Ο Ρομάν Πολάνσκι,με την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του "Μαχαίρι στο νερό",που γύρισε στην Πολωνία το 1962, εντυπωσίασε για την τόλμη της δραματουργικής του αφήγησης, που ρίχνει άπλετο φως στην απύθμενη άβυσσο της ανθρώπινης ψυχολογίας. Η κινηματογραφική του μηχανή λειτουργεί σαν γραφίδα, που σκιαγραφεί το κοινωνικό και ψυχολογικό προφίλ της εποχής που διαπραγματεύεται, επιτυγχάνοντας χωρίς φλυαρία την ψυχολογική ταύτιση του θεατή με το έργο.
Ο χρόνος στην ταινία του Πολάνσκι τεμαχίζεται σε δευτερόλεπτα, αποκτά κοινωνικό προσανατολισμό και μετατρέπεται σε διαρκή αναζητητή της πνευματικής, αιώνιας αλήθειας. Η εξωτερική όψη του κόσμου, μέσα από το φακό του σκηνοθέτη, συνθλίβεται και καταργείται. Στην ουσία προβάλλεται ως παράγωγο κατασκεύασμα της εσωτερικής κατάστασης των χαρακτήρων του. Η πληγωμένη προσωπικότητα και το νοσηρό "εγώ" των τριών προσώπων του κρύβεται κάτω από την πλαστικά εντυπωσιακή εξωτερική πραγματικότητα. Ο Πολάνσκι ξεκινά την οικοδόμηση του κινηματογραφικού του χώρου από την "οροφή", για να φτάσει στο τέλος με αριστοτεχνική μαεστρία στα "θεμέλια" της συλλογιστικής του. Ο θεατής, μέσα απ' αυτή την ανάποδη περιπλάνηση, γίνεται συνεργός, συνδημιουργός της σκηνοθεσίας. Μετέχει, ψηλαφιστά, στην κατανόηση της τελικής στόχευσης του δημιουργού και από παθητικός δέκτης γίνεται ενεργητικός πρωταγωνιστής. Η μαυρόασπρη φωτογραφία του Γιέρζι Λίπμαν - αναγκαστική άποψη του τότε κινηματογράφου - αποκτά καθοδηγητική θέση που κινεί τα νήματα του σεναρίου και προετοιμάζει τις μελλοντικές οχυρωματικές θέσεις των τριών πρωταγωνιστών του. Η ταινία του Πολάνσκι αγγίζει τα όρια ενός αριστουργήματος.
Γεράσιμος ΒΑΚΡΟΣ
Ενα από τα σημαντικότερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ο "Δον Κιχώτης" του Θερβάντες, σε ελεύθερη διασκευή και σκηνοθεσία Γιώργου Μεσσάλα, παρουσιάζεται από την παιδική σκηνή του "Μοντέρνου Θεάτρου" στο θέατρο "Αλκυονίς" (Ιουλιανού 42-46). Τα σκηνικά - κοστούμια είναι της Νίκης Ιγγλέση.Τους ρόλους ερμηνεύουν: Γιώργος Μεσσάλας, Παναγιώτης Σπηλιόπουλος, Μιχάλης Κουκουλομάτης, Απόστολος Πελεκάνος, Τζένη Στεφανάκου, Γιάννης Τριβέλας, Κατερίνα Γούναρη και Βίβιαν Βαλσάμη.Οι παραστάσεις δίνονται κάθε Κυριακή στις 11.30 το πρωί και 3 το απόγευμα.
Τον ονόμασαν κραυγή της γενιάς τους. Μια κραυγή, που απορρέει και βρίσκει δύναμη από το δράμα, από την τραγωδία της Κύπρου. Ο λόγος για το δίσκο"Οταν τον Αύγουστο βρέχει",που φέρνει την υπογραφή τριών νέων δημιουργών από την Κύπρο, των Κούλη Θεοδώρου, Αντρέα Παράσχου και Πάρη Ποταμίτη και παρουσιάστηκε χτες στο "Σπίτι της Κύπρου". Αφορμή για τη δημιουργία του δίσκου, όπως αναφέρθηκε, αποτέλεσε μια ραδιοφωνική εκπομπή του ΡΙΚ με τίτλο"Οταν τον Αύγουστο βρέχει" (και οι τρεις δημιουργοί εργάζονται εκεί ως δημοσιογράφοι) στις 14 Αυγούστου 1993, ακριβώς 19 χρόνια από τότε, που οι τουρκικές ερπύστριες πάτησαν την Αμμόχωστο. "Ζούμε, είπαν, ανάμεσα σε δύο επικίνδυνες αντιθέσεις, την κατοχή και την ευμάρεια. Η μία σε εξευτελίζει και με την άλλη εξευτελίζεσαι. Ομως στέκουμε... Ηρθαμε εδώ για να σας πούμε ότι δε θα αρκεστούμε η Αμμόχωστος και η Κερύνεια να συντηρούνται στη μνήμη όπως η Σμύρνη και το Αϊβαλί". Τα τραγούδια ερμηνεύουν οι Κούλης Θεοδώρου και Βούλα Κωνσταντίνου.Παρόντες στη χτεσινή παρουσίαση ο πρέσβης της Κύπρου Χ. Χριστόφορου, ο Γ. Νταλάρας, ο Μ. Τόκας, ο Μ. Χριστοδουλίδης κ. ά.
Εγκαινιάζεται τη Δευτέρα στην γκαλερί "Τιτάνιουμ" (Βασ. Κωνσταντίνου 44) έκθεση έργων ζωγραφικής της Αρ. Λεβέντη και γλυπτικής του Ηλ. Γκανούτα.Τα έργα και των δύο καλλιτεχνών έχουν κοινή τους ρίζα τη διάθεση αισιόδοξης απόκρισης στο βάθος της σκοτεινιάς και των απειλών της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας. Τα ζωγραφικά έργα και τα γλυπτά για τους δημιουργούς τους γεννήθηκαν και είναι μαζί το ένα για το άλλο και το ένα με το άλλο. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 4 του Φλεβάρη.