ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 3 Ιούλη 2005
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
Οι σχεδιαστές των «επαναστάσεων»

Οπαδοί της «πορτοκαλί επανάστασης» στην Ουκρανία

Associated Press

Οπαδοί της «πορτοκαλί επανάστασης» στην Ουκρανία
Μιαν ενδιαφέρουσα καταγραφή για το ποια «ευαγή» ιδρύματα, βεβαίως μηχανισμοί των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, σχεδιάζουν τα αποκαλούμενα «μεταμοντέρνα πραξικοπήματα», ή τις λεγόμενες «πολύχρωμες επαναστάσεις», βρήκαμε στηνεφημερίδα της Κύπρου «Χαραυγή»« της 26ης Ιούνη,από την οποία αντλούμε και τα στοιχεία που παρουσιάζουμε:

Albert Einstein Institution (ΑΕΙ)

Το Ινστιτούτο Αλμπερτ Αϊνστάιν φέρεται να παίζει ρόλο στην εκπαίδευση και την ανάπτυξη νεανικών κινημάτων, με σκοπό τη δημιουργία προϋποθέσεων για «επαναστάσεις», με την ενίσχυση της εντύπωσης ότι τα καθεστώτα που έχει σαν στόχο είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό μη δημοφιλή, και την πρόκληση αποσταθεροποίησης μέσω διαδηλώσεων. Το ΑΕΙ, το οποίο χρηματοδοτείται από το Ιδρυμα Σόρος, το ινστιτούτο «National Endowment For Democracy» («Εθνικό Κληροδότημα για τη Δημοκρατία» - ΝΕD) και την αμερικανική κυβέρνηση, διευθύνεται από τον πρώην αξιωματούχο της CΙΑ, συνταγματάρχη Ρόμπερτ Χέλβεϊ και τον δρα Τζιν Σαρπ του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Σύμφωνα με το ΑΕΙ, ο Σαρπ ίδρυσε το Ινστιτούτο το 1983 για να προωθήσει την έρευνα, τις πολιτικές σπουδές και την εκπαίδευση πάνω σε στρατηγικές μη βίαιης διαμάχης απέναντι στη δικτατορία, στον πόλεμο, στη γενοκτονία και την καταπίεση. Τα συγγράμματά του για το συγκεκριμένο θέμα έχουν μεταφραστεί σε 27 γλώσσες και, με τη χρηματική υποστήριξη του Ιδρύματος Σόρος και του ΝΕD, αυτός και οι συνεργάτες του έχουν επισκεφθεί πολλές «υποψήφιες» περιοχές. Ο Σαρπ πιστεύει ότι εάν ο στόχος είναι η πτώση μιας δικτατορίας, κρίνεται απαραίτητη η ανάπτυξη μιας στρατηγικής ή ενός σούπερ σχεδίου για να εξασθενήσει το καθεστώς, κάτι που μπορεί να συμβεί από τον προσδιορισμό των πηγών της δύναμής του. Την πρακτική εφαρμογή των σχεδίων έχει αναλάβει ο Χέλβεϊ, ο οποίος είχε την εμπειρία της ανατροπής καθεστώτων σε ολόκληρη τη Νοτιοανατολική Ασία. Αρκετές αναφορές δείχνουν πως ο Χέλβεϊ θεωρείται υπεύθυνος για το πραξικόπημα στη Σερβία, ανακατεύτηκε σε μεγάλο βαθμό σε παρόμοιες επιχειρήσεις στη Γεωργία και φαίνεται να εμπλέκεται και στην Ουκρανία.

«International Center of Nonviolent Conflicts»

Το «International Center of Nonviolent Conflicts» (Διεθνές Κέντρο για Μη Βίαιες Διενέξεις) αναφέρει στην ιστοσελίδα του ότι «αναπτύσσει και ενθαρρύνει τη χρήση μη στρατιωτικών στρατηγικών, που βασίζονται σε κινητοποιήσεις πολιτών, για να προωθήσουν και να υπερασπιστούν τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα σε ολόκληρο τον κόσμο». Ο δρ Πίτερ Ακερμαν είναι ο ιδρυτής του, ο οποίος είναι πρόεδρος του Συμβουλίου Εποπτών της Νομικής και Διπλωματικής Σχολής Fletcher του Πανεπιστημίου Tufts, ενός σημαντικού κέντρου στρατολόγησης των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών, καθώς και μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Σπουδών του Λονδίνου. Ο Ακερμαν, συνιδρυτής και του ΑΕΙ, ήταν ο εκτελεστικός παραγωγός του ντοκιμαντέρ της ΡΒS - Τν με τίτλο «Η πτώση ενός δικτάτορα», που αναφερόταν στον πρώην Γιουγκοσλάβο Πρόεδρο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, το οποίο έχει μεταφραστεί στα αραβικά, στα γαλλικά, στα κινεζικά, στα ρωσικά και τα ισπανικά. Ο πρώην αξιωματικός της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας, ο Τζακ Ντιβάλ, που είναι πρόεδρος του Κέντρου, διαδίδει με διαλέξεις στο εσωτερικό και το εξωτερικό τη στρατηγική της μη χρήσης βίας.

