ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 22 Φλεβάρη 2009
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
Κοινός ο αγώνας Ισραηλινών Εβραίων και Αράβων

Ο Μουχάμαντ Νάφα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Ισραήλ, μιλάει στο «Ρ» για τις τελευταίες εξελίξεις στη χώρα του, ιδιαίτερα μετά τις πρόσφατες εκλογές

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Ισραήλ, σε διαδήλωση κατά της κατοχής των παλαιστινιακών εδαφών και του πολέμου στο Λίβανο, στην Ιερουσαλήμ, μαζί με εκπροσώπους όλων των Εκκλησιών

Associated Press

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Ισραήλ, σε διαδήλωση κατά της κατοχής των παλαιστινιακών εδαφών και του πολέμου στο Λίβανο, στην Ιερουσαλήμ, μαζί με εκπροσώπους όλων των Εκκλησιών
Τα αποτελέσματα των τελευταίων ισραηλινών εκλογών διαμορφώνουν μία ακόμα πιο επικίνδυνη κατάσταση για τη χώρα, αφού οι πιο αντιδραστικές δυνάμεις που διακρίνονται για τις ρατσιστικές τους θέσεις φαίνεται να εξασφαλίζουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία εντείνοντας το διχασμό της ισραηλινής κοινωνίας. Η απειλή του φασισμού δε θα μειωθεί, όποιος και αν τεθεί επικεφαλής της νέας κυβέρνησης, υπογραμμίζει, μιλώντας στον «Ρ», ο Νάφα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Ισραήλ, που βρέθηκε στην Ελλάδα συμμετέχοντας στις εργασίες του 18ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, ενώ στο Ισραήλ συνεχίζονται οι επαφές για το σχηματισμό κυβέρνησης, με τον ακροδεξιό Λίμπερμαν να δηλώνει έτοιμος να στηρίξει τον Νετανιάχου.

-- Μια βδομάδα μόλις, μετά τις πρόωρες εκλογές, πώς σχολιάζετε τα αποτελέσματα, αλλά και το κλίμα υπό το οποίο διεξήχθησαν;

-- Οι εκλογές αυτές είναι άμεσα συνδεδεμένες με την επίθεση κατά της Λωρίδας της Γάζας. Τα αποτελέσματα είναι εξαιρετικά επικίνδυνα. Ενισχύθηκε η δεξιά, για την ακρίβεια, η άκρα δεξιά, η οποία εξασφαλίζει την πλειοψηφία στο νέο Κοινοβούλιο. Οποια και αν είναι η κυβέρνηση που θα σχηματιστεί τελικά, γιατί γνωρίζετε ότι είναι κάπως δύσκολη αυτή η διαδικασία, θα είναι μια κυβέρνηση της δεξιάς. Γι' αυτό και εμείς, ήδη, απευθύναμε πρόσκληση για τη σύσταση ενός αραβο-εβραϊκού μετώπου ενάντια στον κίνδυνο του φασισμού, ενάντια στις απειλές κατά της αραβικής κοινότητας στο Ισραήλ, δύο στοιχεία που αναδείχτηκαν πολύ ενισχυμένα από τις κάλπες.

Από παλιότερη διαδήλωση με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές ενάντια στην ισραηλινή κατοχή στην Παλαιστίνη

Associated Press

Από παλιότερη διαδήλωση με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές ενάντια στην ισραηλινή κατοχή στην Παλαιστίνη
Πρόκειται για έναν πραγματικό και πολύ μεγάλο κίνδυνο. Είναι η πρώτη φορά που η απειλή του φασισμού είναι τόσο σημαντική, και, μάλιστα, πρόκειται για μια απειλή που μπορεί να εκφραστεί και νομοθετικά, μέσα από την Κνέσετ. Ηδη, τον περασμένο χρόνο, η Κνέσετ (το Κοινοβούλιο) υιοθέτησε 11 νομοθετικές ρυθμίσεις σε βάρος των Ισραηλινών Αράβων. Φανταστείτε τι θα πρέπει να αναμένουμε τώρα, που ο συσχετισμός δύναμης είναι πολύ θετικότερος για τις ακροδεξιές δυνάμεις. Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη και, κατά τη γνώμη μας, πολύ επικίνδυνη.

