Την άμεση και επιτακτική ανάγκη του εκδημοκρατισμού του ναυτεργατικού συνδικαλιστικού κινήματος έφερε επιτακτικά στο προσκήνιο το χτεσινό Γενικό Συμβούλιο της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας, το οποίο οι υπάλληλοι των εφοπλιστών και της κυβέρνησης, και για την ακρίβεια οι συνδικαλιστές των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΠ, φρόντισαν να το μετατρέψουν σε μία κακοστημένη οπερέτα, προκειμένου να αποσπάσουν αποφάσεις τέτοιες που καταδικάζουν την Ομοσπονδία στο δρόμο του συμβιβασμού, της υποταγής και της συναλλαγής με το εφοπλιστικό κεφάλαιο. Η νοθεία, οι αντιδημοκρατικές, συνοπτικές και εκφυλιστικές διαδικασίες, που πρυτάνευσαν σε όλη τη διάρκεια του συμβουλίου, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αυταπάτης στους ναυτεργάτες ότι, όσο οι εργατοπατέρες θα κατέχουν τις καρέκλες στην Ομοσπονδία, τόσο θα «αλωνίζουν» οι εφοπλιστές και οι πολιτικοί τους υπηρέτες, «πετσοκόβοντας» θέσεις εργασίας, ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Αλλωστε, επιπλέον απόδειξη για το ρόλο της ΠΝΟ αποτελεί και το γεγονός ότι το Γενικό Συμβούλιο συγκλήθηκε στην αίθουσα των εκδηλώσεων του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας!

Ειδικότερα, το ίδιο το Σώμα του Συμβουλίου αποτέλεσε ένα εξάμβλωμα. Από τους 78 αντιπροσώπους που συμμετείχαν (σε σύνολο 86), άλλοι ήταν εκλεγμένοι με το σύστημα της απλής αναλογικής, άλλοι με το καλπονοθευτικό πλειοψηφικό, ενώ υπήρξαν και ορισμένοι - διαπιστώθηκαν τουλάχιστον τρεις - που συμμετείχαν εντελώς αυθαίρετα, καθώς είχαν ...διοριστεί (!) από αντιπροσώπους που δεν μπορούσαν να συμμετέχουν! Επιπλέον επιβλήθηκε και ο αναχρονιστικός και άκρως αντιδημοκρατικός περιορισμός του ενός δεκάτου, που περιορίζει τον αριθμό των αντιπροσώπων των μεγάλων ναυτεργατικών Ενώσεων. Ετσι, ενώ, για παράδειγμα, η ΠΕΜΕΝ και η Ενωση Πλοιάρχων εκλέγουν από 23 αντιπροσώπους, στο συμβούλιο έγιναν δεκτοί οι 13! Αυτό το Σώμα, εκτός όλων των άλλων, ανέλαβε να προετοιμάσει και το 26ο Συνέδριο της ΠΝΟ, που, όπως αποφασίστηκε, θα γίνει στις 3 και 4 Δεκέμβρη, προδιαγράφοντας έτσι τις αποφάσεις του.

Τις ...«εργασίες» άνοιξε ο γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Γιάννης Χαλάς, παρουσιάζοντας τον απολογισμό δράσης. Ενα κείμενο, που έφερε ανάγλυφο το εφοπλιστικό αποτύπωμα, καθώς δεν περιείχε λέξη για τα ναυτεργατικά προβλήματα, ενώ εξυμνούσε τον κυβερνητικό νόμο για την αύξηση των συντάξεων. Νόμος, που είναι πολύ μακριά ακόμα και από προηγούμενες αποφάσεις της ίδιας της Ομοσπονδίας.

Η φωνή των ναυτεργατών στο Συμβούλιο ακούστηκε μόνον όταν το λόγο πήραν οι συνδικαλιστές της «Ναυτεργατικής Συνδικαλιστικής Κίνησης». Χαρακτηριστικά ήταν όσα είπε ο Γιάννης Μανουσογιαννάκης, πρόεδρος του ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ. Αφού ξεκαθάρισε ότι «εμείς δε νομιμοποιούμε αυτό το Σώμα», επισήμανε: «Δεν έχουμε καμία αυταπάτη ότι αυτό το Σώμα θα πάρει έστω και μία απόφαση, που θα φέρνει τους ναυτεργάτες ένα βήμα μπροστά. Να είστε σίγουροι ότι τα όσα διαδραματίζονται εδώ μέσα τα καταθέτουμε όλα σ' αυτούς που βγάζουν τίμια το ψωμί τους μέσα στα καράβια, στους ναυτεργάτες, που αργά ή γρήγορα θα δώσουν τη λύση που πρέπει, ώστε εδώ να εκπροσωπούνται αυτοί και όχι οι εφοπλιστές».

