Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 18 του Δεκέμβρη. Θα λειτουργεί από τις 10 το πρωί έως τη 1 το μεσημέρι και από τις 6 το απόγευμα έως τις 9 το βράδυ.
Αυτοδύναμο εικαστικό θέμα το τοπίο από τον 17ο αιώνα, αποτελεί πεδίο σφυγμομέτρησης - ενορχήστρωσης κι όχι μονάχα απεικόνισης, τόσο της ατμόσφαιρας που αποπνέει ο συγκεκριμένος χώρος, όσο και των αντιδράσεων που προκαλεί στο δημιουργό - καταγραφέα της. Αντιδράσεις και ερεθίσματα, που προκαλούν στο θεατή δημιουργικούς συνειρμούς και ψυχικές εμπειρίες. Στα έργα της τωρινής έκθεσης προβάλλεται και η ιδιαιτερότητα του ελληνικού φωτός, έτσι όπως το είδαν, το βίωσαν και το ερμήνευσαν οι Ελληνες δημιουργοί. Φως που, άλλοτε συμπαγές κι άλλοτε διαφανές, διαφοροποιείται, καθορίζοντας και πλάθοντας μιαν ολόκληρη ατμόσφαιρα. Ατμόσφαιρα ενορχηστρωμένη μέσα από τους ρυθμούς της φύσης και την άδηλη, αλλά υπαρκτή μεταφυσικότητα του ελληνικού τοπίου. Γνώρισμα που εξασφαλίζει μιαν ανεξάντλητη ενέργεια και δυναμική στην αποκρυπτογράφηση της θεματικής του τοπίου.
Στην έκθεση, που θα διαρκέσει μέχρι τις 5 του Γενάρη, παρουσιάζονται έργα των: Αγ. Αστεριάδη, Ν. Χατζηκυριάκου - Γκίκα, Δ. Διαμαντόπουλου, Ν. Εγγονόπουλου, Γ. Τσαρούχη, Ρ. Κοψίδη, Κ. Τσόκλη, Ν. Στεφάνου, Π. Τέτση, Αλ. Φασιανού κ. ά.
Εως τις 24 Δεκεμβρίου στην αίθουσα τέχνης « Τρίγωνο» (Δροσίνη και Δ. Κυριακού 16, Κηφισιά), παρουσιάζεται η σειρά έργων του Μίλτου Παντελιά με τίτλο «Παλίμψηστα». Στα έργα που εκτίθενται, ίχνη από κομμάτια ιστορίας αφήνουν τα σημάδια τους, το σήμερα έρχεται να ακουμπήσει πάνω στο χτες, δένεται μαζί του και η νέα εικόνα εμφανίζεται σαν να υπήρχε πάντα.
Είκοσι πέντε έργα, ακριλικά και ακουαρέλες, με τίτλο « Το ταξίδι», φιλοξενούνται έως τις 30 του Δεκέμβρη στην γκαλερί «Χρυσόθεμις» στο Χαλάνδρι (25ης Μαρτίου 20). Πρόκειται για την έκθεση ζωγραφικής της Σοφίας Αργυροπούλου. Η ζωγράφος μάς καλεί σε ένα ταξίδι στο όνειρο και την πραγματικότητα, όσα η μνήμη συγκέντρωσε για να αποτυπώσει χρωματικά και περιγραφικά στον καμβά, το μπλε του ουρανού και της ελληνικής θάλασσας.
«Κλείνω τα μάτια και χάνομαι», σημειώνει η Σ. Αργυροπούλου, «αιωρούμαι σε πολιτείες υπαρκτές ανύπαρκτες, σε τόπους μυθικούς ανείπωτους, στροβιλίζομαι και χάνομαι στο πέταγμα πουλιού, σε αντανακλάσεις... βυθίζομαι... βυθίζομαι στο άρωμα της θάλασσας, στο μπλε τ' ουρανού, στην απεραντοσύνη...».