Θετικά αποτελέσματα για το «Δημοκρατικό Μέτωπο για την Ειρήνη και την Ισότητα - Χαντάς»

Οσον αφορά εμάς, δηλαδή το «Δημοκρατικό Μέτωπο για την Ειρήνη και την Ισότητα - Χαντάς», τα αποτελέσματα ήταν πολύ καλά. Αυξήσαμε τις δυνάμεις μας κατά 28%! Εξασφαλίσαμε τέσσερις έδρες, αντί για τρεις, στο Κοινοβούλιο. Κατά τη γνώμη μας, όμως, το σημαντικότερο στοιχείο είναι ότι αυξήθηκε σοβαρά ο αριθμός των Ισραηλινών Εβραίων που ψήφισαν το Μέτωπο. Είναι η πρώτη φορά από το 1965 που παρατηρούμε τέτοια κίνηση, που έχουμε τέτοια αποτελέσματα. Είναι η πρώτη φορά μετά από δεκαετίες.

Θεωρούμε ότι καθοριστικό ρόλο στην αύξηση του ποσοστού επιρροής μας μεταξύ των Ισραηλινών Εβραίων διαδραμάτισε ο σύντροφός μας, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚ Ισραήλ, Ντοβ Κενίν, ο οποίος ήταν και υποψήφιος στις δημοτικές εκλογές που διεξήχθησαν πριν από λίγους μήνες, για τη δημαρχία του Τελ Αβίβ. Συγκέντρωσε το 32% των ψήφων στις δημοτικές εκλογές. Εξ αυτών, 46.000 ψήφοι ήταν ψήφοι Ισραηλινών Εβραίων. Ηταν η πρώτη φορά που τόσες ψήφοι κατευθύνθηκαν προς έναν κομμουνιστή υποψήφιο στις δημοτικές εκλογές στο Τελ Αβίβ. Τώρα, στις βουλευτικές, υπολογίζουμε ότι περίπου 10.000 Ισραηλινοί Εβραίοι ψήφισαν το «Χαντάς» και είναι και πάλι η πρώτη φορά που τόσες ψήφοι, σε εθνικό επίπεδο, από τους Ισραηλινούς Εβραίους κατευθύνονται προς το Μέτωπο που στηρίζουν οι κομμουνιστές.

Ο Μ. Νάφα στη διεθνιστική εκδήλωση, που διοργάνωσε το ΚΚΕ την Τετάρτη στον «Απόλλωνα»
Ο Μ. Νάφα στη διεθνιστική εκδήλωση, που διοργάνωσε το ΚΚΕ την Τετάρτη στον «Απόλλωνα»
Σαφώς, είμαστε πολύ ικανοποιημένοι. Ιδιαίτερα, γιατί στο αποτέλεσμα αυτό αποτυπώνεται και μια ενίσχυση του διεθνισμού εντός της ισραηλινής κοινής γνώμης, δηλαδή μια ενίσχυση της άποψης ότι Εβραίοι και Αραβες Ισραηλινοί μπορούν και πρέπει να παλέψουν μαζί, δίπλα δίπλα. Είμαστε το μοναδικό κόμμα στο Ισραήλ που έχουμε στις γραμμές μας, αλλά και σε όλες τις θέσεις, Εβραίους και Αραβες Ισραηλινούς μαζί, που συνεργάζονται για όλα.

Για το κόμμα μας, στα 90χρονά του, φέτος, το αποτέλεσμα αυτό ήταν πολύ καλό. Ολα αυτά τα χρόνια, στόχος μας ήταν και είναι η κοινή πάλη για κοινούς στόχους των Ισραηλινών Εβραίων και Αράβων. Είναι κατανοητό, λοιπόν, γιατί για εμάς είναι τόσο θετικά τα αποτελέσματα των εκλογών της περασμένης βδομάδας.

