Eurokinissi |
Σε τουλάχιστον 200 ανέρχονται οι μέχρι τώρα απολυμένοι συμβασιούχοι, ενώ από μέρα σε μέρα αναμένονται άλλες 350 απολύσεις. Την ίδια στιγμή σε χιλιάδες ανέρχονται οι εργαζόμενοι μέσω του προγράμματος «stage», το οποίο, εκτός από το ότι αποτελεί μία ακόμη πλευρά της εργασιακής ομηρίας, σαφώς και δεν καλύπτει τις εξειδικευμένες ανάγκες του ΥΠΠΟ. Παράλληλα, τα αιτήματα προσωπικού των Εφορειών Αρχαιοτήτων προς τις γενικές διευθύνσεις ξεπερνούν τις 3.000 θέσεις(!), αλλά η πολιτική ηγεσία συνειδητά δεν ξεκαθαρίζει το «τοπίο» αναφορικά με τις πραγματικές ανάγκες της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, οι οποίες τη θερινή περίοδο αυξάνονται. Ετσι, από τη μια υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις προσωπικού με ό,τι αρνητικό αυτό συνεπάγεται για την προστασία και ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς και από την άλλη η πολιτική ηγεσία εξακολουθεί να απαξιώνει το ανθρώπινο δυναμικό της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.
Σήμερα, λοιπόν, οι συμβασιούχοι προχωρούν σε 24ωρη απεργία και συγκέντρωση στις 10 το πρωί έξω από το ΥΠΠΟ, συνεχίζουν με συμμετοχή στην πανεργατική απεργία στις 13/2 και 48ωρη στις 27 και 28/2.
Το νησί είναι ένα «αρχαιολογικό πάρκο», αφού έχει λείψανα από την εποχή του χαλκού μέχρι τα νεότερα χρόνια. Η αρχαιοελληνική παρουσία είναι εμφανής για δύο τουλάχιστον αιώνες με ελληνιστικό οχυρό, ναό, βωμούς, επιγραφές. Σύμφωνα με αρχαίες πηγές, ο Αλέξανδρος έδωσε στο νησί το όνομα Ικαρος. Οι διάδοχοί του στο βασίλειο των Σελευκιδών έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αποικία, λόγω της μεγάλης στρατηγικής σημασίας της στη θαλασσινή είσοδο της Μεσοποταμίας.
Δανοί, Αμερικανοί και Γάλλοι, με ανασκαφές από το 1958 έως το 1985, αποκάλυψαν το ναό και ολόκληρο το ανατολικό τμήμα του ελληνιστικού οχυρού. Η ελληνική αποστολή απομάκρυνε ένα πολυβολείο από την εποχή του πολέμου του Κόλπου και προχώρησε σε έρευνες που αποκάλυψαν τα εξής: Τμήμα εργαστηρίου επεξεργασίας λίθου και αναθημάτων για τους ναούς. Τμήματα κτισμάτων που αντιστοιχούν στις τρεις τελευταίες φάσεις κατοίκησης του οχυρού (β΄ μισό 2ου - 1ος αι. π.Χ.). Σε ένα ευρύχωρο δωμάτιο ενός ελληνιστικού οικήματος βρέθηκε ένας μικρός κτιστός φούρνος, πολλά αγγεία, πιθάρια, αμφορείς, χύτρες, κούπες, γαβάθες, πινάκια, ποτήρια και κανάτες, άφθονα υπολείμματα τροφής (κομμάτια ζώων, ψάρια, θαλασσινά, ένα ολόκληρο πουλί, νομίσματα, χάλκινο δαχτυλίδι κ.ά.).
Σε ένα χαμηλό αμμόλοφο, βορειοδυτικά του οχυρού, ερευνήθηκε ένα ευρύχωρο κτίσμα με πολλά λίθινα εργαλεία, σαλιγκάρια και όστρεα, πολλά από τα οποία ήταν μαργαριταροφόρα, πήλινα αγγεία που βρέθηκαν ακέραια. Συντηρήθηκε, επίσης, η περίφημη στήλη με τη μεγάλη ελληνική επιγραφή, που ήταν εκτεθειμένη στο μουσείο του Κουβέιτ και έπαθε σοβαρές ζημιές από την εισβολή των Ιρακινών.