«The Arlington Institute» (ΤΑΙ)

Το Ινστιτούτο Αρλιγκτον ιδρύθηκε το 1989 από τον Τζον Πέτερσεν, με στόχο να βοηθήσει στον επαναπροσδιορισμό της έννοιας της εθνικής ασφάλειας, με την εξέταση των ραγδαία εξελισσόμενων παγκόσμιων τάσεων, όπως είναι η αύξηση του πληθυσμού, η περιβαλλοντική υποβάθμιση, η «έκρηξη» της επιστήμης και της τεχνολογίας. Ανάμεσα στα μέλη του συμβουλίου, είναι και ο Τζέιμς Γούλσεϊ, πρώην διευθυντής της CΙΑ επί κυβέρνησης του Μπιλ Κλίντον, και πρόεδρος του ινστιτούτου «Freedom House» (Οίκος Ελευθερίας). Ο Πέτερσεν έχει απασχοληθεί με αρκετές μελέτες από το υπουργείο Αμυνας, με στόχο τη συστηματική κατανόηση των προσεγγίσεων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να μελετηθούν και να προβλεφτούν οι μελλοντικές εξελίξεις. Επίσης, διατέλεσε σύμβουλος πολλών ανώτατων αξιωματούχων, όπως ο υφυπουργός Ναυτικού και ο αρχηγός των ναυτικών επιχειρήσεων.

«Penn, Schoen and Berland» (ΡSΒ)

Η εταιρία «Penn, Schoen and Berland» έχει παίξει έναν πρωτοποριακό ρόλο στη χρήοη δημοσκοπήσεων, ειδικότερα των exit polls, για να διαμορφώνει καταστάσεις. Η κύρια αποστολή της είναι να διαμορφώσει την αντίληψη ότι η πολιτική ομάδα που θα εγκατασταθεί στην εξουσία έχει ευρεία λαϊκή υποστήριξη. Ο πρόεδρός της, Μαρκ Πεν, ήταν ο κορυφαίος σύμβουλος του Αμερικανού Προέδρου Μπιλ Κλίντον. Το ΡSΒ ιδρύθηκε το 1975 και διατηρεί γραφεία στην Ουάσιγκτον, στο Ντένβερ και τη Νέα Υόρκη και αναφέρει ότι έχει διεξάγει έρευνες σε περισσότερες από 65 χώρες για λογαριασμό 500 εταιριών και σημαντικές πολιτικές καμπάνιες. Σε ένα άρθρο των συνιδρυτών Πεν και Σόεν, με τίτλο «Νικήστε τους δικτάτορες στην κάλπη», γίνεται λόγος για «στρατηγικές που βοηθούν τις αντιπολιτευτικές δυνάμεις, όπως τα μηνύματα, η οργανωμένη, αξιόπιστη και αποτελεσματική προεκλογική εκστρατεία, που θα τους δώσουν τη δυνατότητα να αποδυναμώσουν τον δικτάτορα, το πολιτικό κόμμα του και τελικά να τον ανατρέψουν». Η εισαγωγή πολιτικών και επικοινωνιακών τεχνικών είναι ένα ισχυρό όπλο, ανάλογο εκείνου των προηγμένων οπλικών συστημάτων.

Η συγκεκριμένη εταιρία είναι άμεσα εμπλεκόμενη στην προεκλογική εκστρατεία στη Σερβία, που συνέβαλε με σειρά «δημοσκοπήσεων» στην ανατροπή του Προέδρου Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς.


Κ.Χ


Δεκατρία χρόνια μετά...

