Eurokinissi

Ψευδεπίγραφες μελέτες, δραματικές υπερβάσεις, εικονικές επιβλέψεις, άθλιες συνθήκες εργασίας, μερικά από τα συμπτώματα της παθολογίας των δημόσιων έργων

Αυτό τόνισε κατά το χαιρετισμό του στο τριήμερο συνέδριο για τα δημόσια έργα, που διοργανώνει το ΤΕΕ στην Αθήνα και το οποίο ξεκίνησε χτες, ο Μάκης Παπαδόπουλος, υπεύθυνος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ, ενώ στη συνέχεια επισήμανε: «Στις σημερινές συνθήκες οι σχέσεις των συντελεστών του συστήματος παραγωγής των δημόσιων έργων καθορίζονται απ' το επίπεδο ανάπτυξης του καπιταλισμού στη χώρα μας και ρυθμίζονται τελικά με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος. Ταυτόχρονα, οι νομοθετικές ρυθμίσεις και ο εκάστοτε βαθμός εφαρμογής τους, το ύψος και ο τρόπος κρατικής χρηματοδότησης των έργων, καθώς και τα συστήματα ανάθεσης και διανομής των έργων που προωθούν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, στοχεύουν στην ισχυροποίηση μιας χούφτας μονοπωλιακών ομίλων και στη συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης στον κατασκευαστικό κλάδο. Αυτές είναι οι πραγματικές αιτίες της παθολογίας που οι περισσότεροι διαπιστώνουμε σήμερα».

«Είναι φανερό ότι αυτός ο δρόμος - τόνισε ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ - δεν αποτελεί διέξοδο για τα λαϊκά συμφέροντα. Η ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος απαιτεί συνολική και ενιαία θεώρηση όλων των φάσεων του συστήματος παραγωγής των έργων με γνώμονα το σύνολο των λαϊκών αναγκών, για φθηνά και ποιοτικά δημόσια έργα που δε θα αποτελούν εμπορεύματα, για την ασφάλεια των χρηστών, των κατοίκων και των εργαζομένων στα έργα, την προστασία του περιβάλλοντος, τη δραστική μείωση της λαϊκής επιβάρυνσης».

«Η ικανοποίηση αυτών των αναγκών - κατέληξε ο Μ. Παπαδόπουλος - προϋποθέτει έναν ενιαίο κρατικό φορέα που θα κατέχει τα μέσα παραγωγής, θα κατανέμει σχεδιασμένα την κρατική χρηματοδότηση και το εργατικό δυναμικό και θα καλύπτει το σύνολο των φάσεων των δημόσιων έργων, στο πλαίσιο του κεντρικού σχεδιασμού της λαϊκής οικονομίας. Ο φορέας αυτός θα αναλάβει την ιεραρχημένη κατασκευή μεγάλων έργων στρατηγικής σημασίας, την εκπόνηση κανονισμών και προδιαγραφών, την εκπόνηση ολοκληρωμένων και επικαιροποιημένων μελετών με τη διασφάλιση της αναγκαίας υποδομής για την υλοποίησή τους, την ουσιαστική επίβλεψη των έργων, την περιφερειακή ανάπτυξη, την ερευνητική δραστηριότητα για τη διάγνωση νέων αναγκών, την αλληλοστήριξη με αντίστοιχους κρατικούς φορείς της μεταποιητικής βιομηχανίας παραγωγής οικοδομικών υλικών. Στο πλαίσιό του μπορεί να αναπτυχθεί και συνεταιριστική δραστηριότητα σε επιμέρους τομείς, π.χ., στις επισκευές και στη συντήρηση των έργων».

Κατά την προσφώνησή του στο συνέδριο ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιάς, υπεραμύνθηκε των τελευταίων νομοθετικών παρεμβάσεων, δηλώνοντας ότι οδηγούν στη διαφάνεια, «ξεχνώντας» βέβαια ότι ουσιαστικά με αυτές επιχειρείται η επιτάχυνση της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου στον κλάδο των κατασκευών και η εδραίωση του πρωταγωνιστικού ρόλου των τραπεζών. Επίσης, ο υπουργός μίλησε για πρόγραμμα-«μαμούθ» δημόσιων έργων μέχρι το 2006 συνολικού ύψους 13,5 δισ. ευρώ, συμπεριλαμβάνοντας σ' αυτό και αυτά που θα γίνουν με τις ληστρικές «συμβάσεις παραχώρησης», με τις οποίες ο λαός θα πληρώνει τα έργα διπλά - και ως χρήστης και ως φορολογούμενος. Τέλος, δεν παρέλειψε - όπως άλλωστε κάθε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ στο παρελθόν - να επιτεθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας, λέγοντας ότι οι δικαστές «πολλές φορές συμπεριφέρονται ως νομοθέτες», επειδή προφανώς σε αρκετές περιπτώσεις παίρνουν αποφάσεις που δε συμφέρουν τις κυβερνήσεις...

Παίρνοντας το λόγο ο πρόεδρος του ΤΕΕ, Γ. Αλαβάνος, επισήμανε την ανεπάρκεια της δημόσιας διοίκησης και στον τομέα των δημόσιων έργων και ιδιαίτερα στην περιφέρεια, όπου υπάρχουν σημαντικές ελλείψεις μηχανικών, αναφέροντας ότι με βάση πορίσματα τα έργα που διαχειρίζονται η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και οι ΟΤΑ παρουσιάζουν αυξημένη προβληματικότητα κατά 50% σε σχέση με τον πανελλαδικό μέσο όρο.

Ο πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής του συνεδρίου, Ε. Κουλουμπής, δήλωσε ότι πρέπει να αποκλειστεί η δικαστική διαιτησία για την επίλυση των διαφορών από κάθε σύμβαση του ελληνικού δημοσίου με ιδιώτες, επειδή όλες οι αποφάσεις μέχρι τώρα ευνοούν τους ιδιώτες, οι οποίοι έχουν το οικονομικό αντικείμενο της διαφοράς που διαφθείρει. Επιπλέον, ζήτησε οι συμβάσεις για τα δημόσια έργα να μην πηγαίνουν για κύρωση στη Βουλή, αλλά να αναλαμβάνουν την ευθύνη ο υπουργός που τις υπογράφει ή το Υπουργικό Συμβούλιο.