Δυστυχώς, όμως, το σύνολο των αποτελεσμάτων δεν είναι θετικό για τη χώρα. Αντίθετα, πρόκειται, ίσως, για το πλέον επικίνδυνο αποτέλεσμα που έχουν αναδείξει εκλογικές κάλπες στο Ισραήλ εδώ και δεκαετίες.

Ενταση του διχασμού και των κατασταλτικών μέτρων

-- Συμφωνείτε με όσους εκτιμούν ότι τα αποτελέσματα εκφράζουν έναν ολοένα βαθύτερο διχασμό της ισραηλινής κοινωνίας;

-- Είναι απολύτως σωστή αυτή η εκτίμηση. Υπάρχει μια ολοένα μεγαλύτερη πόλωση στην ισραηλινή κοινωνία. Και αυτή η διαπίστωση οδήγησε αρκετούς προοδευτικούς Ισραηλινούς Εβραίους να ψηφίσουν εμάς αντί του κόμματος «Μέρετζ», που στήριζαν, επειδή το τελευταίο δεν πήρε θέση για το διχασμό αυτό, ενώ παράλληλα υποστήριξε τον πόλεμο στη Λωρίδα της Γάζας.

Αρκετοί από τους πολίτες αυτούς δήλωσαν ανοιχτά ότι γι' αυτούς τους λόγους ψήφισαν «Χαντάς» και όχι κάποιο άλλο κόμμα. Γιατί, όπως είπαν, αντιλήφθηκαν τον κίνδυνο αυτού του διχασμού και της ανοδικής επιρροής της φασιστικής νοοτροπίας που εκφράζεται κυρίως από το κόμμα «Ισραελ Μπεϊτένιου» του Αβιγκντόρ Λίμπερμαν, ο οποίος τάσσεται υπέρ της απομάκρυνσης χιλιάδων Ισραηλινών Αράβων από τον τόπο τους και της μετεγκατάστασής τους σε εδάφη της Δ. Οχθης, στο πλαίσιο μιας ανταλλαγής με τους εποικισμούς.

-- Κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Γάζα, είδαμε να υιοθετούνται σκληρά μέτρα καταστολής (συλλήψεις, ανακρίσεις από την αστυνομία και από μυστικές υπηρεσίες, περισσότερες φυλακίσεις αρνητών στράτευσης κλπ.) ενάντια σε όλους όσοι διαμαρτυρήθηκαν ή τάχθηκαν κατά του πολέμου. Θεωρείτε ότι πρόκειται για μια πολιτική που δεν ήταν μόνο «έκτακτη», αλλά θα συνεχιστεί και θα ενταθεί στο μέλλον;

-- Ναι. Πιστεύουμε ότι τα αποτελέσματα των εκλογών δείχνουν ακριβώς αυτό. Κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Γάζα, έγιναν πολλές διαδηλώσεις. Εμείς διοργανώσαμε μια πολύ μεγάλη διαδήλωση στη Ναζαρέτ, αλλά και στο Σαχνίν, όπου συμμετείχαν περίπου 150.000 άνθρωποι! Το σημαντικότερο, όμως, είναι το ότι, μέσα στο Τελ Αβίβ, έγινε μεγάλη διαδήλωση και κατά τη διάρκειά της Ισραηλινοί Εβραίοι σήκωσαν την παλαιστινιακή σημαία. Ηταν η πρώτη φορά που συνέβη κάτι τέτοιο. Ηταν η πρώτη φορά που τόσο έντονα φάνηκε ότι Ισραηλινοί Εβραίοι και Αραβες παλεύουν μαζί για κάτι.