Επικεφαλής της αποστολής είναι η δρ. Αγγελική Κοτταρίδη, με αναπληρωτή τον δρ. Παναγιώτη Χατζηδάκη, οι αρχαιολόγοι Δημήτρης Μπασάκος, Στέργιος Λιούλιας και Στέφανος Τάνης, οι συντηρητές Νέλη Κλαδούρη, Παναγιώτης Καματάκης και Γιάννης Πιτσίκος, ο σχεδιαστής Παύλος Τσιόμπρας και ο ειδικευμένος τεχνίτης Γιώργος Κωνσταντινόπουλος, η προϊσταμένη του Κέντρου Λίθου δρ. Κέλυ Κουζέλη, ενώ η ομάδα του καθηγητή Γεωφυσικής του ΑΠΘ Γρηγόρη Τσόκα, σε συνεργασία με τον καθηγητή Τοπογραφίας Κώστα Τοκμακίδη πραγματοποίησε προκαταρκτική έρευνα - τοπογράφηση της περιοχής του αρχαίου οχυρού.
Σε ηλικία 55 ετών, έφυγε ξαφνικά από τη ζωή, ο γνωστός φωτογράφος Ντίνος Διαμαντόπουλος, ο άνθρωπος που απαθανάτισε με το φακό του δεκάδες Ελληνες καλλιτέχνες, αλλά και πολιτικούς. Ο Ντ. Διαμαντόπουλος προερχόταν από οικογένεια φωτογράφων, αφού ο παππούς και ο πατέρας του ασκούσαν αυτό το επάγγελμα. Το 1976, μαζί με το μεγαλύτερο αδελφό του, Τάκη, επίσης φωτογράφο, άνοιξαν φωτογραφικό στούντιο στο κέντρο της Αθήνας, το οποίο λειτούργησαν μαζί, μέχρι τη στιγμή που ο αδελφός του αναζήτησε το δικό του δρόμο στο Παρίσι. Στην τριαντάχρονη επαγγελματική του πορεία, ο Ντ. Διαμαντόπουλος, απαθανάτισε εκατοντάδες πρόσωπα, και όπως συνήθιζε να λέει: «Ακόμα και σε ένα άσχημο πρόσωπο προσπαθούσα να βρω τις όμορφες πλευρές του και να το αποτυπώσω σε φωτογραφία». Παράλληλα, ήταν εξίσου γνωστός για το ρετούς, «το απαραίτητο τελικό άγγιγμα» όπως το χαρακτήριζε.
Στο θέατρο «Τόπος Αλλού» παρουσιάζεται το έργο «Μάνα, μητέρα, μαμά» του Γιώργου Διαλεγμένου από την ομάδα «Ακροβασία» (κάθε Τρίτη, Τετάρτη), ομάδα που αναγνωρίζει το δικαίωμα καλλιτεχνικής έκφρασης σε ανθρώπους με κινητικές δυσκολίες. Η ομάδα πιστεύει ότι η τέχνη ανήκει σε όλους, πως η ζωή και η τέχνη δεν έχουν ανάγκη από οίκτο και φιλανθρωπία, αλλά από δικαιοσύνη, ισοτιμία και ανοιχτούς ορίζοντες. Παίζουν: Γιάννης Κουφάλης, Δημήτρης Σκλάβος, Νίκος Πατεράκης, Βίκυ Κολτσίδα, Τζωρτζίνα Διονυσιώτη. Σκηνοθεσία - μουσική επιμέλεια Ελενας Βλάχου, σκηνικά - κοστούμια Ιωάννας Θεοδωροπούλου.
Το έργο του Γ. Διαλεγμένου εξελίσσεται την περίοδο της μεταπολίτευσης, όπου η αντιπαροχή παίζει καθοριστικό ρόλο στις ζωές των ανθρώπων.