων της σε ιδιώτες, επισημαίνει η «Ενωτική Συνδικαλιστική Κίνηση» (ΕΣΚ), τονίζοντας ότι στις εκλογές της 9ης Απρίλη επιβάλλεται να «μαυριστούν» οι υπηρέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της ΟΝΕ, που είναι υπεύθυνοι για τη σημερινή κατάσταση και στην Υπηρεσία.

Οπως επισημαίνει σε ανακοίνωση η παράταξη, μέχρι την έναρξη λειτουργίας του νέου αεροδρομίου Σπάτων, επίσημα μέχρι την 1η Μάρτη 2001, μαζί με το κλείσιμο του αεροδρομίου του Ελληνικού, θα προωθηθεί το ήδη έτοιμο κυβερνητικό σχέδιο για την αλλαγή του νομικού καθεστώτος της ΥΠΑ, που προβλέπει τη διάλυση της Υπηρεσίας και τη σύσταση στη θέση της ανωνύμων εταιριών. Επίσης, θα προωθηθεί και η νομοθετική διαδικασία για την ιδιωτικοποίηση και άλλων επικερδών αεροδρομίων κατά το πρότυπο του αεροδρομίου Σπάτων, ενώ παράλληλα, θ' αρχίσουν και οι περιπέτειες για όλους τους εργαζόμενους της ΥΠΑ. Αυτά σε συνδυασμό με όσα επιφυλάσσουν η ΕΕ, αλλά και το ΠΑΣΟΚ μαζί με τη ΝΔ για το ασφαλιστικό - συνταξιοδοτικό, προδιαγράφουν το ζοφερό μέλλον για τους εργαζόμενους, για το οποίο η ΕΣΚ έχει προειδοποιήσει από το 1990, επιμένοντας για αγώνα, με κεντρικό αίτημα: ΥΠΑ ενιαία και δημόσια, αποκλειστικά αρμόδια και υπεύθυνη για την ίδρυση, λειτουργία και εκμετάλλευση όλων των πολιτικών αεροδρομίων της χώρας, συμπεριλαμβανομένου και του αεροδρομίου Σπάτων.

Για την επίτευξη αυτού του στόχου, η ΕΣΚ προτείνει: Να σταματήσουν οι στημένοι διάλογοι της πλειοψηφίας στην ηγεσία της Ομοσπονδίας Συλλόγων ΥΠΑ (ΟΣΥΠΑ) με τους κυβερνώντες και να κηρυχτούν αγωνιστικές κινητοποιήσεις, με κεντρικό αίτημα την άμεση υπαγωγή του αεροδρομίου Σπάτων στην ενιαία και δημόσια ΥΠΑ, σαν κρατικού αερολιμένα της Αθήνας.

Προερχόμαστε από τη γενιά εκείνη που με πολλές θυσίες έδιωξε τους ξένους καταχτητές, οραματιζόμενη να κάνει πράξη τα ιδανικά της ελευθερίας, της ειρήνης, της δημοκρατίας και της ελεύθερης επιλογής για κάθε λαό, και το λαό μας, του συστήματος με το οποίο ήθελε να ζήσει.

Αγωνιστήκαμε για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Για να γίνει η ζωή ανθρώπινη και ευτυχισμένη για όλους.

Γι' αυτά τα ιδανικά έγιναν ολοκαύτωμα κατά χιλιάδες τα καλύτερα παιδιά του λαού μας σε όλη την περίοδο - και ήταν μεγάλη - των πέτρινων χρόνων. Χάσαμε ένα πολυάριθμο δυναμικό άξιων πολιτών, αγωνιστών πολύτιμων και χρήσιμων για τη χώρα μας, εργατών, αγροτών, επιστημόνων, ανθρώπων της τέχνης και του πολιτισμού. Ποτέ δε μετρήθηκε. Ποτέ δεν μπόρεσε να αντικατασταθεί.

Σήμερα, συναγωνιστές, έχουμε υποχρέωση όσο ζούμε να απαντήσουμε χωρίς προκαταλήψεις, ενδοιασμούς και με το θάρρος που μας χαρακτήριζε τότε να απαντήσουμε και τώρα - όπου και αν είναι τοποθετημένος ο καθένας μας - σε δυο βασικά ερωτήματα, που θα κρίνουν την πορεία της χώρας, αν θα μείνει ανεξάρτητη και κυρίαρχη:

- Υπάρχουν σήμερα, τάχα, «φίλοι και σύμμαχοι» - καταχτητές θα έλεγα εγώ - που έχουν κάνει την πατρίδα μας ξέφραγο αμπέλι;

- Κινδυνεύει η χώρα μας να εμπλακεί στο αιματοκύλισμα που άρχισε την περασμένη άνοιξη στην περιοχή των Βαλκανίων;

Η απάντησή μας σ' αυτά τα δύο βασικά ερωτήματα πρέπει να είναι καταφατική. Διαφορετικά, νομίζω ότι δεν έχουμε συνειδητοποιήσει τον κίνδυνο που μας απειλεί. Ιδιαίτερα για μας, συναγωνιστές, που ζήσαμε τη φρίκη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, θα ήταν ασυγχώρητο.

Είναι πράξη τιμής και πατριωτισμού, γιατί ποτέ δε λιποτακτήσαμε στις δύσκολες στιγμές του αγώνα. Σταθήκαμε, όρθιοι στο μετερίζι, ρίχνοντας το βόλι που κάθε φορά χρειαζόταν. Κι αυτό δεν ήταν πάντα απαραίτητο να είναι από μολύβι.

«Καλό βόλι», λοιπόν, απ' όλους εμάς στις 9 του Απρίλη και συνάντηση όπου κάθε φορά χρειάζεται. Μπορούμε ακόμη μια φορά να τιμήσουμε την ιστορία της γενιάς των πέτρινων χρόνων που εμείς φτιάξαμε αλλά και σαν ελάχιστη τιμή στους συντρόφους και συναγωνιστές μας που τόσο απλόχερα πρόσφεραν τη ζωή τους στα μεγάλα ιδανικά για να φτιαχτεί μια ζωή ειρηνική, χαρούμενη και ευτυχισμένη για όλους. Ας είμαστε σίγουροι πως καμιά θυσία δεν πάει χαμένη όσο κι αν αργήσουν να φανούν τα αποτελέσματά της.

Ας βάλουμε φραγμό στη λαίλαπα της «παγκοσμιοποίησης», στη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Ας βοηθήσουμε να στηθεί το νέο μεγάλο Λαϊκό Μέτωπο. Ας ρίξουμε, συναγωνιστές, στις 9 του Απρίλη αυτό το τόσο σημαντικό χάρτινο αλλά ανεκτίμητο κόκκινο βόλι.