Η εικόνα μας από το Τελ Αβίβ είναι ότι πολλοί Ισραηλινοί Εβραίοι, την τελευταία στιγμή, αποφάσισαν να μην ψηφίσουν εμάς, δηλαδή το «Χαντάς», και στήριξαν το «Καντίμα» της Τζίπι Λίβνι, μόνο από το φόβο ότι θα ενισχυθεί περαιτέρω η ακροδεξιά φασιστική θέση του Λίμπερμαν με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ισραηλινή κοινωνία και για τους Ισραηλινούς Αραβες. Δε συμφωνούμε με την άποψη αυτή, αλλά είναι γεγονός ότι ο φόβος απέναντι στη φασιστική απειλή επέδρασε κατά τον τρόπο αυτό σε πολλούς Ισραηλινούς Εβραίους ψηφοφόρους.

Και στην κατεύθυνση της λογικής αυτής, δυστυχώς, ρόλο διαδραμάτισαν και τα δύο αραβικά κόμματα, των οποίων οι θέσεις είναι σε μεγάλο βαθμό ισλαμιστικές. Συνθήματα, όπως «έξω οι Εβραίοι» ή «περιμένουμε τους στρατιώτες του Αλλάχ», τα οποία κυριάρχησαν στις προεκλογικές εκστρατείες των δύο αραβικών κομμάτων, υπέσκαψαν σημαντικά την προσπάθειά μας να προωθήσουμε την αντίληψη του κοινού αγώνα Εβραίων και Αράβων Ισραηλινών. Οι θέσεις αυτές είναι επίσης επικίνδυνες για τον ισραηλινό λαό.

-- Το Ισραήλ, εκτός των άλλων, βρίσκεται επίσης στη δίνη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, με τα κοινωνικο-οικονομικά του προβλήματα να οξύνονται. Ποια είναι τα σχέδια του κόμματός σας ως προς αυτό το ζήτημα;

-- Δυστυχώς, μπορεί να ενισχύθηκε η εκλογική μας επιρροή, αλλά παραμένει ακόμη αρκετά μικρή για να μπορέσουμε πραγματικά να παίξουμε έναν κομβικό ρόλο, τουλάχιστον σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, ως προς τα μέτρα που λαμβάνονται σε επίπεδο οικονομικό. Εμείς, ούτως ή άλλως, συσχετίζουμε πάντα την οικονομική κατάσταση με τις γενικότερες πολιτικές επιλογές, όπως είναι η κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών.

Το γενικό αυτό αγώνα μας θα τον συνεχίσουμε με όλες μας τις δυνάμεις και με κάθε τρόπο. Και έχοντας πάντα ως αρχή ότι τον αγώνα αυτόν τον δίνουμε Εβραίοι και Αραβες Ισραηλινοί μαζί. Ισραηλινοί Αραβες και Εβραίοι εργάτες αντιμετωπίζουν τις ίδιες δυσκολίες και τα ίδια προβλήματα.

Το συγκεκριμένο ζήτημα είναι ένα από αυτά τα οποία έχουμε προγραμματίσει, ήδη, να συζητήσουμε στις αμέσως επόμενες συνεδριάσεις τόσο της ΚΕ του ΚΚ Ισραήλ, όσο και στα όργανα του «Χαντάς», έτσι ώστε να καταλήξουμε σε σειρά πρωτοβουλιών δράσης και προτάσεων πολύ σύντομα.

Μοναδικός δρόμος η παλαιστινιακή ενότητα υπό την ΟΑΠ

-- Σήμερα, περίπου ένα μήνα μετά τις εκατέρωθεν μονομερείς εκεχειρίες στη Γάζα, συνεχίζονται οι επαφές για μια μακροπρόθεσμη κατάπαυση του πυρός. Ποια είναι η γνώμη σας για το τι μέλλει γενέσθαι;

-- Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι μερίδα της παλαιστινιακής ηγεσίας συντάσσεται με τα αμερικανικά σχέδια για την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Και αναφέρομαι, ξεκάθαρα, στον Πρόεδρο Μαχμούντ Αμπάς. Θα πρέπει, βέβαια, να ξεκαθαρίσω κατηγορηματικά ότι εμείς, ως ΚΚ Ισραήλ, είμαστε ενάντιοι και στη «Χαμάς», στο σύνολο, σχεδόν, των θέσεων και των απόψεών της.

Κατά τη γνώμη μας, αυτό που θα πρέπει να γίνει, είναι να αναλάβει τα ηνία η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΟΑΠ). Ούτε η «Χαμάς», ούτε η «Φατάχ», αλλά η ΟΑΠ. Μόνον η ΟΑΠ είναι λύση, στην παρούσα φάση, έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα. Οι Παλαιστίνιοι πρέπει να αγωνιστούν, ενωμένοι υπό την ΟΑΠ, όπως έκαναν μέχρι σήμερα. Οι θέσεις της ΟΑΠ, για το Παλαιστινιακό, δηλαδή η εφαρμογή των αποφάσεων του ΟΗΕ άνευ όρων, είναι θέσεις που και εμείς συμμεριζόμαστε πλήρως και αγωνιζόμαστε γι' αυτές.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Δεν υπάρχει άλλη λύση, αν θέλουμε να συνεχίσουμε να μιλάμε για μια δίκαιη, βιώσιμη λύση για το Παλαιστινιακό.

-- Θεωρείτε πιθανή την εξαπόλυση νέας επίθεσης κατά της Γάζας, όταν τελικά σχηματιστεί νέα κυβέρνηση στο Ισραήλ;

-- Οχι, δεν το θεωρώ πιθανό. Επί της ουσίας, το Ισραήλ δεν κέρδισε τίποτε, ούτε με τον πόλεμο στο Λίβανο, ούτε με τον πόλεμο στη Γάζα. Μόνο και μόνο για το κύρος και την εικόνα του στρατού; Δεν το πιστεύω. Το κόστος είναι πολύ βαρύ.

Πριν τις εκλογές, είχε μια λογική μια τέτοια κίνηση. Τώρα, δε θεωρώ ότι έχει κάποια λογική ή χρησιμότητα. Επιπλέον, θεωρώ ότι ούτε η νέα αμερικανική προεδρία επιθυμεί νέα κλιμάκωση στην περιοχή.


Ελένη ΜΑΥΡΟΥΛΗ

Στην κλίνη του κεφαλαιοκρατικού Προκρούστη

Ολοι μιλούν για την επερχόμενη κρίση σαν να πρόκειται για την έλευση της «Δευτέρας Παρουσίας» που σκορπά ανησυχία, φόβο και τρόμο. Είναι έκδηλη η προσπάθεια της πολιτικής πτέρυγας του ελληνικού καπιταλισμού, να πετύχει την ολική παράλυση του εργατολαϊκού κινήματος, με το «σοκ» μιας επικείμενης καταστροφής. Η διεθνής καπιταλιστική κρίση γίνεται εθνική τρεμούλα κι η εσωτερική καπιταλιστική υπερεκμετάλλευση μεταφέρεται στη διεθνή κρίση. Στο παρασκήνιο κρύβεται η υπερσυσσώρευση κεφαλαίων για περαιτέρω επεκτατικούς «διεισδυτικούς» σκοπούς, ακόμη και πέρα από τα Βαλκάνια.

Η εργατική τάξη και τα ευρύτερα στρώματα εργαζομένων της πόλης και του χωριού μπαίνουν στην κλίνη του κεφαλαιοκρατικού Προκρούστη. Η ελληνική αστική τάξη δείχνει διά των πολιτικών κυβερνητικών της εκπροσώπων, να κατακτά έναν οικονομικό παράδεισο σε εκτεταμένα γεωγραφικά όρια που ούτε τολμούσε να ονειρευτεί. Τώρα, πίσω από προσχηματικά κυβερνητικά μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης, κρύβεται η εκδηλωμένη της θέληση να συντρίψει οποιαδήποτε λαϊκή αντίδραση που θα θέσει σε κίνδυνο τα δικά της «κεκτημένα». Περισσότερο, αναζητά τρόπους που θα συνεχίζουν την υπερσυσσώρευση κεφαλαίων, τώρα που οι ευκαιρίες «διεισδύσεων» δείχνουν να αυξάνουν κι οι ήδη υπάρχουσες δείχνουν να κινδυνεύουν στη βαλκανική χαβούζα.