Ανάλογα, ο Γιώργος Τούσσας, πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ, παίρνοντας στη συνέχεια το λόγο, υπογράμμισε: «Και εδώ συγκρούονται δύο τακτικές. Από τη μια, είναι οι δυνάμεις που εκφράζουν την τακτική του συμβιβασμού, της υποταγής στο εφοπλιστικό κεφάλαιο και, από την άλλη, οι δυνάμεις που προετοιμάζουν τη σύγκρουση και της ρήξη με τους εφοπλιστές, συνολικά το μεγάλο κεφάλαιο και τους πολιτικούς του υπηρέτες. Είναι τεράστιες οι ευθύνες απέναντι στους ναυτεργάτες και συνολικά στην εργατική τάξη αυτών, που τώρα εδώ μέσα υποστηρίζουν αυτό το "μόρφωμα" που είναι διαμορφωμένο στην ΠΝΟ 28 χρόνια μετά τη μεταπολίτευση, το οποίο έχει, από τη μια, οξύνει δραματικά τα προβλήματα της ναυτεργατικής οικογένειας και, από την άλλη, φροντίζει ώστε οι εφοπλιστές να συσσωρεύουν συνεχώς περισσότερα υπερκέρδη».

Ο συνδικαλιστής υπενθύμισε την υπονομευτική στάση της πλειοψηφίας της ΠΝΟ σε κάθε ναυτεργατικό αγώνα, με αποκορύφωμα το ξεπούλημα της μεγαλειώδους απεργίας του περασμένου Ιούνη την πιο κρίσιμη στιγμή και, συγκεκριμένα, όταν η κυβέρνηση επέβαλε το φασιστικό μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης σε βάρος των ναυτεργατών. Κατέληξε, τονίζοντας ότι ο αγώνας των δυνάμεων της ΝΣΚ, της ΠΕΜΕΝ και του ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ θα ενταθεί για να σπάσει ο συνδετικός κρίκος της ΠΝΟ με τους εφοπλιστές, για να εκδημοκρατιστεί το ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, η ναυτική νομοθεσία με την επέκταση του ν.1264/82 και στους ναυτεργάτες.

Κομβικό σημείο στην πάλη των δημοσίων υπαλλήλων αποτελεί η 24ωρη πανελλαδική απεργία στις 5 του Δεκέμβρη, καθώς, ταυτόχρονα, είναι και μια ευκαιρία για αναπροσανατολισμό του αγώνα, ως προς το περιεχόμενο και την κατεύθυνσή του.

Εκ των πραγμάτων, οι δημόσιοι υπάλληλοι καλούνται να αντισταθούν στην εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης, αλλά και στο συνολικότερο «πακέτο» αντιδραστικών ρυθμίσεων που επιδιώκει να επιβάλει στο δημόσιο τομέα. Ωστόσο, τα αιτήματα που θα υιοθετήσει τελικά η πλειοψηφία της διοίκησης της ΑΔΕΔΥ, πόσο θα τα παλέψει και για πόσο, εξαρτώνται άμεσα και αποκλειστικά από τη συμμετοχή των δημοσίων υπαλλήλων στην κινητοποίηση και το περιεχόμενο που θα προβάλουν μέσα από αυτή.

Σήμερα πραγματοποιείται σύσκεψη Ομοσπονδιών, όπου θα συζητηθούν αυτά τα ζητήματα και η οργάνωση της κινητοποίησης. Χτες συνεδρίασε και η Εκτελεστική Επιτροπή, αλλά τα θέματα θα κριθούν στο τέλος του Νοέμβρη, στην πανελλαδική διάσκεψη της ΑΔΕΔΥ.

Από την πλευρά του το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, οι ταξικές δυνάμεις στην ΑΔΕΔΥ, θα δουλέψει με αποφασιστικότητα και πρόγραμμα ώστε η απεργία στις 5 του Δεκέμβρη και μαζική να είναι και με το περιεχόμενο που μπορεί να οδηγήσει σε λύσεις στα οξυμένα προβλήματα των εργαζομένων στο δημόσιο.

Περιοδείες, συσκέψεις, συζητήσεις και κάθε άλλη μορφή που θα μπορέσει να ενεργοποιήσει τους εργαζόμενους, θα αξιοποιηθούν από το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα στο δημόσιο για την επιτυχία αυτής της σημαντικής μάχης.

Δεδομένο είναι ότι ο αγώνας αυτός πρέπει να έχει συνέχεια και κλιμάκωση. Η διεκδίκηση κατώτερου μισθού 350.000 δραχμών και η ανάλογη αναπροσαρμογή σε κάθε κατηγορία και κλιμάκιο, είναι ένα βασικό αίτημα που θέτει με επιμονή η Ταξική Δημοσιοϋπαλληλική Συσπείρωση στην ΑΔΕΔΥ. Το αίτημα αυτό δε χτυπά μόνον το 2,5% της εισοδηματικής κυβερνητικής πολιτικής για το 2003, αλλά αυτόματα θέτει διαφορετικούς όρους στη συζήτηση για το νέο μισθολόγιο, το οποίο μέχρι σήμερα έχει χρησιμοποιηθεί για να μην ικανοποιηθούν μια σειρά από αιτήματα των εργαζομένων στο δημόσιο.