Πέρασαν δεκατρία χρόνια από την άνοιξη του 1992. Ηταν τότε που το ΚΚΕ έβγαινε γερά λαβωμένο από την κρίση του 1989 με τα φτερά τσακισμένα. Λίγοι, ελάχιστοι ήταν εκείνοι από τον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς που πίστεψαν ότι θα ξανάβρισκε τη δύναμή του. Μεταξύ αυτών των ελάχιστων κι εγώ. Απομονωμένος από φίλους και συναγωνιστές τράβηξα το δρόμο της συμπαράστασης και συμπαράταξης κυρίως μέσα από τη στήλη του «Κυριακάτικου Ριζοσπάστη». Ολοι έλεγαν ότι η διάλυση του ΚΚΕ ήταν ζήτημα χρόνου. Με επιτιμούσαν και χλεύαζαν το δρόμο ενός μοναχικού καβαλάρη. Να, όμως που το πλήρωμα του χρόνου ήρθε να δικαιώσει την τότε επιλογή μου, έστω κι αν υποχρεώθηκα σε προσωπικές θυσίες. Δεκατρία χρόνια μετά, στο ίδιο μέρος, το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, το ΚΚΕ παρουσιάστηκε σφριγηλό και με νεανική ορμή, ανανεωμένο και με πίστη στο σοσιαλιστικό του όραμα. Βρέθηκα πάλι εκεί σιωπηλός ανάμεσα στα βροντώδη συνθήματα και χειροκροτήματα, αναλογιζόμενος την πορεία των δεκατριών χρόνων. Σκεπτόμενος τη στιγμή της πρώτης δήλωσής μου το φθινόπωρο του 1991 στον τότε διευθυντή του «Ριζοσπάστη» ότι «θα ξαναβρείτε τη δύναμή σας, σύντομα».

Ηταν η πεποίθησή μου αυτή ότι, το ΚΚΕ κι αν ακόμη δεν υπήρχε θα έπρεπε να εφευρεθεί ως η απαραίτητη καταλυτική δύναμη της σύγχρονης αστικής Ελλάδας. Τώρα, δεκατρία χρόνια μετά, το ΚΚΕ προβάλλει έτοιμο και δηλώνει ότι αναλαμβάνει την ενότητα της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων στρωμάτων του λαού μπροστά στην τρέχουσα κρίση. Τα αστικά γεράκια επιχειρούν να κατασπαράξουν ό,τι απόμεινε από το σώμα της Ελλάδας και παραδίπλα τα κοράκια περιμένουν να τραφούν με τη σίγουρη λεία. Οι αρχηγοί των δυο κομμάτων εξουσίας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, επιδίδονται σ' ένα... πρωταθλητισμό προσωπικής επιβολής με ένα κατάπτυστο τρόπο προσωπικής συκοφαντίας ακόμη και μέσα στις συνεδριάσεις της Ολομέλειας της Βουλής των Ελλήνων. Η σήψη είναι βαθιά κι απειλεί τον κοινωνικό οργανισμό. Μια απεγνωσμένη κραυγή βγαίνει από τα στήθη της εργαζόμενης Ελλάδας: Φτάνει πια! Στο βάθος των ανίερων αντιπαραθέσεων Κώστα Καραμανλή και Γιώργου Παπανδρέου ξεπροβάλλει η ανίερη θέληση της ελληνικής μεγαλοαστικής τάξης. Η στομφώδης αλαζονεία τους σημαδεύει την αλαζονεία του ελληνικού καπιταλισμού. Σε συνθήκες γενικής οπισθοχώρησης του εργατολαϊκού κινήματος, οι Ελληνες κεφαλαιοκράτες κι οι πολιτικοί εκφραστές τους δεν κρύβουν την αιδώ τους ούτε με φύλλο συκής. Το ζήτημά τους είναι ποιος θα αρπάξει τον ταύρο της εξουσίας από τα κέρατα χωρίς τον φόβο μιας λαϊκής εξέγερσης.

Στις συνθήκες αυτές η παρουσία του ΚΚΕ γίνεται περισσότερο από αναγκαία. Η παλιά αλήθεια ότι τα αστικά κόμματα οδηγούν όλη την κοινωνία στη διάλυση εάν δεν αισθάνονται την καυτή ανάσα του επαναστατικού εργατολαϊκού πολιτικού σχηματισμού, προβάλλει μπροστά μας. Το πρόβλημα της καθεστωτικής αλλαγής μπαίνει στην ημερήσια διάταξη. Τα κόμματα εξουσίας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αποδεικνύονται ως επικίνδυνα γι' αυτή καθεαυτή την ύπαρξη της Ελλάδας. Πίσω τους κρύβεται μια χαμερπής μεγαλοαστική τάξη εθισμένη στη χρόνια βούτα και την αρπαχτή. Η εκφυλιστική κατρακύλα της Ελλάδας πρέπει να σταματήσει με κάθε μέσο. Η άμεση καθολική πολιτική αλλαγή γίνεται αναγκαία ως προϋπόθεση σημαντικών καίριων κοινωνικών αλλαγών. Το ΚΚΕ άπλωσε στο πολιτικό του τραπέζι πολλά ζητήματα. Καθόρισε προτεραιότητες ώστε να ανταποκριθεί στη λαϊκή απαίτηση της βαθιάς κοινωνικής αλλαγής. Χωρίς φόβο αλλά με πάθος. Στον ορίζοντα προβάλλει η νέα Εθνική Αντίσταση. Είναι καιρός το όραμα να γίνει πράξη.


Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