Οι υποκριτικές επικλήσεις για παραγωγικές επενδύσεις στην Ελλάδα, μένουν στα αζήτητα μιας «πράσινης» οικονομικής θολούρας. Οπου μερικώς συμβαίνουν, γίνονται με προϋπόθεση τη σκανδαλώδη οικονομική στήριξη του αστικού κράτους από τη δημοσιονομική απομύζηση της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων με πρώτους και κύριους τους εργατο-υπάλληλους.

Σ' αυτή τη ζοφερή εικόνα εξακολουθούν οι θλιβεροί θιασώτες της εκσυγχρονιστικής αριστεροθολούρας, να επιμένουν στην κρατικοποίηση τραπεζών. Επιμένουν δηλαδή το χρηματιστικό κεφάλαιο να αφαιρέσει μέρος της δύναμής του που είναι οι τράπεζες και να το προσφέρει στο μικροαστικό κεφάλαιο. Να αρνηθεί δηλαδή αυτό ακριβώς που είναι: η οικονομική έκφραση του ιμπεριαλισμού στην εποχή της καπιταλιστικής παρακμής. Να αρνηθεί δηλαδή το γενεσιουργό λειτουργικό του ρόλο, της επεκτατικής κατάκτησης αγορών και στρατηγικών περιοχών.

Ας γίνει αντιληπτό ότι η ιδιαιτερότητα του ελληνικού καπιταλισμού είναι κάτι ανάλογο που συμβαίνει σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη που έχουν ανάλογες ιδιαιτερότητες. Κάθε εθνική αστική τάξη είναι δεμένη στο συλλογικό υπερεθνικό καπιταλιστικό όργανο που εκφράζεται θεσμικά, οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά (ΝΑΤΟ, ΕΕ, συγκυριακές πολυεθνικές συμπράξεις).

Στην εποχή μας της παγκοσμιοποιημένης Νέας Τάξης και της πολυπολιτισμικής αθλιότητας, οι εθνικές ιδιαιτερότητες τείνουν να εξαφανιστούν τουλάχιστον δυνητικά. Παραμένουν μόνο οι ζωτικές ανάγκες ομαλής προσαρμογής. Οσο πιο αδύναμη είναι η αστική τάξη μιας χώρας τόσο περισσότερο η προσαρμογή μεταβάλλεται σε ανοιχτή υποταγή. Επιγραμματικά, λειτουργεί μια αναπόδραστη νομοτέλεια που ενσωματώνει τις ιδιαιτερότητες στη συλλογική λειτουργία των υπερεθνικών οργάνων με τη μορφή προσαρμογών και υποταγών. Η αυθαίρετη αποκοπή πλευρών από τη συνολική λειτουργία του διεθνούς κεφαλαίου κι η απαίτηση να στραφούν εναντίον της, μόνο στα κεφάλια ανθρώπων του πιο άκρατου πολιτικού υποκειμενισμού μπορεί να βρίσκεται. Ακόμη κι αν η ναυαρχίδα του καπιταλισμού που είναι το χρηματιστικό κεφάλαιο κρίνει ότι επιβάλλεται να προβεί σε ανάλογες ενέργειες, θα τις κάνει χωρίς υποδείξεις θεραπαινίδων και κατά τρόπο που να ωφελούνται ή τουλάχιστον να μη θίγονται τα συνολικά συμφέροντα του συστήματος.


Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