Στο χέρι των εργαζομένων είναι να ακυρώσουν τα σχέδια της κυβέρνησης για ένα μισθολόγιο που θα συνδέει το μισθό με την παραγωγικότητα και θα εμπεριέχει όλες τις «ελαστικότητες» και τις ανατροπές που προβλέπει το πρόγραμμα «ΠΟΛΙΤΕΙΑ». Από αυτούς εξαρτάται επίσης αν και κατά πόσον το πρόγραμμα αυτό θα εφαρμοστεί σε αυτό που ονομάζεται δημόσια διοίκηση.

Σε τρομοκρατικές απειλές κι ενέργειες «προχωρούν» οι εργοδότες του πολυκαταστήματος «ΦΩΚΑΣ», στην Ερμού. Τέσσερις εργαζόμενες στα ταμεία και δύο πωλήτριες «τιμωρούνται» με μεταθέσεις σε άλλα καταστήματα ή με μετακινήσεις στους ορόφους του πολυκαταστήματος με τη δικαιολογία της κάλυψης οργανικών θέσεων. Μόλις οι εργαζόμενες βγήκαν στο προσκήνιο με την απεργία στης 26 Οκτώβρη και τις διεκδικήσεις για καλύτερες συνθήκες εργασίας δέχτηκαν σε πρώτη φάση τα «δώρα του εκφοβισμού». Χτες, η γραμματέας του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων, Μ.Τσαγκατάκη, ο Γ.Πέρρος από το ΠΑΜΕ και γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Αθήνας και ο Γ.Μανωλάκος από το ΠΑΜΕ και μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, παρέμβηκαν για να ανακληθούν οι τρομοκρατικές μεταθέσεις και να συνεχίσουν να δουλεύουν οι εργαζόμενες στη θέση τους.

Οι εργοδότες, κάλεσαν, σύμφωνα με καταγγελία στο Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων, όσες πρωτοστάτησαν στην απεργία και τις ρώτησαν γιατί προβήκανε σε αυτή την ενέργεια και δεν την απέφυγαν. Αναφέρθηκαν στα ...πλεονεκτήματα και τα προνόμια της εργασίας στο συγκεκριμένο χώρο και γενικά «κινήθηκαν» ανάμεσα σε καλοπιάσματα και έμμεσες απειλές. Μετά από αυτό ακολούθησαν οι μεταθέσεις εργαζομένων σε μαγαζιά του «ΦΩΚΑ» στη Σταδίου και τη Μεταμόρφωση και μετακινήσεις εργαζομένων από όροφο σε όροφο ή κοινώς «σπάσιμο νεύρων». Η Μ.Τσαγκατάκη γραμματέας του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων, είπε στο «Ρ»: «Στους χώρους εργασίας του "ΦΩΚΑ" ασκείται καθημερινά τρομοκρατία. Μέχρι τώρα, είχαμε εργαζόμενες που μετατέθηκαν από το κατάστημα του Συντάγματος, σε άλλα καταστήματα του "ΦΩΚΑ", στη Μεταμόρφωση και στη Σταδίου, με τη δικαιολογία ότι πάνε να καλύψουν οργανικές θέσεις. Αυτό, βέβαια, είναι προσπάθεια διάσπασης της ενότητας και της αλληλεγγύης των εργαζομένων στο κατάστημα, μετά και την απεργία στις 26 του Οκτώβρη. Οι εργαζόμενοι πρέπει να καταλάβουν ότι η επιχείρηση "ΦΩΚΑΣ", αυτή τη στιγμή κάνει κινήσεις, για να ωφεληθεί στο μέλλον. Υπάρχει το ζήτημα της πλήρους απελευθέρωσης του ωραρίου του εμπορίου και των εργασιακών σχέσεων. Ξέρει, ότι οι εργαζόμενοι, μαζί με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, θ' αντιδράσουν. Με τις τρομοκρατικές μεταθέσεις των εργαζομένων "μετρά δυνάμεις", αντιδράσεις του ταξικού κινήματος και των εργαζομένων. Η τρομοκρατία, άλλωστε, στους εργασιακούς χώρους, δεν είναι άσχετη με την τρομοκρατία που ασκεί καθημερινά η κυβέρνηση με τρομονόμους, λιτότητα, άγρια φορολογία, παρακολούθηση των διαδηλώσεων. Να είναι σίγουροι και οι "Φωκάδες" και η κυβέρνηση που καλύπτει τους "Φωκάδες" ότι η απάντηση θα δίνεται καθημερινά στους χώρους εργασίας από τους εργαζόμενους, μαζί με το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα».