Τα τραπεζικά «ζόρια» δεν περιορίζονται μόνο στη μία πλευρά του Ατλαντικού και τη «Γηραιά Ηπειρο». Ανάλογη ένταση επικρατεί και στις ΗΠΑ, παρά τα όσα υποστήριξε την περασμένη εβδομάδα η αμερικανική ομοσπονδιακή τράπεζα (FED) αναφορικά με τη σταδιακή μείωση του προγράμματος αγοράς ομολόγων. Ηταν μία ενέργεια που είχε προαναγγελθεί εδώ και αρκετούς μήνες, ωστόσο φαίνεται να «εξέπληξε» χρηματιστήρια και οικονομικούς αναλυτές η χρονική συγκυρία κατά την οποία η FED ανακοίνωσε ότι από τον ερχόμενο Γενάρη θα μειώσει στα 75 δισ. δολάρια (από 85 δισ. ως τώρα) τα ποσά που κατευθύνει μηνιαία στην αγορά αμερικανικών ομολόγων. Η συγκεκριμένη ενέργεια εκλαμβάνεται ως «σήμα» σταδιακής απομάκρυνσης από τη μέχρι σήμερα ακολουθούμενη «χαλαρή» αμερικανική νομισματική πολιτική.

Ως λόγος για την παραπάνω απόφαση προβλήθηκαν οι θετικές προβλέψεις για την πορεία της οικονομίας των ΗΠΑ, η οποία εκτιμάται ότι θα αναπτυχθεί από 2,8% έως 3,2% το ερχόμενο έτος - εκτίμηση ελαφρά βελτιωμένη έναντι της προηγούμενης πρόβλεψης για ανάπτυξη 2,9%-3,1% - η επίσημη ανεργία θα μειωθεί στο 6,3% με 6,6% το 2014 και στο 5,8% με 6,1% το 2015, ενώ από το 2016 οι σχετικές προβλέψεις κάνουν λόγο για επίπεδα ανεργίας μικρότερα του 6%. Επιπλέον ο πληθωρισμός εκτιμάται ότι θα κινηθεί μεταξύ 1,4% και 1,6% το 2014, όταν η προηγούμενη αναφορά της FED προέβλεπε πληθωρισμό μεταξύ 1,3% και 1,8%. Σε κάθε περίπτωση, με τα μέχρι τώρα δεδομένα, το βασικό επιτόκιο της κεντρικής αμερικανικής τράπεζας θα συνεχίσει να βρίσκεται λίγο πάνω απ' το μηδέν.

«Χαλαρή» νομισματική πολιτική άρχισε να ακολουθεί κατ' αναλογία και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, μειώνοντας το επιτόκιο δανεισμού των τραπεζών, ως μέσο που στοχεύει στο να διευκολύνει την καπιταλιστική ανάκαμψη, παρέχοντας κίνητρα για διοχέτευση ρευστότητας στην αγορά, νέες επενδύσεις, δημιουργία νέων θέσεων εργασίας κ.ο.κ. Πάντως, αξίζει να αναφερθεί ανάλυση της ιστοσελίδας της «Deutsche Welle» την περασμένη εβδομάδα, η οποία τόνιζε τις «σκοτεινές πλευρές» που εμπεριέχει η παραπάνω τακτική, επικαλούμενη με τη σειρά της «αναλύσεις» που θεωρούν ότι «αυτή η στρατηγική μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του πληθωρισμού και σε νέα "έκρηξη" των τιμών, όπως είχε γίνει το 2007 με τη "φούσκα" στην αμερικανική αγορά ακινήτων, γεγονός που συνέβαλε στο ξέσπασμα της παγκόσμιας χρηματοοικονομικής κρίσης». Αυτές οι αναλύσεις είναι ενδεικτικές των δυσκολιών των αστών στη διαχείριση της κρίσης.

Ξεκίνησαν την περασμένη Παρασκευή στο Πεκίνο οι ετήσιες συνομιλίες μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας στον τομέα του εμπορίου, με σκοπό, σύμφωνα με το Κινεζικό Πρακτορείο Ειδήσεων, να αντιμετωπιστούν υφιστάμενες «τριβές» στις εμπορικές σχέσεις των δύο μεγαλύτερων οικονομιών του κόσμου, αλλά και να οικοδομηθεί ένα μοντέλο πάνω στο οποίο θα βασίζονται οι οικονομικές σχέσεις των δύο κρατών. Στην αμερικανική διπλωματική αποστολή συμμετέχουν οι υπουργοί Εμπορίου και Γεωργίας, ενώ η χρονιά αυτή σηματοδοτεί την 30ή επέτειο της «Μεικτής Επιτροπής Εμπορίου» που συνέστησαν οι δύο χώρες το 1983.

Ο συνολικός όγκος των διμερών εμπορικών συναλλαγών, από τα 4 δισ. δολάρια εκείνης της χρονιάς, έχουν εκτοξευθεί σήμερα στα 50 τρισ. δολάρια, ενώ οι άμεσες επενδύσεις από τα 100 εκατ. του 1983, πλέον έχουν φτάσει το ποσό των 10 τρισ. δολαρίων, με τους εκπροσώπους των ΗΠΑ να δηλώνουν ότι σκοπός των συνομιλιών είναι η περαιτέρω άρση των εμπορικών και επενδυτικών φραγμών.

Το μέγεθος των σχέσεων ανάμεσα στις δύο οικονομίες αποτυπώνεται εξάλλου και στα στοιχεία που έδωσε την περασμένη βδομάδα το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, σύμφωνα με τα οποία η αξία των αμερικανικών ομολόγων που έχει στην κατοχή της σήμερα η Κίνα φτάνει τα 1,3 τρισ. δολάρια.

Με τους δείκτες οι οποίοι καταγράφουν την οικονομική δραστηριότητα της Γαλλίας - της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας στην Ευρωζώνη - να κινούνται οριακά, αυξάνονται και οι «πιέσεις» προς την κυβέρνηση της χώρας να λάβει άμεσα μέτρα που θα αναστρέψουν το κλίμα και θα θέσουν τη χώρα σε τροχιά καπιταλιστικής ανάπτυξης. Σε έκθεση της βρετανικής εταιρείας «Markit» καταγράφεται αναιμική αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,2% το τέταρτο τρίμηνο του 2013, με τον επικεφαλής της εταιρείας να χαρακτηρίζει τη Γαλλία το «νέο ασθενή της Ευρώπης». Την ίδια στιγμή, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μ. Ντράγκι, δείχνει στη Γαλλία το δρόμο των οικονομικών μεταρρυθμίσεων για την αποκατάσταση της «ανταγωνιστικότητας» της οικονομίας της, ούτως ώστε «οι εταιρείες να αρχίσουν και πάλι να επενδύουν»...